Live Report: SoundtrucK, Rusty Bonez, Black Odyssey, live @ ΚΥΤΤΑRO Live Club, (17.1.2020)
Sunday

19Jan

Την Παρασκευή το βράδυ, στο πάντα φιλόξενο «ΚΎΤΤΑΡΟ», η ελληνική ροκ σκηνή – ροκ, χωρίς προσδιοριστικά στοιχεία – έδωσε για μια ακόμη φορά ηχηρό παρόν.
Με αφορμή την επίσημη παρουσίαση του καινούριου δίσκου των SoundtrucK (“Voodoo”), είδαμε τρεις μπάντες οι οποίες, σε πείσμα των ασταθών, ξεβρακωμένων από ηθικά, πολιτικά και κοινωνικά επιχειρήματα καιρών, κάνουν αυτό που διασώζει την ψυχή τη δική τους και όσων τις γνωρίζουν και τις παρακολουθούν. Να παίζουν τη μουσική τους δυνατά και καθαρά, πρώτα για να χαίρονται με το συντονισμό τους οι ίδιοι και συχρόνως, ο φυσικός της αποδέκτης, το κοινό.
Πολλές φορές εμείς που είμαστε κάτω από τη σκηνή, ξεχνάμε ότι για να ακούσουμε και να δούμε ένα αποτέλεσμα που κάνει το κατάλληλο γκελ στα αισθητήριά μας, έχει προηγηθεί πολλή και σοβαρή δουλειά. Δουλειά, που πολλοί από μας τους ακροατές/θεατές δεν είμαστε και πάντα πρόθυμοι να αφιερώσουμε, ακόμη και στα πράγματα που μας ενδιαφέρουν. Ώρες πρόβας, λάθη, εξάσκηση, προσπάθειες για βελτίωση, διαφωνίες, ζυμώσεις με τους συμπαίκτες σου, είναι οι συνιστώσες πίσω από αναμέτρηση με ένα εγχείρημα εξ ορισμού σοβαρό, το να βγεις μπροστά σε κοινό που δεν είναι απαραίτητα φίλοι σου και να υποστηρίξεις τα δικά σου κομμάτια.
Το ροκ για τους ακροατές, ιδίως όμως για όσους σηκώνουν τα όργανα και παίζουν, είναι μια συμμετοχική προσομοίωση σε μια άθραυστη συλλογική φαντασίωση. Με αφετηρία τη μεγάλη συγκίνηση που έχει προέλθει από την πολιτισμική κληρονομιά του ροκ, τα ακούσματα, τους στίχους, τις εικόνες και τις εμπειρίες ζωής σαν οπαδός, ο έλληνας ροκ μουσικός καλείται να ανταποκριθεί σε ένα πολύ δύσκολο έργο: χωρίς να είναι ισπανός, σουηδός, γερμανός ή πολλώ μάλλον βρετανός, χωρίς να έχει τίποτε πίσω του που να τον στηρίζει στην παραγωγή πρωτότυπης μουσικής, θέλει να σταθεί στα πόδια του και να είναι αξόμαχος, να παίξει σωστά και να τιμήσει το ροκ αίμα που τρέχει για χρόνια στις φλέβες του με τη δική του κατάθεση. Όσο πιο πολύ δουλεύεις το ποιός είσαι και το ποιός θέλεις να γίνεις, τόσο πιο κοντά θα φτάσεις σ’ αυτό που έχεις μέσα στο μυαλό σου. Και οι μπάντες που είδαμε το κάνουν με συνέπεια, αφοσίωση, μυαλό και προσγειωμένα.
Τους ακραιφνώς μεταλλικούς Black Odyssey θα τους αδικήσω αν πω πολλά, καθώς δεν πρόλαβα όλο τους το σετ. Καλοπροβαρισμένοι και με πάθος (για παίξε έτσι το «Heaven AndHell» και τα λέμε), ετοιμάζονται, όπως μαθαίνουμε, να κυκλοφορήσουν τον πρώτο τους δίσκο.
Οι Rusty Bonez, με το “Wrath” να έχει κλ
είσει δύο ολόκληρα χρόνια ζωής από την κυκλοφορία του, προσφέρονται ως παράδειγμα όσων ακαδημαϊσμών προαναφέρθηκαν:  Τα 10 κομμάτια του άλμπουμ, παιγμένα με συναυλιακή σειρά ακούγονται παιγμένα πέντε φορές καλύτερα απ’ ότι στο παρελθόν, γιατί οι RustyBonezέχουν δέσει ακόμη περισσότερο. Δύσκολα πιστεύεις ότι πρόκειται για μπάντα με μόνο ένα άλμπουμ στο ενεργητικό της, αφού τα “Broken Mold”, “Nameless Hero”, “Scream Of Souls”, “King Of The Road” έχουν αποκτήσει στα χέρια τους τη δική του το καθένα αναπνοή και ακούγονται σαν απάνθισμα από δισκογραφία τριών – τεσσάρων δίσκων. Οι Rusty Bonezήταν από πολύ νωρίς ικανοί να σε μπάσουν στη συνθήκη ενός live eventκαι σήμερα είναι ακόμη καλύτεροι. Από τον δεύτερο δίσκο τους που ηχογραφούν αυτή την εποχή δικαιούμεθα να περιμένουμε ωραία πράγματα.
Rusty Bonez set list: Burn The Sun/ Broken Mold/ Scream Of Souls/ Nameless Hero/ Ball N’ Chain/ Wrath/ Grub/ King Of The Road/ Goldman Shagged.
Οι headliners SoundtrucK, με τον δυνατό δεύτερο δίσκο τους “Voodoo” ήδη σε κυκλοφορία, παραμένουν ένα σημαντικό εγχώριο κεφάλαιο στο classic rock. Το εγχώριοα ασφαλώς δε σημαίνει ότι από άποψη εμφανίσεων περιορίζονται γεωγραφικά στα καθ’ ημάς – κάθε άλλο: πέρα από τα χιλιόμετρα που έχουν γράψει συλλογικά ως μπάντα, η συνεχής παρουσία τους σε ευρωπαϊκά φεστιβάλ τους έχει προσδώσει μια άλλη κλάση, μια αυτοπεποίθηση αβίαστη, που ιδίως όταν συνδυάζεται με στέρεα, αιχμηρά και ευθύβολα κομμάτια σε πείθει ότι βλέπεις ένα μέγεθος, μια ροκ οντότητα πλήρη. Και ακριβώς επειδή δεν το κάνουν θέμα, η αίσθηση που προκαλούν είναι ακόμη εντονώτερη. Όλα τα κομμάτια τους καινούριου άλμπουμ αναμίχθηκαν ιδανικά με εκείνα του πρώτου, σε ένα σετ λιστ από το οποίο πραγματικά δεν έλειπε τίποτε και το ένα κομμάτι συμπλήρωνε και προετοίμαζε το επόμενο. Από το grooveτου “Senorita”, την αδρεναλίνη του “Ride On”, τον Blackstonecherrειο όγκο του “Six Round Weapon”, το μεστό συναίσθημα του “On The Run”, τον ούριο νότιο άνεμο του “WindIs Blowing” και το υποβλητικό “Voodoo Woman” εμπνέουν την εμπιστοσύνη, ότι ξέρουν άριστα τί παίζουν, πώς και γιατί, γι’ αυτό και το κοινό ακολούθησε κατευθείαν. Τα γυναικεία δεύτερα φωνητικά πρόσθεσαν το συστατικό που θέλει μια καλή εκτέλεση να γίνει πολύ καλή, ενώ μετά το πρώτο μισάωρο, ο Ρωμανός – τρία χρόνια μετά την ένταξή του, ακόμη θεωρείται ο «καινούριος» τραγουδιστής - ζεστάθηκε και αφέθηκε περισσότερο, με αποτέλεσμα το φορτηγό να φτάσει στα encore“Let There Be Rock” και “Straight To Hell” σπινιάροντας.
Τα περισσότερα χιλιόμετρα θα έχουν με βεβαιότητα την αναμενόμενη επίδραση και στον άνθρωπο πίσω από το μικρόφωνο, ο οποίος τόσο live, όσο και στο δίσκο αποδεικνύει ότι έχει τη φωνή για να τροφοδοτήσει στην ιπποδύναμη των SoundtrucK για πολλά και μακρυνά ταξίδια.
Στα αδιαπραγμάτευτα συν, ο ήχος του «Κύτταρου», που, όπως συνήθως, επιτρέπει στη δουλειά που έχουν κάνει οι μπάντες που παίζουν πάνω στο σανίδι του να φανεί στο ακέραιο. Όσο κι αν τείνει να θεωρείται αυτονόητο, όσοι τά’ χουμε τα χρονάκια μας γνωρίζουμε ότι επί δεκαετίες ο σωστός ήχος δεν ήταν δεδομένος αλλά ζητούμενος, ενώ τα τελευταία αρκετά χρόνια, ειδικά στο «ΚΥΤΤΑΡΟ», ο ήχος σου επιτρέπει να απολαύσεις τη μουσική, χωρίς υποσημειώσεις.
Η σκηνή μας, του ροκ που και δε διαιρεί, αλλά ενώνει γενιές και ψυχισμούς με συνδετική ύλη το ταλέντο και τη δουλειά, αξίες σε μεγάλη έλλειψη στο εκτός σκηνής ελληνικό περιβάλλον, είναι ζωντανή. Εξ ου και συνολικά, μια πολύ ωραία βραδιά,
SoundtrucK set list: Senorita/ Feels Like Home/ Ride On/ That Lady/ Time To Change/ Goliath/ Train/ Sweet Little Baby/ On The Run/ High/ Wind Is Blowing/ Stay/ Whiskey In The Jar/ Calling/ Six Round Weapon/ Voodoo Woman/ Take It Easy/ Heading Your Way/ Let There Be Rock/ Straight To Hell.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου