Bon Jovi: "2020"

04/10/2020

Κατηγορία: Κριτικές

3372

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Οι Bon Jovi κυκλοφόρησαν το 15ο άλμπουμ τους με το λιτό, αλλά περιεκτικότατο, 2020. Για τον Jon ο συγκεκριμένος τίτλος ξεκαθαρίζει την κατάσταση από το προηγούμενο άλμπουμ, "This House is not for Sale", για το πού θα κινηθεί μουσικά από τούδε και στο εξής καθώς και γιατί είναι χρονιά των Αμερικάνικων εκλογών.

 

Πριν ξεκινήσουμε ας ξεκαθαρίσουμε δύο πράγματα.
Bon Jovi των '80ς και των '90ς που έσταζαν ιδρώτα δε θα ακούσετε.
Bon Jovi της 5ετίας Crush-Bounce-Have a nice day, άλμπουμ γεμάτα ενέργεια και αμεσότητα, επίσης δεν θα βρείτε.
Για μια δεκαετία ψαχνόταν τόσο στη μουσική προσέγγιση, όσο και στη στιχουργική. Η φυγή του Sambora ξεκαθάρισε περισσότερο το τοπίο ως προς το προσανατολισμό, και μας δείχνει ξεκάθαρα τι υπάρχει στο μυαλό του αγαπημένου μας καλλιτέχνη.
Το ερώτημα είναι το εξής. Αρέσει που ο Jon πολιτικοποιεί το λόγο του;
Από την οπτική γωνία του γράφοντος, κοινωνικοποιεί το λόγο του. To δοκίμασε διάσπαρτα τη προηγούμενη δεκαετία ξεκινώντας από το "Have a Nice Day" και φτάνουμε στο αίσιο (ας γελάσουμε) 2020 όπου τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.
Το άλμπουμ επρόκειτο να κυκλοφορούσε στις 15 Μαρτίου αλλά λόγω Covid-19 τα σχέδια άλλαξαν, όχι μόνο για τους Bon Jovi αλλά και για ολόκληρο το πλανήτη.
Λόγω καραντίνας άλλαξε και ο σχεδιασμός του άλμπουμ καθώς προστέθηκαν δυο τραγούδια, το "Do What You Can" που είναι αφιερωμένο στη μάχη που δίνουμε ο καθένας για την αντιμετώπιση της πανδημίας που προέκυψε αλλά και το "American Reckoning" που είναι αφιερωμένο στη δολοφονία του George Floyd, και στο κίνημα Black Lives Matter, ένα ακόμα που δημιουργήθηκε για την αντιμετώπιση του ρατσισμού  στην Αμερική.


Διαβάζοντας τους στίχους που έχει γράψει o Jon, ο γράφων ένιωσε συγκινημένος. Ένα ακόμα τραγούδι για τους βετεράνους στρατιώτες, το "Unbroken" που σε ανατριχιάζει.
Η στοργικότητα του "Story of Love" όπου μιλά για την οικογενειακή αγάπη, το οποίο σαν ατμόσφαιρα με γύρισε πίσω στο "Bounce" και το "All About Loving You".
To "Beautiful Drug" θυμίζει τους Coldplay και πιστεύω ότι θα αγγίξει κόσμο καθώς είναι ραδιοφωνικό κομμάτι.
Άλλο ένα κοινωνικό μήνυμα με το "Lower The Flag" που αναφέρετε στην αποτρόπαια πράξη του Connor Betts, να σκοτώσει 9 ανθρώπους και να τραυματίσει άλλους 17 με ένα όπλο το 2019 στο Ohio.
To πιασάρικο "Limitless" ξεχωρίζει ενώ το "Let it Rain" μου φέρνει στο μυαλό πολλά τραγούδια του Jon που έχει στα συρτάρια του εδώ και χρόνια και το έβγαλε για να το ξεσκονίσει. Ξεχωριστή νότα δίνει το "Brothers In Arms" με πιο παιχνιδιάρικη διάθεση, ενώ το "Blood in the water" αναφέρεται στους πρόσφυγες και τη μάχη τους για επιβίωση, αλλά και την απαξίωση ημών προς το πρόσωπο τους, για το τσουβάλιασμα που κάνουμε καθημερινά τόσο απέναντι στους πρόσφυγες (το τονίζω ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ), όσο και στη καθημερινότητά μας.
Τελειώνοντας την ακρόαση, και αφού εξαγνίστηκα από όλα τα ταμπού που είχα πριν ακούσω το δίσκο ένιωσα συγκινημένος που αυτός ο άνθρωπος είναι ενεργός ακόμα στη μουσική βιομηχανία. Μπορεί να στερεί σε ενέργεια ο δίσκος, δηλαδή εκεί που πρέπει να δυναμώσει δεν το κάνει.
Μπορεί η φωνή του να έχει χαλάσει. Αλλά ακόμα και έτσι τα λόγια του σε αγγίζουν βαθιά μέσα στη καρδιά. Και σε στιγματίζουν.

Γιάννης Γιουρτζάκης