Joe Lynn Turner, George Gakis, Lace 'n' Leather - Unplugged @ Texas Rock Club (live report)
Sunday

3Apr

Την περασμένη Παρασκευή που μας πέρασε η "φάση" ήταν Γκάζι και συγκεκριμένα το Texas Rock Club! Με αχάραγη έγερση και πάλι από τις 6 π.μ. για ανάγκες της "υπηρεσίας" κατέληξα γύρω στις 9.30 μ.μ. "με την ψυχή στο στόμα" στο ανακαινισμένο και πανέμορφο Texas Rock Club.
Καταρχάς ένας ζεστός, τεράστιος χώρος κατάλληλος για ανάλογα rock event. Οι προσδοκίες περιορισμένες για  να αποφευχθούν οι απογοητεύσεις προηγούμενων εμφανίσεων του θρυλικού πρώην τραγουδιστή των Rainbow, Deep Purple και όχι μόνο, Joe Lynn Turner . Αυτή τη φορά, η εμφάνιση του έλαβε τη μορφή εκτεταμένης Ελληνικής unplugged περιοδείας μαζί με το Γιώργο Γάκη και η Αθήνα αποτέλεσε τον τελευταίο σταθμό της. Γενικά να σημειώσω προκαταβολικά, ότι  είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο είδος το ακουστικό show  και εάν δεν το γουστάρεις, πραγματικά δεν το αντέχεις.
Τη βραδιά στο Texas Club άνοιξαν οι Lace 'n' Leather, με μια αξιολογότατη εμφάνιση αποτελούμενη από διασκευές πολύ γνωστών και αγαπημένων  ονομάτων του hard rock σε ακουστικές εκτελέσεις.
Παρακολούθησα τη μπάντα για δεύτερη φορά (για το Live Fast – Rock Young Fest στο Second Skin η πρώτη σε full ηλεκτρικό show) και οι εντυπώσεις μου είναι εξαιρετικές, αρκεί να κάνουν όσο το δυνατόν περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις και να εμείνουν σε πρόβες συστηματικές!
Χημεία υπήρχε μεταξύ των παιδιών της μπάντας: της Konstantina Sanni στη φωνή με θεατρική έμφαση( και εξ επαγγέλματος…φαντάζομαι ότι και η παρουσία του λίαν αγαπητού Χάρη Ρώμα, οφειλόταν στην παρουσία της) σε κίνηση και ερμηνεία, ο Fotis Romi στην κιθάρα και τα φωνητικά αντάξιος των ινδαλμάτων του, η γνωστή και αγαπημένη( ένεκα Flying Mercury, Dream Alley) Katerina Papadatou στα πλήκτρα και τα φωνητικά, ο ογκόλιθος σωματικά (stocky χεχεεχε) και μουσικά Panos Mistabone στο μπάσο και ο στιβαρός μετρονόμος των τυμπάνων Stergios Cozy (γνωστός κι αγαπημένος από τους Backstage Love, Make it Nasty-εδώ και ένα δίμηνο επαναδραστηριοποιούνται με αλλαγές στην σύνθεση και εμφανίσεις). Αν μη τι άλλο, για το τόσο μικρό διάστημα που είναι ολοκληρωμένη μπάντα, άφησαν τις καλύτερες των εντυπώσεων. Κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος άξια, αφού ό,τι είδαμε παρ' όλο που δεν ήταν δικό τους υλικό, αποδόθηκε καλά από άτομα που έχουν μεράκι για ό,τι κάνουν.
Μακάρι να γράψουν και άλλα δικά τους τραγούδια σύντομα και να τους ξαναδούμε ακόμα καλύτερους.
1. Give Me All Your Love (Whitesnake διασκευή)
2. Love walked In (Thunder διασκευή)
3. Love Gun (Axel Rudi Pell διασκευή)
4. Who's Crying Now (Journey διασκευή)
5. In And Out Of Trouble (H.E.A.T διασκευή)
6. Carrie (Europe διασκευή)
7. Highway To Home (σύνθεση Lace 'N' Leather)
8. Don't Know What You Got ('til Its Gone) (Cinderella διασκευή)
9. I Can’t Stop Loving You (Van Halen διασκευή)
 
Το καλό κλίμα συνέχισε ο εμβληματικός classic hard rocker, Γιώργος Γάκης! Μάθαμε με το γλαφυρό, παραστατικά περιγραφικό τρόπο του Γιώργου για την συνεργασία και τις περιοδείες του με τον J.L.T., για τον εξαιρετικό δίσκο συνεργασιών που κυκλοφορεί (''Too much ain't never enough'', ακόμη να τον αγοράσετε;;;), αναζήτησε με τρυφερότητα την συνεργάτιδα του για αρκετά χρόνια, συν ιδρύτρια (δημιούργησε με τη Julie Massino τους Troublemakers το Μάιο του 1993) και με τη συνεργασία του Bob Saganas στην κιθάρα και του Diamandis Karagiannakidis στα πλήκτρα παρουσίασε  ένα παρεμφερές ποτ-πουρί / cambare set, υπήρχε όμως η εμπειρία και η φωνή του γνωστού τραγουδιστή που σε ένα μισάωρο σχεδόν medley από Scorpions, Bon Jovi, Whitesnake, Doors και άλλων ονομάτων του χώρου,  έκανε τον κόσμο να τραγουδάει μαζί του (το 'χει αυτό ο Γιώργος) και να περιμένει με ανυπομονησία το κυρίως μενού με τον θρυλικό J.L.Turner!!!
Για να φτάσουμε στην ελληνικότατη σύνθεση από την  Ήπειρο των Χαλκιά και Τράκη, το "Μη με κοιτάς στα μάτια", όπου ο ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ  Γιάννης Σπάθας έδωσε το έναυσμα για να ακούσει κάτι ιδιαίτερο και να τιμήσει με μία εξαιρετική απόδοση στο δίσκο, ο Γιώργος Γάκης. Με τον Μπάμπη Σαγανά να παίζει κάτι από "Mountains" και το μεγάλο Γιάννη Σπάθα στην αρχή. Καημός θα μου μείνει να ακούσω κάποια στιγμή και καμία από τις κομματάρες του "Forbiden Paradise", βέβαια…
Ο χώρος ήδη γεμάτος περί τα 250 άτομα, υποδέχτηκε στις 11 το βράδυ τη μεγάλη αυτή μουσική φυσιογνωμία: τον θρυλικό J.L.Turner!!! Η βραδιά περιείχε τραγούδια από την καριέρα του με τους Rainbow και τους Deep Purple καθώς και διασκευές από δικά του ακούσματα όπως Van Morrison, Doors, Paul Rodgers, Elvis Presley.
 
Πλαισιωμένος από  2 κιθάρες (Γιώργος Γάκης, Bob Σαγανάς) και ένα πληκτρά τον Diamandis Karagiannakidis, η βραδιά ξεκίνησε με το Hush, ενώ ακούσαμε το Give Me Some Loving των Spencer Davis Group. Οι διασκευές στα κομμάτια των Van Morisson  και  Elvis Presley ήταν ικανοποιητικές  ενώ κάπου ενδιάμεσα,  μας ανέφερε την πηγή έμπνευσης του για το Street Of Dreams. Γραμμένο όπως μας είπε για μια γυναικεία παρουσία την οποία έβλεπε επί 10 χρόνια, από το 1983 και την ηχογράφηση του Bent out Of Shape, κάθε μέρα στον ύπνο του και τελικά  20 χρόνια αργότερα την παντρεύτηκε(;;;;)….
Η φωνή του παραμένει  σε εξαιρετικά  μουσικά επίπεδα γεγονός που διαπιστώθηκε στις διασκευές των "Ready For Love" (του αγαπημένου φωνητικού ερμηνευτή Paul Rodgers, όπως ομολογεί και στην συνέντευξη που παραχώρησε αυτές τις μέρες σε τοπικό τηλεοπτικό κανάλι της Ηπείρου) και "Catch The Rainbow" (τιμώντας τον αείμνηστο Ronny James Dio και σταυροκοπούμενος ρωμαιοκαθολικά 2-3 φορές-δεν του το ’χα). Περασμένες 12:00 λοιπόν και φθάνουμε  σε μια rock ‘n’ roll τριάδα με τα Smoke On The Water, Tush και Johnny Be Good για να κλείσει αυτή η ροκ ακουστική βραδιά(καθώς έπρεπε οι μουσικοί να ξεκουραστούν λίγο καθώς θα αναχωρούσαν για τη Ρωσική επικράτεια το Σάββατο τα ξημερώματα για συναυλίες), με τον Joe Lynn Turner να δίνει υπόσχεση για το επόμενο συναυλιακό του ραντεβού στο Ελληνικό έδαφος για το Μάιο ή τον Ιούνιο του 2016, όπως μας είπε.
Το Set list:
Hush, Give Me Some Lovin, Moondance, Stone Cold, Hound Dog, Dust In The Wind, Light My Fire, Roadhouse Blues, Catch The Rainbow, Ready For Love, King Of Dreams, Smoke On The Water, Tush, Johnny Be Good.
Μοναδική παρατήρηση: καθώς είχα πάει προετοιμασμένος ότι ΔΕΝ επρόκειτο να ακούσω καμία από τις προσωπικές εξαιρετικές του συνθέσεις δεν απογοητεύτηκα και όπως είπαμε με τους φίλτατους μελωδικούς συνοδοιπόρους Χρήστο "Guru" Σταμέλο και Δημήτρη "Galliard" Μπάρμπα, μας αρκεί που έχουμε τη χαρά να τον βλέπουμε και να τον ακούμε συχνά-πυκνά έστω και σε συνθέσεις ίσως κατώτερες από ό,τι η πλουσιοπάροχη μουσική διαδρομή του έχει να παρουσιάσει!

Νότης "Stone Cold" Γκιλλανίδης