Οι Bon Jovi, το “Final Countdown” και οι Spitfire
Monday

3Jan

Οι Bon Jovi, το “Final Countdown” και οι Spitfire

Δημοσιεύθηκε από:

03/01/2022

Κατηγορία: Golden Years

9402
Οι περισσότερες κυκλοφορίες στο χώρου του hard rock το 1986 είτε σε πιο μελωδικό είτε σε πιο heavy ύφος πέτυχαν να μείνουν ιστορία και έβαλαν γερά τα θεμέλια για να μεγαλώσουν νέες γενιές ροκ οπαδών.
Έτσι λοιπόν αυτοί οι οπαδοί εκείνων των ένδοξων χρόνων μεγάλωσαν ηλικιακά  και παρά τα χρονάκια τους αναπολούν δικαίως τις μαγικές στιγμές που έζησαν.  Οπότε ας θυμηθούμε τι μας συγκίνησε και τι μας άρεσε περισσότερο το 1986 με καθαρά υποκειμενικά και συναισθηματικά κριτήρια.

Platinum Albums

BON JOVI:  “Slippery When Wet”
Ότι να πούμε για αυτό το άλμπουμ είναι ελάχιστα μπροστά στην τεράστια εμπορική επιτυχία και αποδοχή που γνώρισε το συγκεκριμένο άλμπουμ που αποτελεί ένα άριστο δείγμα μελωδικού αμερικάνικου hard rock παιγμένο με μοναδικό πάθος και με ερμηνείες που έχουν μείνει βαθιά χαραγμένες στη μνήμη μας. Οι ηχογράφησεις είχαν διάρκεια έξι μήνες στο Βανκούβερ του Καναδά με τον Bruce Fairbairn να αναλαμβάνει στην παραγωγή και τον Bob Rock να βοηθά στη μίξη ενώ το εξώφυλλο του άλμπουμ άλλαξε την τελευταία στιγμή διότι θεωρήθηκε αρκετά προκλητικό (!!!) ενώ μέχρι και σήμερα δίσκος έχει γίνει δώδεκα φορές πλατινένιος! Μόνο να σκεφτείτε τι αλλαγή πορείας συνέη στη δημοφιλή μπάντα αφού  όταν πρωτο κυκλοφόρησαν το “Slippery When Wet” έπαιζαν support στους σπουδαίους 38 SPECIAL και λίγους μήνες αργότερα έπαιζαν σαν headliners, με τα εισιτήρια προπωλημένα
Τραγούδια σαν τα “Livin’ On Α Prayer” που έφτασε στην κορυφή των αμερικάνικων τσαρτ, το καταπληκτικό “Wanted Dead Or Alive”, το υπέροχο “I’ Die For You” και φυσικά την μεγάλη επιτυχία “You Give Love A Bad Name” θεωρούνται δικαίως all time classic και σε αυτό έχει βάλει το χεράκι του στη σύνθεση ο τρομερός Desmond Child. Συνοπτικά όσο και να ενοχλούνται κάποιοι που δηλώνουν “ειδικοί” και πολύ metal, το “Slippery When Wet” έγραψε ιστορία και ακούγεται μετά από τόσα χρόνια δυνατά και ευχάριστα από όσους ξέρουν να αγαπάνε πρώτα την μουσική και μετά τον εαυτό τους.


EUROPE: “Final Countdown”
Η σημαντικότερη hard rock μπάντα της Σουηδίας κάνει την μεγάλη έκπληξη εκείνη τη χρονιά και κυκλοφορεί ένα απίστευτο άλμπουμ. Ο δίσκος πούλησε πάνω από τρία εκατομμύρια αντίτυπα στην Αμερική την εποχή που μόνο συγκροτήματα από την Γηραιά Αλβιώνα είχαν την αναγνώριση από το κοινό των ΗΠΑ. Το ομώνυμο κομμάτι (που οι στίχοι του είναι επηρεασμένοι από το “Space Oddity” του David Bowie) όλοι το έχουμε συνδυάσει με το Ευρωπαικό κύπελλο στο μπάσκετ ενώ σε όλο το άλμπουμ δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι με τα “Rock The Night, “Cherokee”, “Ninja”, “On the Loose” , “Love Chaser” και την μπαλάντα “Carrie” να ανεβάζουν ακόμα πιο ψηλά τον πήχη του δίσκου. Κομβικό σημείο για την επιτυχία εκτός από το συνθετικό ταλέντο του τραγουδιστή Joe Tempest ήταν και η ουσιαστική συνεργασία τους με τον Αμερικανό παραγωγό Kevin Elson (Lynyrd Skynyrd, Journey, Night Ranger) με τις κυρίως ηχογραφήσεις να γίνονται στα Powerplay studios της Ζυρίχης. Η αποχώρηση στη συνέχεια του σπουδαίου κιθαρίστα John Norum (αντικαταστάθηκε από τον Kee Marcello) την περίοδο που η μπάντα ότι έπιανε γινόταν χρυσός δεν επηρέασε αρνητικά την εμπορική επιτυχία των Europe όμως το γεγονός στεναχώρησε αρκετούς από τους οπαδούς τους. Πραγματικό ροκ κομψοτέχνημα που οφείλεται να έχετε όλοι στη δισκοθήκη σας.

ΤΕSLA: “Mechanical Resonance”
Όταν άκουσα για πρώτη φορά ετούτο το άλμπουμ , είχα προϊδεασθεί από μία πολύ γνωστή ραδιοφωνική εκπομπή της εποχής που έπαιζε συνεχώς το τραγούδι “Little Suzi”(είναι διασκευή σε σύνθεση των Jim Diamond,Tony Hymas του συγκροτήματος Ph.D) και σκέφτηκα ότι κάτι καλό συμβαίνει με αυτή τη μπάντα από το Σακραμέντο. Λοιπόν ομολογώ ότι μετά από  τρεις δεκαετίες κυκλοφορίας το “Μechanical Resonance” αποτελεί ακόμα ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ. Αυθεντικό hard rock συνδυασμένο τέλεια με southern μελωδίες και με τις κιθάρες να βάζουν φωτιά στα μυαλά μας, συμπληρωμένα μοναδικά από την βραχνή φωνή του Jeff Keith όπου σε κάθε κομμάτι κατορθώνει να καταθέτει την ψυχή του. Γεννημένοι για να παίζουν γνήσιο αμερικάνικο hard rock οι TESLA ήταν οι καλύτεροι κληρονόμοι συγκροτημάτων όπως οι μεγάλοι Grand Funk. O ροκ ύμνος “Modern Down Cowboy”, το καταπληκτικό “Ez Come Ez Go”, ο δυναμίτης “Cumin Atcha Live” , το οργισμένο “2 Late 4 Love” , το aor/hard rock “Rock me to The Top” και το ανατριχιαστικό “Changes” αναδεικνύουν το μεγαλείο μίας εκπληκτικής μπάντας που ευτυχώς στη συνέχεια πέτυχε πάρα πολλά.

VAN HALEN : “5150’
Το έβδομο άλμπουμ των Αμερικανών, το περιμέναμε όλοι τότε με ανυπομονησία αφού θα ήταν το πρώτο χωρίς τον εκπληκτικό performer και τραγουδιστή τους David Lee Roth. O Sammy Hagar όμως αποδείχτηκε λίρα εκατό και μας έβαλε στη θέση μας και όσοι προσπάθησαν να τον αμφισβητήσουν, τους αποστόμωσε και με μοναδική ωριμότητα και άψογη συνεργασία με το υπόλοιπο συγκρότημα δημιούργησαν ένα υπέροχο άλμπουμ γεμάτο τρομερές μελωδίες, με τα κήμπορντς να έχουν πρωταγωνιστικό λόγο χωρίς φυσικά να λείπουν οι αριστοτεχνικές κιθαριστικές εκρήξεις από τον τεράστιο Eddie Van Halen. To album κτύπησε κορυφή στους καταλόγους επιτυχιών και έγινε πολυπλατινένιο ενώ η περιοδεία που ακολούθησε κατάφερε να επιβάλλει τον αδικημένο… ως τότε Sammy Hagar στους απαιτητικούς οπαδούς των VAN HALEN. Νομίζουμε πως η συνέχεια δικαίωσε πλήρως όσους επιμένουν να λατρεύουν τον red rocker από τον D.L.Roth.

DAVID LEE ROTH: “Eat ‘Em and Smile”
Και ενώ όλοι τότε ασχολιόντουσαν με το νέο τραγουδιστή των VAN HALEN, o φοβερός και τρομερός David Lee Roth κάνει το κόλπο γκρόσο και με μία μπάντα που αποτελείται από super star μουσικούς ηχογραφεί ένα εξαιρετικό άλμπουμ. Ο αξεπέραστος Steve Vai στην κιθάρα και στην δημιουργία των συνθέσεων, ο τιτάνας του μπάσου Billy Sheehan και ο «τρελάρας» στα τύμπανα Greg Bissonette κάνουν εκπληκτικά πράματα(δείτε τα ανάλογα videos). Eπιστημονικό παίξιμο, άρτιες ενορχηστρώσεις σέξυ… ερμηνείες, πάρτυ ατμόσφαιρα, hard ‘n heavy μελωδίες κάνουν το συγκεκριμένο δίσκο άξιο αναφοράς για όσους θέλουν να λένε ότι γνωρίζουν από μουσική.
 

SPITFIRE: "First Attack"
Στα μέσα της δεκαετίας του '80 λίγες ήταν οι μπάντες που ξεχώριζαν στην τοπική hard 'n heavy σκηνή και φυσικά υπήρχε και η γνωστή προκατάληψη για τα ελληνικά συγκροτήματα. Οι SPITFIRE όταν έσκασαν μύτη στην τοπική σκηνή είχαν φροντίσει να υπογράψουν με πολυεθνική εταιρία (ΕΜΙ) και να έχουν ένα καλό promotion για τότε δεδομένα σε σημείο να ανοίξουν την επεισοδιακή συναυλία των SAXON στη Ριζούπολη. Το γκρουπ είχε φτιαχτεί από το 1984 και αποτελείτο από τους Hλία Λογγινίδη (Foxes) στην κιθάρα, Κώστας Κυριακίδης (μετέπειτα Rawsilk) στα τύμπανα, Ντίνο Κωστάκη στα φωνητικά, Θανάδη Κρεμμύδα  στο μπάσο (δυστυχώς πέθανε το 2011) και Γιώργο Βελέντζα στα κήμπορντς.  Στο  "First Attack" κυριαρχούν εμπνευσμένοι  hard ‘n heavy ρυθμοί και δυναμικές μελωδίες με το “Lead me On” να γίνεται ύμνος του συγκροτήματος, ενώ κομμάτια όπως τα  “Street Fighter”, “Lady Of The Night”, “Evil Thoughts Around”  αναδεικνύουν  το συνθετικό ταλέντο της μπάντας. Επίσης οι μπαλάντες “Whispers” και “Walk Alone” ακούγονται ακόμη και σήμερα ανατριχιαστικές. To κιθαριστικό πνεύμα του Michael Schenker,  υπάρχει διάχυτο σε όλο το "First Attack" και  όσο για τα υπόλοιπα όλοι λίγο πολύ όλοι ξέρουμε την ιστορία, τα προβλήματα με τον  τραγουδιστή και την εξέλιξη της μπάντας.
 
Golden Albums
 
QUEEN: “A Kind of Magic”
Μπορεί ο δίσκος αυτός  να μην είναι ο κορυφαίος τους αλλά με τον αέρα του κινηματογραφικού “Highlander” και με τις  ερμηνείες  του Freddy Mercury  στα “Friends Will Be Friends",  "Who Wants to Live Forever"  και “Princes Of The Universe” να δημιουργούν πολλές δονήσεις και συναισθήματα  αρκεί για μπει στη λίστα με τα αγαπημένα μας άλμπουμ

Iron Maiden:  “Somewhere In Time”
Με την φόρα των προηγούμενων εκπληκτικών τους δίσκων, η θρυλική μπάντα δημιουργεί άλλο ένα μεταλλικό αριστούργημα. Άλλωστε το μεγαλεπήβολο “Alexander the Great” και το  φανταστικό “Wasted Years”   αποδεικνύουν πανηγυρικά γιατί αυτό το άλμπουμ λατρεύτηκε ιδιαίτερα από τους έλληνες οπαδούς..
 
 
CINDERELLA: “Nights Songs
Η ανακάλυψη του Bon Jovi δεν ήταν τυχαία. Η μπάντα μπορεί να “σπρώχθηκε” τότε πολύ από το MTV, όμως άξιζαν τα λεφτά τους. Aπλό, παθιασμένο hard rock με την φωνή του Tom Keifer να θυμίζει Aerosmith, AC/DC και Janis Joplin μαζί. Άξιοι και αγαπημένοι!

BOSTON – “Third Stage”
Οι γίγαντες του μελωδικού ήχου μπορεί να έχουν αραιές κυκλοφορίες όμως απέδειξαν  εκείνη τη χρονιά ότι η κιθαριστική πανδαισία που δημιουργεί ο Tom Scholz σε συνδυασμό με τα φανταστικά φωνητικά του μακαρίτη Brad Delp παραμένουν αξεπέραστα Αν ακούσετε το “We ‘re Ready” νομίζω ότι θα συμφωνήσετε απόλυτα μαζί μου.

POISON: “Look What the Cat Dragged In”
Αρκετό make up,φανταχτερά ρούχα και φυσικά πολύ glam διάθεση. Η καρδιά του L.A ανήκε τότε σε μπάντες όπως οι Poison. Υπέροχο, λιτό, διασκεδαστικό με πιασάρικα ρεφρέν. Xωρίς υπερβολές ένα άλμπουμ με…sex, drugs and rock n’roll.

MAGNUM : "Vigilante "
Το μελωδικό feeling των βρετανών είναι μοναδικό και ιδιαίτερα η φωνή του Bob Catley συγκινεί και τον πιο “κάφρο” μουσικόφιλο. Oι ξεχωριστές aor δημιουργίες μετατρέπονται σε μικρά melodic rock κομψοτεχνήματα και οι Magnum είναι μάστορες σε αυτό.
 
Φώτης Μελέτης

// Old Time Rock

// Live Favorites