Το άλμπουμ περιλαμβάνει δέκα συνθέσεις όλες διασκευές, ορισμένες πιθανόν εξαιρετικές όσο και οι αρχικές εκτελέσεις, κάποιες μία έντιμη προσέγγιση των πρωτότυπων και κανά δύο αδιάφορες μάλλον…
Το εναρκτήριο "You Don’t Own Me" με ενδιαφέρουσα παρουσία από τον κιθαρίστα των "Gov’t Mule", τον Warren Haynes που η κιθάρα του "σιγοκαίει" με ένα πιο αργό τέμπο από ό,τι η εκτέλεση του 1960 με τον Lesley Gore.
Στο "I Am the Highway" των  Audioslave η διασκευή παρουσιάζεται ακουστικά παιγμένη όμως διατηρεί τον ρυθμό του πρωτότυπου. Πανέμορφα διασκευασμένη παρουσίαση, όπως και η πρωτότυπη.
Ο Warren Haynes είναι και πάλι παρών στην μπλουζίστικη διασκευή του "Luna" που πρωτοερμήνευσε ο εκλιπών πρόσφατα  Tom Petty ενώ η Ann το ερμηνεύει πολύ όμορφα και νοσταλγικά.
Σε σύνθεση του Bowie, το "Afraid of Americans" συνεχίζει ο δίσκος. Δε θα έλεγα ότι είναι από τις αγαπημένες μου συνθέσεις του Bowie αλλά θα έλεγα ότι η Ann το κάνει ιδιαίτερα ενδιαφέρον και με τις πινελιές τις "ανατολίτικες" αλλά και με το Rock "επίχρισμα" που το "χρωματίζει" φωνητικά.
Στην σπουδαία σύνθεση των Cream, το "Politician" η ερμηνεύτρια με σεβασμό στην αρχική σύνθεση, δείχνει τη δεινή εκτελεστική ικανότητα της και θα μπορούσε να είναι κάλλιστα δικό της τραγούδι πίσω στην δεκαετία του 70.
Ο Leonard Cohen και το "A Thousand Kisses Deep" πραγματικά τιμώνται εξαιρετικά με μία άψογα δοσμένη, μουσικά και φωνητικά, διασκευή.
Για τους The Eagles και το "Life in the Fast Lane" δε θα έλεγα ακριβώς το ίδιο… θα μπορούσε ίσως να διασκεύαζε κάποιαν άλλη σύνθεση τους.
Για την σπουδαία φωνή της αδικοχαμένης της Amy Winehouse, άλλη μία σπουδαία φωνή όπως της Wilson, θεωρώ, ότι "απογειώνει" το "Back to Black" διασκευάζοντας το.
Για έναν άλλο μέγιστο καλλιτέχνη, όπως ο George Michael, η Ann επιλέγει να διασκευάσει μία επιτυχία του 1986, το "A Different Corner" και του προσδίδει μία άλλη πιο ήπια αίσθηση ανάλογα πως το αισθάνεται κανείς προτιμώ την αρχική εκτέλεση.
Για τον Gerry Rafferty και το "Baker Street" που διασκευάζει η μοναδική Ann Wilson, θα έλεγα ότι είναι, κατά τη γνώμη μου, μία εξαιρετική διασκευή σε ένα πανέμορφο τραγούδι.
Μία έντιμη προσπάθεια φόρου τιμής σε σπουδαίες ερμηνευτικές προσωπικότητες από μία μοναδική ερμηνεύτρια που ας μην ξεχνάμε ότι πλέον κλείνει τα 68 έτη. Συνοπτικά θα λέγαμε ότι το "Immortal" είναι ένα ακόμη "λαμπερό πετράδι" στο "στέμμα" των ερμηνειών της Ann Wilson, που παραμένει ένας "κολοσσός" και καλύτερους ερμηνευτές της γενιάς της.

Νότης "Immortal" Γκιλλανίδης