// Rocktime Groups

Firehouse: Φλογισμένες hard rock μελωδίες

// To Be A Rock And Not To Roll

George Thorogood: “B-B-B-Bad. Bad To The Bone”

// Golden Years

Led Zeppelin: "The Song Remains The Same"

Αρχική » Παρουσιάσεις » Old Time Rock

Τhe Godfathers: “Birth, School, Work, Death”

02/03/2017

Κατηγορία: Old Time Rock

5814

Οι «Νονοί» ντύνονταν σα τοιχαρχία mods υπό ασιτία, με τις κοκκαλιάρικες γραββάτες τους να παραπέμπουν σε κοράκια ή σε μπραβόνια κάποιου βραχίονα της Λονδρέζικης μαφίας.

Έφεραν όλοι τους κάτι φάτσες αναιδώς ζοχαδιασμένες κι έπαιζαν το ροκ ν΄ρολ τους σφιχτοδεμένα και με νεύρο, θυμίζοντας μια πιο γυμνασμένη έκδοση των γιγάντων Dr. Feelgood.
Όλα εξηγήσιμα, εφόσον είχαν μεν χάσει κατά καμιά δεκαριά χρόνια την άνθηση του βρετανικού πανκ, αλλά αιτίες για μετουσίωση της οργής σε μουσική υπήρχαν γύρω τους απτοί, καθώς είχαν να επιβιώσουν στη σκοτεινιά και τη δυσφορία της τρίτης συνεχόμενης εκλογικής νίκης της Θάτσερ. Οπότε το άλμπουμ “Birth, School, Work, Death” έσκασε σα χειροβομβίδα στα Αγγλικά τσαρτ λεκιάζοντας με τα θραύσματά της τα πλαστικοποιημένα χαμόγελα των διάφορων Ρικ Άστλεϋ, αρχές του ’88.
Πανκ ενέργεια, κοφτερά ριφ πλεγμένες με κιθαριστικές φράσεις λιτές και άμεσες, μπάσο και ντραμς - γρονθοκόπημα πυγμάχου μεσαίων βαρών, και μια σειρά από δηλητηριώδεις, θρασείες και κυνικές ερμηνείες από τον Peter Coyne να σπρώχνουν το μυαλό στα σχοινιά:
“And I've felt torture, I've felt pain - Just like that film with Michael Caine - I've been abused and I've been confused - And I've kissed Margaret Thatcher's shoes (…) - "I cut myself but I don't bleed - 'Cause I don't get what I need - And it doesn't matter what I say - Tomorrow's still another day”.
Το ομώνυμο κομμάτι με το θρυλικό ρεφραίν να γαβγίζεται απειλητικά πάνω από κάτι έτοιμα να μουντάρουν δεύτερα φωνητικά είχε πρωτοκυκλοφορήσει έναν χρόνο πριν, αλλά εκείνη τη χρονική στιγμή αποδείχθηκε η κατάλληλη.

Με ώθηση από το κολλεγιακό ραδιόφωνο των Η.Π.Α., οι «Νονοί» μπήκαν στο τοπ-40 των Η.Π.Α.. Το άλμπουμ, 36 λεπτά όλο κι όλο, ήταν ηχογραφημένο από τον άνθρωπο που είχε καθορίσει τον σκληρό ήχο όσο λίγοι, τον τεράστιο Vic Maile (κάτι άλμπουμ όπως τα “Live At Leeds”, «Live Ritual”, “Stupidity” και “No Sleep ‘Til Hammersmith” είχαν τη δική του σφραγίδα).
Περιείχε επίσης τo σαρδόνιο μανιφέστο επιβιωτικού ατομικισμού “’Cause I Said So” (“Can Rule My Own World and never have to listen – Ι’ m living like there’s no tomorrow – you know there really isn’t”), ροκάριες όπως το “Obsession” και “If I Only Had Time” (“…I'd think of the perfect crime") με κλισαρισμένες φράσεις παρμένες από τα κίτρινα αγγλικά ταμπλόϊντ, την χαρακιά στο μάγουλο του έρωτα με τον τίτλο “Love Is Dead” (σα να το σκαρφίστηκαν οι Ramones ξεχασμένοι στον υπόγειο του Δυτικού Λονδίνου), τα “Tell Me Why” και “Just Like You” που προαναγγέλουν τον ήχο του ανεξάρτητου rock που θα κυριαρχήσει την επόμενη δεκαετία, έως και ψυχεδέλεια με το "When Am I Coming Down".
Ένας δίσκος ατόφιος και έτοιμος για μάχη αλλά με σαφή δείκτη στιχουργικής και μουσικής νοημοσύνης (σε αντίθεση με πολλά «επαναστατημένα» ανάλογά του, που κυκλοφόρησαν πριν ή και μετά απ΄αυτόν). Μεγάλοι Godfathers.

Tracklist : Side A: Birth, School, Work, Death – If I Only Had Time – Tell Me Why – It’s So Hard = When I’ M Coming Down. Side B: Cause I Said So – The Strangest Boy – S.T.B. – Just Like You – Obsession – Love Is Dead.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου