Η μπάντα φωτογραφήθηκε με την σύνθεση που ηχογράφησε το ντεμπούτο της άλμπουμ και επιπρόσθετα βιντεοσκόπησε τις σκηνές της προακρόασης από τους παριστάμενους ανταποκριτές των μουσικών σελίδων και παράλληλα παρουσίασε όλα τα κομμάτια από την επερχόμενη πρώτη κυκλοφορία της καθώς και δύο επιπλέον συνθέσεις που ηχογραφήθηκαν τον Αύγουστο του 2019 ως πιθανά επιπλέον κομμάτια για τη γιαπωνέζικη αγορά (τυχεροί οι μουσικόφιλοι στη χώρα του "ανατέλλοντος ήλιου") ή σε περίπτωση μη συμφωνίας για να συμπληρώσουν τις ήδη έτοιμες και για τη δεύτερη κυκλοφορία, συνθέσεις.
Ακούσαμε λοιπόν τότε, συνθέσεις ύφους (πρώιμων κυρίως) Rainbow, Dio, Riot, Praying Mantis αλλά με ευχαρίστηση ακούσαμε και περάσματα από τις προαναφερθείσες μπάντες ειδικά Rainbow εποχής SIUA, Jorn Lande, εκπληκτικά σόλο κιθάρας αλά Malmsteen  εποχής Rising Force αλλά και Innerwish (φυσιολογικό και επόμενο…) καθώς και Spitfire που μεγάλη αγάπη και επιρροή όλων.
Με το εναρκτήριο και απολαυστικό ήδη  από το διαδίκτυο ως video, το "Never Surrender", που παραπέμπει ευθέως στους θρυλικούς Rainbow. Με την απόλυτη ερμηνεία να συμπληρώνεται με τα εξαιρετικά φωνητικά.
Ακολουθεί το "Land Of The Free" με πανέμορφη και συνάμα δυναμικότατη μουσική φρασούλα που ξεδιπλώνεται σε έναν  Heavy Rock "ύμνο", με ογκώδη ήχο, σολάρισμα βαρβάτο της κιθάρας και την φωνάρα του Νίκου Συράκου να προσδίδει την απαραίτητη ένταση.
Με την mid-tempo εξαιρετική σύνθεση, το "Devil In You" σίγουρα απονέμονται  εύσημα στην ρυθμική γραμμή για την στιβαρότητα της αλλά και στις κιθάρες/πλήκτρα για την μελωδική επένδυση που θυμίζει τον θρυλικό Gary Moore του "After The War. αλλά και τους ξεχασμένους Coney Hatch. Κομματάρα "καλπάζουσα" προς την τελειότητα!
Ιδιαίτερο και εξαιρετικά αφιερωμένο το "Still Our Man": στην αγαπημένη μπάντα των Riot αλλά και στον σπουδαίο κιθαρίστα και ιδρυτή της  Mark Reale που άφησε τα γήινα και πρόσκαιρα στα 2012. Μεταλλίζον "μέχρι τα μπούνια" με όλη τη μουσική παρακαταθήκη των Riot αποτυπωμένη.
Για να ακουστεί το "Rise Or Fall" και  να μας "κεραυνοβολήσει"  με τις σπουδαίες  κιθαρωδίες  των βιρτουόζων μουσικών Μανώλη Τσίγκου και Γρηγόρη Γιαρέλη όσο και του βαρβάτου  τυμπανοβασανιστή  Γιώργου Παπάζογλου.
Μία από τις προσωπικά αγαπημένες συνθέσεις το “Man On The Edge” που ρεμβάζει νωχελικά σε μία πανέμορφη δυναμική μπαλλαντοειδή σύνθεση που "υπηρετούν" πανέμορφα όλοι οι μουσικοί’ εξαιρετικά, όπως και σε όλον το δίσκο τα δεύτερα φωνητικά αλλά και η ογκώδη μπασογραμμή του Τάσου Ιωαννίδη.
Ο hardrockίζων ύμνος "Light In The Dark" ξεσηκώνει και είναι έκδηλες οι επιρροές των μελών της μπάντας από παράλληλα μουσικά σχήματα που συμμετέχουν εδώ και δεκαετίες που μεγάλωσαν και μεγαλώσαμε με τέτοιες συνθέσεις.
Το "Break Free", που συνεχίζει στο δίσκο, αποτίει φόρο τιμής στις μουσικές επιρροές τις μελωδικότερες βέβαια, και είναι μία  μελίρρυτη επωδός.
Το "Fool’s Parade" και πάλι θυμίζει νοσταλγικά τον ήρωα της εξάχορδης αείμνηστο Gary Moore στην νοσταλγική σύνθεση One Day.
Με σόλο κιθάρας και "ταξιδιάρικη" φωνητική ερμηνεία!
Ακούγοντας ήδη στην προακρόαση το "Burning Heart" με το  hard rock (ίσως και με "ψήγματα"  AOR) το σημείωσα στο νου αλλά και στη μνήμη, για να γράψω πως αποδεικνύεται και η μουσικότητα της μπάντας, η ατόφια αγάπη και το μεράκι τους για ένα είδος μουσικής που δεν είναι ίσως της μόδας, όσο και για το πώς αποδίδεται η μουσική χωρίς φτιασίδια περιττά, μόνο με την ειλικρίνεια και την ψυχή του καλλιτέχνη που αγαπά ό,τι κάνει.
Επιβεβαιώνει τούτες τις γραμμές το "Lost In Her Eyes", άκρως συναυλιακό, με πανέμορφους ερωτοτροπούντες στίχους, περίτεχνες κιθάρες, συναισθηματικά φορτισμένη/νοσταλγική ερμηνεία.
Το "Still Unbroken" είναι ένα δυναμικό "χεβυμεταλέ" κομμάτι με μελωδική γραμμή που αρέσει πολύ και σε πολλούς, με τις κιθάρες να "ζωγραφίζουν" θυμίζοντας τα διπλοκιθαριστικά έπη των Maiden.
Με την απίστευτη μπαλάντα "L.E.A. " κλείνει ο δίσκος μία ακουστική κιθαρωδία δίχως άλλη μουσική παρέμβαση παρά μόνον η "σπαραξικάρδια" ερμηνεία του Νίκου Συράκου που νοσταλγικά σε κάνει να  αναθυμάσαι, να ανατριχιάζεις, να πλημμυρίζεις από αισθήματα. Αναπόφευκτα θυμήθηκα και λόγω ηλικίας, τους λατρεμένους Spitfire, τον αείμνηστο και τραγικό Ντίνο Κωστάκη στην ερμηνεία του στο "Whispers".
Και εκεί που τελειώνει ένας εξαιρετικός δίσκος έρχονται να μας αποτελειώσουν και να μας στείλουν αδιάβαστους δύο συνθέσεις που προορίζονται για Ιαπωνική κυκλοφορία.
Το απίστευτο "Living Inside A Dream" που το ακούω πλέον καθημερινά καθώς έγινε το ringtone στο κινητό μου καθώς και ο ήχος στο πρωινό ξύπνημα μου  αλλά  και το "I Walk Alone" που παραπέμπει ευθέως στους μέγιστους Whitesnake (οπότε εκ προοιμίου είναι τραγουδάρα-έχουμε και αδυναμίες/λατρείες).
Συνοψίζοντας, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΉ μπάντα, με ενέργεια και πάθος από όλα τα μέλη της. Η φωνή του Νίκου Συράκου αισθαντική, μελωδικότατη και υψίφωνη χωρίς να γίνεται κουραστική (θυμίζοντας φτασμένους καλλιτεχνάρες άλλων εποχών, ιδιαίτερα αγαπημένους), οι κιθάρες σε αρμονικές γραμμές  και σόλο ευφάνταστα με τους Γρηγόρη Γιαρέλη και τον Dr. Μανώλη Τσίγκο ωριμότερους από ποτέ, ενώ η rhythm section με τους Τάσο Ιωαννίδη στο μπάσο και τον Γιώργο Παπάζογλου στα ντραμς μετρονομική και παθιασμένη παρουσία  πραγματικά ενώ τα πλήκτρα με τον Δημήτρη Μαρίνη ("αγιογραφική μορφή") στη σωστή δοσολογία .
Ο δίσκος κυκλοφορεί σε CD και σε διπλό βινύλιο περιορισμένης κοπής από την ROAR Records. Ηχογραφήθηκε στα Orfeas Music Studios, ενώ τη μίξη και το master ανέλαβαν οι Christan Schmid και ο "γνωστός και μη εξαιρετέος" Δημήτρης Λιαπάκης. Το artwork επιμελήθηκε ο Γιώργος Ζαχάρογλου. Τα  δεύτερα φωνητικά (εξαιρετική απόδοση τους) ανήκουν στους Μαργαρίτα Παπαδημητρίου, Μιχάλη Καρασούλη και Μάνο Γαβαλά των SL Theory.

Νότης "Living Inside A Dream" Γκιλλανίδης