Magnum: "Lost On The Road To Eternity"

04/02/2018

Κατηγορία: Κριτικές

3645

Υπάρχουν μπάντες και δίσκοι που σημαδεύουν τη ζωή μας στη μουσική. Κοινότυπο θα μου πείτε αλλά τόσο αληθινό αλλά κάτι τ΄ρτοιο συνέβη σε μένα με τους Magnum και το περίφημο "On a Storyteller's Night" κάπου εκεί στα τέλη του Γενάρη του 1986.

 

Συγκεκριμένα επιστρέφοντας από το φροντιστήριο των αγγλικών στην ακριτική γενέτειρα πόλη και πριν γυρίσω στο σπίτι, πέρασα για μία επίσκεψη από το μοναδικό δισκοπωλείο που έφερνε βινύλια από όλο το φάσμα του rock/metal εκτός από λαϊκά (τότε τα έντεχνα και οι λοιπές διαχωριστικές κατηγορίες δεν υπήρχαν).
Η γνωριμία μου με τον ιδιοκτήτη με είχε βοηθήσει ως πελάτη, διότι κάθε δίσκος που είχε μουσική "ροκιά" (σύμφωνα με τα λεγόμενα του) σίγουρα θα με ενδιέφερε και τον φύλαγε στην άκρη για μένα πρώτα.
Το βράδυ εκείνο λοιπόν ήταν η πρώτη μουσική μου επαφή με τον μελωδικό ήχο έπειτα από τον classic rock, hard rock  και metal ήχο. Η μελωδικότητα που "ξεπήδησε από τα αυλάκια" του δίσκου και γέμισε τον μεγάλο χώρο του δισκοπωλείου ήταν κάτι το ανεπανάληπτο! Η μεγαλειώδης φωνή του Catley και η κιθαριστική δεξιοτεχνία του  Clarkin έκαναν κάθε σύνθεση μεγαλειώδη στα αυτιά μου. Εκεί που το  AOR "συμπλέκονταν" αρμονικότατα με το  pomp rock ήταν πραγματικά  αποκάλυψη. Έστω κι αν μετά από ένα μήνα "συνάντησα" τους ανυπέρβλητους  Journey και το "διαμάντι" τους (ένα από τα πολλά) Raised on Radio.
20 στουντιακές κυκλοφορίες έχουν οι  Magnum με τα πάνω και τα κάτω τους. Αλλά ιδιαίτερα  από τα  2002 που επανασυνδέθηκαν τα 9 μουσικά δημιουργήματα τους δεν δείχνουν τη διάθεση για κάτι λιγότερο από την πολύ καλή δημιουργία τουλάχιστον. Αρκετά όμως με τις αναμνήσεις…

Στο εναρκτήριο "Peaches and Cream" ο "γίγαντας" των μουσικών ριφ   ο Clarkin μεγαλουργεί με την κιθάρα του και παρουσιάζει σύνολη την μπάντα ανανεωμένη και έτοιμη για σπουδαία πράγματα πριν να ακολουθήσει το ξεσηκωτικό, "Show Me Your Hands" .
Το πιανιστικά, διαμορφωμένο "Storm Baby" που ακολουθεί είναι "σμιλευμένο" σε καθαρόαιμο "ροκ υφάδι" και είναι σίγουρα από τα ομορφότερα του δίσκου.
Η μπάντα μας έχει καλομάθει σε επικές συνθέσεις και αυτό παρουσιάζεται με το "Welcome to the Cosmic Cabaret" που ενώ ξεκινά σχεδόν απλοϊκά καταλήγει σε μία "κρυφο- Toto" δημιουργία που απογειώνεται με τα μοναδικά φωνητικά του Catley για να καταλήξει σε ένα εκθαμβωτικό σολάρισμα του Clarkin. Προσωπικά αγαπημένη σύνθεση από το πρώτο άκουσμα.
Η ομώνυμη σύνθεση "Lost On The Road To Eternity" είναι ένα δυναμικό τραγούδι με πανέμορφα πλήκτρα και σπουδαία ενορχήστρωση και αποδεικνύει για μία ακόμη φορά πως οι Magnum ανήκουν στις μεγάλες μπάντες του 20ου-21ου αιώνα!!Εμφανίζεται και ο ευρηματικότατος μουσικός Tobias Sammet με τον οποίο ο Catley είχε συνεργαστεί στους  Avantasia..
Πρώτο  single το "Without Love" είναι ενδιαφέρουσα σύνθεση καθώς δεν ακούγεται ως κλασική σύνθεση Magnum καθώς έχει ένα ιδιαίτερο  funky ρυθμό (μου θύμισε και ολίγον Purple και το Rosa’s Cantina από το Perpendicular και John Farnham στο  "I Am The Voice" )  δίχως όμως να λείπει η μελωδικότητα. Περισσότερο στο γνώριμο  και ασφαλές μουσικό περιβάλλον της μπάντας το πανέμορφο "Tell Me What You’ve Got to Say".
Το μελωδικότατο ροκάδικο κομμάτι "Ya Wanna Be Someone" είναι απλά η απόδειξη της αδιαμφισβήτητης μουσικότητας των μελών της μπάντας παλαιών και νεοφερμένων. Το "Forbidden Masquerade" με ηχόχρωμα blues στην χαρακτηριστική εκδοχή των Magnum.
Ο δίσκος κλείνει με δύο από τις καλύτερες συνθέσεις της μπάντας των τελευταίων κυκλοφοριών της: το  "Glory to Ashes"  ένα μεγαλοπρεπέστατο ροκάδικο δημιούργημα του Clarkin που αποδεικνύει πόσο σπουδαίος συνθέτης είναι και το "επικομεγαλειώδες"  "King of the World" που ο  Clarkin και ο νεοφερμένος πληκτράς  Rick Benton "δίνουν ρέστα".
Στο δεύτερο δίσκο υπάρχουν και τέσσερις επιπλέον ζωντανές εκτελέσεις από το  "Sacred Blood" – τα "Divine Lies", "Crazy Old Mothers", "Your Dreams Won’t Die" και "Twelve Men Wise And Just", που ηχογραφήθηκαν στην εμφάνιση της μπάντας στα  2017 στο φεστιβάλ του "Leyendas Del Rock" του Αλικάντε στην Ισπανία.
 
Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής που η μπάντα συνεχίζει και κυκλοφορεί, αν όχι έπη τουλάχιστον σπουδαίους δίσκους. Η 20η κυκλοφορία της αποδεικνύει στα 2018 πως εκτός των δύο στυλοβατών του θρυλικού σχή,ματος Tony Clarkin και  Bob Catley και οι νεοφερμένοι  Rick Benton (στα πλήκτρα) και ο  Lee Morris που αντικατέστησε τον σπουδαίο Harry James που δεν μπόρεσε να αποχωριστεί τους Thunder και το  project των Snakecharmer.
Με εντυπωσίασε και συνάμα με συγκίνησε η επαναφορά του λογότυπου τους από τα πρώιμα '80ς.
Σαράντα χρόνια έπειτα από την πρώτη τους κυκλοφορία οι Magnum με το "Lost On The Road To Eternity" είναι θριαμβευτικά και πάλι παρόντες!

Νότης "King of the World" Γκιλλανίδης