Styx: Από την αποθέωση του "The Grand Illusion" στην αποκορύφωση του "Piece of Eight"
Πολλοί του χαρακτήρισαν σαν τους Queen της Αμερικής και μπορεί ο χαρακτηρισμός να είναι υπερβολικός ή αδόκιμος σίγουρα όμως οι Styx μισό αιώνα τώρα δείχνουν τον δρόμο ότι εκτός από την σκληρή δουλειά, την καλή συνεργασία και την θεά τύχη χρειάζεται μπόλικο ταλέντο και θεία έμπνευση ώστε μία μπάντα να γράψει ιστορία και να συγκινεί εκατομμύρια ροκ οπαδών ανά την υφήλιο.
Παρακάτω θα παρουσιάσουμε δύο άλμπουμ τα "The Grand Illusion" και "Piece of Eight" που θεωρούνται το καλλιτεχνικό αποκορύφωμα της μπάντας σε όλα τα επίπεδα αφού εκτός από τα σπουδαία μουσικά μέρη οι Styx διαθέτουν σπάνια πνευματικότητα και αξεπέραστο ροκ λυρισμό.
                                                                 
                      Σύντομη αναδρομή
Τα αδέλφια Chuck και John Panozzo (μπάσο και ντραμς αντίστοιχα) μαζί με τον τραγουδιστή Dennis De Young (πλήκτρα) και τους κιθαρίστες James Young και John Curulewski (Tradewinds) κυκλοφορούν το παρθενικό τους άλμπουμ τον Μάρτιο του 1972, με τίτλο το όνομά τους και το ύφος τους συνδυάζει το κλασσικό hard rock με μπόλικα prog στοιχεία και φοβερά χορωδιακά φωνητικά. Toν Ιούλιο του 1973 κυκλοφορούν το "STYX 2" στο ίδιο μουσικό μοτίβο με την μπαλάντα "Lady" να γίνεται η πρώτη εμπορική επιτυχία της μπάντας.
Στη συνέχεια το γκρουπ κυκλοφορεί τον Οκτώβριο του 1973 το, "Τhe Serpent is Rising"  με κλασσικές αναφορές στους μεγάλους μουσουργούς του μεσαίωνα.

Επόμενο άλμπουμ το "Man Of Miracles" (1974)  όπου αναδεικνύονται ξανά τα επικά φωνητικά, οι progressive επιρροές και ο μελωδικός λυρισμός και τον
Δεκέμβριο του 1975, κυκλοφορούν το "Equinox" όπου ξεχωρίζουν τα "Lorelei" και το εκπληκτικό  "Suite Madame Blue".
Το 1976 έρχεται μια σημαντική αλλαγή στο συγκρότημα αφού ο Tommy Shaw (φωνή, κιθάρα) αντικαθιστά τον John Curulewski (πέθανε δυστυχώς το 1988) και κυκλοφορούν το έξοχο "Crystall Ball".
Το ομότιλο τραγούδι μαζί με τα πολύ καλά "Mademoiselle", "Jennifer" και το εκπληκτικό  "This Old Man" δίνουν το συνθετικό στίγμα του Tommy Shaw ενώ από εναρκτήριο “Put Me On”, η ενορχηστρωτική καταιγίδα της μπάντας έχει δώσει άλλον αέρα στο γκρουπ, το οποίο έχει μεταμορφωθεί ακόμη πιο δυναμικά και στο εκτελεστικό επίπεδο
Οι STYX πλέον καθιερώνονται για τα καλά στο ροκ χάρτη καιοι περιοδείες που ακολουθουν γνωρίζουν τεράστια απήχηση στο κοινό. 


 
                                     "The Grand Illusion"
Το "The Grand Illusion" κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 1977 και το άλμπουμ ξεκινά με το ομότιτλο πομπώδες κομμάτι, όπου τα επικά και prog μέρη εναλλάσσονται με τα μελωδικά κουπλέ με την φωνή του Dennis De Young να δίνει το απαραίτητο ύφος. Η παρουσία του T. Shaw στο δίσκο είναι πλέον καθοριστική αλλά τα ηνία διατηρεί ο DeYoung γράφοντας αυτόν τον μικρό ύμνο περιγράφοντας την παρακμή του Αμερικάνικου ονείρου και την εμμονή στον καταναλωτισμό ενώ το εξώφυλλο του δίσκου βασίζεται στον πίνακα του Βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου Rene Magritte με τίτλο "Le Blanc-Seing" με κεντρικό θέμα ότι το μυαλό είναι ικανό να κατασκευάσει το αδύνατο.
 
Welcome to the Grand illusion
Come on in and see what's happening
Pay the price, get your tickets for the show
The stage is set, the band starts playing
Suddenly your heart is pounding
Wishing secretly you were a star.

But don't be fooled by the radio
The TV or the magazines
They show you photographs of how your life should be
But they're just someone else's fantasy
So if you think your life is complete confusion
Because you never win the game
Just remember that it's a Grand illusion
And deep inside we're all the same.
We're all the same...

So if you think your life is complete confusion
Because your neighbors got it made
Just remember that it's a Grand illusion
And deep inside we're all the same.
We're all the same...

America spells competition, join us in our blind ambition
Get yourself a brand new motor car
Someday soon we'll stop to ponder what on Earth's this spell we're under
We made the grade and still we wonder who the hell we are


 

Ακολουθεί το "Fooling Yourself (The Angry Young Man)",(#29 ΗΠΑ , τσαρτ) με τον Tommy Shaw να υπογράφει και να ερμηνεύει την εν λόγω σύνθεση με τα πλήκτρα και τις λυρικές μελωδίες να έχουν τον πρώτο λόγο. Το κομμάτι έχει υπέροχο χορωδιακό ρεφρέν και εμπνευσμένο παίξιμο από τον μπασίστα Chuck Panozzo.
Το "Superstars", μπορεί να είναι από τα άγνωστα κομμάτια της μπάντας αλλά εδώ συναντάμε ξανά δυνατές φωνητικές μελωδίες εμπλουτισμένο με ένα πανέμορφο κιθαριστικό σόλο. Ο μάνατζερ της μπάντας, ο Derek Sutton και ο συνεργάτης του Jim Cahill, ήθελαν να είναι το "Superstars" το πρώτο single αλλά οι Styx το απέρριψαν πανηγυρικά και το θεωρούσαν το πιο αδύναμο τραγούδι στο άλμπουμ όταν μάλιστα βρίσκεται ενδιάμεσα σε δύο σπουδαίες συνθέσεις του δίσκου: του "Fooling Yourself" και του "Come Sail Away" που ακολουθούσε.
Το κλασικό "Come Sail Away" ξεκινά ως μία επική μπαλάντα αλλά στην συνέχεια η σύνθεση γίνεται απολαυστική, δυναμική και άκρως μελωδική με τον DeYoung να  θεωρεί πως  επηρεάστηκε από την τεχνοτροπία του"Stairway to Heaven".
Οι στίχοι του κομματιού μιλούν νοσταλγικά για την παιδική φιλία συνδυασμένη με ένα βιβλικό θέμα με τη προφητεία του Ιεζεκιήλ που αφορά την "συγκέντρωση αγγέλων" και για την μεταφορική έννοια ένος σκάφος που ανέβηκε στους ουρανούς. Αρκετά χρόνια αργότερα ο De Young αποκάλυψε ότι το κομμάτι όταν γράφηκε πέρναγε ο ίδιος περίοδο κατάθλιψης.
Το "Miss America" είναι σύνθεση του κιθαρίστα James Young, που την ερμηνεύει δυναμικά δίνοντας μία πιο ροκ διάσταση αν και τα πλήκτρα μαζί με το χορωδιακό ρεφρέν έχουν κυρίως τον πρώτο λόγο. H σύνθεση χλεύαζε τα αμερικάνικα καλλιστεία ομορφιάς με το περιοδικό Rolling Stone να κατηγορεί τους Styx για μισιγυνισμό!
Το άλμπουμ κλείνει με δύο εξαιρετικά τραγούδια. Το ονειρικό "Man in the Wilderness" το οποίο είναι σίγουρα από τις πιο συγκλονιστικές συνθέσεις των Styx με την ερμηνεία του Tommy Shaw να είναι ανατριχιαστική και τις κιθάρες να προσθέτουν ένα μοναδικό επίλογο. Οι στίχοι αναφέρονται στον πόλεμο του Βιετνάμ και στους πολιτικούς ενώ ο T. Shaw δήλωσε πως το μουσικά το κομμάτι είναι επηρεασμένο από μία εμφάνιση των Kansas στο Ντιτρόιτ που τον εντυπωσίασε ιδιαίτερα.
Λίγο πριν το τέλος του "The Grand Illusion" απολαμβάνουμε το αργόσυρτο "Castle Walls" που καταφέρνει να δημιουργεί μία μυστηριακή ατμόσφαιρα με την ερμηνεία του DeYoung να μας χαρίζει ένα ξεχωριστό prog/melodic έπος! Στιχουργικά το "Castle Walls" περιγράφει διάφορους συμβολισμούς και για τον δημιουργό Dennis DeYoung η περίοδος που έγραψε το κομμάτι ήταν αρκετά σκοτεινή με κρυφά νοήματα που αφορούσαν τον ρόλο της οικογένειας.


 
Το δίλεπτο "The Grand Finale" ολοκληρώνει σε μία πολύ σύντομη μίξη μελωδιών και ρυθμών της ίδιας της μπάντας στην πιο κλασική κυκλοφορία του Αμερικάνικου σχήματος. Ο δίσκος πουλά 3 εκατομμύρια αντίτυπα ενώ μέχρι σήμερα έχει ξεπεράσει τα 6 εκατομμύρια πωλήσεις φτάνοντας μέχρι το νο 6 των Billboard τσαρτ δείχνοντας το μέγεθος της τεράστιας επιτυχίας της μπάντας.

 
                                "Piece of Eight"
Πρωτομηνιά του Σεπτεμβρίου του 1978 και οι Αμερικανοί κυκλοφορούν ακόμη ένα μεγαλειώδες άλμπουμ ηχογραφημένο στα Paragon Recording Studios του Σικάγο. Βασικό θέμα του άλμπουμ είναι η αναζήτηση πνευματικών όπλων έναντι των υλικών αγαθών σε μία δικιά τους concept εκδοχή.
Ο δίσκος ξεκινά με το ορμητικό "Great White Hope", γραμμένη και ερμηνευμένη από τον κιθαρίστα James Young όπου ο συνδυασμός prog/ aor και hard rock ρυθμών δημιουργούν μία πανδαισία ήχων.
Στο "I'm O.K." ο μπασίστας Chuck Panozzo δίνει τα ρέστα του ενώ το ρεφρέν εκπέμπει μία απέραντη αισιοδοξία και χαρά, επηρεασμένο από Beatles.
To "Sing for the Day" είναι μία σύνθεση που θυμίζει Yes με το μαντολίνο του και την ερμηνεία του T. Shaw να τις προσδίδει μία μεσαιωνική μελωδική χροιά.
Ακολουθεί το μονόλεπτο "The Message", το οποίο ουσιαστικά είναι η εισαγωγή στο επόμενο κομμάτι, το σπουδαίο "Lords of the Ring". Η συγκεκριμένη σύνθεση μπορεί με το πρώτο άκουσμα να σε παραπέμπει στο βιβλίο του Tolkin αλλά τελικά δεν έχει καμία σχέση. Ο λυρισμός και η αρτιότητα ξεχειλίζει με τον κιθαρίστα James Young να έχει αναλάβει τα κυρίως φωνητικά ενώ το χορωδιακό ρεφρέν με την αριστουργηματική ενορχήστρωση δίνουν ένα τόνο προοδευτικής ροκ αποθέωσης στην σύνθεση.
Μάλιστα DeYoung αποκαλύπτει σε μία παλιότερη συνέντευξή του:
Το "The Lords of the Ring' δεν αφορούσε τον J.R.R Tolkien. Υπάρχει αυτή η ανύψωση του ροκ σταρ στον πολιτισμό μας και το βλέπεις παντού μέχρι και στην πολιτική όπως έγινε πρόσφατα με τον Ομπάμα. Οι άνθρωποι λένε, "Θα ροκάρουμε" ή λένε, "Let’s Rock n 'Roll". Το να είσαι ροκ σταρ σημαίνει ότι είσαι ένας γαμ@#$... βασιλιάς του κόσμου της ψυχαγωγίας και μέσω του κομματιού σχολιάζουμε - σε μεταφορικό πάντα ύφος -  ότι μπορεί και εμείς να είμαστε οι "άρχοντες του δακτυλιδιού" αλλά δεν καυχώμαι για τη επιτυχία μας. Διότι το να είσαι ο βασιλιάς ψυχαγωγίας είναι καθαρή μία φανταστική κατάσταση και δεν σημαίνει ότι είμαστε καλύτεροι άνθρωποι από όσους μας θαυμάζουν. Αυτός είναι ο ρόλος του media να παράγουν αυτήν την μυθολογία. Απλά όλοι έχουμε την ανάγκη για ένα όραμα για μία ελπίδα."
 

Επόμενο κομμάτι του άλμπουμ το θρυλικό "Blue Collar Man (Long Nights)" το οποίο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες περιγραφές αφού αποτελεί τον ιδανικό ύμνο των Styx που τα περιλαμβάνει όλα.
Δυνατό ρεφρέν, έξοχη ερμηνεία, εξαιρετικό κιθαριστικό σόλο και μία απίθανη εισαγωγή των πλήκτρων που δημιουργούν ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών!  Ο Τ. Shaw είχε αποκαλύψει πως την την περίφημη εισαγωγή του κομματιού με τα πλήκτρα την είχε εμπνευστεί στο σκάφος του όταν κάποια στιγμή η μηχανή του δεν έπαιρνε μπροστά, κάνοντας έναν ξεχωριστό κατά την άποψη του θόρυβο.
Ο κιθαρίστας James Young δίνει μία άλλη διάσταση στο "Blue Collar Man" δηλώνοντας:
"Αυτό το τραγούδι βασίζεται σε έναν φίλο του Tommy που ήθελε απεγνωσμένα να βρει δουλειά και δεν μπόρεσε να βρει και μισούσε να βρίσκεται στο όριο της ανεργίας. Οι στίχοι είναι επηρεασμένοι από τις δοκιμασίες του φίλου του και πολλοί  στις συναυλίες όταν ακούν το συγκεκριμένο τραγούδι νιώθουν ότι έχουν περάσει ή περνούν μία παρόμοια κατάσταση ειδικά στην καπιταλιστική κοινωνία που ζούμε όπου το κυνήγι του χρήματος είναι η μέγιστη ανάγκη του ανθρώπου".


 
Το "Queen of Spades" έχει την σφραγίδα του Dennis DeYoung. Εκπληκτική ερμηνεία με το μπαλαντοειδές ξεκίνημα να μετατρέπεται σε μία κλασικοροκάδικη σύνθεση που το space ρεφρέν και το εκρηκτικό κιθαριστικό σόλο το απογειώνει κυριολεκτικά.
Το "Renegade" διαθέτει πάθος και τσαμπουκά που εκπλήσσει και είναι σίγουρα η πιο ροκ στιγμή του άλμπουμ με τα φωνητικά να θυμίζουν έντονα C.S.N.Y. ενώ για την ποδοσφιαρική ομάδα του Pittsburgh Steelers, αποτελεί μέχρι και σήμερα ο ύμνος των οπαδών.
Ακολουθεί η πιο θεατρική στιγμή του δίσκου με το ομότιτλο κομμάτι να αναδεικνύει το πολύπλευρο ταλέντο όλων των μελών της μπάντας και ο δίσκος κλείνει ήρεμα με το "Aku-Aku" ίσως ο πιο παράξενος ή ιδιόμορφος επίλογος ενός αριστουργήματος όπως είναι το "Piece of Eight".
Το μεγαλείο και το σπουδαίο συνθετικό αλλά και συνάμα στιχουργικό ταλέντο των Styx είναι ανυπέρβλητο και αυτά δεν είναι ούτε λόγια υπερβολής ούτε φράσεις εντυπωσιασμού.
Οι Styx κάνοντας μία σύνοψη της καριέρας τους και τιμώντας ως όφειλαν ετούτες τις μοναδικές δημιουργίες τους το 2010 και 2011 έκαναν περιοδεία παίζοντας μόνο κομμάτια από τα δύο κορυφαία άλμπουμ τους και το 2012 κυκλοφόρησαν το σχετικό dvd/2cd με τίτλο "The Grand Illusion/Pieces of Eight"  βιντεοσκοπημένο από την συναυλία που έδωσαν στο Orpheum Theater στο Memphis, που αξίζει να αποκτήσετε
 
Διαβάστε παρακάτω τους στίχους του ομότιτλου "Piece of Eight" για να διαπιστώσετε ότι όσο θα υπάρχει αυτός ο πλανήτης άλλο τόσο οι στίχοι αυτοί θα είναι επίκαιροι και διαχρονικοί...

It's six O'clock, good morning sounds are everywhere
The warmth of spring, a gentle breeze blows through my hair
I hurry through my life never stopping to see
How beautiful it was meant to be
I'm just a prisoner in a king's disguise
Broken dreams as we shuffle by
It's six O'clock, it's quitting time I'm done for the day
Out on the streets, I overheard a lady say
We now have everything, or so people say
But now this emptiness haunts me every day
We seek the lion's share never knowing why
Come alive spread your wings and fly
Pieces of eight, the search for the money tree
Don't cash your freedoms in for gold
Pieces of eight can't buy you everything
Don't let it turn your heart to stone
Pieces of eight, the search for…
 
ΥΓ.1: Η μπάντα αντέδρασε έντονα με το εξώφυλλο του "Piece of Eight", το οποίο είχε σχεδιάσει η περίφημη της Hipgnosis. Βλέποντας οι Styx, τις τρεις συμπαθητικές ηλικιωμένες γυναίκες φορώντας ένα σκουλαρίκι με άγαλμα από τη Νήσο του Πάσχα απογοητεύτηκαν πλήρως ενώ όταν διαπίστωσαν ότι στο οπισθόφυλλο δεν υπήρχαν ούτε η φωτογράφία τους όπως συνήθως γίνεται τότε σοκαρίστηκαν εντελώς. Η μπάντα αναγκάστηκε να αποδεχτεί τις απαιτήσεις της δισκογραφικής τους εταιρίας...
ΥΓ.2: Ο ντράμερ και ιδρυτικό μέλος του γκρουπ, John Panozzo απεβίωσε στις 16 Ιουλίου του 1996 από κίρωση του ήπατος σε ηλικία 47 ετών και ήταν δίδυμος αδελφός του μπασίστα Chuck Panozzo. Οι Styx αφιέρωσανε την περιοδεία "Return to Paradise" του 1996 σε αυτόν, και ο Tommy Shaw,  έγραψε το τραγούδι "Dear John" εις μνήμην του.
Υ.Γ.3:
Ο Dennis DeYoung σε μία προσωπική εξομολόγησή του σχετικά με το "Grand Illusiοn" αναφέρει: "Το 1977 χαρακτηρίστηκε από δύο τραγικά γεγονότα. Από τον θάνατο του Elvis και το τραγικό αεροπορικό  δυστύχημα των Lynyrd Skynyrd. Αλλά για τους Styx, αυτή ήταν η χρονιά του μεγαλύτερου θριάμβου μας. Το "Grand Illusion" είναι μακράν το καλύτερο άλμπουμ μας», λέει ο Young. "Ήμασταν στο αποκορύφωμα της δημιουργίας μας".
 
Φώτης Μελέτης
 
.
 
 

 

// Old Time Rock

// Live Favorites