Ten: "Gothica"

26/07/2017

Κατηγορία: Κριτικές

5019

Από την πρώτη στιγμή που πρωτάκουσα την μπάντα των TEN πίσω στα 1996 με το εξαιρετικό "The Name of The Rose", θεωρώ ότι είναι μία από περισσότερο υποτιμημένες μπάντες στο χώρο του μελωδικού Rock!

 

Για να είμαι ΠΙΟ ακριβέστερος πιστεύω ότι η μπάντα δεν απόλαυσε το μεγαλείο και την αναγνώριση που της αξίζει. Ας είναι όμως, το  συγκρότημα κυκλοφορεί τον δέκατο τρίτο δίσκο του με μπροστάρη, όπως όλα αυτά τα χρόνια, έναν σπουδαίο ερμηνευτή/συνθέτη τον  Gary Hughes.
Η υπερδραστηριότητα των TEN την τελευταία πενταετία είναι αξιοσημείωτη!
Τα εξαιρετικής μουσικότητας "Albion" του 2014, το "Isla De Muerta" του 2015 καθώς και το  "The Dragon And St. George EP" επίσης του 2015, το αποδεικνύουν περίτρανα. Και τώρα στα   2017 η μπάντα εμφανίζεται με το μεγαλοπρεπέστατο  "Gothica".
Στους  TEN βέβαια ο Gary Hughes είναι πολύ τυχερός/ευλογημένος μουσικά καθώς έχει καταφέρει να πλαισιωθεί με δεξιοτέχνες μουσικούς που μεσουρανούν στο διεθνές στερέωμα του μελωδικού metal/rock, AOR όπως οι :
Dann Rosingana στην κιθάρα, ο Steve Grocott επίσης στις κιθάρες, ο John Halliwell στις ρυθμικές κιθάρες, ο Darrel Treece-Birch στα πλήκτρα , ο Steve McKenna στο μπάσο και ο Max Yates στα τύμπανα. Η συνύπαρξη αυτών των σπουδαίων μουσικών δημιουργεί ένα εντυπωσιακό και συμπαγές μουσικό  "αμάλγαμα" καθώς οι TEN με αξιοζήλευτο τρόπο συνδυάζουν  progressive metal, μελωδικό metal, hard rock και φυσικά  AOR.
Το "Gothica" ξεκινά με το "The Grail" εντυπωσιακά, με  "ψαλμικά" φωνητικά που καθηλώνουν τον  ακροατή και συνεχίζει με διπλή κιθαριστική   "ιχνογραφία" πλαισιωμένη από πλούσια πλήκτρα και  "φιλοτεχνεί" πανέμορφο  μουσικό  "καμβά".
Πανέμορφο μουσικό κομμάτι που σε καθηλώνει και δεν κουράζει παρά την οκτάλεπτη διάρκεια του.
Η επόμενη σύνθεση, το "Jekyll And Hyde"  "πλέκεται" από τους  "σκοτεινούς" στίχους της γνωστής ιστορίας που πλαισιώνονται εντυπωσιακά από δυναμική ρυθμική γραμμή μπάσου-τυμπάνων. Τα δε φωνητικά ιδιαίτερα αισθαντικά, με το πιάνο να προσδίδει στοιχεία κλασικής μουσικής μία όμορφη παρένθεση σε ένα αμιγώς hard rock τραγούδι.
Το προσωπικά αγαπημένο "Travelers" ξεκινά με το ρυθμικό ήχο ενός ρολογιού να κτυπά ρυθμικά ενώ οι στίχοι αφηγούνται παραστατικά για τη χρησιμότητα/σημασία του χρόνου στις ζωές των ανθρώπων και στα ταξίδια τους. Πανέμορφη μελωδία  με εντυπωσιακό σολάρισμα κιθάρας και στιβαρή μπασογραμμή και τύμπανα.
Το "Man For All Seasons" με παραπομπές από παραδοσιακή αναγεννησιακή μουσική, όπως αυτή ακούγονταν τον 16ο αιώνα! Στίχοι και μουσική θυμίζουν έντονα τις εξαιρετικές δουλειές του Gary Hughes στα 2003 τα  "Once And Future King Parts 1&2". Το παραδοσιακό ύφος παραχωρεί τη θέση της στο ευθύ hard rock. Ιστορικό το θέμα των στίχων, αναφερόμενο στη βασιλεία του Ερρίκου του 8ου.
Στο "In My Dreams" έχουμε εντυπωσιακή  "είσοδο" από την ρυθμική γραμμή και το τραγούδι  "χρωματίζεται" με AOR στοιχεία που συναντάμε σε μουσική επένδυση ταινιών της δεκαετίας των 80’ς. Κλασικό και το θέμα των στίχων πλεγμένο γύρω από μία ιστορία αγάπης.
Μία ιδιαίτερη σύνθεση που κάλλιστα θα μπορούσε να ακούγεται στην πασίγνωστη τηλεοπτική επιτυχία Game of Thrones, το  "Wild King Of Winter" έχει ατμοσφαιρική εισαγωγή που εξελίσσεται σε μία σκοτεινή σύνθεση στα όρια του heavy ιδιώματος ή και πρώιμου NWOBHM ήχου, κυρίως λόγω της εξαιρετικής κιθαριστικής δουλειάς. Από τις  "σκοτεινότερες" συνθέσεις της μπάντας που όμως μας αρέσει ιδιαίτερα!
Το "Paragon" με έντονα λυρικά στοιχεία ερωτισμού και αγάπης είναι μία ακόμη πρωτότυπη σύνθεση. Ξεκινά και πάλι με μία πανέμορφη πιανιστική εισαγωγή που καθοδηγεί τα πανέμορφα φωνητικά που αφηγούνται πανέμορφα την ιστορία στον ακροατή. Θα τολμούσα να πω ότι πρόκειται για μία δυναμική μπαλάντα με heavy στοιχεία που επιτείνονται από τις κιθάρες και την συμπαγή (και πάλι) ρυθμική γραμμή.
Το "Welcome To The Freakshow" θα εντυπωσιάσει τον ακροατή με την πανέμορφη μουσικότητα του στο πνεύμα του hard rock με στοιχεία blues που θυμίζουν αγαπημένους Whitesnake.
Το "La – Luna Dra -cu – la" τα έχει όλα: μελωδικό  heavy metal, hard rock στο ύφος Gary Moore στις κιθάρες ( Over the Hills περιόδου) με απίστευτη διάθεση μουσική από όλους. Κεφάτη σύνθεση με ευρηματικούς στίχους.
Το "Into Darkness" που κλείνει το δίσκο ξεκινά με το εύρημα ενός film projector που ηχεί μέσα σε μία αίθουσα κινηματογράφου . Όμορφη πιανιστική δουλειά από τον Darrel Treece Birch. Στην πραγματικότητα έχουμε ακόμη μία δυναμική μπαλάντα, εξαιρετικά δομημένη με ακόμη ένα αρμονικό σολάρισμα από τις κιθάρες να  "κελαηδούν".
Και επειδή αγόρασα ως αμετανόητος οπαδός της μπάντας την Γιαπωνέζικη έκδοση, το Paragon (Bonus Mix) που κλείνει το δίσκο  ισχύουν όσα αναφέραμε παραπάνω, με τη διαφορά ότι πρόκειται για μία περισσότερο φιλική προς τον ακροατή εκδοχή με περισσότερα πλήκτρα που  "μεταμορφώνουν" αρκετά το τραγούδι. Άξιζε σίγουρα η αγορά γιαυτό και μόνο το επιπλέον τραγούδι!
Η νέα δουλειά των TEN σίγουρα θα εκπλήξει ευχάριστα παλιούς και νέους οπαδούς καθώς το "Gothica" συνδυάζει μελωδικό  heavy metal και  AOR με έναν ιδιαίτερο και ευρηματικό/δεξιοτεχνικό τρόπο.
Εμείς απλά θα περιμένουμε να τους δούμε, να ακούσουμε και να αποθεώσουμε στην Αθήνα.
Ως τότε θα  "λιώσουμε" το "Gothica" σε κάθε ηχητικό μέσο αναπαραγωγής!

Νότης Γκιλλανίδης