Uriah Heep: Μία ενδιαφέρουσα αναδρομή από τον Ken Hensley
Saturday

23Apr

Η πλειονότητα των μουσικόφιλων γνωρίζει τον καλλιτέχνη Kenneth William David Hensley (όπως είναι το πλήρες όνομα του), τον Άγγλο τραγουδιστή, συνθέτη, πολυοργανίστα και παραγωγό, γνωστότερο για την παρουσία στους υπερεπιτυχημένους Uriah Heep κατά τη διάρκεια των 70ς.
Συνέθεσε ή συν-συνέθεσε την πλειονότητα των μεγάλων επιτυχιών για τους Uriah Heep αυτής της περιόδου, μεταξύ άλλων τα  hit singles "Lady in Black" (που το τραγουδά κιόλας), "Easy Livin'", το "Stealin'", το "Look at Yourself", , και το  "Free Me".
Στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη θα διαβάσετε, μερικές σημαντικές αποκαλύψεις για ορισμένα τραγούδια του γκρουπ.
 
Θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς τα καταφέρατε όλα αυτά; Εννοώ, ότι από το 1970 έως το 1980 κυκλοφορούσατε ένα τουλάχιστον άλμπουμ κάθε χρόνο!
 Ken: Πως τα καταφέραμε όλα αυτά; Είμαστε σε τόσο μεγάλη δημιουργική φλόγα και τόσο συνεπαρμένοι και τόσο τυχεροί που είχαμε ένα σπουδαίο management, μία σπουδαία δισκογραφική, παραγωγό και όλα αυτά…είναι όλα αυτά που ονειρεύομαι και θέλω που πρόθυμα θα θυσίαζα τους πάντες και τα πάντα γιαυτό…

 Στο δίσκο "Very ‘Eavy Very ‘Umble" δεν ήσουν ο κυριότερος συνθέτης. Τα credits του δίσκου δεν σε αναφέρουν. Γιατί συνέβη αυτό; Σίγουρα θα συνεισέφερες περισσότερο υλικό…  
Ken: Για νομικούς λόγους, δεν μπορούσα να αναφερθώ για ό,τι πρόσφερα και συνέθεσα για το "Very ‘Eavy"... ήταν θέμα κυκλοφορίας που τελικά επιλύθηκε.

Από τον δίσκο αυτό για το πρώτο τραγούδι που θα ήθελα να ρωτήσω, είναι για ένα που δεν συνέθεσες. Το "Gypsy" ήταν η πρώτη επιτυχία  των  Heep.Παρακαλώ, μοιράσου τις αναμνήσεις σου γιαυτό το τραγούδι από το στούντιο, πότε το άκουσες για πρώτη φορά κτλ…. 
Ken: Στην πραγματικότητα το συν-συνέθεσα και αυτό. Ξεκίνησε με το βασικό riff, ο David Byron έγραψε τη φωνητική μελωδία και συγγράψαμε τους στίχους. Το τελειοποιήσαμε στην αίθουσα της πρόβας. Πάντοτε είναι ένα δυναμικό τραγούδι στις συναυλίες και ακόμη το παίζω!

Στα  1971 έχουμε το δίσκο  "Salisbury". Δεν είναι ο αγαπημένος μου, για να είμαι ειλικρινής. Αλλά θα ήθελα να ρωτήσω, για ακόμη ένα κλασικό σας τραγούδι: το  "Lady in Black".  Ποιες είναι οι σκέψεις σου για το δίσκο και το τραγούδι αυτό;
Ken:  Το  "Salisbury" επίσης δεν είναι το αγαπημένο μου επίσης. Είναι καλύτερο παιγμένο ζωντανά πριν ηχογραφηθεί χωρίς τον ανόητο ήχο του brass και των ξύλινων πνευστών. Στο "Salisbury" ακόμη ψάχναμε τον μουσικό βηματισμό μας και πειραματιζόμαστε πολύ.
Όταν παρουσίασα το "Lady in Black" στη μπάντα εν τους άρεσε τόσο, είπαν ότι είναι πολύ  "folky" και ο  David απλά ότι δεν ήθελε να το τραγουδήσει. Όμως ο παραγωγός είδε κάτι και δεν το παρέβλεψε και έτσι έγινε παγκόσμια επιτυχία. Πολλές εξαιρετικές αναμνήσεις, όπως να ακούς 100.000 ανθρώπους να τραγουδούν το ρεφραίν σε ένα γερμανικό φεστιβάλ. Θαυμάσιο!!!
Και το κορίτσι που με ενέπνευσε, ποτέ δε θα το μάθει.Την είδα μέσα από το παράθυρο του ξενοδοχείου αλλά ποτέ δεν συναντηθήκαμε!
Το τραγούδι έχει μόνο δύο συγχορδίες αλλά 279 λέξεις, μη συμπεριλαμβανομένου του ρεφραίν!


Σε ευχαριστώ για αυτήν την συνέντευξη. Μία τελευταία ερώτηση: Εάν είχες να διαλέξεις…ποιος δίσκος είναι καλύτερος...το Demons ή το Magician;
Ken: Με κίνδυνο να ακουστώ σαν DIY (αγγλικά καταστήματα Hardware), θα ήταν το "Demons& Wizards" για μένα. Και σε ευχαριστώ πολύ!

Επιμέλεια-Μετάφραση: Νότης Γκιλλανίδης
Αναδημοσίευση από το
www.classicrockrevisited.com