Nightwish: "Human. :II: Nature"

13/04/2020

Κατηγορία: Κριτικές

3099

Αναμένοντας κάθε κυκλοφορία των Nightwish, πάντα περιμένεις το ένα βήμα παραπάνω. Από την αρχή της καριέρας τους, μάς έχουν χαρίσει αλησμόνητες στιγμές. Στα μέσα της δεκαετίας των '00ς, έγιναν συγκρότημα καθολικής αποδοχής και αυτό δε το λέω μόνο εγώ αλλά οι πωλήσεις τους και τόνοι μελανιού που έχουν γραφτεί γι’ αυτούς είτε από υποστηρικτές, είτε και από μη.

 

Το 9ο άλμπουμ των Nightwish, δεύτερο με τη Floor Jansen στα φωνητικά, έδωσε ελπίδες στους απανταχού οπαδούς τους για μία νέα επάνοδο.
Η αλήθεια είναι ότι με τη Floor Jansen, o ιθύνων νους, Holopainen πέτυχε ό,τι δε πέτυχε με την Anette Olzon .Βρήκε στο πρόσωπό της μία ερμηνεύτρια η οποία μπορεί να συνδέσει τα τραγούδια των Nightwish με τη Tarja με αυτά που έχει ο Tuomas στο μυαλό του από το 2007 και έπειτα.
Άλλο ένα ατού των Nightwish είναι ο συνεχής προβιβασμός του γίγαντα Troy Donockley,o οποίος με τη χρήση όλων αυτών των άγνωστων μουσικών οργάνων, πνευστών και έγχορδων μετατρέπεται σε μια καταλυτική μορφή για την εξέλιξη κάθε άλμπουμ τους.
Ακούγοντας το ‘’Human-Nature’’ δεν έμεινα σε μία ακρόαση, αλλά σε πέντε, όχι γιατί είναι πολύπλοκο άλμπουμ αλλά για να ξεκαθαρίσω τα συναισθήματα μου ως προς το τι νιώθω γι’ αυτό. Χωρίζεται σε δύο μέρη. Το πρώτο περιέχει τραγούδια με στίχους και το δεύτερο είναι ορχηστρικό (soundtrack σε ταινία θα το έλεγα ).
Τα τραγούδια έχουν μία μίξη από το "Imaginaerium" και από το τελευταίο "Endless Forms Most Beautiful".
Δεν έχει τα catchy κομμάτια του πρώτου αλλά έχει την απλότητά του, ενώ περιέχει και τη θεατρικότητα και τη δομή του τελευταίου.
Ως προς τους στίχους έχει εισέλθει σε πιο κοινωνικά ζητήματα όπως και στο προηγούμενο δίσκο (‘’Noise’’, ’’Hows the Heart?’’) ενώ περιέχει και τραγούδια που δομούνται με ορχηστρικά μέρη κάτι που το θεωρώ φλύαρο καθώς έχουν αφιερώσει το δεύτερο κομμάτι του δίσκο σε αυτό.
Η εισαγωγή του "Music’’ είναι αχρείαστη καθώς τα 3 πρώτα λεπτά περισσότερο κουράζουν ενώ και το ndlessness’’ θα μπορούσε να έχει μικρότερη διάρκεια.
Τα υπόλοιπα κομμάτια ηχούν πολύ όμορφα με στιγμές μαγείας όπως το ‘’Shoemaker’’ (στο 4:00 θα το λατρέψετε), ’’Pan’’ και "Procession’’ ταξιδιάρικα ενώ τα "Harvest’’ και "Tribal’’ μου φάνηκαν λίγο αδιάφορα.
Για το δεύτερο σκέλος του δίσκου θα αναφέρω για ακόμη μια φορά ότι ο Tuomas είναι ένας χαρισματικός άνθρωπος, καθώς θα μπορούσε να αποτελέσει soundtrack για ταινία ή μια ξεχωριστή κυκλοφορία, υπό άλλη ονομασία.
Το ερώτημα είναι το εξής:
Ποιος είναι ο στόχος των Nightwish;
Να δημιουργήσουν τέχνη για τη τέχνη; Δημιουργούν άλμπουμ για τους οπαδούς τους που ποτέ δε θα τους προδώσουν; Aποσκοπούν σε ένα νέο κοινό;
Αυτό το κοινό είναι έτοιμο να δεχτεί αυτή τη μετάλλαξη των Nightwish; To "Human-Nature’’ έχει πολύ καλές στιγμές αλλά έχει και καλύτερες που δεν αντιστοιχούν στα αυτιά όλων μας.
Η Ιστορία θα μας δείξει αν κάνουμε λάθος ή όχι.

Γιάννης Γιουρτζάκης


 

// Old Time Rock

// Live Favorites