Ara Malikian: Στην Αθήνα ο ροκ σταρ του βιολιού

27/08/2019

Κατηγορία: Art Rock

4098

Ο «τρελός μάγος του βιολιού» που κατάφερε να κάνει διάσημη σε όλο τον πλανήτη τη δική μας «Μισιρλού» - «Garage World Tour», Θέατρο Παλλάς, Παρασκευή 27 και Σάββατο 28.

 

Παίζει ταυτόχρονα Led Zeppelin και Παγκανίνι και κάνει τον κόσμο να παραληρεί όπου εμφανίζεται - Τον είδαμε στη sold out συναυλία του στο Royal Albert Hall και από τότε μετράμε τις μέρες για να τον ξαναδούμε από κοντά τον Σεπτέμβρη στο Θέατρο Παλλάς

 
Αν δεν το ζήσεις από κοντά, δεν το πιστεύεις. Το κατάμεστο Royal Albert Hall να σείεται ολόκληρο χάρη σε έναν αρμενικής καταγωγής μουσικό που μετατρέπει τις εμφανίσεις του σε sold out μεγάλα γεγονότα, με απίστευτο ταμπεραμέντο και ένα ρεπερτόριο που κινείται από τον Μπαχ μέχρι τον Μπόουι και από τους Led Zeppelin έως τη διάσημη διασκευή της δικής μας «Μισιρλού». Μικρά παιδιά μαζί με τους γονείς τους, άνθρωποι κάθε ηλικίας και κάθε καταγωγής να χορεύουν πάνω στις καρέκλες τους παρασυρμένοι από τον ρυθμό ενός βιολιού, που στα χέρια αυτού του αδιανόητου δεξιοτέχνη γίνεται ένα εργαλείο ξεσηκωμού και ροκ ενέργειας.

Γνωρίζοντας καλά τη δύναμή του, ο Αρα Μαλικιάν χρησιμοποιεί το βιολί σαν το μεγαλύτερο όπλο του, όπως έκανε κάποτε ο παππούς του στην προσπάθειά του να φύγει από την Αρμενία. Ηταν στο ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν κυνηγημένος από τους Τούρκους προσποιήθηκε ότι ήταν βιολιστής και μέλος ενός συγκροτήματος που περιόδευε στην Ευρώπη. Τόπος προορισμού έμελλε να είναι ο Λίβανος και χάρη σε αυτό το βιολί έζησαν όχι μόνο ο γιος -δηλαδή ο πατέρας του Αρα Μαλικιάν, ο οποίος μάλιστα υπήρξε συνεργάτης της θεϊκής Φαϊρούζ-, αλλά και ο ίδιος. Ειδικά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, που ρήμαξε κυριολεκτικά τον Λίβανο, το βιολί τούς έκανε, κλειδωμένοι καθώς ήτανε επί ώρες σε ένα γκαράζ, να ξεχνάνε τους βομβαρδισμούς. Εξ ου και το όνομα της φετινής περιοδείας («Garage World Tour»), που μετατρέπεται σε μυστικό επιτυχίας οπουδήποτε εμφανίζεται ο απόγονος της θρυλικής οικογένειας μουσικών Μαλικιάν. «Το βιολί ήταν το μοναδικό παράθυρο στον κόσμο, ο τρόπος να ελπίζουμε και να ξαναδιεκδικούμε τη ζωή», μας λέει με πειστικότητα στη συνάντηση που έχουμε μαζί του στο Λονδίνο, εξηγώντας ότι η μουσική τούς έσωσε, κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, τη ζωή ως οικογένεια. Με το ίδιο ακριβώς βιολί που ο παππούς εξασφάλισε τη διάσωσή του, ο νεαρός επέζησε στα μετέπειτα δύσκολα χρόνια της περιήγησής του στην Ευρώπη: από τη Γερμανία στο Λονδίνο και από εκεί στην Ισπανία.


 
Παρότι δεν έχει κλείσει ακόμα τα 50 του χρόνια έχει ταξιδέψει για συναυλίες και στις 5 ηπείρους, έχει αποσπάσει διακρίσεις, εμφανίστηκε στα κορυφαία concert halls, ενώ έχει συμμετάσχει σε περισσότερα από 40 άλμπουμ. Καλλιτέχνες όπως οι Radiohead και o Boy George έχουν δουλέψει μαζί του, ενώ έντυσε μουσικά τα σάουντρακ δύο ταινιών του Αλμοδόβαρ
 
Συζητώντας όλες αυτές τις περιπέτειες μαζί του το πρωινό στο ξενοδοχείο, αδυνατούμε να πιστέψουμε ότι αυτός ο ντροπαλός νέος, που είναι αρκετά άγριος στην όψη αλλά εντελώς τρυφερός στην ψυχή, λίγο αργότερα θα μεταμορφωθεί σε έναν απερίγραπτης ενέργειας καλλιτέχνη στο κατάμεστο Royal Albert Hall, σε ένα σκηνικό γεμάτο φωτορυθμικά, ειδικά εφέ και απίστευτες ιστορίες που αφηγείται επί σκηνής, κάνοντας όλο το θέατρο να γελάει ακατάπαυστα. Οχι μόνο εξιστορεί το πώς μπόρεσε να βγάζει τα προς το ζην αφήνοντας πίσω του το ζοφερό σκηνικό του πολέμου και να μεταβεί 15 χρονών στη Γερμανία παίζοντας σε εβραϊκούς γάμους -είναι γνωστό ότι το Ισραήλ ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός του Λιβάνου-, αλλά και πώς έφτασε η χάρη του μέχρι τη Νορβηγία, όπου έπαιζε επί δύο χρόνια μεταμφιεσμένος σε... κάστορα για να μη φαίνεται η διαφορά του από τους υπόλοιπους κατάξανθους μουσικούς.

Ολα αυτά τα κατάφερε χάρη στο ταλέντο του, που όχι μόνο του εξασφάλισε υποτροφίες σε περίοπτες σχολές, αλλά και τον έκανε να κερδίσει την προσοχή σπουδαίων καλλιτεχνών όπως οι Radiohead και ο Boy George. Η ικανότητά του να προσαρμόζει το βιολί του στις μουσικές όλου του κόσμου προκάλεσε και το ενδιαφέρον του διάσημου σκηνοθέτη Αλμοδόβαρ, ο οποίος τον κάλεσε να ντύσει μουσικά τα σάουντρακ των ταινιών «Μίλα της» και «Κακή Εκπαίδευση». Αυτό ήταν. Ο Αρα λάτρεψε για πάντα την Ισπανία, όπου και διαμένει πλέον μόνιμα, ταξιδεύοντας βέβαια τον περισσότερο χρόνο σε όλο τον κόσμο.

Και όντως τα κατάφερε να γίνει αυτό που προσδοκούσε: παρότι δεν έχει κλείσει καν τα πενήντα, έχει ήδη ταξιδέψει για συναυλίες και στις 5 ηπείρους, έχει αποσπάσει διακρίσεις, έχει εμφανιστεί στα κορυφαία concert halls, που δεν φτάνει μια σελίδα για να τα απαριθμήσεις, ενώ έχει συνολικά καταγραφεί η συμμετοχή του σε πάνω από 40 άλμπουμ!

Σε όλα αυτά αξίζει να προσθέσει κανείς και τα απανωτά sold out, που δείχνουν πως κάτι έχει αυτός ο περίεργος μουσικός με τα αναρίθμητα τατουάζ και τα εντυπωσιακά δαχτυλίδια: είναι η δύναμη που σου χαρίζει η μουσική και κάνει τον Παγκανίνι να συνορεύει αρμονικά με τον Τζίμι Χέντριξ και οι Led Zeppelin με τον Μπαχ. Ολα αυτά τα ακούσαμε στο Royal Albert Hall, με τον ίδιο να γυροφέρνει μαινόμενος μαζί με το βιολί πάνω στη σκηνή -κυριολεκτικά γεμίζοντάς την- και έχοντας δίπλα του μια πολυτάλαντη μπάντα με βιόλες, τσέλα, κοντραμπάσα και ηλεκτρικές κιθάρες.

 
Βοήθησαν οι Ελληνες φίλοι

Βέβαια, είναι να απορείς πώς κατέληξε να γίνει ο απόλυτος περφόρμερ ένας μαινόμενος βασιλιάς του βιολιού, ένας σολίστας-ροκ σταρ, αφήνοντας πίσω του κλασικές σπουδές με αναγνώριση από κορυφαία ονόματα κατά τη διαμονή του στο Λονδίνο, όπου μετέβη έχοντας ήδη αποφοιτήσει από την περίφημη σχολή Hochschule fur Musik und Theater Hannover της Γερμανίας. «Δεν ήταν τόσο εύκολο όσο ακούγεται», μας απαντά. «Αλλά δεν μπορούσα να φανταστώ να περνάω την υπόλοιπη ζωή μου ντυμένος σαν πιγκουίνος, με κατάθλιψη κλεισμένος στα υπόγεια, όπου συνηθίζουν να μαντρώνουν τους κλασικούς μουσικούς στις συναυλίες», μας απαντά με πλήρη ειλικρίνεια. «Εγώ ήθελα να αδράξω τη ζωή, να γυρίσω τον κόσμο, να μάθω τις διαφορετικές μουσικές σε διαφορετικά μέρη του πλανήτη. Οχι να μείνω σε μια μουντή χώρα και να γεράσω πριν την ώρα μου».

Ηταν όντως πολύ δύσκολες εκείνες οι μέρες και είναι ανήκουστο να σκέφτεσαι ένα 15χρονο παιδί να φτάνει από τον ηλιόλουστο Λίβανο στο βροχερό Ανόβερο χωρίς να μιλάει καν τη γλώσσα και με κανέναν οικείο ή φίλο: «Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να τελειοποιώ την τέχνη μου. Ηξερα ότι αν δεν τα κατάφερνα να αριστεύσω με περίμεναν η βία και ο εμφύλιος πόλεμος πίσω στην πατρίδα μου. Προσπαθούσα με κάθε τρόπο να είμαι άριστος ως φοιτητής, ενώ για να εξοικονομώ τα προς το ζην έπαιζα σε ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί - κυρίως σε γάμους».

Ομολογεί πως εκείνη τη δύσκολη περίοδο στο Ανόβερο τον βοήθησαν οι Ελληνες φίλοι του, με τους οποίους συγκατοικούσε. «Υπέροχα παιδιά, με τον ένα μάλιστα εξακολουθούμε να έχουμε εξαιρετική σχέση και χαίρεται πολύ που έρχομαι στην Ελλάδα για συναυλία. Μου έμαθαν να μαγειρεύω ελληνικά, να λέω τις κλασικές βρισιές, αλλά και τις ελληνικές ομάδες. Με έκαναν μάλιστα Ολυμπιακό». Γι’ αυτό και περιμένει με ανυπομονησία τη στάση του στην Ελλάδα, από την οποία έχει μεγάλες προσδοκίες. Εμείς πάλι είμαστε σίγουροι ότι η δική του «Μισιρλού» δεν θα ξεχαστεί ποτέ, όπως και το πέρασμά του από τη χώρα μας ◆INFO
Αρα Μαλικιάν, «Garage World Tour», Θέατρο Παλλάς, Παρασκευή 27 και Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου, προπώληση: www.viva.gr.

ΠΗΓΗ:
www.protothema.gr (Τίνα Μανδηλαρά)