Για τα επόμενα 25 χρόνια "έχτισε’’ όνομα στην αργεντίνικη rock σκηνή, κάτι που του έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσει καταξιωμένα ονόματα του χώρου, όπως ο Eric Martin (από τους Mr Big) για τον οποίο εργάστηκε ως tour manager το 2007 ή ο Richie Kotzen (μέλος των Poison από το 1991 έως το 1993).
Εργάστηκε για αρκετούς καλλιτέχνες του είδους σε περιοδείες τις ΗΠΑ, Λατινική Αμερική, Ευρώπη και Hong Kong, ώσπου το 2019 αποφάσισε να ηχογραφήσει δικό του, solo, album με τίτλο ‘’Underdog’’ με τη βοήθεια του Edu Giardina, διάσημου μουσικού στη Νότια Αμερική.
To album ηχογραφήθηκε στα RED Studios στο Buenos Aires και το καλλιτεχνικό εξώφυλλο του LP σχεδιάστηκε από τον Lucas Puch.
Ήδη εδώ και δύο μήνες από τότε που ξεκίνησε τη σόλο προσπάθειά του, ο Martin έχει αποκτήσει αρκετούς θαυμαστές και followers στα social media σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Σουηδία, η Ιαπωνία μεταξύ άλλων.
Όσον αφορά τα τραγούδια ξεκινάμε πολύ μελωδικά με ένα καθαρά pop rock τραγούδι, το ‘’No One Else(But You)’’, το οποίο διακρίνεται έντονα από μια  80s ευφορία, τόσο στους στίχους, όσο και στο tempo αλλά και στα chorus.Προσωπικά μου έφερε στο νου το ''One And Only'' του Chesney Hawks.
Aμέσως μετά ακολουθεί σε πιο melodic  hard rock  feeling το "Out Of Control’’ με riffs που θυμίζουν Rolling Stones, ανεβάζοντας  περισσότερο τον ρυθμό και την ένταση.
Ενδιαφέρουσα είναι η περίπτωση του τρίτου στη σειρά τραγουδιού,  του "All You Can Trust’’, στη δημιουργία του οποίου συνέβαλε και ο Eric Martin και το οποίο  έχει δύο εκδοχές μέσα στο ίδιο το album. 
H πρώτη αποτελεί μια καθαρά σχεδόν ακουστική μπαλάντα, ενώ η δεύτερη στηρίζεται στα ατμοσφαιρικά keyboards και στα πραγματικά "ανεβαστικά’’ chorus.Θα έλεγε κανείς ότι είναι διαφορετικά τραγούδια . Και αν μετράει η γνώμη μου, κλίνω περισσότερο προς τη δεύτερη version.
Το "Dusty Road’’ είναι ένα συμπαθητικό, εύηχο country τραγούδι, χωρίς να έχει ιδιαίτερες αξιώσεις και να συγκλονίζει.Από την άλλη πλευρά έχουμε το "Giselle’’, oπού το riff είναι καθαρό south rock, και χρησιμοποιεί το πολύ έξυπνο τρικ της εισαγωγής οπού ακούγονται φωνές από club στο οποίο πραγματοποιείται live concert.
Συνεχίζουμε με τα καλύτερα κατά τη γνώμη μου tracks του album τα οποία ισορροπούν θαυμάσια ανάμεσα στο ΑΟR και στο Southern Rock. To "Man On The Moon’’ στο οποίο συμμετείχε ο Giardina έχει έντονες επιρροές Reo Speedwagon και έχει όλες τις αρετές μιας τέλειας συγκινητικής Southern Rock Ballad. Στον ίδιο ρυθμό κινείται και το "Back To My Heart’’ ακόμα πιο ατμοσφαιρικό με ωραίες  chorus κορυφώσεις, συν το αξιόλογο σόλο στην κιθάρα.
To "Underdog’’ ουσιαστικά είναι το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ με κοινωνικές προεκτάσεις , ξεκινάει έχοντας ως εισαγωγή ένα ηχητικό ντοκουμέντο, που αναφέρεται στη "Χώρα των Ευκαιριών",  είναι αρκετά μελωδικό, έχει ελαφρύ ήχο 60s rock, αλλά και στοιχεία country και ολοκληρώνει με ένα περίεργο fade out. 

Δημήτρης Πολίτης