Το μυστικό για τους Lionville είναι το πολυσχιδές songwriting ταλέντο του Stefano Lionetti σε συνδυασμό με τα vocals του κορυφαίου ίσως μελωδικού vocalist στην αγορά, Lars Safsund (Work of Art). Το παραδοσιακό, "ορθόδοξο" AOR τους (που πολλές φορές γέρνει και προς Westcoast μεριά) δημιουργεί μεγάλες προκλήσεις ως προς την αυθεντικότητα του τελικού μουσικού προϊόντος καθότι στο συγκεκριμένο ύφος είναι πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο να παίρνουμε από μπάντες διαδοχικά albums υψηλής ποιότητας χωρίς επαναλήψεις και αναμασήματα. Για τους ΙταλοΣουηδούς Lionville οι προσδοκίες είναι αυτή τη φορά μεγάλες με βάση το "World of Fools".
To "Magic is Alive" (με τον γοητευτικό τίτλο και το ενδιαφέρον cover art) μας συστήνεται με το opener (και πρωτο single) "Nothing without you", μια πραγματικά εντυπωσιακή εκκίνηση. Ένα κομμάτι που περικλείει ό,τι χρειάζεται ένα πραγματικό AOR hit και που δίνει στους fans αυτό ακριβώς που περιμένουν να ακούσουν. Προσωπικά με χαροποιεί ιδιαίτερα, το ότι επιτέλους βλέπουμε κι ένα έξυπνο και καλογυρισμένο video να προμοτάρει ένα κομμάτι (τα περισσότερα contemporary πρόχειρα και φτωχομπινεδιάρικα rock 'video clips' στο youtube μάλλον σαμποτάρουν παρά προωθούν τις μπάντες).
Ο ενθουσιασμός του opener συνεχίζεται στο "You're not alone", ένα track από αυτά που νομίζεις πως γράφτηκαν ακριβώς για να μπουν "δεύτερα" στο sequencing. Εξίσου καλό κομμάτι με δυνατό, "καθαρό" chorus και σεμιναριακό, αέρινο bridge. 
To "Runaway" που ακολουθεί θυμίζει αρκετά τις δύο πρώτες δουλειές των Lionville και είναι ευχάριστο, αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο. Η πρώτη μπαλάντα του album ακούει στο τίτλο "Finally you're with me".
Εδώ έχουμε τα πρώτα σημάδια κόπωσης: δεν είναι μια μπαλάντα που θα εντυπωσιάσει, μαλλον περνά σχετικά αδιάφορη. Ακολουθεί το "Every little thing (leads back to you)" σε ένα σχετικά πιο μοντέρνο AOR ύφος που δίνει έμφαση εξίσου στον uptempo ρυθμό όσο και στην μελωδία.
Στο "If you don't know me" εκδηλώνονται οι ισχυρές westcoast επιρροές του Lionetti ο οποίος μοιράζεται τα lead vocals με τον Safsund (μωρέ μπράβο άγνοια κινδύνου ο Stefano!).
Αυτές οι πιο soft/smooth στιγμές είναι χαρακτηριστικές σε όλα τα albums των Lionville. Στο "Magic is Alive" όμως ο ήχος τους έχει ανανεωθεί προς μια εντονότερη westcoast κατεύθυνση.  Αυτό φαίνεται και στο "Living with the truth" και ακόμη περισσότερο στο "Reaching for the sky" που πιθανότατα να είναι το tribute του Lionetti στην pop/r'n'b πλευρά των Τοto (και ένα από τα καλύτερα tracks του album).
Το "I'll never give my heart away" ακούγεται κάπως ασύνδετο μεταξύ του verse και του -ίσως κορυφαίου μέσα στο album- chorus. Η δεύτερη μπαλάντα "Into the night" είναι αισθητά ποιοτικότερη στο ίδιο μοτίβο με παλαιότερες επιτυχημένες προσπάθειες της μπάντας.
Το album κλείνει με το ομώνυμο και πιο αμφιλεγόμενο track του, "Magic is Alive". Ομολογώ ότι εδώ περίμενα κάτι αντίστοιχο με το τελευταίο track του "World of fools' (Image of your soul)" : ένα"πλούσιο", progressive Toto-ειδές album finish που θα δικαιωματικά θα έδινε και το όνομά του στο album. Αντ' αυτού το ομώνυμο track είναι μια pure '80s pop σύνθεση στην οποία ο Lionetti αναλαμβάνει και πάλι τα φωνητικά και μας δείχνει ότι μπορεί να κάνει εξίσου καλά και tribute στους Culture Club. Όχι πως η έμπνευση και η εκτέλεση είναι άσχημες (εξαιρούνται τα super-cheesy lyrics) αλλά αρκετά ατυχές ένα τέτοιο κομμάτι να κάνει τέτοιο statement βαφτίζοντας όλο το δίσκο.
Σε κάθε περίπτωση στο νέο album είναι αισθητή η στροφή των Lionville σε πιο westcoast ή και '80s pop-rock ύφος. Δεν είμαι σίγουρος εάν αυτή η απόφαση ελήφθη απλά λόγω των μουσικών γούστων του Lionetti (it's his project πάντα) ή λόγω της ανάγκης για ξεχωρίζει το profile των Lionville από τους συν/αντα-γωνιστές τους στην Frontiers (Work of Art, One Desire, Perfect Plan και πάει λέγοντας). Σίγουρα όμως το "Magic is Alive" έχει συνθέσεις που διψάνε για περισσότερη κιθάρα και αδικούνται από τα αναιμικά ή ανύπαρκτα solos. Πόσο μάλλον όταν η μπάντα πλασάρεται πια όχι σαν προσωπικό project του Lionetti αλλά σαν 5μελής μπάντα με 2(!) κιθαρίστες...
To "Magic is Alive" είναι αναμφισβήτητα μια σημαντική κυκλοφορία για τους Lionville και για όλη την AOR σκηνή. Δεν κάνει το μεγάλο βήμα προς τα εμπρός όπως έγινε με το "World of fools", ωστόσο περιέχει 2-3 hits μέσα στα καλύτερα tracks της χρονιάς, ακούγεται ολόκληρο χωρίς πολλά skips και θα διατηρήσει άνετα την μπάντα στις πρώτες θέσεις δημοφιλίας της AOR/Melodic rock αγοράς.