// Rocktime Groups

Prophet: Οι aor/prog μελωδίες κάνουν... τον κύκλο του φεγγαριού

// To Be A Rock And Not To Roll

Twisted Sister : Come Out And Play, μια φωτιά που δε λέει να σβήσει.

// Golden Years

Pat Benatar: Μία ροκ πεταλούδα

Αρχική » Κριτικές

Natural Born Machine: "Human"

10/02/2021

Κατηγορία: Κριτικές

339

Ένα ακόμη καινούριο σχήμα μελωδικού heavy metal, με έντονες επιρροές από το συμφωνικό-επικό ήχο, εισέρχεται στη μουσική σκηνή. Οι Natural Born Machine ξεκίνησαν το 2019 από τον Ιταλό μπασίστα και συνθέτη Alberto Rigoni (BADas, Vivaldi Metal Project) .

Στο συγκρότημα συμπεριλαμβάνονται ο τραγουδιστής των Pink Cream 69, David Readman, o κιθαρίστας Allessio "Lex" Tricarico, και ο ντράμερ Denis "Denzy’’ Novello.

Η παραγωγή και η ηχογράφηση του άλμπουμ "Human’’ κυκλοφορεί από την Pride and Joy Music, πραγματοποιήθηκε στο AR Studio στοTreviso της Ιταλίας με την επίβλεψη του Rogoni. Δύο video clip θα προβληθούν για τα τραγούδια "New Future’’ και "Moonchild’’, λίγο πριν την κυκλοφορία του άλμπουμ, τα οποία μάλιστα θα κυκλοφορήσουν και ξεχωριστά σαν singles.
Tα δέκα, συνολικά τραγούδια του album, αποτελούν ένα μείγμα καθαρού heavy metal, συμφωνικού αλλά και progressive.
To πρώτο, το "Moonchild’’, είναι ένα πολύ όμορφο μελωδικό hard rock τραγούδι με στοιχεία και παλιού καλού ροκ, και συμφωνικού τύπου vocals.
To δεύτερο "Machine’’, είναι πολύ ατμοσφαιρικό με εισαγωγή που φέρνει στο νου Led Zeppelin, και έχει πολύ καλή ερμηνεία από τον Readman. Συνδυάζει γενικά '70s rock, και το solo στην κιθάρα είναι αρκετά καλοδουλεμένο.
Το "Won t be Friends’’ , σκληραίνει ακόμη περισσότερο στον ήχο με ένα σόλο που αγγίζει πιο metal και θα έλεγα προσωπικά ότι με άφησε μάλλον αδιάφορο. Πιο ενδιαφέρον και δυναμικό συγκριτικά είναι το επόμενο, το "Monster’’, το οποίο έχει εμφανή επιρροή progressive metal. Aκολουθεί ένα από τα καλύτερα τραγούδια του άλμπουμ, το "Reborn’’ το οποίο χαρακτηρίζεται από ένα εξαιρετικό hard tempo και καλή ισορροπία μεταξύ progressive και συμφωνικό metal.
Ίσως το καλύτερο από όλα είναι το ‘’New Future’’, αρκετά μελωδικό, με στοιχεία hard rock και heavy metal, ωραία ερμηνεία και εξαιρετικά φωνητικά. Πολύ σκληρό ήχο έχει και το επόμενο το "Beast In The Dark’’, θα λέγαμε ότι αγγίζει τα όρια του thrash , γίνεται μελωδικό στη διάρκεια του κιθαριστικού σόλο, με τον Readman να προσπαθεί να μιμηθεί τον Dickinson.
To fade out σε αυτό το τραγούδι είναι το πιο εντυπωσιακό του άλμπουμ.
Πάμε στο "Reflecting My Day’’, οποίο είναι ένα αρκετά δυναμικό τραγούδι με ωραίες κορυφώσεις. Το "Stone Man’’ αποτελεί μια όμορφη μελωδική ροκ μπαλάντα όπου κυριαρχεί η ακουστική κιθάρα. Το τραγούδι αποτελεί εξαίρεση στο άλμπουμ.
Το τελευταίο τραγούδι, είναι ότι χρειάζεται για κλείσιμο, ένα δυναμικό μελωδικό hard rock, το οποίο μου θύμισε αρκετά Scorpions.

Δημήτρης Πολίτης