Jim Peterik & World Stage: "The Power Of Duets - Vol 1"

Η δομή: 10 εναλλάξιμα ντουέτα (duets) με φιλοξενούμενους τραγουδιστές, που καλύπτουν ένα φάσμα δυναμικής από μπαλάντες, AOR, κινηματογραφικά στοιχεία έως αρένα ροκ.  Η ιδέα είναι πολύ δημιουργική: ένας βετεράνος της σκηνής (Peterik) συνεργάζεται με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες – παλιούς και νέους – και χτίζει έναν δίσκο που "γιορτάζει" τη μουσική συνάντηση. Από αυτή τη σκοπιά, το concept είναι συνεπές, ενδιαφέρον και με σαφή προσανατολισμό στο μελωδικό  rock / AOR γούστο.

Η μουσική γραφή φυσικά  διατηρεί τους κώδικες του AOR / μελωδικού  rock: μελωδίες που "κολλάνε", καθαρές δομές, παραγωγή με έμφαση στα φωνητικά, χορωδιακά στοιχεία, "σίγουρες δοσολογίες" πλήκτρα, κιθάρες, ρεφρέν που επαναλαμβάνονται.Κατά τα ανακοινωθέντα, ο παραγωγός Ron Nevison (με ιστορία στην AOR/rock σκηνή) συνεισφέρει στην "ζεστή" και "καθώς πρέπει" παραγωγή. Η ποικιλία είναι εμφανής: από πιο ατμοσφαιρικά/κινηματογραφικά κομμάτια ("Slow Lightning") έως πιο "γηπεδικά" ροκ ("Between Two Fires"). Οι θεματικές εστιάζουν σε συναισθηματικές καταστάσεις: αγάπη, πάλη, επιμονή, μουσική ως ροή ζωής ("Cadence of Things", "River of Music"). Ο τίτλος "I’m a Survivor" ευθέως αναφέρεται σε προσωπική – επαγγελματική αντοχή, κάτι που συνδέει με την πορεία του λατρεμένου μας Peterik.Δεν εντοπίζονται ακραίες πειραματικές στιχουργικές φόρμες — το άλμπουμ φαίνεται να στηρίζει το μελωδικό/συμβατικό songwriting παρά σε ριζοσπαστικές αλλαγές.Η σπουδαιότητα  του άλμπουμ έγκειται, εκτός από την μουσικότητα, στους φιλοξενούμενους καλλιτέχνες:

Ο Peterik εμφανίζεται σε αρκετά τραγούδια — είτε ως βασικός είτε σε συνεργασία με τον γιο του Colin Peterik (π.χ., στο "River of Music" και "Everything You Need"). Συμμετέχουν σημαντικά ονόματα όπως Kevin Cronin (REO Speedwagon) στο "Between Two Fires", Jason Scheff (πρώην μέλος των Chicago) στο "The Cadence of Things". Η επιλογή των συνεργατών δείχνει "σεβασμό" στη σκηνή του μελωδικότροπου rock αλλά και την προσπάθεια ανανέωσης — νεότερες φωνές, όπως της εξελίξιμης Kaity Heart, εμφανίζονται.

Η ερμηνευτική απόδοση είναι σε μεγάλο βαθμό αξιόλογη — οι φωνές συνδυάζονται καλά και το "δίδυμο" στοιχείο σε πολλές περιπτώσεις αποδίδει συναισθηματική ισχύ.Η παραγωγή έχει υψηλό επίπεδο: καθαροί ήχοι, σαφής ευκρίνεια, AOR/rock αισθητική με σύγχρονη "λάμψη". Αυτό συμβαδίζει με το προφίλ του Ron Nevison. Η μίξη φαίνεται να σέβεται τόσο το φωνητικό μέρος όσο και τα όργανα — τα ρεφρέν παίζουν ουσιαστικό ρόλο, αλλά δεν είναι "φορτωμένα" στην ακρόαση.

Ακολουθούν μερικά "σημεία" που ξεχωρίζουν, μαζί με επιμέρους παρατηρήσεις:

Με το "River of Music" (Jim Peterik & Colin Peterik) ανοίγει το άλμπουμ με τον τίτλο-κομμάτι, όπου ο Jim συνεργάζεται με τον γιο του Colin. Προκαλείται αίσθηση "ροής" – ο τίτλος το υποδεικνύει ("River of Music"). Η μελωδία δείχνει να κινείται με αργό-μεσαίο ρυθμό, με έμφαση στα πλήκτρα και στην καθαρή κιθάρα. Η ενορχήστρωση φαίνεται ότι δημιουργεί «ανοιχτό» χώρο: φωνές που αλληλοσυμπληρώνονται (πατέρας-γιός), πιθανώς με χορωδιακά/δίφωνες μελωδίες στο ρεφρέν.
Ιδανικό για εισαγωγή του άλμπουμ — θέτει τον τόνο: μελωδικό rock, συναισθηματικό αλλά όχι αργό ως μπαλάντα.

Ακολουθεί το "Waiting For You" (Dave Mikulskis & Bree Gordon) που έχει διαφορετικό σχήμα συνεργασίας (χωρίς τον Jim στα κύρια φωνητικά) — με την Bree Gordon και τον Dave Mikulskis. Μουσικά μιλώντας,  πιθανώς πιο εσωτερικό, μελωδικό κομμάτι προϋποθέτει έναν τόνο προσμονής/μελωδίας. Πιο απαλή εισαγωγή, με έμφαση σε πλήκτρα ή ακουστική κιθάρα, και μετά κορύφωση στο ρεφρέν με πληρέστερη ενορχήστρωση.
Λόγω του ότι δεν συμμετέχει ο Peterik στα φωνητικά, το κομμάτι μπορεί να δώσει μια "ανάπαυλα" από το δυναμικό rock των άλλων συνθέσεων — ένα είδος μικρού διαλείμματος.

Το "The Cadence of Things" (Jim Peterik & Jason Scheff) που ακολουθεί είναι ένα από τα singles που κυκλοφόρησαν. Ο Peterik εξηγεί πως το τραγούδι "μιλά στον ρυθμό της ζωής γύρω μας – τον ήχο της αγάπης, τον ήχο μιας καρδιάς όταν σπάει". Η συνεργασία με τον Jason Scheff (πρώην των Chicago) υποδεικνύει φωνητική ισχύ και στροφή προς ένα "μεγάλο" ρεφρέν. Η ενορχήστρωση περιέχει έντονα πλήκτρα, κιθάρα, χορωδιακά φωνητικά. Ένα από τα "σημεία αναφοράς" του δίσκου — ανήκει στην πιο "arena-rock" πλευρά του.

Από τα αγαπημένα τραγούδια του δίσκου είναι το "Soul of My Being" (Toby Hitchcock & Bree Gordon). Ο τίτλος αφήνει να εννοηθεί πιο "ψυχικό", πιο μελωδικό κομμάτι — «ψυχή της ύπαρξης». Κινείται προς μπαλάντα ή mid-tempo με έντονα συναισθήματα. Τα φωνητικά, με την Bree Gordon, προσδίδουν  γυναικεία μελωδικότητα και αρμονικότητα. Η ενορχήστρωση περιλαμβάνει έγχορδα ή πλήκτρα για ατμόσφαιρα.
Αποτελεί το "μεγάλο συναισθηματικό" κομμάτι του άλμπουμ.

"Between Two Fires" (Jim Peterik & Kevin Cronin), είναι η δεύτερη συνύπαρξη /συνεργασία με τον Kevin Cronin των REO Speedwagon. Σαφώς πιο rock – ο Cronin φέρνει την AOR/arena rock φωνή του. Το "Between Two Fires" υποδηλώνει ένταση, σύγκρουση, επιλογές. Ρυθμός μεσαίος-γρήγορος, κιθάρες πιο μετωπικές, ρεφρέν που ανεβαίνει, δυνατό γύρισμα στη γέφυρα. Τα πλήκτρα παίζουν ρόλο, αλλά η "κιθαριστική" ενέργεια είναι πιο εμφανής. Δίνει ένταση στο άλμπουμ, διαφοροποιώντας το από τα πιο μελωδικά/ρομαντικά σημεία. Λειτουργεί ως "ροκ κορμός" του άλμπουμ — ένα από τα πιο "δραστικά" σημεία.

Στο "Double Rainbow" (Jim Peterik & Cathy Richardson) η συνεργασία με την Cathy Richardson (των  Jefferson Starship) φέρνει εικόνες χρώματος, ελπίδας, ίσως "ανατολής μετά τη βροχή". Μελωδικό, mid-tempo κομμάτι, με πιο "λαμπερή" αίσθηση. Με φωνητικά που συμπληρώνονται (Peterik + Richardson). Τα πλήκτρα και οι κιθάρες να είναι πιο "clean", χορωδιακά φωνητικά.
Προσφέρει μια πιο αισιόδοξη νότα στο άλμπουμ.

"Slow Lightning" (Jim Peterik & Colin Peterik) και ξανά συνεργασία πατέρα-γιού. Ατμόσφαιρα πιο κινηματογραφική και ανάλογη ενορχήστρωση. Πλήκτρα, έγχορδα, και η φωνητική χημεία των δύο Peterik δίνει ιδιαίτερο χρώμα. Μπορεί να λειτουργεί ως «ανασύνδεση» μέσα στο άλμπουμ.
Ένα από τα πιο "καλλιτεχνικά" σημεία του άλμπουμ – ίσως λιγότερο "ραδιοφωνικό" αλλά με ισχυρή αισθητική.

Στο "In Good Faith" που ακολουθεί με τον Toby Hitchcock σε  συνεργασία με Kaity Heart, και το τραγούδι είχε προηγούμενο υπόβαθρο στην καριέρα του Peterik (ως γεγονός αναφοράς) — εδώ επανερμηνεύεται/αναπλαισιώνεται. Είναι μελωδικό, με δυναμικό ρεφρέν και καθαρή παραγωγή.
Ερμηνευτικά, αποδίδει περισσότερο συναισθηματική χροιά.
Λειτουργεί ως σύνδεσμος με το παρελθόν του Peterik (μάλλον "κλασικό" στοιχείο) αλλά ενσωματωμένο στο σύγχρονο πλαίσιο του άλμπουμ.

Και φτάνουμε στο "I’m a Survivor" (Jim Peterik & Kaity Heart) πρωτότυπος ύμνος, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που πρωτοέγιναν στην rocktime.gr.  Ο τίτλος που παραπέμπει σε επίτευγμα. Με θετική ενέργεια, δυνατά ρεφρέν, κιθάρες με "ανέλιξη", ορχηστρική κορύφωση. Τα φωνητικά (Peterik + Heart) δίνουν συνδυασμό εμπειρίας και φρεσκάδας.
προσωπική/επαγγελματική πορεία, αντίσταση, νίκη. Λειτουργεί ως ένα από τα πιο "υμνικά" σημεία του δίσκου.
Ενδέχεται να είναι μέσα στις κορυφαίες στιγμές για live εμφανίσεις.

Ο δίσκος ολοκληρώνεται με το "Everything You Need" (Colin Peterik & Jim Peterik) όπου ακούμε και πάλι πατέρα-γιό να συνεργάζονται . Ως κλείσιμο, το κομμάτι έχει μεσαίο-αργό ρυθμό, συναισθηματικό τόνο, μελωδικό ρεφρέν και "καταληκτική" αίσθηση — ότι "τα έχεις όλα" και σίγουρα  "έχεις ό,τι χρειάζεσαι". Η ενορχήστρωση είναι πιο «ετερογενής», με "άνοιγμα" στο τέλος. Ένα δυνατό κλείσιμο με καθαρό μήνυμα και συναισθηματικό αντίκτυπο.

Το "River of Music: The Power of Duets, Vol. 1" αποτελεί μια επιτυχημένη προσπάθεια του Jim Peterik να φέρει κοντά φωνές, εμπειρίες και μελωδίες σε ένα άλμπουμ που τιμά το παρελθόν του αλλά βλέπει και προς μπροστά.
Για τους φίλους του AOR/μελωδικού rock, είναι άξιο άκουσμα — με αρκετά "χτυπητά" σημεία, καλές παραγωγές και συνεργασίες που προσθέτουν βάθος.
Αν όμως ο ακροατής αναζητά κάτι πιο τολμηρό, πιο "δυστό" ή πιο σκληρό, τότε μπορεί να μείνει με την αίσθηση ότι άκουσε  μια σχεδόν "ανεπίφοβη" προσέγγιση.

Αν έπρεπε να του αποδώσω μια γενική αξιολόγηση, θα έλεγα πως είναι πολύ καλό άλμπουμ, με δυνατότητες να γίνει αγαπημένο σε κύκλους που εκτιμούν μελωδικό rock, αλλά δεν το θεωρώ "κλασικό αξεπέραστο" έργο — περισσότερο μια εξαιρετική στιγμή στο έργο του Peterik.

Νότης "I’m a Survivor" Γκιλλανίδης