Heart: "Beautiful Broken"

22/07/2016

Κατηγορία: Κριτικές

4143

Την εποχή που αρκετά αναγνωρισμένα ροκ συγκροτήματα επανηχογραφούν τα παλιά ή τα κλασσικά τους για να ανακτήσουν τα πνευματικά δικαιώματά τους σ’ αυτά από τις εταιρίες (ή για ν’ αποκλείσουν απ’ αυτά κάποιους μουσικούς που ακούγονται στις πρώτες εκτελέσεις).

 

Oι αδελφές Nancy & Ann Wilson ανασκευάζουν επτά τραγούδια διαλεγμένα από απρόσμενες, λιγώτερο γνωστές πτυχές του καταλόγου τους, για λόγους έμπνευσης και καλλιτεχνικής αρτιότητας.
Το Beautiful Broken επιχειρεί να αναβαθμίσει από πλευράς παραγωγής και ενορχήστρωσης μερικά από τα υποτιμημένα κομμάτια της δισκογραφίας τους, κυρίως από την ασταθή περίοδο των αρχών των ’80s. Οι αδελφές Wilson, 40 χρόνια στη βιομηχανία και αναγνωρίσιμες για τη συνθετική και εκτελεστική τους δεινότητα η καθεμία ξεχωριστά, αποδεικνύουν με το άλμπουμ αυτό δύο πράγματα:
Πρώτον, το βάθος σε καλά τραγούδια που διαθέτουν (κανένα από τα κομμάτια εδώ δεν υπήρξε “
hit” στην πρώτη τους κυκλοφορία), ένα βάθος που μόνο πραγματικά προικισμένοι ροκ τραγουδοποιοί μπορούν να επιδείξουν. Kαι δεύτερον ότι μετά από τόσους πλατινένιους δίσκους, από τέτοια αναγνώριση, εξακολουθούν να αγαπούν τη δουλειά τους. Να ξαναεπισκέπτονται τα τραγούδια τους σαν παλιούς φίλους, που πάντα έχουν κάτι να πουν.  
Η φωτοσκίαση των συνθέσεων με σκληρά blues ριφ και ακουστικά έως και φολκ μέρη ήταν πάντα το δυνατό στοιχείο της συνθετικής σκοπιάς των Heart.
Από το άλμπουμ “Passionworks” του ’83 τα “Johnny Moon” και “Language of Love” έχουν ξεφορτωθεί το faux ηχητικό τους λούστρο. Το πρώτο στηρίζεται πάνω σε μια στοιχειωμένη μελωδία στο πιάνο και το δεύτερο χρωματίζεται από τα αέρινα έγχορδα του συνεργάτη του Elton John και των Stones, Paul Buckmaster.
Απεναντίας, το “City’s Burning” από το Private Auditionτου ’82, έχει γίνει πιο αργό, διατηρώντας όμως τα κοφτερά του ριφ και ακούγεται σαν κομμάτι των Alice In Chains. To “Down on Me” από το “Bébé le Strange” του ’80 μεταμορφώνεται σε ένα αργόσυρτο blues σε στυλ “Since I’ve Been Loving You”, που αφήνει ευπρόσδεκτο χώρο στη φωνή της Ann για ακροβατικά.
Το “Sweet Darlin” απ΄το ίδιο άλμπουμ ταξιδεύει σε θάλασσες από βιολιά με την Ann σε μια ελεγχόμενα σπαραξικάρδια ερμηνεία.

Υπάρχουν και δύο νέα τραγούδια. Στο ερωτοβασανιστικό σλόου ποπ “Two,” όπου η Nancy Wilson αναλαμβάνει τα πρώτα φωνητικά πάνω σε μια ατμόσφαιρα από keyboards. Το “Heaven” ζεπελινίζει ευθέως, με heavy ακκόρντα και σιτάρ σε κλίμα In The Light” (από το “…Graffitti”). 
Το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ έρχεται από τα session του τελευταίου τους στουντιακού άλμπουμ “Fanatic” (του 2012, στο οποίο μπορούσες να το βρεις μόνον ως bonus track) και αποτελεί το εμπορικό τρικ της υπόθεσης. Ένα ντουέτο της Ann και του James Hetfield των Metallica, που τρέχει πάνω σε ογκώδη ριφ, με τον τελευταίο να προσθέτει πινελιές οργής στο ρεφρέν.
Το “Beautiful Broken συνολικά θα λειτουργήσει για τα αισθητήρια ευρέων ομάδων του ροκ πληθυσμού σαν ένα εντελώς καινούριο άλμπουμ. Οι αδελφές Wilson συγκροτούν ένα βαθιά εμπνευσμένο γυναικείο ροκ δίδυμο, ίσως το μόνο σταθερά δημιουργικό των τελευταίων 40 χρόνων.
Το δάκρυ που έκαναν να κυλήσει στο σκαμμένο μάγουλο του Ρόμπερτ Πλαντ κατά την συγκλονιστική εκτέλεση του “
Stairway To Heaven” το Δεκέμβριο του ’12 στο Kennedy Center, δεν ήταν τυχαίο γεγονός.
 
Παναγιώτης Παπαϊωάννου