Rival Sons: "Hollow Bones"

18/06/2016

Κατηγορία: Κριτικές

3687

Τι είναι αυτό που ξεχωρίζει τις πραγματικά μεγάλες από τις απλά καλές μπάντες; Μα… φυσικά το χάρισμα να γράφουν τραγούδια, που μπορούν να σε κολλήσουν στον τοίχο από την πρώτη στιγμή και το κυριότερο, αυτά τα τραγούδια να μεγαλώνουν συνεχώς μέσα σου με το πέρασμα του χρόνου.

 

Οι Rival Sons είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο καλά κρυμμένα μυστικά του σύγχρονου hard rock, με την ευρύτερη έννοια του όρου και του ιδιώματος.
Αν υπήρχαν στα 70’s ή στα 80’s, σίγουρα θα είχαν αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα τους στην παγκόσμια rock σκηνή. Δυστυχώς γι’ αυτούς γεννήθηκαν στα τέλη των 00’s και το χειρότερο, σε μια χώρα που το hard rock παίζεται σε κλαμπάκια και θεωρείται στιγματισμένο και underground.
Όταν το 2011 έβγαζαν το "Pressure & Time" λίγοι θα περίμεναν την εξέλιξη τους αφού έμοιαζαν περισσότερο με μια «αναλώσιμη» κατάσταση.
Μια αναλαμπή του vintage rock… Κάποιοι κακεντρεχείς τους χαρακτήρισαν Led clones, λόγω των εμφανών Zeppelinικών επιρροών τους.
Ανοησίες των ανίδεων «ειδικών». Έχουμε διαβάσει κατά καιρούς τόσες και τόσες μπούρδες, ειδικά στην Ελλάδα, οπότε τίποτα δεν μας εκπλήσσει πια.
Το "Head Down" που ακολούθησε ένα χρόνο μετά, ενώ ήταν ένα εξαιρετικό άλμπουμ, δεν κατάφερε να τους εκτοξεύσει και δεν αναφέρομαι φυσικά στο εμπορικό κομμάτι της ιστορίας, μιλάω για τα καθαρά καλλιτεχνικό.
Άλλωστε οι μέχρι σήμερα επιλογές των Rival Sons διακρίνονται από έναν εμμονικό και αυστηρό αντικομφορμισμό. Αναφέρομαι ασφαλώς στην καλλιτεχνική εξέλιξη του group.
Η πολυπόθητη καλλιτεχνική καταξίωση ήρθε με το απίστευτο Great Western Valkyrie!!!
Κυριολεκτικά μου έπεσαν τα σαγόνια, από την πρώτη στιγμή που το άκουσα μιας και τέτοιας κλάσης hard rock άλμπουμ είχα να «ρουφήξω» από τα early 90’s. Εξαιρούνται συγκεκριμένες περιπτώσεις που όμως επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Εκεί που λες, επιτέλους κέρδισαν με το σπαθί τους την αναγνώριση που τους αξίζει και τους αναλογεί και πλέον δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, έρχεται το "Hollow Bones", το οποίο αποτελεί ένα ηχηρό χαστούκι για όποιον πιστεύει ότι η συγκεκριμένη μπάντα, λόγω του «ντεμοντέ» ήχου της δεν μπορεί να κατακτήσει την στρατόσφαιρα της συγκεκριμένης μουσικής.
Και ναι… κυρίες και κύριοι το "Hollow Bones", είναι το καλύτερο τους άλμπουμ. Καλύτερο και από το Great Western Valkyrie!!! Πρόκειται για ένα hard rock κομψοτέχνημα, που ο ΘΕΟΣ της μουσικής οφείλει να το τιμήσει δεόντως.
Όταν ο πολυβραβευμένος παραγωγός τους, ο «πολύς» πλέον Dave Gobb, λέει ενθουσιασμένος ότι οι Rival Sons είναι η μεγαλύτερη hard rock μπάντα του πλανήτη, ο υποφαινόμενος αναγκάζεται – εκ των πραγμάτων – να συνηγορήσει και να επαυξήσει.
Επί του προκειμένου το άλμπουμ τα έχει όλα και τα υπερfuzzαριστά riff του Scott Holiday και τις ψυχεδελικές – σε σχιζοφρενικό σημείο – ερμηνείες του εκπληκτικού Jay Buchanan και βέβαια ένα rhythm section  γροθιά στο στομάχι για πολλές υπερπροβεβλημένες σύγχρονες μπάντες…
Ωστόσο η μαγεία του "Hollow Bones", όπως και του Great Western Valkyrie κρύβεται στην ποιότητα των συνθέσεων. Το γκρουπ δείχνει να βρίσκεται σε συνθετικό παροξυσμό και μας προσφέρει 9 υπέροχες συνθέσεις και 37 (!!!) λεπτά μουσικής πανδαισίας…
Θα επιλέξω να μην κάνω μια song by song κριτική. Άλλωστε υπάρχουν τραγούδια για όλα του γούστα απλά θα σημειώσω πως για πρώτη φορά και μετά από 5 άλμπουμ οι Rival Sons δείχνουν να μην φοβούνται να σκληρύνουν ή να μαλακώσουν τον ήχο τους, ανάλογα με την περίσταση.
Θα κλείσω γράφοντας, πως η αίσθηση που έχω μετά από δεκάδες ακροάσεις του "Hollow Bones" είναι ανάλογη μ’ εκείνη που είχα όταν πρωτoάκουσα τα Use your Illusion των Guns n’ Roses… «Ανεπανάληπτο το Appetite for Destruction, αλλά αυτά εδώ είναι άλλη κλάση».
Μπορεί να ακούγεται κάπως υπερβολικό, έως και ιερόσυλο, αλλά όσοι αγαπάμε αυτή την μουσική θα πρέπει κάποια στιγμή να ξεφύγουμε από τις δεινοσαυρικές εμμονές μας και να αναδείξουμε όσες νέες μπάντες το αξίζουν και να είστε σίγουροι πως οι Rival Sons το αξίζουν με το παραπάνω.
Αισθάνομαι και δεν ντρέπομαι να το γράψω, πως το επόμενο άλμπουμ τους, θα είναι ακόμα καλύτερο!

Αριστοτέλης Βασιλάκης