Είναι μια φωνή ειδικά προσαρμοσμένη για το AOR / μελωδικό Rock και αυτό είναι ακριβώς το είδος της μουσικής που ακούγεται στο υλικό του "Changes".
Για το συγκεκριμένο άλμπουμ, η Frontiers Records συνέδεσε τον Toby Hitchcock με τον παραγωγό τους Alessandro Del Vecchio, ο οποίος έχει γράψει και παράγει το άλμπουμ, καθώς παίζει μπάσο και πλήκτρα και φωνητικά. Γνωρίζω πως πολλοί φίλοι του μελωδικού χώρου δεν έχουν και την καλύτερη γνώμη για τον Ιταλό πολυοργανίστα Del Vecchio...
Είναι δίκαιο όμως να πούμε ότι ο Del Vecchio ξέρει ακριβώς τι κάνει με το μελωδικό γένος και αν είστε οπαδός του AOR / Melodic Rock που η Frontiers ασχολείται, εμφανίζει και κυκλοφορεί δίσκους με ανησυχητικό ρυθμό, τότε αυτό το άλμπουμ πιθανότατα θα είναι σωστό για τις επιλογές  σας.
Το AOR είχε πάντοτε ένα πολύ ευρύ φάσμα ήχων και στυλ και αυτό το άλμπουμ βρίσκεται κοντά στο μελωδικό Rock..
Οι κιθάρες βρίσκονται στο επίκεντρο των περισσότερων κομματιών, παρόλο που ταιριάζουν με έναν αρκετά δεξιοτεχνικό τρόπο με τα πλήκτρα να είναι ένα υποστηρικτικό όργανο που προσθέτει μπόλικο χρώμα στα κομμάτια.
Στα περισσότερα κομμάτια, ο Del Vecchio αποφεύγει πάρα πολλά από τα πιο προφανή κλισέ AOR, αλλά καταφέρνει να δημιουργήσει ένα σύνολο τραγουδιών που ακούγονται πολύ οικεία.
Η φωνή του Hitchcock είναι το προφανές κεντρικό σημείο και είναι δίκαιο να πούμε ότι κάνει μια εξαιρετική δουλειά καθ' όλη τη διάρκεια του δίσκου, χρησιμοποιώντας το εκπληκτικό εύρος της φωνής του με αποτέλεσμα μία σειρά από παθιασμένες ερμηνείες
Υπάρχει ένας συγκεκριμένος "ευρωπαϊκός" ήχος σε αυτό το άλμπουμ, που εξαρτάται από τη συγγραφή, τις δομές του τραγουδιού και την παραγωγή. Λυρικά, το άλμπουμ αποφεύγει επίσης πάρα πολλά από τα προφανή κλισέ, δίνοντάς του έτσι περισσότερο βάθος από μία μέση, συνηθισμένη κυκλοφορία AOR/μελωδικού Rock.
Είναι γεμάτο από λεπτές γραμμές "αγκίστρωσης" που, αν και δεν είναι πάντοτε τόσο προφανείς κατά την πρώτη ακρόαση, θα γεμίσουν  το κεφάλι σας όμως με επαναλαμβανόμενες ακροάσεις καθώς μερικές είναι άμεσα αξέχαστες.
Είναι μια δύσκολη ισορροπία που επιτυγχάνεται - το AOR τείνει να είναι αρκετά άμεσο, με "άγκιστρα" μελωδιών   που εκρήγνυνται αμέσως στο κεφάλι σας, αλλά δυστυχώς μερικές φορές τέτοια άλμπουμ στερούνται μακροζωίας.
Στα ξεχωριστά κομμάτια περιλαμβάνονται το εκπληκτικό uptempo "Forward" που ξεκινά με πλουσιοπάροχα πλήκτρα πριν ξεκινήσουν οι κιθάρες. Υπάρχουν μερικά τεράστια φωνητικά ποικίλματα  σε αυτό με ένα τεράστιο εναρμονισμένο ρεφρέν.
Το "Before I Met You" έχει μια χορωδία που μου θυμίζει το καλύτερο υλικό των Pride of Lions (λατρεμένοι!!!!), αλλά με ελαφρώς βαρύτερες κιθάρες. Η μεγάλη έκπληξη εδώ ειναι ότι το εν λόγω τραγούδι αποτελεί