// Rocktime Groups

Icon: Heavy μελωδίες από την Αριζόνα

// To Be A Rock And Not To Roll

// Golden Years

Greg Lake: "London '81" (with Gary Moore)

Αρχική » Κριτικές

Αισίως έφθασαν να κυκλοφορούν το έκτο στούντιο άλμπουμ τους, οι Αμερικανοί Alter Bridge και φαίνεται ότι η παρέα των Myles Kennedy και Mark Tremonti διατηρεί σε υψηλό βαθμό τόσο τον συνθετικό της, οίστρο όσο και την δυναμική ροκ ενέργεια της.

O δίσκος ξεκινά με το ολιγόλεπτο "One Life" που δίνει πάσα στο καταιγιστικό "Wouldn't You Rather" και εντυπωσιάζει τόσο στο ερμηνευτικό επίπεδο όσο και στο ενορχηστρωτικό τομέα. Ακολουθεί τo "In the Deep" με τα όμορφα ανεβοκατεβάσματα, το πιο mainstream "Godspeed" (που είναι αφιερωμένο σ' έναν αδικοχαμένο φίλο του Tremonti) και το "Native Son" μία επιβλητική σύγχρονη metal σύνθεση παράλληλα κάτι ανάλογο συμβαίνει και με το heavy"Take the Crown".

H συνέχεια ανήκει στο μυστηριώδες και συνάμα γοητευτικό "Indoctrination" ενώ το θαυμάσιο "The Bitter End" απογειώνει ακόμη περισσότερο το άλμπουμ καθώς και το "Pay No Mind" κρατάει τον πήχη ψηλά.
Χωρίς ακόμη να έχουμε συναντήσει μία μέτρια σύνθεση ακολουθεί το "Forever Falling" όπου τα φωνητικά αναλαμβάνει ο Mark Tremonti αλλά είναι ένα κομμάτι που όντως δεν σε ενθουσιάζει όμως το επόμενο τραγούδι, το "Clear Horizon" συνδυάζει άψογα το πολύπλευρο ταλέντο της μπάντας αλλά και την μελωδική αρτιότητα που την χαρακτηρίζει.

Τέλος το άλμπουμ κλείνει με τρεις απογοητευτικές συνθέσεις το ημιμπαλαντοειδή "Walking on the Sky", το grunge-οειδή "Tear Us Apart" και το αδιάφορο "Dying Light" το οποίο σώζει η φοβερή κιθάρα του Mark Tremonti.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σημαντικό ρόλο στην σπουδαιότητα του δίσκου έπαιξε και η εξαιρετική παραγωγή του Michael Baskette.

Εν κατακλείδι οι Alter Bridge έχουν μία μοναδική ποιότητα για τα σημερινά φτωχά δεδομένα της παγκόσμιας ροκ βιομηχανίας και με εμπνευσμένο τρόπο βρίσκουν τον δρόμο ώστε να μας χαρίσουν έναν πολύ καλό δίσκο που θα είναι σίγουρα στα καλύτερα της χρονιάς!

Φώτης Μελέτης