// Rocktime Groups

Ιf: "Not Just Another Bunch of Pretty Faces"

// To Be A Rock And Not To Roll

Η “Layla” και ο «Αμλετ των blues»

// Golden Years

Richard Marx: Τα 10 τραγούδια που αγαπήσαμε

Αρχική » Κριτικές

Robin McAuley: "Standing on the Edge"

29/05/2021

Κατηγορία: Κριτικές

2424

Με πολλά ροκ ένσημα στο ενεργητικό του ο Ιρλανδός ερμηνευτής Robin McAuley κυκλοφορεί το αξιόλογο "Standing On The Edge", συνεχίζοντας μία αξιοπρόσεκτη δισκογραφική πορεία που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του '80 με τους Grand Prix και Far Corporation.

Επόμενος σταθμός και πιο καθοριστικός για την καριέρα του ήταν οι McAuley Schenker Group με τους οποίους κυκλοφόρησε τρία εκπληκτικά στούντιο άλμπουμ και το τραγούδι "Nightmare" να γίνεται τεράστια εμπορική επιτυχία σε όλη την υφήλιο.

Ο Robin McAuley στην συνέχεια ουσιαστικά απείχε για μεγάλο χρονικό διάστημα από το προσκήνιο κάνοντας μερικές σποραδικές εμφανίσεις με εξαίρεση την συμμετοχή του για ένα φεγγάρι στους θρυλικούς Survivor και το σόλο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1999 με τίτλο "Business As Usual", στο οποίο τον βοήθησε σημαντικά ο Frankie Sullivan, κιθαρίστας των Survivor.

Η πιο πρόσφατη δισκογραφική του στάση ήταν το περσινό άλμπουμ με τους Black Swan παρέα με τους Reb Beach (Whitesnake, Winger), Jeff Pilson (Foreigner, eDokken) και Matt Starr (Ace Frehley, Mr Big). Παράλληλα τα τελευταία χρόνια τον ξανακούσαμε στα προσωπικά άλμπουμ που κυκλοφόρησε ο πρώην συνεργάτης του Michael Schenker.

Ερχόμενοι στο νέο άλμπουμ, του Robin McAuley έχουμε ένα υπέροχο ξεκίνημα με το "Thy Will Be Done" που θυμίζει τις μέρες των MSG και Grand Prix καθώς τα πλήκτρα του Alessandro Del Vecchio προσθέτουν ένα πιο μελωδικό χρώμα ενώ το "Standing On The Edge" κινείται σε πιο κλασικά hard/heavy rock μονοπάτια με το αργόσυρτο κουπλέ δίνει την σειρά του σε ένα σαγηνευτικό μελωδικό ρεφρέν.

Ακολουθούν στην πορεία δύο μέτρια κομμάτια, αρχικά το μπαλαντοειδές "Late December" που σώνεται χάριν της φωνής του Robin McAuley και το άχρωμο "Do You Remember".

Η συνέχεια ανήκει στο εξαιρετικό "Say Goodbye" που δείχνει το τεράστιο ερμηνευτικό μέγεθος του Robin McAuley όπως και το "Chosen Few", το οποίο βγάζει ένα ξεχωριστό δυναμισμό που προκύπτει από την εμπνευσμένη βοήθεια του κιθαριστικού παιξίματος του Tommy Denander.

Η όμορφη μπαλάντα "Run Away" δίνει ένα ακόμη πιο μελωδικό τόνο στο δίσκο ενώ το "Supposed To Do Now" περιλαμβάνει ένα από τα καλύτερα ρεφρέν του άλμπουμ και επιπρόσθετα στην κιθάρα συναντάμε τον πολύπειρο Howard Leese (Bad Company, Heart) που ξεδιπλώνει χωρίς φτηνούς εντυπωσιασμούς το λιτό και συνάμα συναισθηματικό παίξιμο του.

Το άλμπουμ κλείνει με τρείς αξιόλογες συνθέσεις, το "Wanna Take A Ride" (σε απόλυτους aor ρυθμούς), το απίθανο "Like A Ghost' στο οποίο συμμετέχει ο κιμπορντίστας Phil Lanzon (Uriah Heep, Grand Prix) και το το καταιγιστικό "Running Out Of Time" με ένα φοβερό κιθαριστικό σόλο από τον Andrea Seveso.

Συνοπτικά θα χαρακτηρίζαμε το "Standing On The Edge" μία νοσταλγική επιστροφή στα '80ς δοσμένη με έναν σύγχρονο τρόπο χωρίς ίχνος επιτηδευμένης φόρτισης με την μοναδική και συναρπαστική φωνή του Robin McAuley να κυριαρχεί και να συνεχίζει να μας ταξιδεύει σε τόπους μελωδικούς.

Φώτης Μελέτης