Rocktime Groups
14-06-2025
Greenslade: Οι αφανείς prog ήρωες
Του Φώτη Μελέτη
Οι Greenslade ήταν ένα αξιόλογο αγγλικό progressive συγκρότημα, που σχηματίστηκε το φθινόπωρο του 1972 από τον πληκτρά Dave Greenslade και τον μπασίστα Tony Reeves και θεωρούνται από πολλούς οι αφανείς prog ήρωες του Ηνωμένου Βασιλείου. Οι Greenslade και Reeves ήταν τα αρχικά μέλη των θρυλικών Colosseum και οι δυο τους αποφάσισαν ότι ήθελαν να σχηματίσουν ένα συγκρότημα με δύο πληκτράδες και χωρίς κιθαρίστα!
Εκείνη την εποχή, ο Reeves ήταν διευθυντής A&R την ανεξάρτητη progressive δισκογραφική εταιρεία Greenwich Gramophone Co. και κάλεσε τον Dave Lawson (Samurai), να γίνει μέλος του συγκροτήματος. Ο Lawson ήταν προηγουμένως μέλος των The Alan Bown Set and Web ενώ το παζλ συμπλήρωσε ο ο ντράμερ Andrew McCulloch (King Crimson, Fields).
Το 1973, οι GREENSLADE κυκλοφόρησαν το ομώνυμο ντεμπούτο άλμπουμ τους και ακολούθησαν τα "Bedside Manner Are Extra" (1973), "Spyless Guest" (1974) και τέλος το "Time and Tide" (1975). Στη συνέχεια, το συγκρότημα σταμάτησε και ο Dave Greenslade ξεκίνησε σόλο καριέρα.
Τα δύο πρώτα άλμπουμ τους είναι ένα εξαιρετικό μείγμα κλασικής, τζαζ, ροκ, μπλουζ και συμφωνικής ροκ με περίτεχνες συνθέσεις και ευρηματικό και συναρπαστικό παίξιμο με διπλά πλήκτρα από τους Greenslade και Lawson.
Επίσης το 2000, οι Greenslade και Reeves, επανάσχημάτισαν την μπάντα και συνεργάστηκαν με τον τραγουδιστή/πληκτρά John Young (Asia) ηχογραφώντας το μέτριο έως αδιάφορο "Large Afternoon".
Παρακάτω παρουσιάζουμε το ντεμπούτο των Greenslade που αποτελεί σίγουρα ένα από τα κορυφαία Symphonic prog δημιουργήματα της δεκαετίας του '70 που αξίζει όσοι δεν έχετε ακούσει να του δώσετε την προσοχή που του αξίζει.
Greenslade (1973)
To ομώνυμο και παρθενικό στούντιο άλμπουμ του βρετανικού progressive rock συγκροτήματος κυκλοφόρησε από την δισκογραφική εταιρεία Warner Bros. τον Φεβρουάριο του 1973 και το εξώφυλλο του άλμπουμ επιμελήθηκε ο σπουδαίος αρτίστας Roger Dean ο οποίος έχει γράψει ιστορία σχεδιάζοντας τα άλμπουμ των Yes, Uriah Heep, Gentle Giant, Babe Ruth και πολλών άλλων μεγάλων καλλιτεχνών.
Το άλμπουμ ξεκινά με το "Feathered Friends" που αρχικά έχει ένα ταχύ τέμπο, το οποίο χαμηλώνει απαλά με τα πλήκτρα να κυριαρχούν παντού. Όταν ο Dave Lawson τραγουδά "What's your poison? Well here's mud in your eye," έχει μια θανατηφόρα μελωδία που συνδυάζεται με εθιστικούς ήχους organ και mellotron ενώ το μπάσο του Tony Reeves δείχνει τον δυναμικό του ήχο.
Η συνέχεια ανήκει στο ορχηστρικό "An English Western" με τα πλήκτρα του Dave Greenslade να πρωτοστατούν και να φλερτάρουν με blues μελωδίες καθώς ο ντράμερ Andy McCulloch προσθέτει και να τονίζει με το έντονο πάιξιμό του, όλες τις μελωδικές γραμμές της σύνθεσης
Το "Drowning Man" θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή κομμάτια των Greenslade και οι συνδυασμοί εδώ ξεκινούν από R'n'B, τζαζ μέχρι συμφωνικό prog rock. Πλήκτρα και μπάσο δίνουν τον ανάλογο αρμονικό και ρυθμικό τόνο όπου ένα σχετικά ήπιο κομμάτι εξελίσσεται σε μία πανδαισία μελωδίας.
Ακολουθεί η ημιμπαλάντα "Temple Song" σε μουσικό ύφος Άπω Ανατολής και το οποίο ενισχύεται από την ερμηνευτική απόδοση σε αντίστοιχο ύφος του Dave Lawson.
Το "Mélange" αναδεικνύει την πιο prog πλευρά των Greenslade που στηρίζεται σε μία jazz fusion βάση. Εδώ το μπάσο του Reeves και οι αυτοσχεδιασμοί του, λάμπουν κυριολεκτικά με τον ντράμερ McCulloch να τον σιγοντάρει θαυμάσια. Το κομμάτι από την μέση και μετά επαναφέρει τον αργό και υπέροχο ήχο του mellotron.
Το "What Are You Doing To Me" κινείται σε πιο ροκ ρυθμούς και είναι εντυπωσιακό ότι χωρίς να έχουν κιθάρα στις συνθέσεις τους, οι Greenslade, καταφέρνουν να παρουσιάσουν ένα τέτοιο δυναμικό ηχητικό πρόσωπο. Η φωνή του Dave Lawson πιάνοντας τις ψηλές νότες, συμπληρώνει με ξεχωριστό τρόπο αυτό το όμορφο δημιούργημα με τις επιβλητικές συγχορδίες του mellotron του Dave Greenslade να μας χαρίζουν μία νοσταλγική prog ατμόσφαιρα.
Το "Sundance" περιλαμβάνει επικές πολύχρωμες εξερευνήσεις με άψογη συνεκτική αλληλεπίδραση σε αυτό το κομμάτι διάρκειας περίπου 9 λεπτών καθώς το καθιστούν στο πιο εντυπωσιακό κομμάτι του άλμπουμ. Εκπληκτικό κλείσιμο από όλη την μπάντα, με μικρές επιρροές από την κλασική μουσική εμπλουτισμένη από έντονη συμφωνική αίσθηση.
Συνοπτικά όσοι επιθυμούν να εξερευνήσουν τον θησαυρό της progressive μουσικής της δεκαετίας του '70, οφείλουν να ακούσουν αυτό το υπέροχο κουαρτέτο που θυμίζουν αρκετά τους Procol Harum, Supertramp και τους The Nice ενώ ίσως για κάποιους άλλους το άλμπουμ αυτό, μπορεί να παραπέμπει σε τζαμάρισμα ELP και Genesis!
Το άλμπουμ επανεκδόθηκε το 2018 και περιλαμβάνει ένα bonus cd με live ηχογραφήσεις του άλμπουμ για λογαριασμό του "BBC Radio One" που έγινα το 1973.
Φώτης Μελέτης
