Hardline: "Human Nature"

18/10/2016

Κατηγορία: Κριτικές

3888

Οι Hardline ανήκουν στις μπάντες που κατάφεραν με ένα μόνο άλμπουμ να ‘χτίσουν’ μια δυνατή φήμη γύρω από το όνομα τους. Το "Double Eclipse", που κυκλοφόρησε το 1992, ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ και πιστεύω πως αποτελεί ορόσημο για κάθε οπαδό του melodic hard rock ήχου.

 

Το 2012, οι Hardline επέστρεψαν με το πάρα πολύ καλό  "Danger Zone". Επίσης, όταν κυκλοφόρησαν το "δύσκολο" άλμπουμ  "Leaving The End Open" ξίνισαν πολλούς από τους φανατικούς οπαδούς τους.
Προσωπικά βρίσκω το  "Leaving The End Open" ένα αρκετά αξιόλογο δισκάκι με κάποια εκπληκτικά άσματα. Έτσι λοιπόν με αυτά και αυτά φτάνουμε στο τώρα με το ολοκαίνουριο πόνημα τους που τιτλοφορείται “Human Nature”.  
Οι Hardline εν έτη 2016 αποτελούνται απο τον τραγουδιστή Johnny Gioeli, τον πανταχού παρών Alessandro Del Vecchio , τον κιθαρίστα Josh Ramos (The Storm), και το rhythm section συμπληρώνουν οι μπασίστρια Anna Portalupi (Tarja) και ο ντράμερ Francesco Jovino (Primal Fear, Jorn ).
Where Will We Go From Here", το εναρκτήριο τραγούδι,  είναι ένα γρήγορο, κιθαριστικό κομμάτι που παραπέμπει στις τελευταίες δουλειές της μπάντας.
Ωραίος ρυθμός, πιασάρικο ρεφραίν και πάνω απ’ όλα τα εξαιρετικά φωνητικά του Gioeli να κλέβουν την παράσταση.  Στη συνέχεια έχουμε το  "Nobody's Fool" το οποίο κινείται σε πιο “Double Eclipse” ύφος ενώ στο "Human Nature" οι Hardline μας προσφέρουν το πρώτο highlight μέσα από το νέο τους άλμπουμ.
Στην ουσία πρόκειται για μια power ballad η οποία περιέχει μια εκπληκτική μελωδία και πάρα πολύ καλές ενορχηστρώσεις. 
Το πιασάρικο και αρκετά ρυθμικό "Running On Empty” είναι από τα τραγούδια που σου μένουν με το πρώτο άκουσμα και σε κάνουν να χτυπάς ρυθμικά το πόδι ενώ με το "Take You Home" έχουμε ακόμη ένα αργό κομμάτι με μια πολύ όμορφη μελωδία.
 Σίγουρα το “Human Nature”  δεν είναι ένα νέο "Double Eclipse".
Είναι όμως ένας δίσκος που φέρνει έναν ‘αέρα’ από το μεγαλείο του τότε προσαρμοσμένο στις "ανάγκες" του τώρα(με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό μουσικά μιλώντας πάντα).
Δυνατό, πιασάρικο, μοντέρνο σε αρκετά σημεία αλλά με την μελωδία και τα απίστευτα φωνητικά του Gioeli σε πρώτο φόντο.

Βασίλης Χασιρτζόγλου