Συγκεκριμένα επιστρέφοντας από το φροντιστήριο των αγγλικών στην ακριτική γενέτειρα πόλη και πριν γυρίσω στο σπίτι, πέρασα για μία επίσκεψη από το μοναδικό δισκοπωλείο που έφερνε βινύλια από όλο το φάσμα του rock/metal εκτός από λαϊκά (τότε τα έντεχνα και οι λοιπές διαχωριστικές κατηγορίες δεν υπήρχαν).
Η γνωριμία μου με τον ιδιοκτήτη με είχε βοηθήσει ως πελάτη, διότι κάθε δίσκος που είχε μουσική "ροκιά" (σύμφωνα με τα λεγόμενα του) σίγουρα θα με ενδιέφερε και τον φύλαγε στην άκρη για μένα πρώτα.
Το βράδυ εκείνο λοιπόν ήταν η πρώτη μουσική μου επαφή με τον μελωδικό ήχο έπειτα από τον classic rock, hard rock  και metal ήχο. Η μελωδικότητα που "ξεπήδησε από τα αυλάκια" του δίσκου και γέμισε τον μεγάλο χώρο του δισκοπωλείου ήταν κάτι το ανεπανάληπτο! Η μεγαλειώδης φωνή του Catley και η κιθαριστική δεξιοτεχνία του  Clarkin έκαναν κάθε σύνθεση μεγαλειώδη στα αυτιά μου. Εκεί που το  AOR "συμπλέκονταν" αρμονικότατα με το  pomp rock ήταν πραγματικά  αποκάλυψη. Έστω κι αν μετά από ένα μήνα "συνάντησα" τους ανυπέρβλητους  Journey και το "διαμάντι" τους (ένα από τα πολλά) Raised on Radio.
20 στουντιακές κυκλοφορίες έχουν οι  Magnum με τα πάνω και τα κάτω τους. Αλλά ιδιαίτερα  από τα  2002 που επανασυνδέθηκαν τα 9 μουσικά δημιουργήματα τους δεν δείχνουν τη διάθεση για κάτι λιγότερο από την πολύ καλή δημιουργία τουλάχιστον. Αρκετά όμως με τις αναμνήσεις…