Σειρά έχει τώρα ο τραγουδιστής της μπάντας  Ted Poley με την προσωπική κυκλοφορία του "Beyond The Fade". Ξέρω, ξέρω η απορία σας είναι: τι στο καλό συμβαίνει με τους Danger Danger;;;
Πραγματικά δε γνωρίζω κάτι περισσότερο η μπάντα εμφανίστηκε στο  Frontiers Rock Festival στο Μιλάνο στα  2014.Όμως ο  Poley έχει να εμφανιστεί σε κάποια νέα δημιουργία από το πολύ καλό  άλμπουμ  Revolve και η παρατήρηση μου έρχεται αβίαστα: καιρός ήταν!
Ο  Poley ένας εξαιρετικός rock τραγουδιστής, σε εκπληκτική φόρμα φωνητικά σε αυτήν την κυκλοφορία, θα πρέπει να τον ακούμε συχνότερα και όχι κάθε επτά χρόνια.
Στο δίσκο "Beyond The Fade" ακούμε τον  Poley στα γνωστά  "AORμελωδικά hard rock μονοπάτια".
Τραγούδια που δημιουργήθηκαν από τους εξαίρετους μουσικοσυνθέτες  και αυτάδελφους Tom και James Martin "τιμονιέρηδες" και της αγαπημένης μας μπάντας Vega . "Ξέχειλες" συνθέσεις από μελωδικότητα και αρμονία με έντονο το  rock party αίσθημα, αέρινα solos στην κιθάρα, πιασάρικα ρεφραίν με τη μοναδική και ιδιαίτερη φωνή του Poley  μπροστάρισσα στις συνθέσεις. Θεωρώ άλλωστε πως αυτό είναι το ιδιαίτερο πλεονέκτημα του δίσκου: ακούς το δίσκο και αναμφισβήτητα γνωρίζεις, ότι πρόκειται για κυκλοφορία του Poley, κάτι που παρόμοια συμβαίνει και με τον έτερο μέγιστο του ιδιώματος, τον  Chris Ousey που και αυτός έχει μία λαμπρή πρόσφατη κυκλοφορία.
Θα διαφωνήσω έντονα με αρκετούς που ξεφωνίζουν ή απλά ψέγουν ως "εργαστήρι", ανάλογο της δεκαετίας των 80ς-90ς των Stock Aitken Waterman, κατασκευής πανομοιότυπων μελωδικών δίσκων την συγκεκριμένη ιταλική παντοκρατορία μελωδικών κυκλοφοριών.
Είναι ξεκάθαρο, ότι οι συνθέσεις ανήκουν όλες στην  AOR πλευρά του  μελωδικού hard rock, και πουθενά δεν υπάρχει ίχνος μεταλλικής παρουσίας! Καλύτερη περιγραφή θα ήταν, πως τα τραγούδια είναι μεταξύ "ραδιοφιλικών" συνθέσεων  και ύμνων για club και αρένες(όπου εμφανίζονται οι όποιοι καλλιτέχνες πλέον).
Αγαπημένες συνθέσεις το "ζαχαρωτό" για τα αυτιά μου  "Hands Of Love" και το πανέμορφο  "Where I Lost You". Μου άρεσε και το χορωδιακό μέρος του  "We Are Young". Υπάρχει και μία πανέμορφη μπαλάντα σε ντουέτο με τη γνωστή  Issa, το "The Perfect Crime".
Προσωπικά, σίγουρα από τους δίσκους που θα συντροφέψουν τις ελάχιστες (δυστυχώς) ημέρες της θερινής μου ραστώνης.

Νότης Γκιλλανίδης