Civil Daze: "Once in a Blue Moon"

Oι Civil Daze θα περίμενε κανείς λόγω καταγωγής να κινούνται στο χώρο του ευρωπαϊκού A.O.R ωστόσο ο ήχος τους είναι περισσότερο στο ευρύτερο classic rock με ισχυρές επιρροές από τα 70s και το ύφος των Bad Company, Free, Rainbow και early Whitesnake. Αυτό φαίνεται άμεσα στο "Top of the World" που ανοίγει εντυπωσιακά το άλμπουμ και μας συστήνει την όντως ενδιαφέρουσα φωνή της Sommerdahl. Το "A Million Miles Away" θυμίζει κάπως τους συμπατριώτες τους Perfect Plan. Το "Face Down in the Dirt" δίνει αυτή τη '70s ατμόσφαιρα με τα φωνητικά να παραπέμπουν σε Joan Jett/Runaways ενώ τα "Paradise" και "Got to Go" είναι τα καθαρόαιμα AOR κομμάτια που ακούμε στο άλμπουμ με αρκετά παλιομοδίτικα vintage arrangements. Το "The Right kind Of Lovin’" δίνει άλλη μια ισχυρή '70s classic rock τζούρα. To "Turn the Page" περνά και μάλλον δεν ακουμπά σε αντίθεση με το Heroes που ξεχωρίζει με τα κοφτά riffs του και το μελωδικό Schenker-ικό solo του Danielsson. Το "Revolution" έχει τα keys για να δώσει κι άλλον AOR τόνο στο άλμπουμ αλλά δεν τα καταφέρνει τόσο καλά στο chorus, ενώ το άλμπουμ κλείνει άλλα μια straight δόση αγνού riffάτου classic rock με το "Givin’ It All".
Τίμια η προσπάθεια των Civil Daze με αγνές, καλά παιγμένες ροκιές και σχετικά καλή παραγωγή. Μπορεί ο ήχος είναι σχετικά αναμενόμενος ή προβλέψιμος αλλά δεν μπορείς να τα έχεις και όλα ειδικά σε ντεμπούτο μπάντας τέτοιου ύφους. Μένει να δούμε θα υπάρξει συνέχεια για τους Daze ή αν θα αποδειχτούν Once in a blue moon κυριολεκτικά...

Γιώργος Γεωργακαράκος