Raven: “Screaming Murder Death From Above: Live In Aalborg"

06/05/2019

Κατηγορία: Κριτικές

2847

Τη στιγμή που, τις τελευταίες μέρες του Νοεμβρίου του 2017 οι βετεράνοι Κακοφωνίξ του N.W.O.B.H.M. Raven κατέβηκαν από τη σκηνή του Skråen στο Aalborg της Δανίας, αγνοούσαν ότι η συναυλία τους είχε ηχογραφηθεί εξ ολοκλήρου.

 

O John Gallagher εξηγεί: «Κανείς δεν μας είχε ενημερώσει. Λίγο καιρό μετά μας παραδόθηκε ένα flash drive με την όλη ηχογράφηση. Όταν το ακούσαμε, συνειδητοποιήσαμε ότι είχαμε στα χέρια μας το ντοκουμέντο από ένα σχεδόν τέλειο live μας. Τόσο η δική μας απόδοση, όσο και η ανταπόκριση του κοινού το επιβεβαιώνουν. Ελάχιστα ήταν τα λάθη, ας πούμε κάποια όχι και τόσο καλά τοποθετημένα μικρόφωνα, ή η χορδή που έσπασα στο δεύτερο τραγούδι, “Hell Patrol”. Κατά τα άλλα, σε σύγκριση με τα παλιώτερα live άλμπουμ μας, ακούγεται σίγουρα καλύτερο».
Η ηχογράφηση και κυκλοφορία live ηχογραφήσεων είναι μια εύκολη λύση για οποιοδήποτε hard rock ή metal σχήμα που κουβαλά στην πλάτη της 2, 3 ή και παραπάνω δεκαετίες ιστορίας (υπό την προϋπόθεση ότι ο ελάχιστος αριθμός κρίσιμων μελών έχει καταφέρει στο μεταξύ να επιβιώσει). Με τα live αποδεικνύουν ότι ξέρουν την τέχνη τους, χωρίς μεσάζοντες (στούντιο, παραγωγούς, νέο υλικό και τα συναφή).

Οι Raven γράφουν μεταλλική ιστορία για περίπου 45 χρόνια, δισκογραφώντας χωρίς σημαντική διακοπή τα τελευταία 39. Τα αδέλφια John (μπάσο - φωνητικά) και Mark Gallagher (κιθάρα), παρά τις αντιξοότητες και το πέρασμα των χρόνων, εξακολουθούν να υπηρετούν το ατίθασο, πεινασμένο για ριφ, γρήγορο και κακοτράχαλο metal που πρωτόπαιξαν στο Newcastle. Βρέθηκαν στην κορυφή του N.W.O.B.H.M. με το διπλό χτύπημα των “Rock Until You Drop” και “Wiped Out”, που θεωρούνται κλασσικά ανάμεσα στους λάτρεις της περιόδου.
Το 1983 περιόδευσαν στην Αμερική με support κάποιους Metallica, ηχογράφησαν το πιο γεμάτο και το ίδιο ατιθάσευτο “All For One” και το διπλό “Live At The Inferno” για την Megaforce. O σφιχτός σα γροθιά ήχος τους, το πάθος και η άγνοια κινδύνου του πάνω στη σκηνή σύντομα τους έφερε να υπογράψουν στην πολυεθνική Atlantic, όμως τα δύο άλμπουμ που ακολούθησαν (“Stay Hard” και “The Pack Is Back”) τους απαξίωσαν στα μάτια των σκληροπυρηνικών οπαδών, καθώς είχαν υποχρεωθεί να βάλουν μια γερή δόση Twisted Sister στον ήχο τους, κάτι που, για διάφορους λόγους δε λειτούργησε. Έκτοτε, επέστρεψαν και παρέμειναν σ’ αυτό που ήξεραν καλά, αδιαφορώντας για την εμπορική επιτυχία.
Ατίθασο, εμμονικό ριφφοκίνητο heavy metal με φωνητικά που γδέρνουν το τύμπανο και τρομερή ενέργεια πάνω στη σκηνή (δεν είναι τυχαίο ότι αυτοαποκαλούνταν “athletic rock”). Δε σταμάτησαν παρά την αλλαγή εταιριών, τα πενιχρά έσοδα, ακόμη και παρά το ότι η ατυχία τους βρόντηξε την πόρτα όταν ο Mark Gallagher, άλλοτε πρότυπο γυμνασμένου και ανθεκτικού τύπου, μετά από ένα ατύχημα έσπασε και τα δύο του πόδια και έκανε καιρό να ξανασταθεί όρθιος, παίρνοντας στο μεταξύ πάνω από 25 κιλά.
Το τρίο των Raven συμπλήρωνε επί 30 χρόνια ο Αμερικάνος ντράμερ Joe Hasselvander, μέχρι που το Μάϊο του ’17 υπέστη καρδιακή προσβολή, δύο μέρες πριν ξεκινήσει η περιοδεία τους, υποχρεώνοντάς τον να σταματήσει τις εμφανίσεις ε’ αόριστον. Με κίνδυνο η χημεία να διασαλευθεί, προσλήφθηκαν διάφοροι ντράμερ, από τους οποίους ο  Mike Heller (γνωστός από τους Fear Factory και τους Malignancy) που ακούγεται στο live του Aalborg έχει παραμείνει μέχρι και σήμερα τακτικό μέλος.
«Ο Mike είναι δυνατός» λέει μ’ ενθουσιασμό ο John «παρ’ ότι δεν είχαμε πολύ χρόνο να προβάρουμε μαζί του. Συζητήσαμε τα κομμάτια για μισή ώρα και αυτό χρειαζόταν όλο κι όλο. Έδεσε σα να τα ήξερε από χρόνια. Στο δίσκο ακούγεται ότι το ευχαριστιέται. Είναι που του αφήσαμε το περιθώριο να αυτοσχεδιάσει, αν το ένιωθε».
Το "Screaming Murder Death From Above: Live In Aalborg” δικαιώνει την ιστορία των αδελφών Gallagher, μ’ ένα σετ που συνδυάζει παλιά κομμάτια (“Crash Bang Wallop”, “Rock Until You Drop”) με κάποια που είχαν δεκαετίες να παίξουν ζωντανά ("Hung Drawn And Quartered”, “Hell Patrol”, μέχρι και το παρεξηγημένο “On And On”), καινούρια (“Destroy All Monsters”, “Tank Treads [The Blood Runs Red]” από το τελευταίο τους πολύ δυνατό άλμπουμ του 2015) και κλασσικά που δε λείπουν ποτέ από το σετ (“All For One”, “Faster Than The Speed Of Light”),  ενώ στο "Break The Chain” κάνουν ένα μπάσιμο και τζαμάρισμα σε “It’s A Long Way To The Top” και “Symptom Of The Universe”. Έτσι, για την πώρωση.
«Μέσα στα χρόνια έχουμε γίνει τεχνικά καλύτεροι. Στο live “Destroy All Monsters/Live in Japan του 1996 είναι αισθητό ότι αντιμετωπίζω προβλήματα με τη φωνή μου, ενώ ακόμη και το “Live In The Inferno του 1984, σε σύγκριση με το Aalborg ακούγεται σα νά’ χαμε πάρει υπνωτικά χάπια». Ο 60άρης Mark δεν έχει ανάγκη να κολακέψει κανέναν.
Αν κάποιος θεωρεί ότι ακούει metal, γνωρίζει ήδη. Αν κάποιος τώρα ψάχνει το πώς ακούγεται ακόμη και σήμερα η μουσική που έχει στυλώσει ολόκληρες γενιές, το live αυτό είναι παραπάνω από επαρκές για να τον καθοδηγήσει στους δρόμους που αξίζουν τον κόπο.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου