// Rocktime Groups

Firehouse: Φλογισμένες hard rock μελωδίες

// To Be A Rock And Not To Roll

George Thorogood: “B-B-B-Bad. Bad To The Bone”

// Golden Years

Led Zeppelin: "The Song Remains The Same"

Αρχική » Κριτικές

3.2: "Third Impression"

14/02/2021

Κατηγορία: Κριτικές

2352

Για όσους δεν γνωρίζουν το γκρουπ με την ονομασία 3, απλά να θυμίσουμε ότι είχαν σχηματισθεί κοντά στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 από τον Rober Berry (Hush) και δύο θρύλους της progressive rock μουσικής τον κιμπορντίστα Keith Emerson (Nice, ELP) και τον ντράμερ Carl Palmer (ELP, Asia).

To 1988 κυκλοφόρησαν το μοναδικό τους άλμπουμ με τίτλο "To the Power of Three" και ο manager τους Brian Lane (Yes, Asia, A-Ha) σχεδίαζε το σούπερ τρίο να κινηθεί στα βήματα των Asia και των GTR. Δυστυχώς όμως δεν υπήρξε συνέχεια αφού εμπορικά το άλμπουμ απέτυχε και μόνο το τραγούδι τους "Talkin" Bout" (νο 9 ΗΠΑ) έκανε μία μικρή επιτυχία. Η Geffen πίεσε το τρίο να ηχογραφήσουν και ένα δεύτερο δίσκο όμως ο Κ.Emerson ήταν δυσαρεστημένος με την στρατηγική προώθησης της μπάντας από την δισκογραφική τους εταιρία με αποτέλεσμα να διαλυθούν.

Το 2015 ο R.Berry συμφωνεί με τον K.Emerson (παρά τα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε) να βάλουν ξανά μπροστά τους 3 και έρχονται σε συμφωνία με την Frontiers Records να κυκλοφορήσουν μία συνέχεια των 3 αυτή την φορά με άλλο όνομα, το παραπλήσιο με τίτλο 3.2

Οι δύο εξαιρετικοί μουσικοί ξεκινούν να γράφουν τις νέες συνθέσεις του νέου δίσκου και λίγο πριν αρχίσουν τις ηχογραφήσεις για την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ των 3.2, η μοίρα επιφύλασσε μία πολύ άσχημη έκπληξη. Ο Keith Emerson φεύγει από την ζωή στις 11 Μαρτίου του 2016, σε ηλικία 72 ετών και όλα μένουν πλέον στον αέρα.

Μετά από αρκετούς μήνες πένθους και προβληματισμού σχετικά με το τι πρέπει να κάνει με αυτά τα τραγούδια ο Robert Berry αποφασίζει να συνεχίσει τις ηχογραφήσεις για το υλικό που δημιουργήθηκε και να φτιάξει ένα δίσκο που θα ήταν τελικά ένα κατάλληλο αφιέρωμα στη μουσική κληρονομιά του Keith Emerson.
Το 2018, οι 3.2 κυκλοφορούν το άλμπουμ που δεν κατάφεραν πριν λίγα χρόνια να ολοκληρώσουν το "The Rules Have Changed" με την συνθετική σφραγίδα του Emerson και εν έτη 2021 έρχεται ακόμη μία νέα κυκλοφορία με το άλμπουμ "Third Impression" στο οποίο εκτός από τον Robert Berry, υπάρχουν και εδώ συνθετικές ιδέες αλλά και το μουσικό πνεύμα του μακαρίτη Keith Emerson.

To album κινείται σε ένα αυστηρό πλαίσιο μελωδικού progressive rock εμπλουτισμένα από τα πλήκτρα που συνοδεύονται από τη μουσική δεξιοτεχνία του Berry, τόσο σε ερμηνευτικό όσο και σε κιθαριστικό επίπεδο.

Εδώ θα βρείτε πραγματικά μελωδικά prog έπη.
Ακούστε μόνο το "Missing Piece" για να νιώσετε το μεγαλείο της λεγόμενης art-rock μουσικής με την hard rock latin/ανατολίτκη κιθάρα να σε ανατριχιάζει ή ακόμη ακούστε το "Top Of The World" όπου τα κίμπορντ ξεπετούν νότες από άλλον πλανήτη με τον 70 χρονο Berry να προκαλεί ρίγη με την ερμηνεία του.
Το "What Side You’re On" είναι ίσως το μοναδικό μέτριο κομμάτι ενώ το "Black of the Night" έχει μία σκοτεινή ατμόσφαιρα με τα πολεμικά τύμπανα και τα κίμπορντ σε ήχο γκάιντας να έχουν τον πρώτο ρόλο ταιριασμένη με τον τίτλο του κομματιού.
Το "Killer of Hope" ακολουθεί πιστά το βασικό prog ύφος των συνθέσεων με τα πλήκτρα να κυριαρχούν και τον Berry να "σπρώχνει" την σύνθεση σε μία πανδαισία ήχων και ρυθμών ενώ η πανέμορφη μπαλάντα "A Bond of Union" είναι πλημμυρισμένη από μελαγχολικές μελωδίες.

Το "The Devil of Liverpool" περιέχει ένα συναρπαστικό ακουστικό τέμπο που εναλλάσσεται με τους ασύλληπτους περφεξιονισμούς στα πλήκτρα ειδικά στο φινάλε αλλά και του ακροβατισμούς του μπάσου δομημένα πάνω σε μία εμπνευσμένη ενορχήστρωση. Το "Emotional Trigger" είναι μία υπέροχη jazz/blues σύνθεση ενώ το "A Fond Farewell" μας επαναφέρει σε επικούς prog ρυθμούς.

Το άλμπουμ κλείνει με το "Never" στο οποίο έχει βάλει αρκετά το χεράκι του ο K. Emerson ενώ ο άνθρωπος ορχήστρα (Berry) εκτός ότι στο "Third Impression" παίζει σχεδόν όλα τα όργανα καταφέρνει να δημιουργεί μοναδικά δημιουργήματα που θα ζήλευαν πολλοί νεότεροι του.

Το τελικό αποτέλεσμα είναι οι 3.2, συνεχίζουν εκεί που έμειναν οι "3" τον περασμένο αιώνα, με επίκεντρο το εκπληκτικό και αστείρευτο ταλέντο του Robert Berry όπου διαθέτει επιπλέον και ποιητικό στιχουργικό οίστρο.
Πρόκειται για ένα άλμπουμ που οφείλουν να ακούσουν όλοι οι οπαδοί του θρυλικού Keith Emerson.

Υ.Γ.: Για να μην γίνονται παρερμηνείες ότι στο άλμπουμ παίζει μόνο ο Robert Berry επισημαίνουμε ότι συμμετέχουν επίσης οι Paul Keller (μπάσο), Andrew Colyer(keyboards) και ο Jimmy Keegan (drums).

Φώτης Μελέτης