Siggi Schwarz: "The Fire Inside"

07/02/2021

Κατηγορία: Κριτικές

1965

Το πλέον καθαρόαιμο δείγμα Αμερικανικού μελωδικού κλασικού ροκ με τίτλο "The Fire Inside" κυκλοφορεί από τον ταλαντούχο Γερμανό κιθαρίστα Siggi Schwarz. Aς δώσουμε όμως κάποιες συστάσεις και ας δούμε ποιες είναι οι περγαμηνές του Schwarz για συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε άλλο παρά ξένος προς το αντικείμενο είναι.

 

Για να πάρετε ένα δείγμα αρκεί να λάβετε γνώση ότι στη διάρκεια της πολύ αξιόλογης καριέρας του έχει συνεργαστεί με ιερά τέρατα της κιθάρας όπως οι Michael Schenker (UFO, Scorpions), Steve Lukather (Toto), Billie Gibbons (ZZ TOP), Bernie Mardsen(Whitesnake), Leslie West (Mountain), Geoff Whitehom (Procol Harum) κ.α.
Στο ενεργητικό του έχει επίσης την παραγωγή δύο άλμπουμ του ‘’Michael Schenker Group’’ τα "Tales Of Rock N Roll’’ (2005) και "In The Midst Of Beauty’’ (2008), τα οποία έκαναν αίσθηση διεθνώς.
Στα επιτεύγματα του ανήκει και η δημιουργία ενός tribute album για τον Gary Moore τo 2011, τη χρονιά που πέθανε ο τελευταίος μάλιστα, με τη συμμετοχή ονομάτων όπως οι Neil Murray, που ήταν και μπασίστας του Moore, καθώς και ο Steve Lukather.
Στη μακρά σταδιοδρομία του επίσης έχει ανοίξει συναυλίες για καλλιτέχνες όπως οι Bryan Adams, Scorpions, The Who, Foreigner μεταξύ άλλων.
Στη νέα του κυκλοφορία με τίτλο "The Fire Inside’’, έχει τη συνδρομή του πρώην βετεράνου του Αμερικανικού Στρατού Dave Schaeffer ως συμπαραγωγού, ο οποίος έχει και ινδιάνικες ρίζες από τη φυλή των Cherokee και είχε υπηρετήσει τη θητεία του μάλιστα στη Γερμανία στο Grafenwoehr, όπου εντελώς συμπτωματικά είχε υπηρετήσει και ο Elvis Presley.
Το γνήσιο feeling της ροκ χαρακτηρίζει και τα 15 τραγούδια της νέας του δουλειάς, τα περισσότερα από τα οποία αξίζει να σημειωθεί ότι ηχογραφήθηκαν κατευθείαν ζωντανά μέσα στο studio, ενισχύοντας με αυτόν τον τρόπο την αίσθηση του αυθεντικού live.
Δεκαπέντε tracks, τα οποία ακούγοντάς και τα καταλαβαίνουμε σαφώς ότι μας επιστρέφουν στις ρίζες του είδους, όπως ακουγόταν στις δεκαετίες του 70 και του '80.
Από το πρώτο κιόλας τραγούδι  το "Spend The Night With Me’’, διαφαίνονται τα γνωρίσματα του εγχειρήματος, το οποίο μας πάει κατευθείαν στο στυλ των Led Zeppelin με ολίγη από Aerosmith και πιο συγκεκριμένα το ‘’Sweet Emotion’’.
Ταχύτητα και δυναμισμός χαρακτηρίζουν το δεύτερο "Activated’’, στο οποίο η κιθάρα σε "γραπώνει’’ κυριολεκτικά.
Φοβερή εισαγωγή  για το τρίτο "Badass’’, που δίνει το στίγμα  για όλο το tempo του τραγουδιού. Ομολογώ μάλιστα ότι σε κάποια σημεία μου θύμισε ελαφρώς  το ‘’Pour Some Sougar On Me’’ των Def Leppard.
To "Give It To Me’’ είναι καθαρά '70s rock, και έχει αξιοπρόσεκτο αν και μικρό σόλο στην κιθάρα.
Το "Lockdown Love’’ αποτελεί ένα καθαρό Muddy Waters blues με πολύ ωραία κορύφωση στα φωνητικά, έξυπνους στίχους συν του ότι είναι απολύτως επίκαιρο. Προσωπικά το θεωρώ από τα καλύτερα του άλμπουμ.
Εύθυμο μελωδικό hard rock '80s  θεωρώ το "Cheap Love’’, το οποίο θυμίζει λίγο Van Halen , κυρίως της περιόδου Sammy Hagar.
Ξεσηκωτικό και εύθυμο επίσης το "Daydreamer’’, χωρίς όμως να είναι από εκείνα που μένουν στη μνήμη του ακροατή. Το σόλο στην κιθάρα ωστόσο είναι καλοδουλεμένο.
Πολύ ωραία η εισαγωγή στην κιθάρα για το "Get Together’’, το οποίο βρίσκω συναρπαστικό με πολύ όμορφα φωνητικά στο ρεφρέν , από τα τραγούδια που δεν θα αφήσουν αδιάφορους τους λάτρεις της καθαρόαιμης μελωδικής ροκ. Και αυτό το κατατάσσω σε εκείνα που ξεχωρίζουν.
Δυνατό και το επόμενο "Rockin Through The Night’’, σε πιο hard rock level, αρκετά επηρεασμένο από Whitesnake , θυμίζει σε αρκετά σημεία το ‘’Give Me All Your Love Tonight’’.
Φασαριόζικο hard rock '70s το "Burning Out’’, το οποίο πάσχει αρκετά από τη μονοτονία της επανάληψης του ρεφρέν.
Στο ίδιο στυλ, αλλά εμφανώς πιο καλοδουλεμένο το "Love Is A Wave’’, με όμορφα vocals, με τη φωνή του Schwarz μάλιστα να αγγίζει το καλύτερο δυνατό. Η δε εισαγωγή παραπέμπει σαφώς σε AC/DC της δεκαετίας του 70.
Παραμένουμε στη ροκ  αισθητική των '70s στο "B Boogie’’  με τη φωνή του Schwarz να φέρνει στο νου τον Jim Morisson του ‘’LA Woman’’.
Για το "Simple Life’’ έχω να πω  ότι είναι μια πολύ όμορφη blues power ballad, και αυτό από τα καλύτερα του άλμπουμ, κατά την ταπεινή μου άποψη.
Ευχάριστο '80s rock τραγούδι είναι το "You Know Better’’, με όμορφη  εισαγωγή φυσαρμόνικας.
Το τραγούδι "Super Hyperactive Boy’’ κλείνει όπως πρέπει εντυπωσιακά το άλμπουμ, με πολύ καλές 70 s rock πινελιές .
Σαφέστατα το "The Fire Inside’’ είναι ένα must που σίγουρα θα ενθουσιάσει τους μυημένους του είδους.

Δημήτρης Πολίτης