John Elefante: "The Amazing Grace"

30/05/2022

Κατηγορία: Κριτικές

1473

Ο John Elefante είναι πιθανότατα πιο γνωστός για την παρουσία του, στους θρυλικούς Kansas στις αρχές της δεκαετίας του '80, όταν αντικατέστησε τον εμβληματικό τους τραγουδιστή (ηχογραφώντας τα στούντιο-άλμπουμ "Drastic Measures" και "Vinyl Confessions"), Steve Walsh.

 

Αφού άφησε τους Kansas εργάστηκε ως παραγωγός για χριστιανούς καλλιτέχνες, με τον αδελφό του Dino ως συνεργάτη και  ήταν η κινητήριος δύναμη της δισκογραφικής εταιρείας Pakaderm, καθώς ασχολήθηκε με συγκροτήματα συμπεριλαμβανομένων και  των Petra και στις αρχές της δεκαετίας του '90 έκανε δύο εξαιρετικά άλμπουμ με τον Dino με το όνομα Mastedon.
Έκτοτε κυκλοφόρησε μια σειρά από σόλο άλμπουμ και συνέχισε τις  παραγωγές του. Μου αρέσουν  πραγματικά οι Kansas που ηγείται ο Elefante. Και γενικότερα, οι Kansas του ‘80. Ήταν ένα εντελώς διαφορετικό μουσικό λαμπρό σχήμα, εκείνες τις μέρες. Αλλά πολύ ενδιαφέρον, παρόλα αυτά. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το χρυσό σετ "αμυγδαλών" του John Elefante, που δεν φαίνεται να γερνάει πολύ με τα χρόνια.
Ξεκίνησα με αυτό εντελώς "αμερόληπτα", καθώς δεν έχω ακούσει καμία σόλο δουλειά του Elefante που δεν είναι τουλάχιστον εξαιρετική μουσικά με τελευταίο να είναι η κυκλοφορία του 2013 "On My Way To The Sun".
Σε όλες τις δημιουργίες του μου άρεσε πάρα πολύ η μουσικότητα, η παραγωγή, οι διασκευές και φυσικά τα φωνητικά.
Ο John Elefante είναι ένα όνομα που αρέσει πολύ επίσης και στη χριστιανική ροκ σκηνή. Η καλύτερή του προσπάθεια όμως ήταν το "Revolution Of Mind" το 2010 (κυκλοφόρησε με το όνομά του) ενώ το άλμπουμ κυκλοφόρησε στην Ευρώπη με το όνομα Mastedon με απλά τον τίτλο "3" με μια απίστευτη εκδοχή του κλασικού των Kansas το "Dust In The Wind" ως μπόνους-κομμάτι στο "3".
Τα τελευταία χρόνια ο John τραγουδούσε με τους Jay Sekulow Band μαζί μοιράζοντας τα κύρια φωνητικά με τον John Schlitt (πρώην Petra, πρώην Head East)). Το συγκρότημα πήρε το όνομά του από τον Jay Sekulow, έναν υψηλόβαθμο δικηγόρο των ΗΠΑ, ο οποίος ήταν ένας από τους δικηγόρους που εργάζονταν για τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της δίκης για την παραπομπή του. Αυτή η μπάντα παίζει καθαρά διασκευές, έχει κάνει πολλές  συναυλίες αλλά από όσο ξέρω δεν έχει ηχογραφήσει άλμπουμ. Αν έχετε την ευκαιρία, αναζητήστε τους στο YouTube και δείτε και ακούστε την εξαιρετική τους εκδοχή του "Foreplay/Long Time'' των Boston.
Όπως θα έπρεπε λίγο πολύ να γνωρίζουν οι οπαδοί του μελωδικού είδους, ο John Elefante είναι χριστιανός ρόκερ και οι περισσότεροι από τους στίχους του αφορούν τον Ιησού Χριστό. Αυτό μπορεί να μην αρέσει σε όλους, αλλά αν κοιτάξετε καθαρά τις δομές των τραγουδιών, τη μουσικότητα, τον ήχο και την άψογη παραγωγή και πάνω απ' όλα ότι η φωνή του John Elefante είναι μια από τις καλύτερες στο γένος  της ροκ και ειδικότερα του AOR και νομίζω ότι αυτά τα στοιχεία πρέπει να είναι οι κύριοι παράγοντες της ευαρέσκειας μας, όχι το γεγονός ότι τραγουδά για τον Θεό. Αν κοιτάξετε το "The Amazing Grace" με αυτόν τον τρόπο, θα συναντήσετε ένα άλμπουμ πλούσιο σε ποικιλία, μίξη hard rock  με AOR και ακόμη και μία ελαφριά  "πινελιά" pop μπορεί να ανιχνευθεί.
Αυτό το άλμπουμ είναι στην πραγματικότητα μια μίξη μεταξύ του "Revolution Of Mind" (ακόμα το καλύτερό του κατά τη γνώμη μου) και του "On My Way To The Sun". Προσωπικά δεν με νοιάζει τι γράφει ο Γιάννης στους στίχους του. Δεν είναι πραγματικά κάτι που με ενδιαφέρει. Αφορά τη μουσική και το γεγονός ότι είναι κορυφαίος τραγουδιστής, οργανοπαίκτης (πλήκτρα και κιθάρες) και ένας εξαιρετικός παραγωγός που περιβάλλεται από ικανούς μουσικούς κάνοντας το "The Amazing Grace" ένα άλμπουμ που κάθε λάτρης του μελωδικού ροκ και του AOR θα μπορούσε (ή ίσως θα έπρεπε) να φανταστεί.
 


Τώρα έχουμε το τελευταίο του σόλο άλμπουμ όπου μαζί του είναι ο ντράμερ Dan Needham, οι κιθαρίστες Dave Cleveland και Frank Boxberger, ο Eric Darken στα κρουστά, ο Dave Cleveland στην ακουστική κιθάρα και ο Chris Carmichael, ο οποίος έκανε τις ενορχηστρώσεις.
Το πνεύμα των  Kansas δεν είναι ποτέ μακριά από τον ήχο ορισμένων τραγουδιών, με πιο αξιοσημείωτο το "Little Brown Book". Σε αυτό το riff ακούγεται σαν το θρυλικό  "Fight Fire With Fire" των Kansas.
Η μουσική του John Elefante είναι πάντοτε ανεβαστική, είτε στους πνευματικούς στίχους είτε στη μουσική, όπως συμβαίνει στο "Stronger Now". Τα δεύτερα φωνητικά ακούγονται εξαιρετικά και ακούγεται  ένα σόλο κιθάρα που θυμίζει  τον George Harrison, αριστοκρατικά πράγματα. Το "Falling Into Place" είναι ένα άλλο παρόμοιο αισιόδοξο τραγούδι, αποδεικνύοντας ότι έχει ακόμα αυτήν την  χαρακτηριστική ευελιξία στην φωνή.
Το ομότιτλο κομμάτι φέρνει μεγαλοπρέπεια στην σύνθεση και τη δημιουργία του δίσκου  και από κοντά το "And When I'm Gone" που είναι μια συγκινητική μπαλάντα, με τη μεγάλη βοήθεια από το παίξιμο πιάνου από τον  Jimmy Nichols. Όσον αφορά το ιστορικό μου πλαίσιο, τα τραγούδια του "The Amazing Grace" μοιάζουν περισσότερο με τους "μετα-Walsh Kansas" και λιγότερο με τα πιο εντυπωσιακά άλμπουμ των Mastedon.
Το "Amazing Grace" περιέχει δέκα ολοκαίνουργια τραγούδια (αλλού  έντεκα κομμάτια, καθώς υπάρχουν δύο εκδόσεις του "City of Grace") και είναι βέβαιο ότι θα ευχαριστήσει τους θαυμαστές των Kansas με κομμάτια όπως το "Won't Fade Away" και το πρώτο single, "Stronger Now".
Τα σημεία που ξεχωρίζουν στο άλμπουμ περιλαμβάνουν το πιο αργό τέμπο "City Of Grace" που έχει μια ατμόσφαιρα Chris Tomlin με μια εξαιρετική χορωδιακή "φάση". Υπάρχουν δύο εκδοχές του τραγουδιού που περιλαμβάνονται εδώ, η πρώτη είναι μια πιο σύντομη έκδοση και η δεύτερη μια εκτεταμένη έκδοση που κλείνει το άλμπουμ. Το "Stronger Now" προκαλεί τον απόηχο εκείνων των πασίγνωστων υμνικών ακουσμάτων στα τέλη της δεκαετίας του '70/αρχές της δεκαετίας του '80, με μια πολύ προσεγμένη παραγωγή και απίστευτα καθαρά φωνητικά.
Ωστόσο, τα δύο αγαπημένα μου στο άλμπουμ είναι πιθανώς οι πιο σκληρές ροκ μελωδίες, το "Time Machine" και το "Little Brown Book". Και οι δύο έχουν μερικά καυτά riff κιθάρας και έντονη ρυθμική αίσθηση. Το "Time Machine" είναι μια μικρή ενδοσκόπηση με τον τραγουδιστή να ρωτά πώς θα μπορούσε να αλλάξει τη ζωή του αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω. Το "Little Brown Book" είναι σαν μια ηχητική γροθιά στο στομάχι  με μια ωδή στη Βίβλο και τη σημασία της ενσωμάτωσής της στην καθημερινή μας ζωή.
Βασικά, αν σας αρέσει οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες πτυχές του φωνητικού και τραγουδοποιού του στυλ (ή είστε  απλά ένας τεράστιος θαυμαστής του AOR), θα λατρέψετε αυτό το άλμπουμ. Επιπλέον, χάρη στη χριστιανική του πίστη, τα περισσότερα τραγούδια έχουν ένα θετικό στιχουργικό μήνυμα προς την πίστη και το οποίο είναι ωραίο για  μένα γιατί αποπνέει θετικότητα για τη ζωή.
Όλα ειπώθηκαν τότε: το "The Amazing Grace" του John Elefante είναι ένα φανταστικό κομμάτι καλοφτιαγμένο, έμπειρα γραμμένο και παραγωγικό, και απίστευτα διασκεδαστικό μελωδικό hard rock/ AOR. Γενικά το άλμπουμ είναι πολύ δημιουργικό μουσικά ακούγεται και εμπνέει. Ας ελπίσουμε ότι ο John δεν θα μας κάνει να περιμένουμε άλλα δέκα χρόνια μέχρι το επόμενο άλμπουμ του.
Επιπλέον: θα έκανα μια σύσταση στους ανθρώπους της Escape Music: πρέπει να μιλήσουν με τον John για την επανέκδοση του καταλόγου του, ειδικά του Mastedon και των σόλο άλμπουμ του.
Ένα άλμπουμ που γίνεται όλο και καλύτερο μετά από κάθε αναπαραγωγή, με πολλές μελωδίες υψηλής ποιότητας για να κάνει τον ακροατή να επιστρέφει ξανά και ξανά.

Νότης "Stronger Now" Γκιλλανίδης