HEART: "Οι άνθρωποι χρειάζονται αγάπη και τρυφερότητα"
Saturday

27Dec

Η Ann Wilson δικαιωματικά θεωρείται ως μία από τις μεγαλύτερες φωνές στο rock and roll. Θα χαμήλωνε ανεπίτρεπτα πολύ τον πήχυ να έλεγε κανείς ότι είναι «μια από τις καλύτερες γυναικείες φωνές», γιατί είναι από τις μεγαλύτερες φωνές, τελεία. Παρ΄όλα αυτά, η μουσική που γράφει και ερμηνεύει είναι μόνον ένα από τα πράγματα που την κάνει ξεχωριστή.
Η Ann Wilson είναι κατά βάθος ένα παιδί των '60s που μαζί με την αδελφή της Nancy εξάπλωσε το κήρυγμα της ειρήνης και της αγάπης στον πλανήτη για περίπου 40 χρόνια. Το δυναμικό ντουέτο των Heart εξακολουθεί να είναι ενεργό και μόλις έχει κυκλοφορήσει ένα νέο άλμπουμ με τον τίτλο Heart & Friends - Home for the Holidays. Μη φανταστεί κανείς ότι είναι το ηχητικό ισοδύναμο ενός Χριστουγεννιάτικου βαριετέ.
Είναι ένα κανονικό live άλμπουμ με το συγκρότημά τους και μερικούς πράγματι διάσημους φίλους του (όπως οι Richard Marx και Sammy Hagar), που μας θυμίζουν ότι σκοπός αυτής της εποχής του χρόνου είναι να γιορτάζεις όλα τα θετικά που συμβαίνουν στον κόσμο. Η Ann μίλησε στη συνέντευξή της αυτή στο classicrockrevisited.com για το ποιός ήταν ο σκοπός των Heart όταν έφτιαχναν αυτό το άλμπουμ και για το αν τελικά θα έπρεπε να δοκιμάσει μια audition στους Led Zeppelin, σε περίπτωση που ο Robert Plant απορρίψει ακόμη μια φορά μια συναυλία επανένωσης.


Θα ήταν εύκολο να το γεμίσετε με εκτελέσεις από το "Jingle Bells" και άλλα εποχιακά, αλλά εσείς αντίθετα επιλέξατε να πάτε λίγο βαθύτερα.
Ann: Αυτός ήταν και ο στόχος, να μην φτιάξουμε άλλη μια συλλογή από στάνταρ διασκευές όπως τα "White Christmas," "Silver Bells" και τα σχετικά. Θέλαμε να κάνουμε κάτι που να δίνει μια προέκταση, να σε κάνει να σκεφτείς «Τί σημαίνει αυτό; Για ποιό λόγο γιορτάζουμε αυτή την εποχή του χρόνου;». Και νομίζω ότι με διασκευές όπως το "Ring Them Bells" του Bob Dylan καταφέραμε να πετύχουμε αυτό που θέλαμε.
Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε κάτι που θα αγγίξει και θα στείλει λίγη ελπίδα στον κόσμο αυτή την εποχή του χρόνου. Έτσι θά΄πρεπε να είμαστε κάθε μέρα ολόκληρο το χρόνο, αν το σκεφτείς από τη σκοπιά των ιστοριών του Dickens, έτσι δεν είναι; Αυτές τις μέρες μοιάζει πιο φυσικό να ερχόμαστε όλοι πιο κοντά και να μοιραζόμαστε ό,τι απόθεμα αγάπης έχουμε με τους γύρω μας. Ελπίζουμε αυτό το άλμπουμ να γίνει κάτι περισσότερο από μια Χριστουγεννιάτικη συλλογή, κάτι που είναι κατά κανόνα βαρετό. Πόσες εκτελέσεις του "White Christmas" μπορεί ν΄ακούσει κανείς; Εμείς θέλαμε να κάνουμε κάτι με λίγο περισσότερο νόημα, σε σύγκριση με αυτό το εμπορικό πανηγύρι των εποχιακών κυκλοφοριών.

Ακούγοντας το άλμπουμ, αισθανόμαστε υποχρεωμένοι να εξάρουμε για μια ακόμη φορά το επίπεδο της ερμηνείας σου. Πιθανόν να το ακούς αυτό πολύ συχνά, αλλά συχνά είναι συγκλονιστική. Εσύ η ίδια νιώθεις το ρίγος που προκαλείς στους ακροατές ;
Ann: Σας ευχαριστώ. Δεν ξέρω αν η σωστή λέξη είναι «ρίγη», αλλά υπάρχουν στιγμές όπου όλα συντονίζονται και ο τραγουδιστής και η φωνή του γίνονται σαν ένα όργανο, μέσα απ΄τον οποίο περνά σαν άνεμος και βγαίνει ο ήχος και η μελωδία. Είναι κάτι θείο. Όταν συμβαίνει, όταν νιώθω ότι μπορώ πραγματικά να αφήσω την ψυχή μου να τραγουδήσει, τότε νιώθω ένα καθαρό φως και δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο απ΄αυτό. Βέβαια, δεν συμβαίνει κάθε φορά που τραγουδώ. Δεν εννοώ ότι είμαι ένα άτομο με, πώς να το θέσω, θεϊκές εκλάμψεις, αλλά, όταν κάποιες φορές συμβαίνει, αυτό είναι η απόλυτη ευφορία για μένα.
 
Πόσο σημαντικό ήταν να βρείτε την σωστή ροή για ένα τέτοιο
live άλμπουμ; Δεν πρόκειται για ένα συνηθισμένο ροκ κονσέρτο...
 Ann: Σωστά. Δε θέλαμε ούτε να υπνωτίσουμε το κοινό, ούτε φυσικά θέλαμε να βγούμε έξω σε στυλ «Ελάτε, θέλω να δω τα χέρια σας στον αέρα». Θα ήταν πολύ βεβιασμένο. Αν το κοινό νιώθει ότι τους βάζουμε στο κλίμα, ας ανταποκριθεί. Αυτός ήταν ο σκοπός μας. Χρειάζεται να είσαι τρυφερός, οι άνθρωποι χρειάζονται αγάπη και τρυφερότητα.

Την μία επιλέγετε να παίξετε ένα συναισθηματικό τραγούδι και μετά ανεβάζετε στη σκηνή τον Sammy Hagar. Όλο το φάσμα των συναισθημάτων.
Ann: Αυτό ήταν ένα πραγματικό γύρισμα στην ατμόσφαιρα. Ο Sammy ήταν κάπως αμήχανος. Είναι καταπληκτικός. Η όλη παράσταση έχει βάθος.

 Πώς ήταν ο Sammy σαν guest;
Ann: Είναι καλός φίλος της Nancy και του συζύγου της. Παντρεύτηκαν στο εστιατόριο του Sammy. Τους είχε ευγενικά παραχωρήσει το χώρο του για την εκδήλωση. Είναι στενοί φίλοι, οπότε, όταν αποφασίζαμε ποιούς θα καλέσουμε στο live, ο Sammy ήταν από τις πρώτες επιλογές της Nancy.

Πρέπει να περάσατε καλά.
Ann: Ο τύπος (σ.σ. Hagar) είναι φτιαγμένος γι' αυτό.

Έχετε επίσης τον Pat Monahan των Train να κάνει μια εμφάνιση. Παρά την δημοφιλία των Train, νομίζω ότι δεν έχει καταλάβει ο περισσότερος κόσμος πόσο καλός τραγουδιστής είναι ο Pat.
Ann: Το ξέρω. Μερικές φορές, χρειάζεται ένας τραγουδιστής να βγει έξω από την ασφαλή περιοχή του και να μπει σε άγνωστα νερά για να το καταλάβει ο κόσμος. Ανοίχτηκε, αφέθηκε και ήταν εκπληκτικός.

Η συναυλία κινηματογραφήθηκε και για DVD κυκλοφορία. Ο χώρος ήταν υπέροχος επίσης.
Ann: Πράγματι. Συνήθως παίζουν συμφωνικές ορχήστρες εκεί, γίνονται διάφορα άλλα event. Από ηχητική άποψη είναι πραγματικά τέλειος συναυλιακός χώρος (σ.σ. Benaroya Symphony Concert Hall του Seattle). Είναι φταιγμένος όλος από ξύλο και μάλιστα από ξύλο προερχόμενο από το ίδιο δέντρο. Είχαν βρει μια γιγαντιαία βελανιδιά και τη χρησιμοποίησαν για να επενδύσουν το εσωτερικό ολόκληρης της αίθουσας.Έχω ξαναπαίξει εκεί μέσα στα χρόνια. Είναι λίγο περίεργο να βάζεις μια ροκ μπάντα εκεί μέσα γιατί το μέρος έχει διαφορετική ακουστική. Είναι ένα πολύ μικρό και πολύ κομψό μέρος. Ήταν ιδανικό για το σετ που είχαμε διαλέξει να παίξουμε.

Σας αρέσει η Χριστουγεννιάτικη μουσική. Κυκλοφορήσατε σαν single το "Α Lovemongers' Christmas" μερικά χρόνια πριν.
Ann: Ναι. Το "A Lovemongers' Christmas" έχει μέσα του πολλά διαφορετικά τραγούδια και πολλούς διαφορετικούς μουσικούς. Ηχογραφήθηκε τη δεκαετία του '90. Υπήρχαν μερικές διασκευές αλλά είχε και πρωτότυπο υλικό εκεί μέσα. Ήταν καινούρια Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Πολύ διαφορετικό άλμπουμ από το τωρινό.  

Για το καινούριο άλμπουμ, γνωρίζατε ήδη όλα αυτά τα κομμάτια, ή τα αναζητήσατε;
Ann: Όταν φτιάχναμε τη λίστα με το ποιά κομμάτια θα έλεγαν οι φίλοι μας, τους ζητήσαμε να έρθουν προετοιμασμένοι με κάποια από τα δικά τους αγαπημένα. Η Shawn Colvin έφερε τα "Rockin'" και "Love Comes Down at Christmas," και ο καθένας συνεισέφερε διαφορετικά πράγματα. Υπάρχουν μερικά πανέμορφα τραγούδια που δεν παίζονται συχνά. Όπως το κομμάτι του Harry Nilsson "Remember Christmas."

Πάντα εκτιμούσαμε το ότι είσαι και φαν της μουσικής, εκτός από καλλιτέχνης. Νιώθουμε ότι αγαπάς τη μουσική, όπως ένας φαν.
Ann: Οπωσδήποτε, είμαι φανατική. Όταν βρίσκω κάτι καινούριο που μου αρέσει, απορροφώμαι εντελώς απ΄αυτό. Το ίδιο συμβαίνει όταν ξαναβρίσκω κάτι που είχα χρόνια να ακούσω και μ΄αρέσει. Χάνομαι μέσα του. Αυτή την εποχή μου συμβαίνει με τον Chris Whitley (σ.σ. καταπληκτικός blues κιθαρίστας, πρόωρα μακαρίτης). Κολλάω με κάτι τέτοια. Πάω και αγοράζω και τα 15, ας πούμε, άλμπουμ του και χάνομαι μέσα σ΄αυτά.  
Μόλις χθες το βράδυ άκουγα τη διασκευή του στο "Chrystal Ship" που περιέχεται στο άλμπουμ "Perfect Day" , που βγήκε κάπου το 2000 (σ.σ. όντως). Είναι ένα παλιό άλμπουμ αλλά η διασκευή του είναι εντελώς φευγάτη. Άρχισα μετά ν΄ακούω το "Poison Girl" και όλο το ποικίλο υλικό του. Πραγματικά λατρεύω τη μουσική. Κάποιος μου έμαθε τους Muse και δεν μπορούσα να πιστέψω πώς ήταν δυνατόν να μην τους έχω ακούσει μέχρι τώρα, αφού ήταν τόσο γνωστοί. Φοβεροί. Είχα μια αίσθηση του στυλ «τί έγινε εδώ; Υπάρχει και κάτι τέτοιο στον κόσμο;». Είναι συγκλονιστικοί.

Αισθάνεσαι άραγε άνετα που υπάρχει μια γενιά η οποία μπορεί να το αισθάνθηκε αυτό μαζί σας; Κάπου στον κόσμο υπάρχει ένα 15χρονο παιδί αυτή τη στιγμή που  ανακαλύπτει αυτή τη μπάντα που λέγεται Heart.
Ann: Είναι κατά κάποιο τρόπο μια εμπειρία ζωής. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση να μπαίνουν οι ρίζες σε κάποια ηλικία.

Το έκανα και γω όταν ήμουν παιδί.
Ann:Κι εγώ το ίδιο.

Επιστρέφοντας στον καινούριο δίσκο, πρέπει να πούμε ότι τα πιο ροκ τραγούδια είναι υπέροχα. Παίζετε και κάποια των Heart, αλλά το κυριώτερο είναι ότι πιάνετε το ύστατο κομμάτι των Zeppelin, το "Stairway to Heaven." Είναι πρόσφατη η θριαμβευτική εκτέλεσή του στο Kennedy Center.
Ann: Ήταν μια από τις αξέχαστες νύχτες ολόκληρης της ζωής μου, το ότι παίξαμε το "Stairway to Heaven" στο Kennedy Center (σ.σ. 2/12/2012). Ήταν εκπληκτικό. Οι ίδιοι οι Zeppelin ήταν εκεί, μέχρι και ο Πρόεδρος Obama με την Michelle. Η Bonnie Raitt, ο Buddy Guy, ο David Letterman. δεν έχει τελειωμό ποιοί ήταν εκείνο το βράδυ εκεί. Ήταν μια μοναδική εμπειρία. Από αυτές που σου αλλάζουν τη ζωή.

Ήταν σχεδόν σουρρεαλιστικό...
Ann: Όταν τελειώσαμε, περπατούσαμε στα παρασκήνια και υπήρχε μια ατμόσφαιρα δέους. Σκεφτόμαστε «τί έγινε τώρα;». Δεν είχαμε άγχος όταν το παίζαμε, αλλά αμέσως μετά, το νευρικό μας σύστημα ξαναζωντάνεψε και συνειδητοποιούσαμε τί είχαμε κάνει. Μας ήρθαν όλες οι αισθήσεις μαζεμένες.

Στην υποθετική περίπτωση που ο Plant θα έλεγε "όχι" σε ένα reunion και το συγκρότημα θα συνέχιζε χωρίς αυτόν, θα πήγαινες σε οντισιόν για τη θέση του;
Ann: Θα έπρεπε άραγε να δώσω οντισιόν;

 Δε νομίζω.
Ann: Δεν ξέρω. Υποθετικά, αν ποτέ οι Zeppelin χρειάζονταν τραγουδιστή και οι Heart δεν ήταν ενεργές εκείνη τη στιγμή, οπωσδήποτε, θα πήγαινα. Θα πήγαινα να παίξω με τον Jimmy Page και τον John Paul Jones οποτεδήποτε.

 Θα μπορούσαν να άνοιγαν το πρόγραμμα οι Heart!
Ann: [γελώντας] Ναι!
 Λένε πώς δεν είναι εύκολο να επιστρέφεις εκεί απ΄όπου ξεκίνησες, αλλά εσείς το κάνατε με αυτή τη Χριστουγεννιάτικη εμφάνιση πέρσυ, το 2013, γυρνώντας στην πόλη σας, το Seattle. Όταν μεγαλώνατε, πόσο ιδιαίτερα ήταν τα Χριστούγεννα για σας;
Ann: Το κάναμε περισσότερο, όπως είπα και πριν, σαν μια προσπάθεια να αγγίξουμε τον κόσμο με ένα πιο πλατύ μήνυμα. Θέλαμε να είναι κάτι ευρύτερο από το «ας ανοίξουμε τα δώρα δίπλα στο τζάκι όπως κάναμε με την οικογένεια παλιά». Ο μόνος τρόπος για να επιβιώσουμε είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλον - αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Χρειάζεται να βρούμε έναν τρόπο να δίνουμε το πλέον πρωτόγονο και ακριβό δώρο που κάποιος άνθρωπος μπορεί να προσφέρει στον άλλο, την αγάπη. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε με αυτό το άλμπουμ.

 Νιώθεις ότι τα καταφέρατε;
Ann: Νομίζω πως ναι, ειδικά με τραγούδια όπως το "Ring Them Bells". Συνέχεια χρησιμοποιώ αυτό το τραγούδι ως παράδειγμα, γιατί αυτό συνδέεται αμεσότερα με αυτού του είδους την προσευχή αγάπης. Ναι, νομίζω τα καταφέραμε.

 Οι Heart είναι μια ροκ μπάντα, εσείς υπήρξατε πάντα ζόρικα κορίτσια, ο ήχος σας ήταν πάντα σκληρός και δυνατός. Αλλά κατά βάθος, νομίζω ότι ήσασταν κρυφές χίππισες ...
Ann: Σίγουρα. Εγώ τουλάχιστον είμαι εντελώς χίππυ. Υπάρχουν ένα - δύο πράγματα που οι χίππυς τα είχαν πιάσει σωστά και αυτή η ιστορία με την «ειρήνη και την αγάπη» είναι ένα απ΄αυτά. Μπορεί να μην κατάφεραν να μάθουν πώς θα το έκαναν πραγματικότητα, αλλά σαν ιδέα, σαν όνειρο, ήταν απολύτως εύστοχο, ξέρεις. Ήταν το σωστό. Πιθανόν τα '60s να άργησαν να έρθουν έτσι κι αλλιώς.

 Τελευταία ερώτηση: Τί ακολουθεί; Θα κάνετε κάποιο διάλειμμα;
Ann: [γελώντας] Είσαι σίγουρος; Διάλειμμα; Όχι, θα ξεκουραστούμε τα Χριστούγεννα και μετά, τη νέα χρονιά, πηγαίνουμε στη Νέα Ζηλανδία, απ΄όπου ξεκινάμε έναν ολόκληρο χρόνο περιοδειών μπροστά μας. Μαζί με τη Nancy έχουμε αρχίσει να δουλεύουμε ένα νέο EP με ολοκαίνουρια τραγούδια που έχουμε γράψει. Υπάρχει επίσης στα σκαριά ένα documentary. Έρχονται πολλά και διάφορα πράγματα.

 Σας ευχόμαστε καλές γιορτές και θαυμάσιες διακοπές!
Ann: Το ίδιο και σε σας. Μακάρι και οι δικές σας να είναι θαυμάσιες.
 
Απόδοση : Παναγιώτης Παπαϊωάννου

Aναδημοσίευση από το classicrockrevisited.com