Ocean II-The Answer: 20 χρόνια από το τελευταίο μεγάλο διαμάντι των ELOY

13/08/2018

Κατηγορία: Art Rock

7203

Αρχές του 21ου αιώνα.. Οι πρώτες επανεκδόσεις των άλμπουμ των Eloy έχουν ήδη κάνει την εμφάνισή τους στα ράφια των δισκοπωλείων μιας και πολλές από τις πρώτες εκδόσεις στον ψηφιακό ήχο είχαν γίνει σπάνιες ως δυσεύρετες. Δυσεύρετα είναι και τα 3 άλμπουμ της δεκαετίας του 90, ανάμεσα σε αυτά και η τελευταία κυκλοφορία των Eloy το «Ocean II-The Answer».

 

Έχοντας ήδη εισχωρήσει στο μαγικό κόσμο των Eloy την περίοδο εκείνη, έχουν φτάσει στα αυτιά μου πληροφορίες για την τελευταία τους κυκλοφορία οι οποίες κάνουν λόγο για ένα εντυπωσιακό άλμπουμ. Έχω τη δυνατότητα να το βρω σε cd-r αλλά η διαίσθησή μου δεν  επιτρέπει ένα τέτοιο άλμπουμ να το ακούσω μέσα από ένα απρόσωπο δισκάκι. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνο το απόγευμα λίγο πριν το φροντιστήριο Αγγλικών στο καθιερωμένο μου πέρασμα από το πάλαι ποτέ ιστορικό Metropolis, τη στιγμή που αντίκρισα το «Ocean II». Η παρουσία μου στο μάθημα εκείνο το βράδυ εξυπακούεται ότι  θα γίνει μόνο δια της υλικής μου υπόστασης… Γυρνώντας σπίτι αν και περασμένη ώρα βάζω το cd, θέλοντας να πάρω μια πρώτη γεύση..
 Η ατμοσφαιρική και απόκοσμη εισαγωγή του «Between Future and Past» δίνει το έναυσμα για κάτι το σπουδαίο. Ύστερα από 2:42 και υπό τον ήχο του εκκρεμές ενός ρολογιού μπουκάρει το «Ro Setau». Επιθετικό, κοφτό ριφ από αυτά που καρφώνονται μονομιάς στο σκληρό σου. Ένα ριφ που σε κάθε νότα του ακούς μία μία τις μυστικές πύλες να ανοίγουν (..secret doors revealed one by one). Αμέσως θα μου κάνει εντύπωση η παραγωγή του άλμπουμ. Κρυστάλλινη, διαυγής, νιώθεις να έχεις τη μπάντα μπροστά σου να παίζει. Βγάζω το δισκάκι… αυτό το άλμπουμ δεν μπορεί και δεν πρέπει να ακουστεί σε χαμηλή ένταση..
Το «Ocean II-The Answer» όπως προδίδει και το όνομά του αποτελεί τη συνέχεια αλλά ταυτόχρονα και την απάντηση στο μυθικό «Ocean» 21 χρόνια μετά. «To Ocean II-Τhe Answer αποτελεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στην καριέρα μου», θα πει ο ίδιος ο Frank Bornemann κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων. Είναι η απάντηση που ήθελε να δώσει ο ίδιος στο απαισιόδοξο τέλος που έχει το «Atlantis Agony» με τον άνθρωπο να οδηγείται στην αυτοκαταστροφή του, ανήμπορος να ανακαλύψει το φωτεινό μονοπάτι που θα τον οδηγήσει στο πραγματικό νόημα της ζωής του.
Το ένθετο του άλμπουμ ανοίγει με τη φράση «Man is a prisoner of time, yet time lives in eternity». Μια ιδιαίτερη αναφορά του Frank για το χρόνο και την επιβολή του στη ζωή μας. Ο χρόνος θα μπορούσε να παρουσιαστεί σαν ένα άρμα πάνω στο οποίο είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να ανέβουμε καθώς έτσι μας επιβάλλεται από τη στιγμή που ερχόμαστε στη ζωή. Με αυτόν τρόπο όμως , γινόμαστε αυτομάτως φυλακισμένοι του χρόνου εσαεί. Προϋπόθεση λοιπόν για  να μπορέσει ο άνθρωπος να αναζητήσει το νόημα της ζωής, είναι να απελευθερωθεί και από τα δεσμά του χρόνου. (Prisoner of time, veiled in darkness and light, discover the sign, find the meaning of life..).
To πρώτο ουσιαστικά κομμάτι του άλμπουμ είναι το «Ro Setau»,  η πλοκή του οποίου διαδραματίζεται στις περίφημες πυραμίδες της Γκίζας με όλα τα μυστικά αλλά και τη γνώση που αυτές κρύβουν. Η περιοχή αυτή σηματοδοτεί σύμφωνα με τον Frank την απαρχή της δημιουργίας  του σημερινού μας πολιτισμού καθώς και την πολιτιστική του αφύπνιση, γι’ αυτό αποφάσισε να ξεκινήσει το εγχείρημά του από αυτήν την τοποθεσία. «Ro Setau» ή αλλιώς «Necropolis» ονόμαζαν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι την περιοχή όπου κείτονται οι αινιγματικές  πυραμίδες της Γκίζας, και οι οποίες απεικονίζουν επακριβώς τη θέση τους στον ουρανό, με τον σχηματισμό του αστερισμού του Ωρίων (..Orion’s shape guides to Ro Setau’s way). Το τραγούδι μέσω κλιμακωτών οπερετικών φωνητικών θα κλείσει με το υπέροχο σόλο του Hannes Folberth ο οποίος κάνει την εμφάνισή του μόνο σε αυτό το κομμάτι, σαν guest.
 
Θα ακολουθήσει το «Paralysed Civilization» , μια από τις πιο επικές συνθέσεις που έγραψε ποτέ η μπάντα. Εισαγωγή η οποία παντρεύει ιδανικά την χαρντ ροκ κιθάρα του Frank με τα φουτουριστικά πλήκτρα του Michael Gerlach. Τρομερές εναλλαγές  από πλήκτρα και κιθάρα, φοβερά γυρίσματα από τον Bodo Schopf στα τύμπανα και ένα λυρικό σόλο από το Frank σήμα κατατεθέν της μπάντας . Εδώ περιγράφεται η σύγχυση που χαρακτηρίζει την κοινωνία μας, ολοένα και περισσότερο αιχμάλωτη της τεχνολογίας, κάτι που την έχει οδηγήσει στην παράλυσή της. Ταυτόχρονα όμως γίνεται και η πρώτη αναφορά για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να αντιδράσει , με το να εμπιστευτεί τη διαίσθησή του η οποία βρίσκεται  κρυμμένη βαθιά μέσα του. (Let your intuition’s fire burn, trust your guide inside..)
 


Το επόμενο κομμάτι το «Serenity» εκτυλίσσεται την ώρα του βαθύ διαλογισμού και εκφράζει τη θετική αντανάκλαση που έχει στη ζωή μας η εσωτερική πνευματική μας δύναμη. Είναι ένα γαλήνιο πέρασμα στο επόμενο κομμάτι, με το μπάσο του Klaus-Peter Matziol να λάμπει ακόμα μια φορά.
Η συνέχεια ανήκει στο «Awakening of Consciousness»  και στην εσωτερική μάχη της λογικής με τη φωνή της διαίσθησης. Είναι ουσιαστικά η διαμάχη της επιστήμης και των υποτιθέμενων ορθολογιστών από τη μια πλευρά, με τον μυστικισμό και τους εσωτεριστές από την άλλη. «Μια ισχυρότερη πνευματική συνείδηση απαιτείται εάν η ανθρωπότητα θέλει να ξεπεράσει το δυστυχισμένο παρών της», υποστηρίζει ο Frank, εστιάζοντας ξανά στην αναζήτηση της αλήθειας μέσα, βαθιά στη ψυχή μας. «Searching the ultimate answer so near yet so far, deep in your soul to be found shining bright, like a star»
Θα ακολουθήσει το αριστουργηματικό «Reflections from the Spheres Beyond». Συνθέσεις σαν αυτές δε μπορούν να ακουστούν ανάμεσα στους 4 τοίχους ενός δωματίου.. Αν υπάρχει μουσική στο σύμπαν τότε το «Reflections from the Spheres Beyond» αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα. Μουσικότητα και  αρμονία εφάμιλλη της συμπαντικής με τον Gerlach να βρίσκεται σε πραγματικό οίστρο προσφέροντας ανατριχιαστικές  στιγμές με τα πλήκτρα του και τον Frank να μας ταξιδεύει με τα υπνωτικά φωνητικά του. Εδώ αντικατοπτρίζεται η δυαδικότητα της ανθρώπινης ύπαρξης, της ύλης και του πνεύματος ,με τον άνθρωπο να καταπιέζει όλο και περισσότερο τη διαίσθησή  του επειδή ακριβώς είναι υποχρεωμένος να υπόκειται στους κοινωνικούς κανόνες. Όπως και στο «Awakening of Consciousness» η εσωτερική πάλη μεταξύ λογικής και συναισθημάτων συνεχίζεται με τον Frank να ασπάζεται την ύπαρξη μεταφυσικών φαινομένων όπως είναι το κάρμα και η μετενσάρκωση.
 
Το ταξίδι των αισθήσεων θα συνεχιστεί με το «Waves of Ιntuition» και την ξυραφένια, μελωδική κιθάρα του Frank η οποία (όπως αναφέρεται συμπτωματικά και στους στίχους) προκαλεί κύματα ρίγους στην σπονδυλική στήλη του ακροατή (..let shivers run down my spine).
Eδώ η διαίσθηση επηρεασμένη από έντονα συναισθήματα, οδηγεί σε πρωτόγνωρες εμπειρίες ψυχή και πνεύμα . Φθάνοντας στο τέλος του κομματιού ο ήχος του εκκρεμές επιστρέφει και μαζί με τους χτύπους καμπάνας υποδηλώνουν ότι η  ώρα της απάντησης έχει φτάσει..
Η προσμονή αυτή αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στην εμφατική εισαγωγή του «The Answer» και το επιβλητικό ριφ από την κιθάρα του Frank. Εδώ ο Frank αναφέρεται ξεκάθαρα  στην ημέρα της Αποκάλυψης.  Το πνεύμα  πλέον πλημμυρισμένο από το αγνό φως, έχοντας αφήσει πίσω όλα εκείνα που στεκόντουσαν εμπόδια στην αναζήτηση της αλήθειας, περνάει σε ένα ανώτερο επίπεδο για να ενωθεί με την ψυχή σε μια ουράνια σύντηξη όπου η έννοια της ζωής είναι Μία (All Life is One, Metromania 1984) και είναι αέναη (..Neverending incarnation, universal life).
  «Σε αντίθεση με τοn Jurghen Roshental που έγραψε το «Atlantis Agony», ήθελα να παρουσιάσω μια εντελώς διαφορετική εκδοχή, πιο αισιόδοξη, για το νόημα της ανθρώπινης ύπαρξης, με οδηγό την προσωπική μου διαίσθηση. Αυτή είναι η απάντησή μου σε αυτό το θέμα», τονίζει ο Frank.


Το «The Answer» θα κλείσει συμφωνικά, με τη συμμετοχή και της φιλαρμονικής ορχήστρας της Πράγας , προσδίδοντας ένα πομπώδες ύφος στο κλείσιμο του άλμπουμ.
Το «Ocean II-The Answer» ηχογραφήθηκε στα Horus Sound studio στο Αννόβερο και κυκλοφόρησε στις 12 Οκτωβρίου 1998 από την BMG και την Gun Records.To εξώφυλλο του άλμπουμ  είναι όπως και στο «Ocean» δουλειά του Wojciech Siudmak . Η αρχική επιθυμία του Frank ήταν να απεικονίζεται το εξώφυλλο του «Ocean»  σκορπισμένο σε κομμάτια αλλά τελικά επικράτησε η αυθεντική έμπνευση του Siudmak. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα πλήκτρα είναι για ακόμα μια φορά αναλογικά, προσδίδοντας στις συνθέσεις μια πιο vintage αίσθηση.
Το «Ocean II-The Answer» είναι το άλμπουμ που στέκεται επάξια και περήφανα δίπλα στο κολοσσιαίο «Ocean». Φέτος συμπληρώνονται δυο δεκαετίες από την κυκλοφορία του. Προσωπικά το θεωρώ το τελευταίο μεγάλο διαμάντι που κυκλοφόρησε το συγκρότημα. Η απόδοση όλων των μελών σε αυτό το άλμπουμ είναι σε κορυφαίο επίπεδο. Δε μπορώ να μη σταθώ ιδιαίτερα στο φαινόμενο που λέγεται Klaus-Peter Matziol και στο μοναδικό τρόπο που παίζει το μπάσο. Μπορεί ο ιθύνων νους των Eloy να είναι ο Frank Bornemann , ο Klaus-Peter Matziol όμως είναι η ραχοκοκαλιά τους.
Όπως έχω γράψει και παλαιότερα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο άλμπουμ των Eloy ως αγαπημένο. Αν όμως πρέπει να το κάνω, αυτό θα είναι το «Ocean II-The Answer»...  Στιχουργικά αξεπέραστο, δημιουργικά αλάνθαστο…
 
Αλέξης Π.