WHITE WIDDOW, Lace n’ Leather,  Design, Sleazy Lizards (live report)
Friday

9Dec

WHITE WIDDOW, Lace n’ Leather, Design, Sleazy Lizards (live report)

Δημοσιεύθηκε από:

09/12/2016

Κατηγορία: Συναυλίες

5025
Το τελευταίο διάστημα τα ροκ στέκια της πόλης μας είναι αλήθεια ότι δυστυχώς δεν κινούνται πλέον σε ρυθμούς ανάπτυξης’ μερικά ευτυχώς ακόμη διοργανώνουν ζωντανές εμφανίσεις εγχώριων αξιόλογων μουσικά σχημάτων και ελάχιστα πλέον εντάσσουν στο δυναμικό τους ικανότατους επιλογείς μουσικής/dj’s και ακόμη πιο ελάχιστα μας εκπλήσσουν ευχάριστα παρουσιάζοντας γνωστούς καλλιτέχνες /μπάντες της αλλοδαπής από το αγαπημένο ιδίωμα της rock μουσικής: το μελωδικό!!!
Την Κυριακή λοιπόν, στις 6 Δεκεμβρίου τρεις αγαπημένες μπάντες του μελωδικού A.O.R χώρου εμφανίστηκαν μαζί και χάρισαν σε δεκάδες πιστούς του μελωδικού γένους όμορφες μουσικές. Τη βραδιά στο MODU Club άνοιξαν οι Design!
Αλήθεια είναι ότι με τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης δεν πολυασχολούμαι, τον ένα λογαριασμό που κατέχω, τον δημιούργησα για να παρακολουθώ και να κοινωνώ με πρόσωπα της μουσικής που με ενδιαφέρει επίσης αληθινό είναι το γεγονός, ότι ανακάλυψα και συνδέθηκα με ανθρώπους που πέρα από τις επιφανειακές και τετριμμένες τυπικότητες φιλίας, είχαν και έχουν κάτι να πουν είτε ανθρώπινο, είτε καλλιτεχνικό.
Και έρχομαι στο δια ταύτα πριν ο φίλτατος αρχισυντάκτης του Rocktime.gr με ανακαλέσει στην τάξη για τον σχοινοτενή πρόλογο και ερχόμενοι ξανά στα δικά μας θυμάμαι πριν ενάμιση χρόνο τη γνωριμία μου με ένα ελληνικό συγκρότημα που παίζει στο μελωδικό / A.O.R  ηχοχώρο τους Farraday!
Είχα την καλή συγκυρία να τους δω και ακούσω στον  φιλόξενο χώρο του  Bat City  Club της Αθήνας, γνώρισα και τους εξαίρετους μουσικούς που έπαιζαν με τον δημιουργό της μπάντας Roy Da Vis, τους γνωστούς και ικανότατους μουσικούς, όπως τον Jimmy Serra στο μπάσο και τον Chris Crystal στα τύμπανα, όπου έδωσαν μπροστά στο αθηναϊκό κοινό απτές εικόνες και ακούσματα του μουσικού ταλέντου και του πάθους τους για τη μουσική που υπηρετούν και γουστάρουν και μας αρέσει.
Η χαρά μου ήταν μεγάλη λοιπόν όταν έμαθα, ότι ο Jimmy Serra είναι στο μπάσο, συνεπικουρούμενος από τους Geo Mats στην κιθάρα που προστέθηκε στις αρχές του 2010 στο αρχικό σχήμα, ενώ η μπάντα  πήρε μορφή με την προσθήκη και της Ili Kar στη φωνή. Συνέβησαν όμως και πριν λίγο καιρό αλλαγές στο γκρουπ: η πιο σημαντική από αυτές ήταν η αποχώρηση των Chris Crystal (drums) και Johnny Sc (keyboards). Και  τα 2 καινούρια μέλη των Design: Κώστας Κουκουμτζής (πρώην Bad Medicine) στις κιθάρες - πλέον υπάρχουν 2 κιθάρες στο συγκρότημα – και Σίμος Κωνσταντινίδης (πρώην SadDoLLs και Seduce The Heaven) στα drums.
Οι Design συνθέτουν δική τους μουσική και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ με τον τίτλο "In Other Words" στην FM Records.
Λοιπόν: δε γνωρίζω ακριβώς τι προξένησε τη χαρά μου που τους άκουσα…το ότι είχα να τους ακούσω  από τις αρχές του καλοκαιριού; οι ευφάνταστες ''κιθαριστικές  διαδρομές'' και η δυναμική rhythm section που χαρακτηρίζει τη μουσική και το δίσκο τους;
Ακριβώς αυτή είναι η εικόνα! Με τις συνθέσεις του ''In Other Words''(κυρίως) αλλά και τέσσερις σπουδαίες διασκευές σε αγαπημένες συνθέσεις,  τα φωνητικά της Ili  Kar  να παρουσιάζουν ομοιότητα με τις καλύτερες παρόμοιου ύφους τραγουδίστριες και με ακόμη πιο μοντέρνα προσέγγιση, η ουσία είναι ότι πρόκειται για άνω του μέσου όρου AOR/μελωδικού hard rock  μπάντα!
Η δε φωνή της καλλιτέχνιδας θυμίζει διασταύρωση Sandy Saraya(Saraya),  Janet Gardner (Vixen) , με αρκετή δόση από  Robin Beck. Βad Boys(Whitesnake’s cover) , Fire' s in your Heart, Breakout, Double Vision(Foreigner’s cover), Meaning of Love(το αγαπημένο μου), In Other Words, Maybe Next Time, Welcome to the Jungle (GNRoses cover), Stargazer (Rainbow’s cover με την μπάντα να δίνει ρέστα και σίγουρα ο Jimmy  θα θυμήθηκε το βράδυ που συνόδευσε τον Doogie White  σε μελωδίες του ''θείου'' μουσικού Ritchie Blackmore…)... Άξιος συμπαραστάτης και ο Μιχάλης Φλουρακης και παίζει κιθάρα στους Mistful και κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Κώστας Κουκουμτζής που για επαγγελματικούς λόγους βρισκόταν στην αλλοδαπή.
Εάν συνυπολογίσουμε,  τις συνθέσεις, τους ικανότατους μουσικούς και την εξαιρετική τραγουδίστρια έχουμε την τέλεια συνταγή: AOR, μελωδικό  hard rock… η κλασική παραγγελία στα '80ς!
Οι εγχώριοι μουσικοί δημιουργούν εξαιρετικά ακούσματα μουσικότητας, με ταιριαστές  δοσολογίες σε πλήκτρα, καθώς οι "πλούσιες" συνθέσεις και η φωνή της πολυτάλαντης Ili(λίγο περισσότερη θάρρητα αγαπητή μου) καθηλώνουν τον ακροατή μεευκολομνημόνευτα χορωδιακά φωνητικά και πιασάρικες ενορχηστρώσεις που εντυπωσιάζουν.
Όπως και η επόμενη μπάντα που ακολούθησε: οι Lace 'n' Leather, με μια αξιολογότατη εμφάνιση αποτελούμενη από διασκευές πολύ γνωστών και αγαπημένων  ονομάτων του hard rock σε ακουστικές εκτελέσεις. Παρακολούθησα το γκρουπ για τέταρτη φορά (για δεύτερη φορά σε  full ηλεκτρικό show) και οι εντυπώσεις μου είναι εξαιρετικές και με περισσότερη δουλειά θα κάνουν ακόμη καλύτερα πράγματα
Χημεία υπήρχε μεταξύ των παιδιών του συγκροτήματος: της Konstantina Sanni στη φωνή με θεατρική έμφαση( και εξ επαγγέλματος σε κίνηση και ερμηνεία), ο Fotis Romi στην κιθάρα και τα φωνητικά αντάξιος των ινδαλμάτων του, η γνωστή και αγαπημένη (και ένεκα πρώην Flying Mercury, Dream Alley) Katerina Papadatou στα πλήκτρα και τα φωνητικά, ο ογκόλιθος σωματικά (stocky χεχεεχε) και μουσικά Panos Mistabone στο μπάσο και ο στιβαρός μετρονόμος των τυμπάνων Stergios Cozy (γνωστός κι αγαπημένος από τους Backstage Love, Make it Nasty-εδώ και ένα πεντάμηνο επαναδραστηριοποιούνται με αλλαγές στην σύνθεση και εμφανίσεις).
Αν μη τι άλλο, για το τόσο μικρό διάστημα που είναι ολοκληρωμένη μπάντα, άφησαν και πάλι τις καλύτερες των εντυπώσεων(για μένα ήταν η καλύτερη εμφάνιση τους και με ενθουσίασαν πολύ). Κέρδισαν το χειροκρότημα του κόσμου στο τέλος άξια, αφού ό,τι είδαμε παρ' όλο που δεν ήταν δικό τους υλικό (εκτός από δύο δικές τους εξαιρετικές συνθέσεις), αποδόθηκε καλά από άτομα που έχουν μεράκι για ό,τι κάνουν. Μακάρι να γράψουν και άλλα δικά τους τραγούδια σύντομα και να τους ξαναδούμε ακόμα καλύτερους. Τα ''More Than Meets The Eye'' (Europe), ''In And Out Of Trouble'' (H.E.A.T.), ''Urgent'' (Foreigner) και ''Love Walked In'' (Thunder) ήταν εξαιρετικά, τόσο μουσικά όσο και από πλευράς φωνητικών. Ακόμη  η εκτέλεση του “Burning Heart” (Survivor) που ήταν λίγο παράταιρη ευχαρίστησε το κοινό. Άξιος ιδιαίτερης μνείας ο  Θοδωρής Πιστόλας στο σαξόφωνο, όπου στις συνθέσεις των Foreigner μας μετέφερε σε άλλες ωραίες εποχές.
1. Love Injection (σύνθεση Lace 'N' Leather)
2. Burning Heart (Survivor διασκευή)  
3. More Than Meets The Eye (Europe διασκευή)
4. Who's Crying Now (Journey διασκευή)
5. Lady Red Light(Great White διασκευή)
6. The Oscar Goes to You(Gotthard διασκευή)
7. Loser/Love walked In (Thunder διασκευή)
8. In And Out Of Trouble (H.E.A.T διασκευή)
9. Urgent (Foreigner διασκευή)
10. Highway To Home (σύνθεση Lace 'N' Leather)


Και κάπως έτσι λοιπόν οι White Widdow εμφανίστηκαν στο ''MODU'' για 3η φορά στη χώρα μας στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής περιοδείας για την προώθηση του πολύ καλού νέου τους άλμπουμ Silhouette!!
 
Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το εκρηκτικό τους ομώνυμο ντεμπούτο το 2010 , το εξαιρετικό "Serenade" το 2011 και το φανταστικό Crossfire στα τέλη του  2014 οι WHITE WIDDOW έχουν εδραιωθεί σαν μια από τις κορυφαίες νέες Hard Rock μπάντες του πλανήτη συγκεντρώνοντας τα βλέμματα όλων των φανατικών του ιδιώματος !
 
Στηρίζονται στην επιβλητική παρουσία του frontman Jules Millis (ο οποίος ήταν και μέλος των TIGERTAILZ), στα εξαίσια lead solos του Enzo Almanzi και στα ιδιαίτερα keys του Xavier Millis! Ο ήχος τους είναι επηρεασμένος από μεγάλες μπάντες των '80ς όπως οι GIUFFRIA, WHITE SISTER, SURVIVOR και DOKKEN και οι ζωντανές τους εμφανίσεις είναι πάντοτε άκρως πειστικές. Όταν ήρθε λοιπόν η ώρα των Αυστραλών ο κόσμος περίμενε με ανυπομονησία την τρίτη τους εμφάνιση και η αδρεναλίνη έφτασε στα ύψη. Το playlist των WHITE WIDDOW περιλάμβανε τραγούδια τόσο από τον συναρπαστικό παρθενικό τους δίσκο, από το εξαιρετικό ''Serenade'', από το ''Crossfire'' αλλά κυρίως από το πρόσφατο πόνημα τους, το Silhouette . To ''MODU'' πήρε φωτιά από τις aories και ο τραγουδιστής Jules Millis, έδειχνε να το απολαμβάνει έχοντας ξαναέλθει και μόνος του  το 2013 σε ένα Live Acoustic Show στο Bat City στις  1/11/13 με τον κιθαρίστα Rob Wylde (Tigertailz/Teenage Casket Company).

H μπάντα έδειχνε από την αρχή σε εξαιρετική διάθεση και φόρμα και κατόρθωσε να ξεσηκώσει τον κόσμο με τον ''φονικό'' συνδυασμό γοητευτικών φωνητικών, μελωδικών hard rock κιθαριστικών riff και δυνατών εμπνευσμένων keyboards δίνοντας το καλύτερο δώρο σε όσους λατρεύουν τον συγκεκριμένο ήχο.
Το συγκρότημα απτόητο και δεχόμενο την αστείρευτη ενέργεια του κοινού ''βομβάρδισε'' με αστείρευτες μελωδίες όπως τα "Cry Wolf", "Angel, Surrender My Heart", "We Got the Wings", "Living For The Night", "Strangers In The Night", "Wild At Heart, Below The Belt", "Show Your Cards", "Stranded", "Do You Remember", "Change of Passion" με αποτέλεσμα η μπάντα να αποθεωθεί κυριολεκτικά.
Σε όλο το live κυριάρχησε  το μελωδικό κρεσέντο των WHITE WIDDOW και  το μεγάλο τους όπλο ονομάζεται, Jules Millis που έχει  εξελιχθεί σε μεγάλο frontman, όπως και οι Enzo Almanzi σε απίστευτη κιθαριστική δεξιοτεχνία, ο Ben Webster στο μπάσο, Xavier Millis στα πλήκτρα, ο Noel Tenny στα τύμπανα στη θέση του αδικοχαμένου George Kristy που μας άφησε στα 2013. Να σημειώσουμε ότι, ειδικά για την Ελλάδα, έπαιξαν τα ''Reckless Nights'' και δύο διασκευές σε Roxus (Stand Back) και Icon (Danger Calling). Οι White Widdow ήταν για μία ακόμη φορά εξαιρετικοί.
Και η συνέχεια δόθηκε την Τρίτη 6 του μήνα. Την υποδοχή της αυστραλέζικης μπάντας  φρόντισαν όμως μουσικά οι  παλιοί αγαπημένοι  Sleazy Lizards ένα ακουστικό set από τους οι οποίοι μου ήταν γνωστοί από διάφορα clips στο διαδίκτυο και  κατάφεραν να κερδίσουν τον λιγοστό κόσμο που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο club. Οι Sleazy Lizards αποτελούνται από τους Jet Papas, Ελληνο-αμερικανό από το Monterey της California, τον A.d (aka The President), Έλληνα μεγαλωμένο σε Ελλάδα & Γερμανία και τον Jim V. Serpent, Έλληνα και κάτοικο του Ηνωμένου Βασιλείου για πολλά χρόνια.

Είναι μία μπάντα, που επιλέγει να κινείται σε εναλλακτικές και sleaze rock n’ roll  διαδρομές και αυτό αποδείχτηκε.
Το σίγουρο είναι ότι οι Sleazy Lizards με το αστείρευτο πάθος τους για την μουσική και με ''όχημα'' κομμάτια όπως τα "Matches & Bottles", "RNR Kamikaze", "Run", "Bahama Mama" κτλ. μοιάζουν με υπερτροφοδοτούμενη μηχανή, η οποία αρνείται "να χτυπήσει κόφτη" και λειτουργεί πάντοτε στο "κόκκινο"! Αποτελούμενοι από τρεις εξαιρετικούς μουσικούς κατάφεραν  τόσο με τα τραγούδια τους αλλά κυρίως με την ενέργεια που έβγαζαν πάνω στη σκηνή να θυμίσουν παλιές καλές μέρες από Sunset Boulevard στα τέλη της δεκαετίας του 80. Η δε σύνθεση τους "Bahama Mama" μου θύμισε κάτι από Temple of the Dog, Pearl Jam. Παρουσίασαν και τρεις εξαιρετικές, ολοκαίνουργες συνθέσεις. Θα ήθελα όμως να τους δω όμως και σε μία πλήρως ηλεκτρική εμφάνιση, διότι η ενέργεια της μπάντας είναι απίστευτη! Το sleaze rock n’ roll των early '90s με τα ψήγματα του alternative ήχου της ίδιας εποχής άρεσε στον κόσμο.Περιμένουμε λοιπόν πολλά από τους Sleazy Lizards, διότι οι ίδιοι έχουν ανεβάσει ψηλά τον πήχη.
Το δεύτερο live των White Widdow ήταν η καλύτερη συναυλία που έχουν δώσει ποτέ οι Αυστραλοί επί ελληνικού εδάφους!
Μιλάμε για έναν πραγματικό hard rock οδοστρωτήρα που παρέσυρε τα πάντα στο πέρασμά του αφήνοντας ανεξίτηλες, μοναδικές αναμνήσεις σε όλους που ήμασταν τυχεροί να απολαύσουμε και το δεύτερο live των Αυστραλών. Δυστυχώς δεν ήμασταν πολλοί αυτοί, οι White Widdow ξεκίνησαν τη δεύτερη εμφάνιση τους  με ένα ακουστικό set έξι τραγουδιών. Δυναμικό ξεκίνημα –όπως και την Κυριακή- με τα "Cry Wolf" και "Angel" τα οποία ακούστηκαν τέλεια και στην ακουστική τους εκδοχή ενώ όταν ακούστηκε η διασκευή στο "Animal" των Def Leppard με τους λίγους φανατικούς  να  τραγουδούν με φρενίτιδα καλύπτοντας τα δεύτερα φωνητικά των Ben Webster και Xavier Millis!
Ακολούθησαν τα  "Broken Hearts Won’t Last Forever", "Living For The Night" και ακόμη μία εξαιρετική διασκευή στο "Dream Warriors" των Dokken.
Στο ηλεκτρικό μέρος ο πρώτος δίσκος είχε την τιμητική του αφού ακούστηκαν τα "Cross To Bare", "Spirit Of Fire" (αφιερωμένο σε όλους τους Έλληνες) και το "One More Day" ενώ τα "Strangers In The Night", "Caught In The Crossfire" και το "Game Of Love" συμπλήρωσαν το set .
Ακούστηκαν ακόμη δύο διασκευές, το "Frontline" (Aviator) και "Unchain The Night" (Dokken) αλλά όχι και το "Street Girl" των ελλήνων Raw Silk, όπως είχε διαρρεύσει την Κυριακή!
Σίγουρα ακόμη μία σπουδαία βραδιά για τους λίγους πιστούς του μελωδικού χώρου, που απολαύσαμε τους επιγόνους της σπουδαίας φωνητικής και μουσικής  παρακαταθήκης μεγάλων συγκροτημάτων του παρελθόντος! Παράπονο ελάχιστο που εξαφανίστηκε καθώς επέστρεφα σπίτι ενθουσιασμένος από ό,τι άκουσα: το προχωρημένο της ώρας (ρε μάγκες , δουλεύουμε την επόμενη και πηγαίνουμε ξάγρυπνοι στην "υπηρεσία") και ''γροθιά'' από όλους μας  στην κρίση την οικονομική καθώς ο "μπυρίτης" και άλλα αλκοολούχα έρρευσαν με  αφθονία!
Κλείνοντας, οφείλω να συγχαρώ όλους τους συντελεστές αυτής της μελωδικής  βραδιάς Alex Kapsiochas Anestis Papastergiou και μακάρι να δούμε ανάλογες μπάντες και στο εγγύς μέλλον…


Νότης "Caught In The Crossfire" Γκιλλανίδης