CHICAGO: "Chicago XXXVI: Now"

18/07/2014

Κατηγορία: Κριτικές

3432

Υπάρχουν μερικά, μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού συγκροτήματα που έχουν χρωματίσει με το σόουλ-φανκ-ροκ λούστρο τις τέσσερις και κάτι τελευταίες δεκαετίες. Εποχές ολόκληρες. Κι αν η εποχή του “Πλοίου της Αγάπης” είναι μια μακρινή τρυφερή ανάμνηση

 

(ακόμη και άγνωστη λέξη για τους αγέννητους το ’77) και η εποχή του “Stay The Night”, του βίντεο κλιπ που έδωσε κωμωδιακή χροιά στην ερωτική εμμονή μεταξύ ’84-‘85, φαντάζει το ίδιο μακρινή, οι Chicago μπορούν εύκολα να την ανακαλέσουν με το 36ο άλμπουμ τους (23ο στουντιακό από το 1969) που τιτλοφορείται – κατά προφανή ειρωνεία- “Now”.
Κι αυτό γιατί το «τώρα» των Chicago εξαιρεί όλα τα εμμονικά μουσικά placebo (φτου, πιπέρι) των τελευταίων δύο  δεκαετιών.
Τί περιέχει; Yacht rock (“Now”) που σε ανεβάζει σε 12μετρο σκάφος με ποτήρι pina colada το χέρι, FM rock απ΄αυτά που κατέκλυζε τα ραδιόφωνα στα μέσα των ‘80s (“More To Be Revealed”), ποπ με καστράτες αρμονίες (“Crazy Happy”), μίγματα cool jazz με ρυθμικά πνευστά να γεμίζουν τον ορίζοντα (“Nice Girl”, “Another Trippy Day”) ενίοτε και με κιθάρα να σηκώνει παντιέρα (“Free At Last”), ευάερες μπαλάντες (“Love Lives On”), φανκ με μπητλικές γέφυρες (“Something’s Coming, I Know”), ανατολίτικους ρυθμούς δεμένους πάνω σε συμφωνική ατμόσφαιρα (“Naked In The Garden Of Allah”). Τί άλλο;
Η μουσικότητα που διατρέχει αυτή την πλούσια μουσική ροή είναι – περιττό ίσως να ειπωθεί, εφόσον πρόκειται για τους Chicago- πανταχού παρούσα και ελκυστική. To “Νοw”, ηχογραφημένο, ενορχηστρωμένο και τελικά ολοκληρωμένο υπό ακραίες digital συντεταγμένες (όλα τα όργανα ηχογραφήθηκαν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και συντονίστηκαν μέσω ενός μουσικού portal από τον Robert Lamm), φέρει την συμμετοχή πάνω από 30 μουσικών (τα όργανα που ακούγονται μέσα του είναι εντυπωσιακά πολλά) και έκανε έναν ολόκληρο χρόνο να πάρει την τελική του μορφή.
Για όσους αναζητούν να καταναλώσουν φαζαριστή σκοτοδίνη, τέτοια άλμπουμ είναι ό,τι ο σταυρός στα μούτρα του βρυκόλακα.
Για όσους όμως παρακολουθούν τους Chicago ακόμη και αφ΄ότου το ’85 ο πολύς Peter Cetera εγκατέλειψε το σκάφος (ο συνθετικός πυρήνας των Lamm, Parazaider, Pankow και Loughnane παραμένει αμετακίνητος απ΄το ‘67), αυτοί ξέρουν : Μαζί με τους Earth Wind And Fire και τους Doobie Brothers αποτελούν πάντα ένα πρωτοκλασσάτο εισιτήριο για τη μουσική κομψότητα που κάποιοι εύφοροι τόποι γέννησαν εκεί στα τέλη των ‘60s και όλες οι κατοπινές εποχές την αναζητούν. Ακόμη και “τώρα”.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ