Νoely Rayn: "Perfect is not Enough"
Thursday

2Jan

Νoely Rayn: "Perfect is not Enough"

Δημοσιεύθηκε από:

02/01/2020

Κατηγορία: Greek Bands

4188
Είναι αλήθεια πως είχα ακούσει διάσπαρτα τραγούδια στην πρωτόλεια μορφή τους εδώ και πολλούς μήνες και μετανιώνω που εργασίες, ασθένειες και η καθημερινότητα μου στέρησαν την ευκαιρία να παρακολουθήσω πρόβες της μπάντας λίγο πριν και μετά την κυκλοφορία της δεύτερης δισκογραφικής τους δημιουργίας.
 
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω την κριτική παρουσίαση έχοντας ακούσει τις συνθέσεις (όσες τελικά αποφάσισε η μπάντα.) ζωντανά στην συναυλία που έδωσε σχετικά πρόσφατα η μπάντα στο Fuzz Club μαζί με τους επίσης εξαιρετικούς Cellar Stone και Sl Theory.
Πάντοτε, το συγκρότημα που δημιουργήθηκε  από το ''Thin Lizzy fan club'', έδινε το απώτατο των μουσικών, άψογων και καλοπροβαρισμένων ικανοτήτων και του πάθους των μουσικών που την απαρτίζουν, για τη μουσική.
Έπειτα λοιπόν από ένα εξαιρετικό ντεμπούτο που έγινε sold out, οι μελωδικοί NOELY RAYN επέστρεψαν δημιουργώντας το ''Perfect Is Not Enough'', που από τον τίτλο θέτει τις φιλοδοξίες της μπάντας ώστε ο νέος δίσκος να είναι περισσότερο περίτεχνος, αψεγάδιαστος και πολυποίκιλος από ό,τι ο προηγούμενος.
Το κλασικότροπο μελωδικό hard rock τους το σεξτέτο το εμπλουτίζει με διάφορες μουσικές επιρροές και δημιουργεί ένα δίσκο πιασάρικο συνάμα όσο και μελωδικότατο.
Σίγουρα, η μουσική επιρροή τους είναι τα γνήσια τέκνα της Ιρλανδικής γης (Phil Lynnot, Gary Moore) αλλά το ευτύχημα που τους τοποθετεί πλέον στις σπουδαίες ευρωπαϊκού επιπέδου μπάντες είναι ότι η  ταυτότητα τους η προσωπική, είναι πλέον διάχυτη παντού.
Οι Noely Rayn, δημιουργούν τις μουσικές τους δημιουργίες, με διπλή κιθαριστική παρουσία από τους ''μουσικούς Διόσκουρους'' Πάνο Παπαπέτρο και  τον Γιάννη Σίννη, συγκλονιστικούς όπως πάντοτε σε κιθαριστικά  ντελίριο και επιπλέον με έξοχες δόσεις μελωδικών αρμονικών ενορχηστρώσεων  με εμφανέστατες πινελιές παλιού καλού AOR.


Αξιοσημείωτη επίσης είναι η πρόοδος στην παραγωγή καθώς και στις ενορχηστρώσεις γεγονός που είναι εμφανές με την σύνθεση που ανοίγει το δίσκο, ''No More Restless Feelings'', ''πλουσιότατη'' σύνθεση σε περίτεχνη ενορχήστρωση και μουσικότητα απαράμιλλη.
Η κλασικότροπη AOR επιρροή της μπάντας ξεκάθαρη στο ''World of Liars'', με το μελωδικοροκάδικο ''Try to Survive'' να έχει όλα τα στοιχεία του αμερικάνικου μελωδικού hard n heavy.
Η πανέμορφη ''μεταχείριση'' του AOR  στο  ''Broken Windows'' είναι μοναδική, ενώ το ''Bleeding’'' έχει το ''κατιτίς'' του από την πανέμορφη σκανδιναβική μελωδική hard rock σκηνή.
Οι επιδράσεις από τα λατρεμένα '80ς και το ''αρενικό'' πνεύμα  του rock n’ roll ολούθε στο ''69 Hours'' με τις κιθάρες να ''παρτάρουν'' ασύστολα. Συναντάμε περιχαρείς και πάλι το US hard ‘n heavy ύφος  του μελωδικού rock στο ''Waiting for a Magic Sign'' και πολύ μας ευαρεστεί.
Με το ''Driving Home'' η μπάντα μεταλλάσσεται για μία ακόμη φορά και παρουσιάζει  μία  ραδιο-φιλική σύνθεση που μου θυμίζει χρόνια όπου φίλοι και εγώ ως ραδιοερασιτέχνες παρουσιάζαμε ανάλογες εκπομπές, με την παρουσία της Βίκης Αρχοντούλη (από παλιές καλές και αγαπημένες εποχές…) να δίνει διαφορετικό ''χρώμα'' στην σύνθεση, ενώ το ''Lost & Found'' που ακολουθεί θέλει τους Noely Rayn να αποτίουν ''φόρο τιμής'' στους πολυαγαπημένους Toto  και ιδιαίτατα στον Lukather.
Το ομότιτλο ''Perfect Is Not Enough'' είναι μία midtempo tune με πολυποίκιλα ακούσματα στα μουσικά όργανα και ένα δυναμικότατο δεύτερο μέρος με πλήθος AOR στοιχείων από τα μελωδικότατα τέλη των '80ς.
Για το κλείσιμο του δίσκου η μπάντα μας παρουσιάζει μία σύνθεση με  proggy πινελιές ημιμπαλαντοειδούς μορφής, το εξαιρετικής μουσικότητας ''The Bitter Truth'', μία περίτεχνη σύνθεση ύφους και μουσικής πλοκής πάλι αλά Toto και με ένα ''θανατερό'' σολάρισμα κιθάρας.
Πιστεύω ακράδαντα πλέον και μετά από πολλαπλές ακροάσεις, πως το ''Perfect Is Not Enough'' είναι καλύτερο από την προηγούμενη κυκλοφορία-που ήταν επίσης εξαιρετική-  καθώς η μπάντα των Noely Rayn έχει αποφύγει σχεδόν κάθε μουσική κοινοτυπία που την συνδέει και την συγκρίνει με το παρελθόν των –ομολογουμένως επιτυχημένων και άριστων διασκευών- και παρουσιάζει ατόφια τη μουσικότητα και την συνθετική ικανότητα των μελών της.
Μελωδικότατο σε όλη την μουσική πορεία του, εντυπωσιακό σε εξέλιξη συνθέσεων είναι ο κατάλληλος σύντροφος για όλους τους κλασικοροκάδες που έχουν εντρυφήσει και στον μελωδικό ήχο.
Το λάτρεψα ήδη και ανυπομονώ ήδη για την συνέχεια.

Νότης ''Try to Survive'' Γκιλλανίδης


Η μπάντα:
Michael Dandoulakis – φωνή
Panos Papapetros – κιθάρα
Johnny Sinnis – κιθάρα
Manos Gavalas – πλήκτρα
Kostas Ragazas – μπάσο (νυν μέλοςαπό τις
4/10/2019)
John Grypaios – μπάσο(πρώην μέλος)
Akis Gavalas – τύμπανα, κρουστά
 
Οι συνθέσεις:
01. No More Restless Feelings
02. World of Liars
03. Try to Survive
04. Broken Windows
05. Bleeding
06. 69 Hours
07. Waiting for a Magic Sign
08. Driving Home
09. Lost & Found
10. Lonely Land
11. Perfect Is Not Enough
12. Silenced
13. The Bitter Truth