Tesla: Η hard rock πανδαισία του "The Great Radio Controversy"

H μπάντα σχηματίστηκε το 1982 με αρχικό όνομα City Kidd και έπειτα μετονομάσθηκαν σε Tesla από τον εφευρέτη και ηλεκτρολόγο μηχανικό Nikola Tesla. Το 1986 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους άλμπουμ με τίτλο "Mechanical Resonance", κάνοντας μεγάλη επιτυχία. Το άλμπουμ σημείωσε τρία hit singles, τα "Little Suzi", "Gettin' Better" και "Modern Day Cowboy", τα οποία γρήγορα χάρισαν στους Tesla ένα πλατινένιο άλμπουμ και μια πολυπόθητη θέση στο Hysteria Tour των Def Leppard. Λαμβάνοντας υπόψη ότι το "Hysteria" ήταν ένα από τα άλμπουμ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις του 1987 και οι Leppard πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος των δύο ετών παίζοντας μπροστά σε sold out συναυλίες, τα πράγματα ήρθαν πολύ βολικά ώστε να γίνουν δημοφιλείς οι Tesla.  Το δεύτερο δισκογραφικό βήμα όμως θα ήταν το πιο κομβικό για Αμερικανούς μιας και ο πήχης είχε τεθεί ψηλά για τη συνέχεια του "Mechanical Resonance". 

Μπορεί ο ήχος τους να βρισκόταν κάπου ανάμεσα στο κλασικό  hard rock με αρκετά southern στοιχεία με επιρροές από μπάντες που παρέπεμπαν σε Aerosmith όμως η πεντάδα από το Σακραμέντο έδειχναν ευέλικτοι ώστε στα άλμπουμ τους να περιλαμβάνουν και εμπορικές συνθέσεις. Πάραυτα οι Tesla με μπροστάρη τον τραγουδιστή Jeff Keith με την χαρακτηριστική βραχνή φωνή του και με το κιθαριστικό δίδυμο φωτιά των Frank Hannon και Tommy Skeoch καθώς και με ένα δυναμικό background με τους Brian Wheat (μπάσο) και τον ντράμερ Troy Luccketta κυκλοφορούν την 1η Φεβρουαρίου του 1989 το "The Great Radio Controversy".   Την παραγωγή αναλαμβάνει η ομάδα των Steve Thompson και Michael Barbiero και έγινε στο Bearsville Studio έξω από το Woodstock της Νέας Υόρκης, ένα στούντιο που αρχικά κατασκευάστηκε από τον μάνατζερ του Bob Dylan.

Το άλμπουμ πήρε τον τίτλο του από τη διαμάχη σχετικά με την ταυτότητα του εφευρέτη του ραδιοφώνου. Υποστηρίζεται ότι ο Σέρβος μηχανικός Nikola Tesla (από τον οποίο πήρε το όνομά του το συγκρότημα) είναι ο πραγματικός εφευρέτης του ραδιοφώνου ενώ ο Ιταλός Guglielmo Marconi πήρε τα εύσημα. Μάλιστα στο εσωτερικό εξώφυλλο του άλμπουμ περιέχεται μια σύντομη ιστορία σχετικά με τη διαμάχη για το αν ο Nikola Tesla ή ο Guglielmo Marconi ήταν ο πραγματικός εφευρέτης του ραδιοφώνου με την επιστημονική διαμάχη να χρησιμεύει ως έμπνευση πίσω από τον τίτλο του άλμπουμ. Το άλμπουμ έγινε διπλά πλατινένιο και η διάσημη εκπομπή  Headbangers Ball του MTV βοήθησε σημαντικά στην προώθηση του "The Great Radio Controversy" παίζοντας τακτικά τα βίντεο κλιπ. Ειδικά η μπαλάντα "Love Song" έφτασε στο Νο. 10 του Billboard και απογείωσε σε αποδοχή τους Tesla δημιουργώντας παράλληλα και μία σύγχυση στο πιο σκληροπυρηνικό κοινό μιας και τους κατέτασσε σε hair metal μπάντα δίπλα στους Poison και Warrant αγνοώντας επιδεικτικά τους hard rock δυναμίτες του δίσκου.                                                                                              

                                                        The Great Radio Controversy

Hang Tough: Το μνημειώδες κομμάτι ξεκινά με μία φοβερή μπασογραμμή από τον Brian Wheat και ακολουθούν τα εκρηκτικά κιθαριστικά riffs των Tommy Skeoch (ο οποίος δεν είναι πια στο συγκρότημα, αντικαταστάθηκε από τον κ. Dave Rude) και του Frankie Hannon. Στην συνέχεια η φωνή του Jeff Keith τραγουδάει με δυναμισμό τους πρώτους στίχους του τραγουδιού "Took a shoot to the chin...looks like you just can't win...in this do or die situation". Έπεται μετά το δεύτερο ρεφρέν μία δραματική γέφυρα στην μέση της σύνθεσης και ο επίλογος σε τσακίζει απότομα με μια αγριότητα που ανταγωνίζεται εκείνη των Metallica και των AC/DC. Το hard rock στα καλύτερα του!

Lady Luck: Οι μελωδικές ικανότητες της μπάντας φαίνονται παντού στην εν λόγω σύνθεση που θυμίζει αρκετά τους πρώιμους Leppard του "High 'n' Dry" με το ρεφρέν να ακούγεται εκπληκτικό. Heaven's Trail (No Way Out): Το τραγούδι κινείται σε southern rock ρυθμούς αποτυπώνοντας το πνεύμα των Lynyrd Skynyrd συνδυάζοντάς με την heavy doom ατμόσφαιρα των Sabbath δημιουργώντας μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους.

Be a Man: Ξεκινά με μια μακρά, bluesy εισαγωγή από τον Frank Hannon ενώ τα φωνητικά του frontman Jeff Keith έχουν έντονη southern χροιά. Oι στίχοι αναφέρουν για το παλιό στερεότυπο του άνδρα και πως οι Tesla την αποδομούν...

"Just because I grow my hair 
And play in a rockin' band 
Old folks are always telling me 
"Boy, why don't you grow up and be a man?" 
Hey I know what it takes to be a man 
And it ain't the way you look 
Or the clothes that you wear 
That ain't what it takes to be a man 
Do right by the ones you love
 Always lend a helping hand"

"«...Ξέρω τι χρειάζεται για να είσαι άντρας, δεν είναι η εμφάνισή σου ή τα ρούχα που φοράς, δεν είναι αυτό που χρειάζεται για να είσαι άντρας, να κάνεις το σωστό με αυτούς που αγαπάς, πάντα να δίνεις ένα χέρι βοήθειας...» 

Lazy Days, Crazy Nights: Εδώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο έχει η κιθάρα του  Tommy Skeoch σε μία σκοτεινή σύνθεση με την φωνή του Jeff Keith να ενισχύει προσωρινά όλη αυτήν την ατμόσφαιρα, που τη ανατρέπει όμως στο ρεφρέν.

Did It For The Money: Η μπαγκέτα του Troy Luccketta, το φωνακλάδικο ρεφρεν και φυσικά η φωνή του Jeff Keith δίνουν σε μία αμφιλεγόμενη στιχουργικά σύνθεση, ένταση και φλόγα με τον Frank Hannon να βάζει το κερασάκι στην τούρτα.

Yesterdaze Gone: Η αγριότητα και η ταχύτητα του "Yesterdaze Gone" ανεβάζει στο φουλ την αδρεναλίνη όπου κυριαρχεί ένας ασταμάτητος heavy metal καταιγισμός με τις κιθάρες να παραληρούν. Makin' Magic: Με ΑΟR-αδικο ρεφρέν και σε τέμπο που θυμίζει Saxon των '80ς, το τραγούδι εξελίσσεται σε μία πανδαισία μελωδίας και hard rock ρυθμών. Ο Keith για άλλη μια φορά εντυπωσιάζει σε σημείο να καταφέρνει να ξεπερνά μέχρι και τον "εμπνευστή του" Steven Tyler.  

The Way It Is: Η μελαγχολική ακουστική εισαγωγή και οι στίχοι τελικά δίνουν τη θέση τους στα βαθιά και παθιασμένα ρεφρέν. Η γέφυρα και το outro του τραγουδιού φέρνουν το τραγούδι σε ένα εντελώς νέο επίπεδο ηχητικά για την εποχή του.

Flight To Nowhere: Φοβερά κιθαριστικά heavy ριφ, με εναλλαγές που σε καθηλώνουν. Οι Tesla με αυτήν την σύνθεση απέδειξαν ότι έχουν απεριόριστες δυνατότητες, δείχνοντας πως πρέπει να παίζεται ο συγκεκριμένος ήχος χωρίς να κουράζει και να γίνεται προβλέψιμος

Love Song:  Αυτη η όμορφη μπαλάντα καθοδηγείται από τα όμορφα μοτίβα κιθάρας του Hannon. Ξεκινά με μια σύνθετη ακουστική εισαγωγή πριν προχωρήσει προς το χαρούμενο ηλεκτρικό riff που εισάγει το τραγούδι.  Σύμφωνα με τον τραγουδιστή Jeff Keith, η δημοτικότητα του "Love Song"(σκαρφάλωσε ως το νο 10 των ΗΠΑ τσαρτ), με τον ίδιο να δηλώνει "Είναι ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια επειδή μιλάει για την αγάπη, και ο Tesla έχει να κάνει πολύ με την αγάπη παρά τις πιέσεις της δισκογραφικής εταιρίας μας να του αλλάξουμε ενορχήστρωση".

Paradise: Το "Paradise" είναι απλά ένα αριστουργηματικό τραγούδι της κατηγορίας "Stairway to Heaven". Τα φωνητικά του Keith ανεβάζουν τον ρυθμό, ενώ η μουσική παραμένει χαμηλών τόνων ωσότου έρθει το μεσαίο μέρος και τα πλήκτρα να δώσουν την έναρξη για τον απολαυστικό hard 'n heavy χαμό που ακολουθεί! O μπασίστας Brian Wheat που είναι στους συνθέτες του Paradise εξομολογείται: Είναι ένα από τα αγαπημένα μου που έγραψα, αλλά δεν θα έλεγα ότι ήταν ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Το αγαπημένο μου τραγούδι για τους Tesla είναι το "Song and Emotion" (ένας φόρος τιμής στον αείμνηστο Steve Clark των Def Leppard). Αλλά το "Paradise" ήταν το πρώτο πραγματικό τραγούδι που έγραψα, καταλαβαίνετε τι εννοώ, οπότε νομίζω ότι γι' αυτό ξεχωρίζει, είναι σαν το πρώτο παιδί".

Party's Over: Το τελευταίο κομμάτι,  προσπαθεί να ολοκληρώσει το άλμπουμ με έναν ροκ ύμνο, αλλά όταν έχει προηγηθεί το "Paradise" τότε όλα φαίνονται λίγο περιττά. Πάντως το "Party's Over" δεν υστερεί σε τεχνική και συναίσθημα και κυρίως επιβεβαιώνει το ανεξάντλητο ταλέντο της μπάντας.

Το "The Great Radio Controversy" έχει πουλήσει πάνω από 2 εκατομμύρια αντίτυπα και είναι μέχρι και σήμερα  το πιο εμπορικό άλμπουμ των Tesla. Ηχογράφησαν τέσσερα hit singles με τα "Heaven’s Trail (No Way Out)", "Hang Tough", "Love Song" και "The Way It Is", και βρέθηκαν να είναι headliners σε πολλά από τα ίδια στάδια που άνοιγαν μόλις ένα χρόνο νωρίτερα. Αυτή η επιτυχία θα συνεχιζόταν και στη δεκαετία του '90, πρώτα με το "Psychotic Supper" (1991) και στη συνέχεια με το "Bust a Nut" (1994) αν και το τελευταίο ήταν μόνο χρυσό (500.000 αντίτυπα), αλλά ααυτό ήταν ένα μεγάλο επίτευγμα σε ένα τοπίο που κυριαρχούσε εκείνη την εποχή από ατάλαντες post-grunge μπάντες. Το "Great Radio Controversy" έφτασε στο Top 20 των αμερικανικών charts άλμπουμ και δημιούργησε τρεις επιτυχίες στο Top 40 στο Mainstream Rock chart. Το 1990, οι Tesla διατήρησαν την εμπορική τους δυναμική με το ζωντανό "Five Man Acoustical Jam" πριν επιστρέψουν στο στούντιο την επόμενη χρονιά με το "Psychotic Supper". Κατά τη ταπεινή μου άποψη οι TESLA αξίζουν κάποια στιγμή να είναι στο Hall of Fame. Μακάρι να συμβεί...

Υ.Γ.1: Για την προώθηση του δίσκου τους The Great Radio Controversy, οι ΤESLA συμμετείχαν σε μια αμαξοπορεία κονσερβοποιημένων τροφίμων που επέτρεπε δωρεάν είσοδο σε συναυλίες στους συνεισφέροντάς, και η εκδήλωση ενσωματώθηκε στο βίντεο για το "The Way It Is". 

Y.Γ.2: Η δεύτερη πλευρά του σινγκλ "Love Song" περιλαμβάνει την διασκευή "I Ain't Superstitious" του Howlin' Wolf.

Φώτης Μελέτης