Dead Rockers Society: Η λέσχη των "χαμένων" ροκάδων σας χαιρετά

13/02/2020

Κατηγορία: Art Rock

3486

Ένα διαφορετικό βιβλιο από τον Παναγιώτη Παπαϊωάννου για όλους τους ροκ μουσικούς που αγαπήσαμε κι έχουν φύγει από κοντά μας. Το aek365 βρέθηκε στο Hard Rock Cafe Athens στην παρουσίαση του "Dead Rockers Society".

 

Της Μαρίας Τουρλή
Πώς θα αποτυπωνόταν η ιστορία της ροκ μουσικής αν δεν στεκόμασταν σε στοιχεία, ημερομηνίες και γεγονότα αλλά την καταγράφαμε με βάση τα συναισθήματα που δημιούργησε κάθε στίχος και ριφ; Αυτό ακριβώς κάνει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου στο βιβλίο του «Dead Rockers Society», ένα βιβλίο στο οποίο καταγράφονται οι ιστορίες 29 σπουδαίων καλλιτεχνών της ροκ που δεν ζουν πια ανάμεσά μας, αλλά ζουν πάντα με τη μουσική τους. Ωστόσο, δεν πρόκειται για μια ακόμα καταγραφή των – δραματικών τις περισσότερες φορές – ζωών και θανάτων αυτών των καλλιτεχνών με εγκυκλοπαιδικό τρόπο, αλλά κάτι πολύ παραπάνω.
Το απόγευμα της Τρίτης 12 Φεβρουαρίου το aek365.gr βρέθηκε στην παρουσίαση του βιβλίου στο Hard Rock Café στο Μοναστηράκι και υπό τους ήχους ροκ –φυσικά- μουσικών γνωρίσαμε τον κόσμο του «Dead Rockers Society» (εκδόσεις Δίαυλος).
Όπως εξήγησε ο ίδιος ο συγγραφέας, κ. Παναγιώτης Παπαϊωάννου, το βιβλίο αποτελεί μια προσωπική κατάθεση, μια δική του προσπάθεια… αυτοδιάσωσης από τον αδυσώπητο χώρο της δικηγορίας, απ’ όπου βιοπορίζεται στην καθημερινότητά του ως δικηγόρος και διδάκτορας Εγκληματολογίας. Το βιβλίο γεννήθηκε ως ανάγκη για να δημιουργηθεί «μια αναφορά στη μουσική που μας μεγάλωσε και να μεταλαμπαδευτεί και στους επόμενους».
Η ομιλήτρια στην παρουσίαση Τζέιν Σαμπανίκου ανέφερε ότι δεν πρόκειται απλώς για βιογραφίες καλλιτεχνών, όπως τα υπόλοιπα κλασικά αφιερώματα. Το βιβλίο ξεχωρίζει καθώς εμπλέκει μέσα στις ούτως ή άλλως εντυπωσιακές ιστορίες των ροκ μουσικών, τα αυτοβιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα και το πώς βίωσε ο ίδιος τις ιστορίες αυτές τη στιγμή που συνέβαιναν: την πρώτη φορά που άκουσε ένα τραγούδι ή τη στιγμή  που έμαθε για το του αγαπημένου του καλλιτέχνη. Και το πιο ιδιαίτερο είναι ότι οι αναγνώστες που μεγάλωσαν ή γνώρισαν κάποια στιγμή αυτή τη μουσική βρίσκουν στοιχεία για να ταυτιστούν με τον συγγραφέα ή την ευκαιρία για να μάθουν κάτι νέο για τον αγαπημένο τους καλλιτέχνη.
Ο έτερος ομιλητής, ο φωτογράφος Χρήστος Κισατζεκιάν, τόνισε ότι ο κ. Παπαϊωάννου έχει καταγράψει με… εγκληματική ακρίβεια στιγμές από τις ζωές των καλλιτεχνών φέρνοντας στο φως στοιχεία που εμπλουτίζουν τον τρόπο με τον οποίο ακούς πλέον τα τραγούδια, ενώ όπως τόνισε η κ. Σαμπανίκου κάθε ιστορία είναι μια ευκαιρία να αναζητήσεις ξανά τραγούδια που είχες ξεχάσει και τις εμπειρίες που είχες συνοδεύσει με αυτό. Κάθε ιστορία σε οδηγεί να ακούσεις ξανά και να θυμηθείς τραγούδια αγαπημένα.
Ο Θοδωρής Μανίκας, ο οποίος προλογίζει το βιβλίο και βρέθηκε στην παρουσίαση, ανέφερε ότι το «Dead Rockers Society»  διαφέρει από τα συνηθισμένα αφιερώματα για αγαπημένους μουσικούς που βρίθουν άχρηστων λεπτομερειών. Κι αυτό γιατί το θέμα του δεν είναι οι ιστορίες και τα δεδομένα αλλά η «ψυχή» του μουσικού και κυρίως τα συναισθήματα που δημιουργεί σε αυτόν που ακούει την μουσική.
Ο Φώτης Μελέτης του rocktime.gr, όπου ο Παπαϊωάννου είχε αρχίσει να δημοσιεύει πριν από πολλά χρόνια άρθρα τα οποία στη συνέχεια «γέννησαν» το βιβλίο, χαρακτήρισε το «Dead Rockers Society» ένα «ροκ συναξάρι», όχι βέβαια αγίων που θα πρέπει να μιμηθούμε τη ζωή τους, αλλά καλλιτεχνών, οι οποίοι δημιούργησαν κόντρα στους δαίμονές τους μουσικές που μας χάρισαν μοναδικές στιγμές και μας συγκίνησαν.
Η βραδιά της παρουσίασης ολοκληρώθηκε με τη μουσική των AC/DC, «For those about to rock (we salute you)» να ακούγεται από τα μεγάφωνα και τους καλλιτέχνες της ροκ που έχουν φύγει πια να μας χαιρετούν «σαν ολοζώντανοι» από την μεγάλη οθόνη της αίθουσας πριν μας πουν τις ιστορίες τους διά στόματος Παπαϊωάνου στο «Dead Rockers Society»: David Bowie, Janis Joplin, Jim Morrison, Cliff Burton, Rory Gallagher, John Belushi, Freddie Mercury, Roy Buchanan μερικοί μόνο από αυτούς.
Γιατί όπως γράφει και ο ίδιος ο συγγραφέας «Ως γνωστόν, βέβαια, οι μεγάλοι σταρ του ροκ ν΄ ρολ, δεν πεθαίνουν ποτέ, απλώς σταματούν τις ζωντανές εμφανίσεις.».

Της Μαρίας Τουρλή
Αναδημοσίευση από το www.aek365.org