// Rocktime Groups

Firehouse: Φλογισμένες hard rock μελωδίες

// To Be A Rock And Not To Roll

George Thorogood: “B-B-B-Bad. Bad To The Bone”

// Golden Years

Led Zeppelin: "The Song Remains The Same"

Live Report: Mili Matjevic (Steelheart), Giorgos Gakis, Silked and Stained

Saturday

30May

Live Report: Mili Matjevic (Steelheart), Giorgos Gakis, Silked and Stained

Δημοσιεύθηκε από:

30/05/2015

Κατηγορία: Συναυλίες

4392

Από το βράδυ που εμφανίστηκε ο Mili Matjevic είμαι αρκετά προβληματισμένος. Είναι προτιμότερο να μένεις με το όνειρο και την φαντασίωση του ιδεατού της μουσικής, γιατί πολλές φορές η παρέλευση χρόνων καταστρέφει την πραγματικότητα. Μιλώ πάντοτε μουσικά!!

Πιο συγκεκριμένα: η έντονη φημολογία ότι πλήθη οπαδών του θρυλικού πανέμορφου και καλλικέλαδου Mili Matjevic των Steelheart θα συρρεύσουνε στο Bat City, ότι τα εισιτήρια έχουν εξαντληθεί και λίγο η πλημμύρα που ξέσπασε από το μεσημέρι και κράτησε μέχρι τις απογευματινές ώρες, επίσπευσαν την άφιξη μου στο γνωστό club.
Όταν έφτασα στο χώρο οι πρώτες απογοητευτικές εικόνες ΕΠΡΕΠΕ να με προϊδεάσουν για την συνέχεια για όσα θα άκουγα και θα έβλεπα. Μετά λοιπόν τις ευχάριστες συνομιλίες/συναντήσεις με τους Silked and Stained, τον Γιώργο Γάκη και άλλους φίλους αγαπημένους προχώρησα στο εσωτερικό.
Στις εννέα και δέκα περίπου στην σκηνή ανέβηκαν οι Silked and Stained χωρίς το βασικό τραγουδιστή τους Αλέξη Πανταζή (έλειπε εκτός πόλης για επαγγελματικούς λόγους) και τον αντικατέστησε διαφορετικά αλλά με επιτυχία η Αθηνά Τσιλιγγερίδου. Η μπάντα καλοπροβαρισμένη, δεμένη και με μουσικότητα από όλους, παρουσίασε 8 διασκευές εξαιρετικές και δύο δικές της καλοδουλεμένες συνθέσεις από τον επερχόμενο δίσκο της μπάντας!
Οι ακουστικές εκτελέσεις των δικών τους συνθέσεων , όπως και οι διασκευές, διαφοροποιούνται αρκετά από τις εξαιρετικές ηλεκτρικές εκδοχές που είχα την ευκαιρία να ακούσω πριν καιρό.
Εννοώ, ότι το μελωδικό hard rock/ AOR ύφος του γκρουπ είναι το καταλληλότερο για να κυκλοφορήσει το συγκρότημα και ήταν η αφορμή της επιλογής τους στο cd του γνωστού περιοδικού του μελωδικού χώρου –όπως και η αναφορά σε στήλη του ίδιου περιοδικού- του Fireworks!
Οι Tony Silked (Αντώνης Γαβαλάς) –(κιθάρες , φωνητικά) , Αλέξης Πανταζής(φωνή), James Sarantides (Δημήτρης Σαραντίδης) -(πλήκτρα) Dimitris Zonidis (Δημήτρης Ζονίδης) - (μπάσο) και ο Orpheus Lazz (Ορφέας Λαζάρου) - (τύμπανα) θα πρέπει να επισπεύσουν την κυκλοφορία τους Ώριμοι και ικανότατοι! Το set list:
1. Dead or Alive (Bon Jovi cover)
2. Fool for Your Lovin’ (Whitesnake cover)
3. Lonely Road (Silked and Stained)
4. Alone Again (Dokken cover)
5. Whole Lotta Love (Led Zeppelin cover)
6. Hold the Line (Toto cover)
7. Listen to Your Heart (Roxette cover)
8. Much Love (Silked and Stained)
9. Like the Way I Do (Melissa Etheridge cover)
10. I Want It All (Queen cover)

Δε μπορώ να θυμηθώ ΟΥΤΕ μία φορά, είκοσι περίπου χρόνια τώρα, παρακολουθώντας το Γιώργο Γάκη επί σκηνής, είτε σε σόλο εμφανίσεις, είτε με τη μπάντα –τους εξαιρετικούς κι εναλλασσόμενους Troublemakers- τόσο σε διασκευές από αγαπημένες του/μας μπάντες , όσο στις λιγοστές παρουσιάσεις προσωπικών του δίσκων, που να εγκατέλειψα το χώρο μετανιωμένος.
Όπου κι αν που παραβρέθηκα από το καφέ “Cafe Americen” στην Σαλονίκη, στον προσωπικό χώρο στα Γιάννενα, το διάσημο Καπλάνειο (με τόσους βιρτουόζους μουσικούς της εγχώριας και της αλλοδαπής), μέχρι τις εγχώριες αρένες της Αθήνας (κλειστές και υπαίθριες), της συμπρωτεύουσας και της ιδιαίτερης του πατρίδας, μικρές pub ή μουσικούς πολυχώρους (όπως το Vanilla Project στου Ψυρρή), πάντοτε ο Έλληνας “Coverdale” έδινε το απώτατο των ικανοτήτων και του φωνητικού του ταλέντου.
Έτσι λοιπόν κι σε αυτή την εμφάνιση, ήταν όαση στην κατάρρευση(;) που θα ακολουθούσε. Επαγγελματίας σε αντιδιαστολή με τον κύριο Matjevic που ακολούθησε και θυμήθηκα περιστατικά, συνέντευξη και κουβέντες, αυτό που δήλωσε σε εξαιρετική συνέντευξη στον καλό φίλο Γιάννη Δόλα:
“ Θα πάω να παίξω τρεισήμισι ώρες , ώσπου να μη μπορώ ούτε να μιλήσω! Και όταν μου ζητάνε μετά από τόσες ώρες, στις τέσσερις παρά το “Mistreated” εκεί να δεις τι γίνεται, που δεν υπάρχει άλλο λαρύγγι! Δεν γίνεται ρε παιδιά!!! ”
Και όμως έγινε εκπληκτικά και όπως έμαθα από τον φίλτατο Δημήτρη Σειρηνάκη την μεθεπόμενη της συνέντευξης, ο Γιώργος τραγούδησε με επίπονη φαρυγγίτιδα και κάνοντας ένεση κορτιζόνης για να είναι επαγγελματικά συνεπής και χωρίς να αφήσει να γίνει ορατό ίχνος σωματικής αδυναμίας.
Εάν αυτό όλο που ζήσαμε εκείνη τη βραδιά δεν είναι R’n’R τότε, δε μπορώ να φανταστώ τι άλλο μπορεί να είναι.
Στο αγαπημένο του μοτίβο λοιπόν, κιθάρα, την αγαπημένη του τσίχλα (όπως κι ο αγαπημένος μας Matjevic αργότερα…) και τις διασκευές που τόσο μας αρέσουν και του αρέσουν, ενθουσίασε το κοινό που πλέον είχε γεμίσει το χώρο προσκαλώντας μας στην συναυλία του Joe Lynn Turner στην Πρέβεζα τον προσεχή Αύγουστο.
Οι συνθέσεις που παρουσίασε, εξαιρετικά όπως πάντοτε, ήταν:
Dead or Alive (Bon Jovi cover) , Give me All Your Love Tonight (Whitesnake cover) ,Low Life in High Places (Thunder cover) ,Street of Broken Dreams , Street of Dreams (Rainbow cover) , Livin’ On A Prayer (Bon Jovi cover) , Easy Come , Easy Go (Winger cover) ,Sail Away (Deep Purple cover) , Sailing Ships (Whitesnake cover) , My Guitar Gently Whips (The Beatles cover),Dust in The Wind (Kansas cover) , Angie (Stones cover) , Soldier of Fortune (Deep Purple cover).

Είχε φτάσει η ώρα που οι περισσότεροι περίμεναν…κάποιοι από μας 25 χρόνια.
Με καθυστέρηση αρκετή εμφανίστηκε στην σκηνή ο τραγουδιστής μιας αγαπημένης μπάντας –των Steelheart – o Mili Matjevic αυτοπροσώπως
Εχουν περάσει λίγα μόλις 24 ωρα και η σκέψη μου έχει καθαρίσει, η απογοήτευση έχει καταλαγιάσει και στο μυαλό μου έρχεται η κουβέντα καθηγητή φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο: "πότε γκρεμίζονται τα είδωλα; και απαντούσε ο ίδιος: όταν τα πλησιάζεις…"
Σε καμία περίπτωση δεν ειδωλοποίησα κανέναν στη μουσική. Θαύμαζα και θαυμάζω τη μουσική παρακαταθήκη του καθενός, εκτιμώντας τη μουσική του δημιουργία. Τελεία και Παύλα….
Εγώ προσωπικά είδα έναν από τούς αγαπημένους μου τραγουδιστές Live και το ευχαριστήθηκα κιόλας γιατί η ερμηνεία του (που ήταν και το ζητούμενο) ήταν πολύ καλή φωνητικά! Για να μην αδικήσω τον αγαπημένο καλλιτέχνη και παραθέσω τις σκέψεις και τις κουβέντες πολλών προχτές που δυσαρεστήθηκαν , παραπονέθηκαν ή τους ξένισε(όπως εμένα...) η συμπεριφορά του καλλιτέχνη θα ήθελα παρακαλώ και για να μην είναι το Review της συγκεκριμένης βραδιάς.
Μονομερές να παραθέσω σκέψεις και ερωτηματικά που άκουσα τη βραδιά εκείνη και που διαβάζω αυτές τις μέρες διαδικτυακά.
Τι ενόχλησε τον λατρεμένο όλων ημών που βρεθήκαμε εκεί: ο ήχος; θεώρησε το κοινό λίγο ψυχρό (με το set list προφανώς και ήταν οι περισσότεροι παγωμένοι…) , οικονομικοί λόγοι(χμμμ…) ή το ότι μπορεί να ήταν φτιαγμένος με ή χωρίς εισαγωγικά;
Μας ενόχλησαν οι φράσεις του;
Όπως: "έχουμε μείνει 2 από τους 5 χωρίς να παραπατάμε από τα πιόματα" και... "έβγαλα 2 τραγούδια το 1983 και ακόμη ζω από αυτά" ή οι διαρκείς παρατηρήσεις του στο δύσμοιρο ηχολήπτη κάθε λίγο και λιγάκι;; προσωπική εκτίμηση: Παίζει ένα αυτοκαταστροφικό setlist, επικεντρώνεται στο να δίνει οδηγίες στον τεχνικό, δε λέει ούτε το 1/3 τραγουδιών που περίμενε ο κόσμος και μετά το τέλος απλά σηκώνεται παραδίδει την κιθάρα και φεύγει!
Ο κόσμος να περιμένει για encore και να μένει σύξυλος!!! Και έχουμε να λέμε ότι η φωνή του ήταν μια χαρά. ΑΥΤΟ ΕΛΕΙΠΕ, μετά από όλη αυτήν την κοροϊδία (;) να μην ήταν και καλή η φωνή του.
Θα έπρεπε όμως να χαιρόμαστε που ακούσαμε αυτόν τον τρομερό τραγουδιστή ζωντανά, ό,τι και αν τραγούδησε, ειδικότερα από την στιγμή που ήταν επαναλαμβάνω, άψογος φωνητικά έστω κι αν συνολικά κράτησε η τραγουδιστική παρουσία του 40 λεπτά σκάρτα.
Στους υπομονετικούς υπέγραψε και φωτογραφήθηκε μαζί τους ενώ τα τραγούδια που ακούστηκαν ήταν κυρίως από το Good 2B Alive (2008) και ο κόσμος επιθυμούσε γιαυτό είχε πάει, μη γελιόμαστε, για τις συνθέσεις των δύο εξαιρετικότατων πρώτων δίσκων τους ομότιτλου (1990) και του Tangled In Reins (1992).
Τουλάχιστον το Wait του 1996 τιμήθηκε με την τελευταία σύνθεση της βραδιάς το υπέροχο "We All Die Young".
Τα υπόλοιπα ήταν (εάν η σύγχυση μου δεν πήρε μαζί της και τη μνήμη μου) τα "Twisted Future","I Breathe", "Shine a Light for Me" ,"Underground" ,"You Showed Me How 2 Lv" ,"Good 2B Alive", η υπέροχη μπαλάντα στο άκουσμα της οποίας ο κόσμος αναθάρρησε ότι θα άκουγε τις κομματάρες του παρελθόντος αλλά μάταια …
Το "I'll Never Let You Go" πειραγμένο μουσικά κι αυτό από τον καλλιτέχνη (δυστυχώς).
Το καλό είναι ότι οι ελληνικές μπάντες στο χώρο του μελωδικού αυξάνονται, ο Γιώργος Γάκης τιμά τον τίτλο της hard rock περσόνας αναλλοίωτο και τα καλύτερα έρχονται!
Dokken , Johnny Lima , Winger άλλα πολλά περιμένουν τους φίλους του μελωδικού χώρου !
Υγεία και καλή καρδιά!!!

Νότης Γκιλλανίδης