Rated X: "Rated X"

20/12/2014

Κατηγορία: Κριτικές

3807

Ίσως η έννοια του υπεργκρούπ να έχει γίνει "χιλιοπιπιλισμένη καραμέλα". Ίσως τα χρήματα να σκιαγραφούν την ύπαρξη της. Ίσως οι δισκογραφικές να γλυτώνουν τα υπερβολικά κόστη και να έχουν - εάν πιάσουν σε πωλήσεις - υψηλά κέρδη.

 

Σε κάθε περίπτωση η επόμενη μεγαλοσύνη της μουσικής , ακούει στο όνομα Rated X , το νέο μουσικό κουαρτέτο.
Οδηγούμενοι στη φωνή από τη λατρεμένη μου περίοδο των  Rainbow, τον χαλκέντερο "πάει με όλους κι όλα", κύριο  Joe Lynn Turner ,  έναν θρύλο των τυμπάνων στην ιστορία της ροκ,  τον Carmine Appice (Vanilla Fudge, Rod Stewart, Ozzy Osbourne, Blue Murder),  τον κιθαρίστα  Karl Cochran (Ace Frehley's touring band) και τον μπασίστα  Tony Franklin (The Firm, Blue Murder, Whitesnake).
Γι’ αυτούς που περιμένουν βέβαια ένα ήχο αλά  Rainbow 5.0, το μόνο σίγουρο είναι , ότι ο ήχος είναι κάτι παραπλήσιο με τον  "Bent out of Shape" δίσκο.
Ο Turner είναι αναμφισβήτητα από τους υποτιμημένους τραγουδιστές των  ‘80ς και η φωνή του παραμένει φρέσκια , αναλλοίωτη  και αισθαντική όπως πάντοτε! Σίγουρα ο  Cochran δεν είναι  Ritchie Blackmore και προς τιμήν του δεν το προσπαθεί κιόλας.Αντίθετα , κεντά κάθε σύνθεση προσδίδοντας της κάτι διαφορετικά ενδιαφέρον.
Ο Appice , που έχει παίξει με τους πάντες , από τους  Vanilla Fudge τον  Rod Stewart και, τον   Ozzy Osbourne , κάμει τα τύμπανα να ηχούν ως το κύριο όργανο με όγκο απίστευτο! Οι Rated X παραδίδουν  ξανά "την οδό των ονείρων" (street of dreams) στην κυκλοφορία και πάλι!!
Τα "γέρικα σκυλιά του ροκ" δε χρειάζονται νέα κόλπα! Κάνουν πολύ καλά αυτά που γνωρίζουν δεκαετίες να κάνουν : άψογες συνθέσεις  δοσμένες με μεράκι ,  εμπνευσμένη μουσικότητα, αστείρευτο ταλέντο , πάθος και φαντασία.
Ο Joe Lynn Turner που θαυμάσαμε (την  αναλλοίωτη φωνή του  και όχι τις μουσικές επιλογές που μας παρουσίασε στην Αθήνα ….) λάμπει σε κάθε τραγούδι!
Συζητώντας με το φίλο Ριχάρδο Αλέξανδρο είπαμε , ότι ο  Appice πιθανόν εφηύρε το σόλο στα τύμπανα, συνεπικουρούμενος από τον Tony Franklin συνθέτουν μία καλοκουρδισμένη μετρονομική στιβαρή μηχανή  και βέβαια ο κιθαρίστας  Karl Cochran στους επαΐοντες του χώρου δεν είναι άγνωστος’ συμπαίκτης του J.L.T.  στο 10ο δίσκο του Second Hand Life . Γεννημένος να παίζει κιθάρα , κάνει εξαιρετική δουλειά στο δίσκο. 
Ξεχωρίζουν τα "This is Who I Am" , "Peace of Mind" , "On the Way to Paradise" και το Lhasa"  επηρεασμένο από  Led Zepp και αγαπημένο το χρονιάς κατ’εμέ  στις λίστες των συντακτών του rocktrime.gr .
Εάν περιμένετε νέο  "Stone Cold" ατυχήσατε.  Ευχή μας είναι να υπάρξει και δεύτερος δίσκος , οι γερόλυκοι να κάμουν περιοδεία (που ξέρετε μπορεί να έρθουν κι από τα μέρη μας) για να επιβεβαιώσουν το τίτλο του υπεργκρούπ , όχι της αρπαχτής αλλά της ΜΟΥΣΙΚΗΣ!
Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα σε όλους!

Νότης Γκιλλανίδης