Wardrum: "Awakening"

04/12/2016

Κατηγορία: Κριτικές

3591

Τέταρτη δισκογραφική απόπειρα για τους «δικούς» μας Wardrum, μέσα ε διάστημα πέντε χρόνων. Σε αναλογία πάντως είναι πολύ εντάξει καθώς επιχειρούν να μένουν στην επικαιρότητα και όσο το καταφέρνει κανείς αυτό, είναι καλό, το να ακούγεται δηλαδή το όνομά σου μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει.

 

Ακόμα και μια αρνητική διαφήμιση, είναι διαφήμιση και στο τέλος έχει αντίστροφο αποτέλεσμα από το αρχικό σκεπτικό.
Τέλος πάντων, το θέμα μας σήμερα, είναι η δισκογραφική τους δουλειά και το όνομα αυτού Awakening.  Δώδεκα κομμάτια δυναμίτες μας παρουσιάζουν εδώ και η αλήθεια είναι ότι πιάστηκα προ εκπλήξεως για την εξέλιξη τους σαν συγκρότημα αυτά τα χρόνια αλλά και γιατί δεν είμαστε συνηθισμένοι να ακούμε από καλές δουλειές έως πάρα πολύ καλές δουλειές από ελληνικά συγκροτήματα και αυτό σε γεμίζει αισιοδοξία για την ελληνική σκηνή.  
Στο ενδιάμεσο των τριών προηγούμενων χρόνων από το προηγούμενο άλμπουμ τους για να καταλήξουμε στο τώρα,  είχαμε εσωτερικές αλλαγές ή καλύτερα προσθήκες. Ο J. Demian, οποίος εκτελούσε χρέη δεύτερου κιθαρίστα στις συναυλίες τους, πλέον εντάχθηκε στο δυναμικό τους το Νοέμβριο του 2013, έτσι το ενεργό δυναμικό τους μεγάλωσε ε στα πέντε άτομα. Η πρώτη τους συναυλία σαν κουιντέτο δόθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2015 στο An Club της Αθήνα και έκτοτε συνεχίζουν έτσι.
Στα του δίσκου τώρα, ο οποίος κυκλοφορεί (όπως και οι άλλες τους δισκογραφικές δουλειές) από την Steel Gallery Records για την Ευρώπη και από την Spiritual Beast στην Ιαπωνία.

Οι συνθέσεις που μας παρουσιάζουν εδώ, είναι όλες διαλεγμένες μία προς μία, με μηδενικές πιθανότητες να ακούσεις κάτι αχρείαστο ή κάτι που θα ηχήσει άσχημα στα αφτιά σου. Ξεκινώντας από την φοβερή φωνή του Γιάννη Παπαδόπουλου, πηγαίνοντας στο άρτιο και επίσης δυνατό rhythm section των Κώστα Σκανδάλη (μπάσο) και Στέργιο Κουρού (τύμπανα), καταλήγοντας στο τμήμα που πάντα υπερισχύει σε μια μπάντα, τις κιθάρες. Το (πλέον) δίδυμο Κώστας Βρετός /J. Demian συνεργάζονται εξαιρετικά, ανταλλάσοντας δισολίες, προεκτείνοντας τεχνικά μέρη και εμπλουτίζοντάς τα είτε με κάποιο riff είτε με αρμονικές, δίνουν στον ακροατή να ακούσει αυτό που περιμένει. Δηλαδή κάτι δυνατό, εκπληκτικό που σε όλο του το σύνολο, σε κρατάει με το ενδιαφέρον σου να είναι αμείωτο.
Το μόνο που δεν μπορώ να έχω άποψη εξ’ ολοκλήρου είναι οι στίχοι και αυτό διότι με παρέσυρε τόσο η μουσική τους και το παρουσιαστικό τους μέσα από το πόνημα αυτό, που πέρασαν – θέλοντας και μη -  σε δεύτερη μοίρα. Πέραν τούτου, σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλοί και αυτοί, καταπιάνοντας θέματα φανταστικά και μη.
Τι παραπάνω να ζητήσει κανείς από ένα καθαρόαιμο heavy metal σχήμα; Και χαίρομαι πραγματικά γιατί είναι και έλληνες και δεν έχουν ούτε να ζηλέψουν τίποτα από άλλα σχήματα του εξωτερικού. Το μόνο που χρειάζονται είναι τη στήριξη του κόσμου, την οποία δε βλέπω το λόγο άλλωστε για να μην την έχουν. Μπράβο παιδιά, συνεχίστε έτσι!
 
Γιώργος Βαλιμίτης