Το "These Times"  είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος της συμπατριώτισσας μας και κυκλοφορεί στις 11 Αυγούστου στην επίσημη ιστοσελίδας της http://www.ElectraRocks.com, καθώς και για κατέβασμα από τα i-tunes.
Θεωρείται και είναι πραγματικά ένα από τα ανερχόμενα ταλέντα της μουσικής, έχοντας δείξει το τάλαντο-θείο δώρο της φωνής της, συμμετέχοντας τόσο  στο διαγωνισμό φωνητικών-μουσικών ταλέντων American Idol αλλά και πρόσφατα (φέτος) στο ελληνικό show The Voice…
Η πλαστικότητα της φωνής της, επιτρέπει να κινείται με άνεση και ευκολία στις μουσικές κλίμακες και τα συγκεκριμένα τραγούδια παρουσιάζουν την "στήριξη" της οπερετικής παιδείας που κατέχει και την άνεση που χειρίζεται  τα pop-rock  ακούσματα της.
Θεωρώ , έχοντας ακούσει και δει αρκετές από τις εμφανίσεις και δουλειές της  που κυκλοφορούν και στο διαδίκτυο –και  εκ του σύνεγγυς- ότι ο δίσκος αυτός  αποτελεί το πρώτο ώριμο και κατασταλαγμένο δείγμα των μεγάλων δυνατοτήτων της ως φωνητικής εκτελέστριας.
Δυναμικές rock-pop μελωδίες, σκληρές  κιθάρες, κλασικότροπα  "σκοτεινά" πλήκτρα (όπου χρειάζονται και με φειδώ) , συνδυασμένα με αισθαντικούς στίχους και την μεστή φωνή της ερμηνεύτριας, είναι τα συστατικά για ένα "ορεκτικό" μουσικό άκουσμα.
Το Tomorrow’s not There (το πρώτο single του δίσκου) μία πολύ καλή σύνθεση, που προϊδεάζει για το άλμπουμ, καθώς πρόκειται για ένα μοντέρνο, σύγχρονο άκουσμα με περάσματα από 90ς!
Στηριγμένο στις βαρβάτες μπασογραμμές, τα ανηλεή χτυπήματα στα τύμπανα και την κιθάρα να θυμίζει Slash (χμ….γκουχ ,γκουχ..) και όλους εκείνους που έκαναν το ροκ ξανά μεγάλο τις περασμένες  δεκαετίες.
Εκπληκτική εισαγωγή στο τραγούδι, που έχει ως μεγάλο πλεονέκτημα τη φωνή της αγαπημένης συμπατριώτισσας μας.
Ιδανικό ξεκίνημα για το δίσκο δυναμικό, ξεσηκωτικό! Όσοι διακατέχεστε όμως από το ελληνικό πνεύμα (της κατάθλιψης) των τελευταίων ημερών, μην το δείτε…απλά ακούστε το.
Το δεύτερο μουσικό βίντεο από το άλμπουμ της που  κυκλοφόρησε, το  "These Times", μία σύνθεση των  Electra Barakos και του κιθαρίστα της μπάντας  Hyland Church, σε παραγωγή του Mike Plotnikoff (Halestorm, Buckcherry, Kelly Clarkson) είναι η επόμενη σύνθεση του δίσκου…η ιστορία βασίζεται σε προσωπικές στιγμές, της σχέσης της με τον drummer της μπάντας Dan Welby.
Σε αυτό η φωνή της ερμηνεύτριας θυμίζει πολύ Robin Beck, όπως και σε αρκετές άλλες στιγμές του δίσκου. Επίσης εξαιρετικό rock tempo κομμάτι….ταξιδιάρικο, θυμίζει καλές στιγμές και από την αγαπημένη αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά Glee.
Ακολουθεί το "You Are"  με ένα υπνωτιστικό ρυθμό  που σταδιακά εξελίσσεται σε δυναμικό new rock  κομμάτι και απόκοσμα φωνητικά με έντονη χροιά μπλουζιάς. Ξεχωρίζουν ακόμη: το προσωπικά αγαπημένο "Falling For You"  με έντονη την "παρουσία της Robin Beck" καθώς και  πινελιές κιθαριστικές που δυναμώνουν από την στιβαρή ρυθμική γραμμή του μπασοτύμπανου!
Ένα απόλυτα μεθυστικό μελωδικό κομμάτι που  αιωρείται το πνεύμα της δεκαετίας του '80 και τραβά τον ακροατή με πιασάρικες κιθαριστικές γραμμές "γαντζωμένες  στο ξόρκι της μελωδίας".
Το "I Gotta Go"  ακολουθεί και  αποτίει φόρο τιμής στους αγαπημένους U2  που είναι μία δυναμική σύνθεση , άκρως  rock.
Είπαμε: "U2 και Lita Ford  στην κιθάρα και τα φωνητικά"!!!
Και είναι σειρά των Bon Jovi. Πέρα από τα παραμορφωμένα , λόγω Talk box , είναι παρών και ο συμπατριώτης μας και μέλος των θεϊκών Bon Jovi εσχάτως, Philip Eric Xenidis (εμφανίζεται σαν Phil X) που στο παρελθόν έπαιξε με τους Triumph, Drills, Powder και Tommy Lee,  που συνεισφέρει στην πολύ καλή σύνθεση "I Can’t Breathe",  παίζοντας ηλεκτρική κιθάρα και μπουζούκι!
Η μπαλάντα "Waiting"  απλά ονειρική  και η κυρία Electra  ξέρει να τραγουδά και η ζεστή , αισθησιακή φωνή της είναι καλύτερη από ποτέ.
Στο "Life’s A Bitch", η δυναμικότητα της σύνθεσης αναδεικνύει αυτό που πραγματικά είναι η Ηλέκτρα και η μπάντα της πάνω στην σκηνή και φυσικά όχι για να τραγουδά τα εύπεπτα σαχλοτραγουδάκια της εγχώριας ελληνικής "τάχα μου" έντεχνης σκηνής.
Ακολουθούν δύο εξαιρετικές συνθέσεις που κλείνουν/απογειώνουν το δίσκο: το πρελούδιο με τον αργεντινό πιανίστα και εξαίρετο μουσικό Matias Piegari  να συνοδεύει την ερμηνεύτρια με το πιάνο του σε μία ελάχιστη δόση των απίστευτων οπερετικών φωνητικών της. Ήταν η ολίγιστη παρουσίαση της κλασικοπερετικής ικανότητας της για να περάσουμε στο κομμάτι "Problem  Child" με τα φωνητικά προσόντα της Electra να δείχνουν την άνεση της να κινείται με άνεση και στους δύο "μουσικούς δρόμους", με την επανεκτέλεση του κομματιού  πολύ δυναμική να κινείται στο γνώριμο ’80ς ύφος με έντονο το στοιχείο του rock των 00’ς.
Οι συγκρίσεις (λίγο υπερβολικές ίσως προς το παρόν) θέλουν τη φρέσκια φωνή της Ηλέκτρας να μοιάζει με αυτή των  Pat Benatar και  Robin Beck (χμμμ) , πιθανόν και αυτήν  της Carrie Underwood (νικήτρια στο αμερικάνικο American Idol στα 2005-ως προς τη νεανική φρεσκάδα της φωνής).
Electra και  "These Times" λοιπόν , το πρώτο ολοκληρωμένο άλμπουμ της που έχει  μία εξαιρετική παραγωγή, με πολύ καλές αξιώσεις  σε ύφος hard  pop rock και όλοι οι συντελεστές (του δίσκου) έχουν δημιουργήσει  έναν  "πανέμορφο" σε ποικιλία ακουσμάτων άλμπουμ…μιλάμε για "σιρόπια με ψυχή".
Εξαιρετική δουλειά σε όλα: φωνητικά, κιθαριστικές πινελιές, δυναμική rhythm section.
Ωριμότερη από ποτέ, αποδεικνύει ότι μπορεί να συναγωνιστεί άνετα όλο το σύγχρονο στερέωμα από τις καλλιτέχνιδες που έχουν καταλάβει τα charts και τις πωλήσεις της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας!
Και είμαστε στον rocktime.gr και όχι μόνο  περήφανοι που είναι Ελληνίδα , όπως και εκείνη άλλωστε!

Νότης Γκιλλανίδης