Η μέρα ξεκίνησε με ένταση από το πρωί όταν αποχώρησα από ιδιωτικό θεραπευτήριο των Β.Π με τα λόγια του θεράποντος γιατρού να ηχούν στα αυτιά μου: "δεν το πιστεύω!!Άνθρωπος μορφωμένος, στην ωριμότητα των –άντα να τρέχει ακόμη σε συναυλίες rock!Και ποιοι είναι αυτοί οι Σουηδοί είπες;; Εγώ θυμάμαι μόνο τους Europe…"!

Πώς να εξηγήσω ότι ηλικιακά τούτη η μπάντα που θα έβλεπα είναι επίγονοι αυτών μουσικών ηρώων στο πάνθεον της μουσικής που αγαπάμε εκατομμύρια σε όλον τον κόσμο και ελαχιστότατοι στην Ελλάδα του έντεχνου και του καψουροσκυλάδικου…
Υπέγραψα λοιπόν το εξιτήριο ιδίαν ευθύνη, τακτοποίησα τις υπόλοιπες εκκρεμότητες και έφυγα έχοντας με το ηχοσύστημα του αυτοκινήτου να παίζει στη διαπασών  το "Live in London" των "θεούληδων" Η.Ε.Α.Τ., για να μπαίνουμε στο κλίμα… που να φανταζόμουνα ότι το τέλος της συναυλίας θα με έβρισκε σχεδόν άφωνο με ό,τι άκουσα και είδα!!!
Η διαδρομή μέχρι το "κέντρο φιλοξενίας" GAGARIN 205 LIVE MUSIC SPACE διανθίστηκε με επιλεγμένους ύμνους από Η.Ε.Α.Τ. και Danger Angel και τους αγαπημένους μελωδικούς συνοδοιπόρους Σπύρο Γ. και Κώστα Τ.!

Μία γρήγορη ματιά και αγορές από το σχετικά ικανοποιητικό merchandise στην είσοδο και γρήγορη αναζήτηση απάγκιου για τις επόμενες τουλάχιστον 3 και κάτι ώρες.
Στο παρεάκι προστέθηκαν και οι εξαίρετοι παλιόφιλοι Γιάννης Δ. και Σάκης Ν….οι τρείς μουσικές ιστοσελίδες σε παράταξη: Rock "μηχανή, σελίδες και χρόνος".
Προσέλευση αρκετά ικανοποιητική και σε λίγη ώρα τα φώτα χαμήλωσαν και ο πρώτος καλλιτέχνης με τους μουσικούς που τον συνόδευαν στην σκηνή! Να σημειώσω προκαταβολικά, ότι  είναι σίγουρα ένα ιδιαίτερο είδος το ακουστικό show  και εάν δεν το γουστάρεις, πραγματικά δεν το αντέχεις.
Ο ελληνοβρετανός καλλιτέχνης που ακούει στο καλλιτεχνικό D3lta συνοδευόμενος από ικανότατους μουσικούς μας παρουσίασε με κέφι  ένα σύντομο αλλά ενδιαφέρον ακουστικό show  επιλέγοντας  τόσο δικές του συνθέσεις όσο και καλλιτεχνών που κάθε μουσικόφιλος τιμά και αρέσκεται (Bob Dylan, Muse). Μία παρουσία που ήταν ευάρεστη καθώς προξένησε αδημονία για τους επόμενους!
Ακούστηκαν τα:
 Hey You - D3LTA, Way down we go – Kaleo, Blowing in the wind - Bob Dylan Time is running out –Muse, Silent Revolution - D3LTA… τα πρώτα δείγματα ότι ο ήχος είχε κάποια θέματα όμως ήταν εμφανές και παρά τις χωροταξικές "περιπλανήσεις" μας τίποτε δεν άλλαζε προς το καλύτερο.
Σύντομα την σκηνή κατέλαβαν οι εμπειρότατοι και ικανότατοι μουσικοί και παλιές "καραβάνες" του χώρου (ο καθένας μόνος του έχει την προσωπική του μουσική σπουδαία παρουσία)
Από  τις 20/2/2010 που προσωπικά τους είδα να παρουσιάζουν τον πρώτο  δίσκο τους (ο οποίος παραμένει προσωπικά αγαπημένος και δυστυχώς δεν πρόκειται να ακούσουμε κάτι από αυτόν) σε ένα live στο "Όνομα του Ρόδου" ο τροχός έχει "κυλίσει" για την μπάντα: αλλαγές στην σύνθεση, αλλαγές στον ήχο τους και αισίως με τρεις συνολικά   δημιουργίες ολοκληρωμένες πλέον στις αποσκευές τους και επιπλέον και μία πανευρωπαϊκή περιοδεία με τον τεράστιο ερμηνευτή J.J.Soto!.
Αρκετά όμως με τα ιστορικά στοιχεία, διότι  είχε φτάσει πλέον η ώρα για τους Danger Angel. Η σπουδαία μπάντα βρίσκεται στην σκηνή  και κάνει αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα. Στα περίπου 45 λεπτά εμφάνισής τους μας έκαναν πολύ περήφανους για πάρτη τους, μας έκαναν να φωνάξουμε, να χορέψουμε, να εκτονωθούμε, να συγκινηθούμε.
Γεμάτη highlight η εμφάνισή τους, εστιάζω απλά στο "To Kill A Saint", προσωπικά αγαπημένο "Devil’s Waltz", "Call My Name", "Dia De Los Muertos", "How About Right Now" για να καταλήξω στο ότι το συγκρότημα είναι ακόμα πιο δεμένο και ότι και τα πρόσφατα τραγούδια ακούγονται ακόμα καλύτερα στο "σανίδι". Η συμβολή των Ethan Snow και Γιώργου Ahas Λιγνού (αγαπημένος καλλιτέχνης από τις μέρες των συνάξεων με τους "χριστιανοαναγεννημένους" Flocs, τους βραχύβιους Mamacita on Fire έως το Galaxy bar του Hilton…που έφτασε από το Brisbane της Αυστραλίας για να παίξει με την μπάντα)  είναι καταλυτική σε αυτό αφού με την τεχνική και την απόδοσή τους το αποτέλεσμα αγγίζει το τέλειο.
Το κλείσιμο της συναυλίας έγινε με δύο τραγούδια, το ένα από το "Revolutia" του 2013 το άλμπουμ που σηματοδότησε την αλλαγή στο στυλ των Danger Angel και που άλλαξε ριζικά την ταυτότητά τους και συγκεκριμένα στο "Not An Angel" o BJ (που επίσης διένυσε χιλιάδες χιλιομέτρων από τη Βραζιλία) να ξαναδίνει ρέστα με την ερμηνεία του, αποδίδοντας με ψυχή τα τραγούδια του προκατόχου του Μ. Τσίγκου  περνώντας τα δικά του χαρακτηριστικά επιβεβαιώνοντας ξανά ότι ήταν ιδανική επιλογή για το μικρόφωνο των Danger Angel.
Πάντως, με την προσθήκη του BJ και τη διατήρηση του πολύ καλού επιπέδου για τρίτο συνεχόμενο άλμπουμ ο δρόμος για το εξωτερικό μοιάζει και πάλι διάπλατα ανοιχτός για τους Danger Angel αρκεί, και το ευχόμαστε, να υπάρξει επιτέλους καινούργια κυκλοφορία.
Οι BJ - φωνή, Ethan Snow - κιθάρα, Ahas - πλήκτρα, Rudy Rallis - μπάσο, Tony V - τύμπανα απέδωσαν τα:
1. Dead In The Water 2. Dia De Los Muertos 3. Who You Are 4. How About Right Now 5. To Kill A Saint 6. Devil’s Waltz 7. Decadence 8. Will You Follow 9. Don’t Die Young 10. Not An Angel 11. Call My Name με εξαιρετική μουσικότητα, ιδιαίτερη κινητικότητα, κέφι και μπρίο.
Και…
Η ώρα που με τόση προσμονή αναμένονταν είχε φτάσει!! Από τη μέρα που δέκα χρόνια περίπου πριν, συγκεκριμένα  στο Manchester ο παιδικός παλιόφιλος Γρηγόρης Αστερίου μαζί με άλλους  25 οπαδούς του μελωδικού γένους είχε την τεράστια ευκαιρία να δει το σουηδέζικο κουιντέτο αυτά που είδαμε και ακούσαμε πιστεύω πως θα μας σημαδεύουν μία ολόκληρη ζωή!
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία (παρά μόνο σε εμένα ίσως που δηλώνω πιστός ακόλουθος του KENNY LECKREMO ) ότι η μπαντάρα των H.E.A.T έχει τόση ενεργητικότητα, τόση ένταση, που με ακόμη και τον τελευταίο δίσκο, που ίσως ξενοφάνηκε σε αρκετούς οπαδούς τους, "θρονιάστηκαν" για τα καλά στην πρώτη κατηγορία των μελωδικών συγκροτημάτων θυμίζοντας (και ίσως ξεπερνώντας) λαμπρές μπάντες του παρελθόντος.
Με μία ορμητική είσοδο των τεσσάρων μελών και την παρουσία εισβολής στην σκηνή ενός Σουηδού "θεού Διόνυσου" εκστασιασμένου που δεν σταμάτησε λεπτό να χορεύει, να χτυπιέται, να τραγουδά πάνω από όλα χωρίς να χάσει νότα , ο Grönwall έχει φτάσει τους H.E.A.T από μία εξαιρετική μπάντα σε ένα υπέρλαμπρο μουσικό ήλιο. Από τις μέρες των μουσικών διαγωνισμών  στους H.E.A.T μετατράπηκε από αστέρι που στέφθηκε νικητής στο εγχώριο του Pop Idol σε παγκόσμιας εμβέλειας superstar!
Η είσοδος με το ταιριαστό "The heat is on" του Glen Frey(Eagles), οδήγησε την μπάντα με τον Grönwall μπροστάρη που ως "μανικός(και όχι μανιακός..) εραστής" του μικροφώνου και της σκηνής σάρωσε τα πάντα στο διάβα του.
Οι ύμνοι "Point of No Return" και "A Shot At Redemption" απέδειξαν στο κοινό πως οι  H.E.A.T με τον Grönwall μπορούν να συνθέτουν κομματάρες που ο θρυλικός  Jon Bon θα εύχονταν να μπορούσε ακόμη να συνθέσει, το "Mannequin Show" αλλά και  ο μελωδικός "φόρος τιμής" στο πανέμορφο παρελθόν έγινε με τα "Beg, Beg Beg" όπου έλαβε χώρα η συνήθης μεταφορά του από τους θεατές μέχρι το μπαρ τραγουδώντας και  σχολιάζοντας χωρίς καμιά έκπτωση, που περιελάμβανε και φρασούλες/στίχους από τα  "Whole Lotta Rosie" των ACDC και "Piece of My Heart" της J.Joplin). Καθώς και το "Danger Zone" "ομορφιές" από το ντεμπούτο της μπάντας με τον αγαπημένο Leckremo.
Το κοινό εκστασιασμένο τραγούδησε, χόρεψε, ούρλιαξε και αποθέωσε την μπάντα με τα "Breaking The Silence", "Living On The Run", "Tearing Down the Walls", "Point of No Return", "A Shot At Redemption"  και όχι μόνο καθώς θα δείτε παρακάτω στο χορταστικό setlist.
Απλά φανταστικοί!!
Aμέτρητες ευχαριστίες στους διοργανωτές που ανεβάζουν επικίνδυνα ψηλά των συναυλιακό πήχυ, οπότε μένει εκτός από τους θρυλικούς Bonfire που ανακοινώθηκαν για τον Σεπτέμβρη στο cozy Crow club να φέρουν και τους Europe για να "κάψουμε" την Αθήνα καθώς σχολιάζαμε αποχωρώντας με τον παλιόφιλο και die hard Europά Τέλη Β.!!!

Setlist

1. The Heat Is On

(Glenn Frey)

2. Bastard of Society
3. Breaking the Silence
4. Danger Road
5. Emergency
6. Shit City
7. Downtown
8. In and Out of Trouble
9. It's All About Tonight
10. Living on the Run

11. Beg Beg Beg
12. Laughing at Tomorrow
13. Redefined
14. There for You
15. Mannequin Show
16. Tearing Down the Walls
17. Encore:
18. Point of No Return
19. A Shot At Redemption

Νότης "Living on the Run" Γκιλλανίδης