Συνεντεύξεις
16-04-2025
Destiny Calls: "Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκλονιστική"
του Νότη Γκιλλανίδη
Είναι η πικρή πραγματικότητα στις δύσκολες οικονομικά εποχές, που βιώνουμε ως Έλληνες, η γενική πενία να έχει συμπαρασύρει στο διάβα της και τα καλλιτεχνικά δρώμενα. Και αναφέρομαι στις διάφορες δημιουργίες από ελληνικές μελωδικές μπάντες.
Έπειτα από ένα σχετικά εντυπωσιακό ορυμαγδό, όπου είδαμε αρκετές μπάντες της ημεδαπής αγαπημένες πολύ να κυκλοφορούν εξαιρετικούς μελωδικούς δίσκους, ακολούθησε μία ξηρασία στον χώρο των κυκλοφοριακών δρώμενων. Yπάρχουν ευτυχέστατα, όμως, εγχώριες μπάντες που συνεχίζουν να παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους, όπως οι πρόσφατα δημιουργημένοι Destiny Calls.
Οι Destiny Calls είναι μια νέα ελληνική hard rock μπάντα, που σχηματίστηκε τον Ιανουάριο του 2024 από πρώην μέλη των Flying Mercury.Κινούνται στον χώρο του μελωδικού hard rock με επιρροές από τη δεκαετία του ’80. Η μπάντα κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το ντεμπούτο άλμπουμ της.
Οι Destiny Calls είναι οι:Aggeliki Rossolatou (φωνητικά), ο Spiros Fousekis (Silver R.I.S.C., ex-Danger Angel) στις κιθάρες και δεύτερα φωνητικά, ο George Georgiou (Innerwish, Rock’n’roll Children, Fortress Under Siege) στα πλήκτρα, ο Loukas Adamopoulos στο μπάσο και στα δεύτερα φωνητικά και τέλος ο PetrosPapapetros (Vital Path) στα τύμπανα.
Στα πλαίσιο προβολής λοιπόν κάθε ελληνικής μελωδικής μπάντας από την ιστοσελίδα που ΑΓΑΠΑ, στηρίζει και προβάλλει τον κόπο και την προσπάθεια τους, την rocktime.gr, είχαμε την καλή συντυχία να μιλήσουμε με τους δημιουργούς του δίσκου και να παρουσιάσουμε τις επιδιώξεις και τα μουσικά όνειρα τους. Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή συνομιλήσαμε με τον πάντοτε προσηνή και εύχαρι κιθαρίστα της μπάντας, τον χειμαρώδη Σπύρο Φουσέκη.
Γεια σου Σπύρο, χαίρομαι που συνομιλώ μαζί σου, πες μου λίγα λόγια για τους Destiny Calls;
Οι Destiny Calls δημιουργήθηκαν τον Ιανουάριο του 2024 έπειτα από την απόφαση μου τον Νοέμβριο του 2023 να αποχωρήσω από τους Mercury και να τρέξω την μουσική πραγματικότητα όπως την ήθελα και την αντιλαμβανόμουν, με γρήγορες αποφάσεις, πρόγραμμα δράσης, καλές μουσικές αλλά κυρίως καλά vibes, πράγμα το οποίο θεωρώ βασικό πλέον στην μουσική μου πορεία καθώς ως γνωστόν εφόσον δεν βιοποριζόμαστε από την μουσική και λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης και δημιουργίας, πρέπει βασικά να περνάμε καλά. Εάν αυτό δεν συμβαίνει αλλά έχεις ένα ΜΟΝΙΜΟ βραχνά, πρέπει κάτι να γίνει για να αλλάξει. Εγώ λοιπόν έφτασα στο σημείο όπου η κατάσταση είχε βαλτώσει και δεν υπήρχε όλη αυτή η επικοινωνία και η συνοχή που θα επέτρεπε να πάει η μπάντα λίγο παραπέρα. Ανακοίνωσα την απόφαση μου λέγοντας πως θα ξεκινήσω καινούργιο σχήμα, παίρνοντας φυσικά και όλη την καινούργια δουλειά καθώς την είχα συνθέσει ο ίδιος μουσικά και στιχουργικά και εάν κάποιος θα ήθελε να έρθει μαζί μου ήταν καλοδεχούμενος, όλα αυτά με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς δεύτερες σκέψεις, είπαμε να έχουμε το σωστό vibe.
Τελικά οι 3-Παπαπέτρος, Αδαμόπουλος, Γεωργίου δέχτηκαν το challenge και ξεκινήσαμε.
Με ανοιχτή διάθεση και θέληση άρχισαν οι auditions για την θέση του τραγουδιστή και πολύ σύντομα δικαιωματικά και με απόλυτη ομοφωνία το σχήμα συμπλήρωσε η (σ.σ η εξαιρετική…) Αγγελική Ροσσολάτου.
Οι συμπληρωματικές ηχογραφήσεις ξεκίνησαν σύντομα μετά από μερικές πρόβες γνωριμίας με την Αγγελική και με σειρά προτεραιότητας ηχογραφήθηκαν οι φωνές και το μπάσο από τον Λουκά τον Αδαμόπουλο καθώς αρχικά το όργανο είχε ηχογραφηθεί από τον προηγούμενο μπασίστα των Flying Mercury. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι ουσιαστικά ξεκινήσαμε την τελική παραγωγή από την αρχή, ανοίγοντας ξανά ένα project το οποίο είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί αλλά επανατοποθετήθηκε στην καινούργια πραγματικότητα.
Το τόλμημα φαίνεται να απέδωσε και φτάσαμε στο σημείο να έχει δημιουργηθεί ένα σχήμα που προάγει την μουσική του με θετική ενέργεια , έχοντας ως βάση την μουσική τα τραγούδια του δηλαδή αλλά κρατώντας ένα βασικό στοιχείο: Την ομάδα, την υποστήριξή και το να περνάμε καλά μέσα σ’ αυτήν.
Χρόνια στο μουσικό προσκήνιο…Τι έχει αλλάξει στον ήχο σου/σας από την εποχή του πρώτου σου/σας album στο μουσικό γίγνεσθαι της Ελλάδας;
Όπως θα θυμούνται οι πιο παλιοί, η πρώτη μου δισκογραφική παρουσία ήταν στα 90’ς και πιο συγκεκριμένα το 1993 με SILVER RISC και το "Anything she does".
Έπειτα από 32 χρόνια η βασική διαφορά είναι ο τρόπος επικοινωνίας της μουσικής με αυτή την έκρηξη της τεχνολογίας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου ο οποιοσδήποτε έχει μια άποψη για οτιδήποτε κυρίως χωρίς να διυλίζει τον τρόπο σκέψης του. Επιπρόσθετα ο ήχος έχει αλλάξει δραστικά και τα παιξίματα, πράγμα πολύ λογικό καθώς η μουσική δεν μένει ποτέ στάσιμη. Αλλάζουν οι εποχές, οι καταστάσεις και ο τρόπος έκφρασης μετουσιώνεται σε μουσική, από εκεί και πέρα ο κάθε μουσικός περνάει τα προσωπικά του βιώματα.
Ποιες είναι οι κύριες επιρροές των Destiny Calls, πως θα περιέγραφες τον ήχο τους;
Οι Destiny Calls έχουν μια σαφή αναφορά στον ήχο των '80ς από μπάντες όπως οι Journey, οι Europe, οι Whitesnake, oι Survivor, αλλά και ότι παίζεται σήμερα με άμεση επιρροή από Σκανδιναβία του 2010 και πέρα, από μπάντες όπως οι Ηeat, Eclipse, WET, Τalisman.
Υπάρχει μια σαφέστατη δυσπιστία του Ελληνικού κοινού προς τα εγχώρια συγκροτήματα, που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Νότη μου, η δυσπιστία υπάρχει εφόσον υπάρχουν προχειροδουλειές και μπάντες που δεν πιστεύουν αυτό που κάνουν. Ο ακροατής δεν τρώει πια κουτόχορτο, το internet πλέον είναι μέσα σε κάθε σπίτι και smartphone επομένως μπορείς ΑΜΕΣΑ να συγκριθείς με τον οποιοδήποτε και να ξεκαθαριστεί εάν είσαι αληθινός ή fake. Για αυτό τον λόγο θεωρώ πως ο κάθε καλλιτέχνης θα πρέπει:
Πρώτον να πιστεύει αυτό που κάνει και να γίνεται καλύτερος κάνοντας practice και δεύτερον α συγκρίνει τον εαυτό του με τις μεγάλες μπάντες που θαυμάζει, ώστε να βελτιώνεται οχι μόνο μουσικά αλλά και κοινωνικά, επαγγελματικά και στο σύνολο του ως καλλιτέχνης.
Πως κατέληξες στην κιθάρα; Ποιες ήταν οι αγαπημένοι σου μουσικοί που σε επηρέασαν;
Στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών ένας γείτονας μου, μου δάνεισε το "Blizzard of Oz" του Ozzy Osbourne και ακούγοντας τα σόλο του Randy Rhoads, αποφάσισα να γίνω κιθαρίστας. Πέρα από τον εκλιπόντα, αγαπημένοι μου κιθαρίστες είναι ο Eddie Van Halen, o John Norum, o John Sykes, ο Neal Schon, o George Lynch και ο Adrian Vandenberg. Εννοείτε και οι αντίστοιχες μπάντες τους.
Ποια τα αγαπημένα σου Silver R.I.S.C, Flying Mercury, Danger Angel και Destiny Calls τραγούδια και γιατί;
Μου αρέσει που καλύπτεις όλες τις κυκλοφορίες μου, μέσα στα χρόνια. Λοιπόν οι SILVER RISC είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην μουσική μου πορεία.
Προσωπικά όμως θα διαλέξω το "The Scream" που είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα ever σε στίχους και μουσική στα 17μου, και νοιώθω ότι έχει ακόμα εκείνη την φλόγα και την ορμή που το έκαναν ένα δυνατό track.
Από τους Dangel Angel θα διαλέξω το "I’ll be there for you", το οποίο γράφτηκε για την κόρη μου που τότε ήταν 2 ετών.
Από τους Destiny Calls, είμαι παθιασμένος με ΟΛΟ το cd χωρίς να κάνω διακρίσεις, ωστόσο ένα μεγαλύτερο αντάριασμα έχω με τα "Tonight", το "Lonely days Lonely nights" και το "Angel". Ξέρω είπες για ένα, αλλά πραγματικά δεν είναι μόνο ένα, κι αυτό γιατί και τα εννέα τραγούδια έχουν από μία ιστορία που ήταν πραγματική και είμαι απόλυτα συνδεδεμένος με αυτήν καθώς και τα πρόσωπα που υπήρξαν η αιτία να υπάρξει η έμπνευση. Anyway τα τρία αυτά τραγούδια με εξάπτουν και με συγκινούν βαθιά κάθε φορά που τα ακούω και παίζω.
Πως νοιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική σας;
Νοιώθω υπέροχα, λαμβάνω την μεγαλύτερη ικανοποίηση που θα μπορούσα να έχω από οτιδήποτε και είναι μία επιβεβαίωση ότι οι αφενώς οι κόποι μου δεν πήγαν χαμένοι αλλά και οι εμπνεύσεις μου άγγιξαν κι άλλους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που έκαναν εμένα να γράψω μουσική.
Όπως λοιπόν γράφω στα thanks μου στο cd: I hope that you enjoy and maybe identify yourself in the music and lyrics.
Ποια εμφάνιση σου θυμάσαι πιο έντονα από τα πολλά live που έχεις συμμετάσχει;
Σημαντικά και βαρυσήμαντα λόγω των ονομάτων είναι η μίνι περιοδεία με τους Winger και το live της παρουσίασης της πρώτης δουλειάς των Danger Angel με τον Jeff Scott Soto , το πρώτο live των RISC το 2019 μετά από καιρό.
Εμένα όμως η κορυφή μου είναι το live για τα 20 χρόνια του Rockpages. Οι μπάντες που καλύψαμε τις θαύμαζα από πάντα και τις άκουγα ανελλιπώς. Raw Silk, Trademark, Νοκ Αουτ, Douglas. Τι να λέμε τώρα συναισθηματικά χτύπησα κορυφές, παιδευτήκαμε για να γίνει πραγματικότητα αλλά τίποτα δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια. Και έπαιζα SILVER RISC με τους RISC και ταυτόχρονα Raw Silk με τον Φλωράκη, ρε συ έπαιξα το "Street Girl" που στα 90ς είχα λιώσει το βινύλιο!!! Πολύ θα ήθελα να έπαιζα μαζί τους, τους ΛΑΤΡΕΥΩ!!!, Trade Mark με τον Άγγελο στη φωνή, Νοκ αουτ με τον Γιατρουδακη και έπαιζα τα σόλο του αγαπημένου φίλου Γιάννη Σαλίχου, ενώ γνώρισα και τον θεούλη Κονταξάκη που στην πρώτη πρόβα είπε πόσο ευχαριστημένος είναι από την απόδοση των κομματιών των Douglas. Μόνο χαμόγελα και θετικά vibes!! A million thanks Sakis & Yiannis.
Λίγα λόγια για το "Into the night", το πρώτο Official Lyric Video της μπάντας;
Είναι η αρχή ενός όμορφου ταξιδιού των Destiny με ένα όμορφο power hard rock τραγούδι που μιλάει για ανθρώπινες σχέσεις και για τις τροπές που παίρνει η ανθρώπινη καθημερινότητα όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να χωρίσουν μία κοινή ζωή. Ο ρυθμός και το δυνατό riff μας έκαναν να αποφασίσουμε το συγκεκριμένο τραγούδι να είναι η γνωριμία της μπάντας με τον κόσμο.
Τι σημαίνει για σένα το Melodic, AOR, Hard Rock και ποια η γνώμη σου για το σημερινό Melodic, AOR, HardRock, καθώς και την ανάλογη Ελληνική σκηνή;
Είναι η έκφραση συναισθημάτων μέσω όμορφων μελωδιών και στίχων που έχουν κάτι να πουν χωρίς να είναι γλυκανάλατοι. Υπάρχει μία σειρά από μπάντες που πολλές φορές έχουν την τάση να ακούγονται ίδιες χωρίς συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ελάχιστες είναι οι μπάντες που ξεχωρίζουν.
Η Ελληνική σκηνή γενικά είναι πίσω σε αυτό, είμαστε γενικά Heavy metalades, δεν είναι κακό, έτσι είμαστε σαν κοινό. Υπάρχουν όμως και λαμπρά παραδείγματα που έχουν κάτι να πουν. Ενδεικτικά πέρα από την μπάντα μου θα αναφέρω τους Stellar Veil, τους Middle Earth και τους Wild Machine.
Πόσο διαφορετική είναι η προσέγγιση σου στη μουσική που ακούς τώρα, σ’ σχέση με το παρελθόν;
Δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που ακούω μουσική, συνεχίζω να ακούω τα πάντα με ιδιαίτερη προτίμηση στο Hard Rock, απλά λόγω χρόνου δεν έχω την υπομονή να τα ακούσω όλα μέχρι τέλους εάν δεν μου αρέσει πολύ. Στα πρώτα μέτρα καταλαβαίνω εάν μου ταιριάζει.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα των Destiny Calls;
Οι Destiny Calls θα κλείσουν για να κάνουν κάποια ακόμα Live μέχρι το τέλος του 2025, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσουν καινούργιο lyric video και ίσως κανονικό video clip.
Επιπλέον έχω αρχίσει να μπαίνω σε creative mood που σημαίνει ότι αρχίζω να γράφω στίχους και μουσική για το επόμενο Destiny Calls και όταν θα είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την προπαραγωγή.
Ποιος γράφει τα τραγούδια στην μπάντα;
Στίχοι και μουσική στην πρώτη αυτή δουλειά έχουν γραφτεί όλα από εμένα εκτός από το "Falling Αpart" που οι στίχοι γράφτηκαν από τον Πέτρο Παπαπέτρο και από εμένα.
Το πιο πιθανό θα είναι να ακολουθηθεί η ίδια συνταγή έκφρασης και δημιουργίας από τον υποφαινόμενο.
Πώς βλέπεις το μέλλον της Ελληνικής σκηνής;
Η Ελληνική σκηνή έχει παρελθόν παρόν και μέλλον. Πλέον έχουμε μπει στην διεθνή ατζέντα και έχουμε να δείξουμε κάτι σαν μονάδες και μπάντες. Νομίζω ότι αντιμετωπιζόμαστε πλέον σαν ίσοι.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού σε εσάς και στην πρώτη κυκλοφορία σας μέχρι σήμερα;
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκλονιστική, ένιωθα ότι τα κομμάτια έχουν κάτι να πουν, αλλά αυτό που έχει γίνει ξεπερνά κάθε προσδοκία. Νομίζω ότι η σκηνή είχε ανάγκη από κάτι αντίστοιχο και αυτό φάνηκε στα live και στα social media. O κόσμος αγκάλιασε το "Into the Νight" και το παίζει συνέχεια, επιπλέον στο Spotify π.χ. σε 20 ημέρες το cd απέκτησε πάνω από 3172 listeners ενώ το "Alive" έχει μπει στο playlist ραδιοσταθμών σε Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία. Μάλιστα πριν λίγες ημέρες μου ζητήθηκε από την εταιρία μου να ετοιμάσω jingles που θα αναγγέλλω τους Destiny για τους ακροατές των αντίστοιχων σταθμών.
Εντυπωσιακό εε;; Αυτό ήταν σίγουρα κάτι που δεν το περίμενα ποτέ.
Anyway, εμείς πιστεύουμε πολύ σε αυτό που κάνουμε και αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε και στον κόσμο στα live μας, την ένταση της καλοπαιγμένης hard rock μουσικής με την αίσθηση των '80ς. Να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε.
Μεγάλη είναι και η υποστήριξη που έχουμε από την εταιρία μας την Hyper Star Entertainment και την μητρική της Inside out records. Ευχαριστούμε πολύ τον παλιόφιλο Ethan Snow και τον Κυπριανό Γρηγορίου, love you guys!!!
Ποιες είναι οι πρώτες σου μουσικές μνήμες;
Οι πρώτες μου μουσικές μνήμες έρχονται από ένα σπίτι που το ραδιόφωνο έπαιζε Ελληνική μουσική όλων των ειδών. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν και το καλύτερο μου, ωστόσο ψάχνοντας σιγά σιγά βρήκα τον δρόμο μου. Στην τρυφερή ηλικία των 9 ξεκίνησα κάποια μαθήματα κιθάρας στην Κρήτη στα Χανιά που μέναμε οικογενειακώς λόγω μεταθέσεων των γονιών μου. Το πως με ξεκίνησαν οι γονείς μου δεν το θυμάμαι, όμως θυμάμαι ότι πολύ σύντομα δεν ήθελα και τα παράτησα, ποιος να μου το έλεγε 45 χρόνια μετά πλέον δεν μπορώ χωρίς κιθάρες... Και κάτι ακόμα, ο πρώτος μου δίσκος ήταν το "Eye of the Tiger" από Survivor.
Τι θυμάσαι από το ξεκίνημα στους Silver R.I.S.C.;
Μόλις τελείωσα το σχολείο και πέτυχα στο Πανεπιστήμιο, βρεθήκαμε με τον παιδικό μου φίλο τον Δημήτρη τον Γασπαράτο και αποφασίσαμε να κάνουμε πράξη το όνειρο μας, να παίξουμε μουσική και φτιάξουμε συγκρότημα. Περάσαμε πολλά για να πάρει την τελική του μορφή, κάναμε αρκετά Live και γνωρίσαμε πολλούς ανθρώπους που μας βοήθησαν στο ξεκίνημα μας, αυτό αλλά και ανθρώπους που παρέμειναν φίλοι μας μέχρι σήμερα. Γενικά υπάρχει ένα διάχυτο συναίσθημα αγάπης και δεσίματος με τους Risc και για εκείνη την εποχή.
Ήμασταν παιδιά που κυνηγούσαμε το αδιανόητο και παίζαμε μουσική σαν να μην υπάρχει αύριο!
Ωραίες και αθώες εποχές, τρελά πάρτυ και Live με κολλητούς, όλα σούπερ!!!
Πως νοιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική των Silver R.I.S.C. , αποδεικνύοντας έτσι ότι τα τραγούδια σας άντεξαν στην δοκιμασία του χρόνου;
Το συναίσθημα είναι απερίγραπτο και όπως είπα θεωρείται επιτυχημένη η μουσική που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων σε συνδυασμό με τους στίχους.
Πες κάποιες αστείες, περίεργες στιγμές με το group (στις συναυλίες ή στις πρόβες/ ηχογραφήσεις);
Το ποιο παράξενο είναι να ξεκινάς ηχογραφήσεις με μια συγκεκριμένη σκέψη και τελικά να καταλήγεις αλλού. Αυτό έγινε με το "Angel" το οποίο το είχα στο μυαλό μου σαν μπαλάντα και όταν κούρδιζα για να γράψω τον οδηγό, έπαιζα το riff και την ρυθμική αγωγή που τελικά έγραψα, με σταματάει λοιπόν ο Ethan που με ηχογραφούσε και μου λέει: τι είναι αυτό;; Τίποτα εδώ, χαζολογάω του απαντώ.
Παίξε το, ξανά μου λέει, το επαναλαμβάνω και τότε με βάζει να κάνω recording.
Έτσι θα το πάμε το κομμάτι μου λέει! Και έτσι βγήκε το "Angel" στη μορφή που κυκλοφόρησε.
Τελικά γιατί ενώ, εσύ συνδημιούργησες τους Danger Angel/FlyingMercury, δεν συνέχισες στο group; Τι έγινε και αποχώρησες και τι έφταιξε στ’ αλήθεια;
Είναι δύο διαφορετικές ιστορίες,
Ναι, τους Danger Angel τους έφτιαξα μαζί με τον Ethan και μου ζήτησαν να φύγω το καλοκαίρι του 2010 αφού είχαμε κυκλοφορήσει την πρώτη μας δουλειά. Θεώρησαν ότι δεν μπορούσα να τους ακολουθήσω στα σχέδια που είχαν για την μπάντα – διεθνή καριέρα κτλπ. Το δέχτηκα με μεγάλη πίκρα και δεν μπορούσα να κάνω και διαφορετικά.
Ωστόσο το τραγικό του πράγματος ήταν ότι θα το έκανα από μόνος μου μέχρι τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς για συγκεκριμένους λόγους.
Πρώτα από όλα δεν μου άρεσε καθόλου το mentality που είχε αναπτύξει η μπάντα εσωτερικά σε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς αφού ήταν εντελώς αντίθετο από αυτό που εγώ ήθελα για την μπάντα και το φαίνεσθε της.
Ωστόσο ο πιο σοβαρός λόγος ήταν ότι αντιμετώπιζα σοβαρά θέματα ανακατάταξης εργασίας που δεν σήκωνε αναβολές και περιθώρια λάθους. Last but not least τα παιδιά μου ήταν πολύ μωρά και ήθελαν επιπλέον προσοχής και ανάγκης. Συνεπώς αυτό θα γινόταν με τον έναν ή άλλον τρόπο, και αυτό είναι κάτι που το λέω πρώτη φορά δημόσια.
Η αποχώρηση μου λοιπόν έγινε με αυτόν τον άσχημο τρόπο και ουσιαστικά δημιούργησε συνειδησιακά προβλήματα και μία μεγάλη πικρία που κλόνισε ανθρώπινες σχέσεις δεκαετιών που τελικά πέρασαν πολλά χρόνια για να αποκατασταθούν.
Flying Mercury: Καταρχήν η μπάντα δεν ήταν δικιά μου, με προσκάλεσε ο Μιχάλης ο Τάμπου και ο Γιάννης ο Καλύβας σε αυτό το σχήμα που είχαν φτιάξει. Αρχικά δεν ήθελα να πάω και με παρότρυνε ο 30χρονια φίλος μου ο Μάκης ο Τσελέντης (2002GR, Velvet Gang), λέγοντας μου ότι είναι καλά παιδιά και έχουν δυνατότητες συμπληρώνοντας ότι ίσως εκεί βρω αυτό που ψάχνω. Και τελικά δεν είχε άδικο, άρχισα να περνάω καλά μαζί τους και το χτίσαμε σιγά σιγά με κόπο και αλλαγές μελών και καινούργια κομμάτια, έφερα 4 κομμάτια τα οποία ηχογραφήθηκαν στην κυκλοφορία του 2015 με γενικό τίτλο "Love is a Mystery".
Περάσαμε 10 χρόνια μαζί και εγώ την δούλευα την μπάντα σαν να είναι δική μου και ο ιδρυτής της χωρίς να είμαι. Ο κόσμος αυτό νόμιζε ότι ήταν δική μου και το όνομα μου συνυφασμένο με τους Mercury. Περάσαμε όμορφες και δύσκολες στιγμές για τις όποιες δεν μετανοιώνω και τις θυμάμαι με πολύ αγάπη ΟΛΕΣ. Όμως έρχεται και η στιγμή που κάποια πράγματα δεν έχουν νόημα να συνεχίσουν, πόσο μάλιστα όταν δεν αναγνωρίζεται η αξία της προσπάθειας, πήρα λοιπόν τον δικό μου δρόμο και την συνέχεια την ξέρετε.
Υπάρχουν κάποια ακυκλοφόρητα τραγούδια που δεν μπήκαν στους δίσκους που κυκλοφορήσατε;
Ναι υπάρχουν από τους SILVER RISC που μπορεί ίσως να δουλεύουν ξανά για μελλοντική δουλειά της μπάντας.
Οι Destiny δεν έχουν αφήσει κάτι εκτός, ίσως κάποιες versions του Falling apart, που θα μπορούσαν να γίνουν κάτι. Το συγκεκριμένο κομμάτι το έγραψα 4 φορές για να καταλήξουμε στην μορφή της μπαλάντας.
Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια της πορεία σου που σκέφτηκες να τα παρατήσεις, που ένοιωσες ότι δεν βγάζει πουθενά, στην Ελληνική πολύπαθη μουσική σκηνή;
Ναι, Νότη έφτασα σε αυτό το σημείο όταν σταμάτησα με τους Danger Angel, με πολύ μεγάλη απογοήτευση έβλεπα όλο αυτό το οποίο αγαπούσα να μην οδηγεί πουθενά , ούτε στα βασικά, δηλαδή την προσωπική ευχαρίστηση. Και σταμάτησα να παίζω μουσική για 10 μήνες περίπου, μετά όμως σιγά σιγά μου ήρθε ξανά η όρεξη βέβαια...
Είναι δύσκολο είναι να βρει ένας μουσικός ή ένα συγκρότημα ένα προσωπικό ήχο, έναν δικό του δρόμο έκφρασης;
Ναι, είναι πολύ δύσκολο, αρχικά όλοι μιμούμαστε τα είδωλα μας αλλά το θέμα να μην γίνεις κλώνος αλλά original με επιρροές, με μελέτη και με το ένστικτό του ο καθένας οδηγείται στον σκοπό της ζωής του.
Τι σου αρέσει να ακούς περισσότερο αυτό τον καιρό;
Ακούω συνέχεια την κυκλοφορία μας, και κάποια αγαπημένα άλμπουμ από τα '90ς όπως Mr.Big το "Leanin to it" και από White Lion το "Main Αttraction"
Πότε δημιουργηθήκατε, ποιος είχε την ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος κι αν για εσάς σημαίνει κάτι;
Η μπάντα δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2024 και το όνομα είναι δικιά μου έμπνευση. Και τελικά ήταν εύκολη υπόθεση καθώς τριγύριζε στο μυαλό μου χρόνια. Θες αυτός ο πίνακας στο σπίτι μου Destinyis Calling με θέμα εμένα και τα παιδιά μου. Θες η ετικέτα από τα λευκά κρασιά που φτιάχνω; (Destiny’s Calling), οπότε το πεπρωμένο ήταν ξεκάθαρο Destiny Calls.
Από πού αντλείτε τα θέματα των τραγουδιών κι αν μέσα από αυτά θέλετε να περάσετε τα δικά σας μηνύματα;
Τα τραγούδια μας εμπνέονται από την καθημερινότητα της ζωής και την συναισθηματική ένταση και αστάθεια που υπάρχει στις μέρες μας. Τελικά με λίγη καλή θέληση και άλλη οπτική γωνία, όλα μπορούν να διορθωθούν!
Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του rocktime.gr;
Σας ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξη και σας περιμένουμε στο επόμενο live μας να τα πούμε από κοντά και να γνωριστούμε. Rock on!!!
Οι Destiny Calls είναι μια νέα ελληνική hard rock μπάντα, που σχηματίστηκε τον Ιανουάριο του 2024 από πρώην μέλη των Flying Mercury.Κινούνται στον χώρο του μελωδικού hard rock με επιρροές από τη δεκαετία του ’80. Η μπάντα κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες το ντεμπούτο άλμπουμ της.
Οι Destiny Calls είναι οι:Aggeliki Rossolatou (φωνητικά), ο Spiros Fousekis (Silver R.I.S.C., ex-Danger Angel) στις κιθάρες και δεύτερα φωνητικά, ο George Georgiou (Innerwish, Rock’n’roll Children, Fortress Under Siege) στα πλήκτρα, ο Loukas Adamopoulos στο μπάσο και στα δεύτερα φωνητικά και τέλος ο PetrosPapapetros (Vital Path) στα τύμπανα.
Στα πλαίσιο προβολής λοιπόν κάθε ελληνικής μελωδικής μπάντας από την ιστοσελίδα που ΑΓΑΠΑ, στηρίζει και προβάλλει τον κόπο και την προσπάθεια τους, την rocktime.gr, είχαμε την καλή συντυχία να μιλήσουμε με τους δημιουργούς του δίσκου και να παρουσιάσουμε τις επιδιώξεις και τα μουσικά όνειρα τους. Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή συνομιλήσαμε με τον πάντοτε προσηνή και εύχαρι κιθαρίστα της μπάντας, τον χειμαρώδη Σπύρο Φουσέκη.
Γεια σου Σπύρο, χαίρομαι που συνομιλώ μαζί σου, πες μου λίγα λόγια για τους Destiny Calls;
Οι Destiny Calls δημιουργήθηκαν τον Ιανουάριο του 2024 έπειτα από την απόφαση μου τον Νοέμβριο του 2023 να αποχωρήσω από τους Mercury και να τρέξω την μουσική πραγματικότητα όπως την ήθελα και την αντιλαμβανόμουν, με γρήγορες αποφάσεις, πρόγραμμα δράσης, καλές μουσικές αλλά κυρίως καλά vibes, πράγμα το οποίο θεωρώ βασικό πλέον στην μουσική μου πορεία καθώς ως γνωστόν εφόσον δεν βιοποριζόμαστε από την μουσική και λειτουργεί ως βαλβίδα εκτόνωσης και δημιουργίας, πρέπει βασικά να περνάμε καλά. Εάν αυτό δεν συμβαίνει αλλά έχεις ένα ΜΟΝΙΜΟ βραχνά, πρέπει κάτι να γίνει για να αλλάξει. Εγώ λοιπόν έφτασα στο σημείο όπου η κατάσταση είχε βαλτώσει και δεν υπήρχε όλη αυτή η επικοινωνία και η συνοχή που θα επέτρεπε να πάει η μπάντα λίγο παραπέρα. Ανακοίνωσα την απόφαση μου λέγοντας πως θα ξεκινήσω καινούργιο σχήμα, παίρνοντας φυσικά και όλη την καινούργια δουλειά καθώς την είχα συνθέσει ο ίδιος μουσικά και στιχουργικά και εάν κάποιος θα ήθελε να έρθει μαζί μου ήταν καλοδεχούμενος, όλα αυτά με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς δεύτερες σκέψεις, είπαμε να έχουμε το σωστό vibe.
Τελικά οι 3-Παπαπέτρος, Αδαμόπουλος, Γεωργίου δέχτηκαν το challenge και ξεκινήσαμε.
Με ανοιχτή διάθεση και θέληση άρχισαν οι auditions για την θέση του τραγουδιστή και πολύ σύντομα δικαιωματικά και με απόλυτη ομοφωνία το σχήμα συμπλήρωσε η (σ.σ η εξαιρετική…) Αγγελική Ροσσολάτου.
Οι συμπληρωματικές ηχογραφήσεις ξεκίνησαν σύντομα μετά από μερικές πρόβες γνωριμίας με την Αγγελική και με σειρά προτεραιότητας ηχογραφήθηκαν οι φωνές και το μπάσο από τον Λουκά τον Αδαμόπουλο καθώς αρχικά το όργανο είχε ηχογραφηθεί από τον προηγούμενο μπασίστα των Flying Mercury. Στο σημείο αυτό να πούμε ότι ουσιαστικά ξεκινήσαμε την τελική παραγωγή από την αρχή, ανοίγοντας ξανά ένα project το οποίο είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί αλλά επανατοποθετήθηκε στην καινούργια πραγματικότητα.
Το τόλμημα φαίνεται να απέδωσε και φτάσαμε στο σημείο να έχει δημιουργηθεί ένα σχήμα που προάγει την μουσική του με θετική ενέργεια , έχοντας ως βάση την μουσική τα τραγούδια του δηλαδή αλλά κρατώντας ένα βασικό στοιχείο: Την ομάδα, την υποστήριξή και το να περνάμε καλά μέσα σ’ αυτήν.
Χρόνια στο μουσικό προσκήνιο…Τι έχει αλλάξει στον ήχο σου/σας από την εποχή του πρώτου σου/σας album στο μουσικό γίγνεσθαι της Ελλάδας;
Όπως θα θυμούνται οι πιο παλιοί, η πρώτη μου δισκογραφική παρουσία ήταν στα 90’ς και πιο συγκεκριμένα το 1993 με SILVER RISC και το "Anything she does".
Έπειτα από 32 χρόνια η βασική διαφορά είναι ο τρόπος επικοινωνίας της μουσικής με αυτή την έκρηξη της τεχνολογίας και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου ο οποιοσδήποτε έχει μια άποψη για οτιδήποτε κυρίως χωρίς να διυλίζει τον τρόπο σκέψης του. Επιπρόσθετα ο ήχος έχει αλλάξει δραστικά και τα παιξίματα, πράγμα πολύ λογικό καθώς η μουσική δεν μένει ποτέ στάσιμη. Αλλάζουν οι εποχές, οι καταστάσεις και ο τρόπος έκφρασης μετουσιώνεται σε μουσική, από εκεί και πέρα ο κάθε μουσικός περνάει τα προσωπικά του βιώματα.
Ποιες είναι οι κύριες επιρροές των Destiny Calls, πως θα περιέγραφες τον ήχο τους;
Οι Destiny Calls έχουν μια σαφή αναφορά στον ήχο των '80ς από μπάντες όπως οι Journey, οι Europe, οι Whitesnake, oι Survivor, αλλά και ότι παίζεται σήμερα με άμεση επιρροή από Σκανδιναβία του 2010 και πέρα, από μπάντες όπως οι Ηeat, Eclipse, WET, Τalisman.
Υπάρχει μια σαφέστατη δυσπιστία του Ελληνικού κοινού προς τα εγχώρια συγκροτήματα, που πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό;
Νότη μου, η δυσπιστία υπάρχει εφόσον υπάρχουν προχειροδουλειές και μπάντες που δεν πιστεύουν αυτό που κάνουν. Ο ακροατής δεν τρώει πια κουτόχορτο, το internet πλέον είναι μέσα σε κάθε σπίτι και smartphone επομένως μπορείς ΑΜΕΣΑ να συγκριθείς με τον οποιοδήποτε και να ξεκαθαριστεί εάν είσαι αληθινός ή fake. Για αυτό τον λόγο θεωρώ πως ο κάθε καλλιτέχνης θα πρέπει:
Πρώτον να πιστεύει αυτό που κάνει και να γίνεται καλύτερος κάνοντας practice και δεύτερον α συγκρίνει τον εαυτό του με τις μεγάλες μπάντες που θαυμάζει, ώστε να βελτιώνεται οχι μόνο μουσικά αλλά και κοινωνικά, επαγγελματικά και στο σύνολο του ως καλλιτέχνης.
Πως κατέληξες στην κιθάρα; Ποιες ήταν οι αγαπημένοι σου μουσικοί που σε επηρέασαν;
Στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών ένας γείτονας μου, μου δάνεισε το "Blizzard of Oz" του Ozzy Osbourne και ακούγοντας τα σόλο του Randy Rhoads, αποφάσισα να γίνω κιθαρίστας. Πέρα από τον εκλιπόντα, αγαπημένοι μου κιθαρίστες είναι ο Eddie Van Halen, o John Norum, o John Sykes, ο Neal Schon, o George Lynch και ο Adrian Vandenberg. Εννοείτε και οι αντίστοιχες μπάντες τους.
Ποια τα αγαπημένα σου Silver R.I.S.C, Flying Mercury, Danger Angel και Destiny Calls τραγούδια και γιατί;
Μου αρέσει που καλύπτεις όλες τις κυκλοφορίες μου, μέσα στα χρόνια. Λοιπόν οι SILVER RISC είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο στην μουσική μου πορεία.
Προσωπικά όμως θα διαλέξω το "The Scream" που είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψα ever σε στίχους και μουσική στα 17μου, και νοιώθω ότι έχει ακόμα εκείνη την φλόγα και την ορμή που το έκαναν ένα δυνατό track.
Από τους Dangel Angel θα διαλέξω το "I’ll be there for you", το οποίο γράφτηκε για την κόρη μου που τότε ήταν 2 ετών.
Από τους Destiny Calls, είμαι παθιασμένος με ΟΛΟ το cd χωρίς να κάνω διακρίσεις, ωστόσο ένα μεγαλύτερο αντάριασμα έχω με τα "Tonight", το "Lonely days Lonely nights" και το "Angel". Ξέρω είπες για ένα, αλλά πραγματικά δεν είναι μόνο ένα, κι αυτό γιατί και τα εννέα τραγούδια έχουν από μία ιστορία που ήταν πραγματική και είμαι απόλυτα συνδεδεμένος με αυτήν καθώς και τα πρόσωπα που υπήρξαν η αιτία να υπάρξει η έμπνευση. Anyway τα τρία αυτά τραγούδια με εξάπτουν και με συγκινούν βαθιά κάθε φορά που τα ακούω και παίζω.
Πως νοιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική σας;
Νοιώθω υπέροχα, λαμβάνω την μεγαλύτερη ικανοποίηση που θα μπορούσα να έχω από οτιδήποτε και είναι μία επιβεβαίωση ότι οι αφενώς οι κόποι μου δεν πήγαν χαμένοι αλλά και οι εμπνεύσεις μου άγγιξαν κι άλλους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που έκαναν εμένα να γράψω μουσική.
Όπως λοιπόν γράφω στα thanks μου στο cd: I hope that you enjoy and maybe identify yourself in the music and lyrics.
Ποια εμφάνιση σου θυμάσαι πιο έντονα από τα πολλά live που έχεις συμμετάσχει;
Σημαντικά και βαρυσήμαντα λόγω των ονομάτων είναι η μίνι περιοδεία με τους Winger και το live της παρουσίασης της πρώτης δουλειάς των Danger Angel με τον Jeff Scott Soto , το πρώτο live των RISC το 2019 μετά από καιρό.
Εμένα όμως η κορυφή μου είναι το live για τα 20 χρόνια του Rockpages. Οι μπάντες που καλύψαμε τις θαύμαζα από πάντα και τις άκουγα ανελλιπώς. Raw Silk, Trademark, Νοκ Αουτ, Douglas. Τι να λέμε τώρα συναισθηματικά χτύπησα κορυφές, παιδευτήκαμε για να γίνει πραγματικότητα αλλά τίποτα δεν γίνεται χωρίς προσπάθεια. Και έπαιζα SILVER RISC με τους RISC και ταυτόχρονα Raw Silk με τον Φλωράκη, ρε συ έπαιξα το "Street Girl" που στα 90ς είχα λιώσει το βινύλιο!!! Πολύ θα ήθελα να έπαιζα μαζί τους, τους ΛΑΤΡΕΥΩ!!!, Trade Mark με τον Άγγελο στη φωνή, Νοκ αουτ με τον Γιατρουδακη και έπαιζα τα σόλο του αγαπημένου φίλου Γιάννη Σαλίχου, ενώ γνώρισα και τον θεούλη Κονταξάκη που στην πρώτη πρόβα είπε πόσο ευχαριστημένος είναι από την απόδοση των κομματιών των Douglas. Μόνο χαμόγελα και θετικά vibes!! A million thanks Sakis & Yiannis.
Λίγα λόγια για το "Into the night", το πρώτο Official Lyric Video της μπάντας;
Είναι η αρχή ενός όμορφου ταξιδιού των Destiny με ένα όμορφο power hard rock τραγούδι που μιλάει για ανθρώπινες σχέσεις και για τις τροπές που παίρνει η ανθρώπινη καθημερινότητα όταν δύο άνθρωποι αποφασίζουν να χωρίσουν μία κοινή ζωή. Ο ρυθμός και το δυνατό riff μας έκαναν να αποφασίσουμε το συγκεκριμένο τραγούδι να είναι η γνωριμία της μπάντας με τον κόσμο.
Τι σημαίνει για σένα το Melodic, AOR, Hard Rock και ποια η γνώμη σου για το σημερινό Melodic, AOR, HardRock, καθώς και την ανάλογη Ελληνική σκηνή;
Είναι η έκφραση συναισθημάτων μέσω όμορφων μελωδιών και στίχων που έχουν κάτι να πουν χωρίς να είναι γλυκανάλατοι. Υπάρχει μία σειρά από μπάντες που πολλές φορές έχουν την τάση να ακούγονται ίδιες χωρίς συγκριτικά πλεονεκτήματα. Ελάχιστες είναι οι μπάντες που ξεχωρίζουν.
Η Ελληνική σκηνή γενικά είναι πίσω σε αυτό, είμαστε γενικά Heavy metalades, δεν είναι κακό, έτσι είμαστε σαν κοινό. Υπάρχουν όμως και λαμπρά παραδείγματα που έχουν κάτι να πουν. Ενδεικτικά πέρα από την μπάντα μου θα αναφέρω τους Stellar Veil, τους Middle Earth και τους Wild Machine.
Πόσο διαφορετική είναι η προσέγγιση σου στη μουσική που ακούς τώρα, σ’ σχέση με το παρελθόν;
Δεν έχει αλλάξει ο τρόπος που ακούω μουσική, συνεχίζω να ακούω τα πάντα με ιδιαίτερη προτίμηση στο Hard Rock, απλά λόγω χρόνου δεν έχω την υπομονή να τα ακούσω όλα μέχρι τέλους εάν δεν μου αρέσει πολύ. Στα πρώτα μέτρα καταλαβαίνω εάν μου ταιριάζει.
Ποια είναι τα επόμενα βήματα των Destiny Calls;
Οι Destiny Calls θα κλείσουν για να κάνουν κάποια ακόμα Live μέχρι το τέλος του 2025, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσουν καινούργιο lyric video και ίσως κανονικό video clip.
Επιπλέον έχω αρχίσει να μπαίνω σε creative mood που σημαίνει ότι αρχίζω να γράφω στίχους και μουσική για το επόμενο Destiny Calls και όταν θα είμαι έτοιμος να ξεκινήσω την προπαραγωγή.
Ποιος γράφει τα τραγούδια στην μπάντα;
Στίχοι και μουσική στην πρώτη αυτή δουλειά έχουν γραφτεί όλα από εμένα εκτός από το "Falling Αpart" που οι στίχοι γράφτηκαν από τον Πέτρο Παπαπέτρο και από εμένα.
Το πιο πιθανό θα είναι να ακολουθηθεί η ίδια συνταγή έκφρασης και δημιουργίας από τον υποφαινόμενο.
Πώς βλέπεις το μέλλον της Ελληνικής σκηνής;
Η Ελληνική σκηνή έχει παρελθόν παρόν και μέλλον. Πλέον έχουμε μπει στην διεθνή ατζέντα και έχουμε να δείξουμε κάτι σαν μονάδες και μπάντες. Νομίζω ότι αντιμετωπιζόμαστε πλέον σαν ίσοι.
Ποια είναι η ανταπόκριση του κοινού σε εσάς και στην πρώτη κυκλοφορία σας μέχρι σήμερα;
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκλονιστική, ένιωθα ότι τα κομμάτια έχουν κάτι να πουν, αλλά αυτό που έχει γίνει ξεπερνά κάθε προσδοκία. Νομίζω ότι η σκηνή είχε ανάγκη από κάτι αντίστοιχο και αυτό φάνηκε στα live και στα social media. O κόσμος αγκάλιασε το "Into the Νight" και το παίζει συνέχεια, επιπλέον στο Spotify π.χ. σε 20 ημέρες το cd απέκτησε πάνω από 3172 listeners ενώ το "Alive" έχει μπει στο playlist ραδιοσταθμών σε Ισπανία, Ιταλία και Γερμανία. Μάλιστα πριν λίγες ημέρες μου ζητήθηκε από την εταιρία μου να ετοιμάσω jingles που θα αναγγέλλω τους Destiny για τους ακροατές των αντίστοιχων σταθμών.
Εντυπωσιακό εε;; Αυτό ήταν σίγουρα κάτι που δεν το περίμενα ποτέ.
Anyway, εμείς πιστεύουμε πολύ σε αυτό που κάνουμε και αυτό θέλουμε να μεταφέρουμε και στον κόσμο στα live μας, την ένταση της καλοπαιγμένης hard rock μουσικής με την αίσθηση των '80ς. Να είστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε.
Μεγάλη είναι και η υποστήριξη που έχουμε από την εταιρία μας την Hyper Star Entertainment και την μητρική της Inside out records. Ευχαριστούμε πολύ τον παλιόφιλο Ethan Snow και τον Κυπριανό Γρηγορίου, love you guys!!!
Ποιες είναι οι πρώτες σου μουσικές μνήμες;
Οι πρώτες μου μουσικές μνήμες έρχονται από ένα σπίτι που το ραδιόφωνο έπαιζε Ελληνική μουσική όλων των ειδών. Δεν μπορώ να πω ότι ήταν και το καλύτερο μου, ωστόσο ψάχνοντας σιγά σιγά βρήκα τον δρόμο μου. Στην τρυφερή ηλικία των 9 ξεκίνησα κάποια μαθήματα κιθάρας στην Κρήτη στα Χανιά που μέναμε οικογενειακώς λόγω μεταθέσεων των γονιών μου. Το πως με ξεκίνησαν οι γονείς μου δεν το θυμάμαι, όμως θυμάμαι ότι πολύ σύντομα δεν ήθελα και τα παράτησα, ποιος να μου το έλεγε 45 χρόνια μετά πλέον δεν μπορώ χωρίς κιθάρες... Και κάτι ακόμα, ο πρώτος μου δίσκος ήταν το "Eye of the Tiger" από Survivor.
Τι θυμάσαι από το ξεκίνημα στους Silver R.I.S.C.;
Μόλις τελείωσα το σχολείο και πέτυχα στο Πανεπιστήμιο, βρεθήκαμε με τον παιδικό μου φίλο τον Δημήτρη τον Γασπαράτο και αποφασίσαμε να κάνουμε πράξη το όνειρο μας, να παίξουμε μουσική και φτιάξουμε συγκρότημα. Περάσαμε πολλά για να πάρει την τελική του μορφή, κάναμε αρκετά Live και γνωρίσαμε πολλούς ανθρώπους που μας βοήθησαν στο ξεκίνημα μας, αυτό αλλά και ανθρώπους που παρέμειναν φίλοι μας μέχρι σήμερα. Γενικά υπάρχει ένα διάχυτο συναίσθημα αγάπης και δεσίματος με τους Risc και για εκείνη την εποχή.
Ήμασταν παιδιά που κυνηγούσαμε το αδιανόητο και παίζαμε μουσική σαν να μην υπάρχει αύριο!
Ωραίες και αθώες εποχές, τρελά πάρτυ και Live με κολλητούς, όλα σούπερ!!!
Πως νοιώθεις όταν έρχεται κόσμος και σου λέει πως θαυμάζει την μουσική των Silver R.I.S.C. , αποδεικνύοντας έτσι ότι τα τραγούδια σας άντεξαν στην δοκιμασία του χρόνου;
Το συναίσθημα είναι απερίγραπτο και όπως είπα θεωρείται επιτυχημένη η μουσική που αγγίζει τις ψυχές των ανθρώπων σε συνδυασμό με τους στίχους.
Πες κάποιες αστείες, περίεργες στιγμές με το group (στις συναυλίες ή στις πρόβες/ ηχογραφήσεις);
Το ποιο παράξενο είναι να ξεκινάς ηχογραφήσεις με μια συγκεκριμένη σκέψη και τελικά να καταλήγεις αλλού. Αυτό έγινε με το "Angel" το οποίο το είχα στο μυαλό μου σαν μπαλάντα και όταν κούρδιζα για να γράψω τον οδηγό, έπαιζα το riff και την ρυθμική αγωγή που τελικά έγραψα, με σταματάει λοιπόν ο Ethan που με ηχογραφούσε και μου λέει: τι είναι αυτό;; Τίποτα εδώ, χαζολογάω του απαντώ.
Παίξε το, ξανά μου λέει, το επαναλαμβάνω και τότε με βάζει να κάνω recording.
Έτσι θα το πάμε το κομμάτι μου λέει! Και έτσι βγήκε το "Angel" στη μορφή που κυκλοφόρησε.
Τελικά γιατί ενώ, εσύ συνδημιούργησες τους Danger Angel/FlyingMercury, δεν συνέχισες στο group; Τι έγινε και αποχώρησες και τι έφταιξε στ’ αλήθεια;
Είναι δύο διαφορετικές ιστορίες,
Ναι, τους Danger Angel τους έφτιαξα μαζί με τον Ethan και μου ζήτησαν να φύγω το καλοκαίρι του 2010 αφού είχαμε κυκλοφορήσει την πρώτη μας δουλειά. Θεώρησαν ότι δεν μπορούσα να τους ακολουθήσω στα σχέδια που είχαν για την μπάντα – διεθνή καριέρα κτλπ. Το δέχτηκα με μεγάλη πίκρα και δεν μπορούσα να κάνω και διαφορετικά.
Ωστόσο το τραγικό του πράγματος ήταν ότι θα το έκανα από μόνος μου μέχρι τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς για συγκεκριμένους λόγους.
Πρώτα από όλα δεν μου άρεσε καθόλου το mentality που είχε αναπτύξει η μπάντα εσωτερικά σε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς αφού ήταν εντελώς αντίθετο από αυτό που εγώ ήθελα για την μπάντα και το φαίνεσθε της.
Ωστόσο ο πιο σοβαρός λόγος ήταν ότι αντιμετώπιζα σοβαρά θέματα ανακατάταξης εργασίας που δεν σήκωνε αναβολές και περιθώρια λάθους. Last but not least τα παιδιά μου ήταν πολύ μωρά και ήθελαν επιπλέον προσοχής και ανάγκης. Συνεπώς αυτό θα γινόταν με τον έναν ή άλλον τρόπο, και αυτό είναι κάτι που το λέω πρώτη φορά δημόσια.
Η αποχώρηση μου λοιπόν έγινε με αυτόν τον άσχημο τρόπο και ουσιαστικά δημιούργησε συνειδησιακά προβλήματα και μία μεγάλη πικρία που κλόνισε ανθρώπινες σχέσεις δεκαετιών που τελικά πέρασαν πολλά χρόνια για να αποκατασταθούν.
Flying Mercury: Καταρχήν η μπάντα δεν ήταν δικιά μου, με προσκάλεσε ο Μιχάλης ο Τάμπου και ο Γιάννης ο Καλύβας σε αυτό το σχήμα που είχαν φτιάξει. Αρχικά δεν ήθελα να πάω και με παρότρυνε ο 30χρονια φίλος μου ο Μάκης ο Τσελέντης (2002GR, Velvet Gang), λέγοντας μου ότι είναι καλά παιδιά και έχουν δυνατότητες συμπληρώνοντας ότι ίσως εκεί βρω αυτό που ψάχνω. Και τελικά δεν είχε άδικο, άρχισα να περνάω καλά μαζί τους και το χτίσαμε σιγά σιγά με κόπο και αλλαγές μελών και καινούργια κομμάτια, έφερα 4 κομμάτια τα οποία ηχογραφήθηκαν στην κυκλοφορία του 2015 με γενικό τίτλο "Love is a Mystery".
Περάσαμε 10 χρόνια μαζί και εγώ την δούλευα την μπάντα σαν να είναι δική μου και ο ιδρυτής της χωρίς να είμαι. Ο κόσμος αυτό νόμιζε ότι ήταν δική μου και το όνομα μου συνυφασμένο με τους Mercury. Περάσαμε όμορφες και δύσκολες στιγμές για τις όποιες δεν μετανοιώνω και τις θυμάμαι με πολύ αγάπη ΟΛΕΣ. Όμως έρχεται και η στιγμή που κάποια πράγματα δεν έχουν νόημα να συνεχίσουν, πόσο μάλιστα όταν δεν αναγνωρίζεται η αξία της προσπάθειας, πήρα λοιπόν τον δικό μου δρόμο και την συνέχεια την ξέρετε.
Υπάρχουν κάποια ακυκλοφόρητα τραγούδια που δεν μπήκαν στους δίσκους που κυκλοφορήσατε;
Ναι υπάρχουν από τους SILVER RISC που μπορεί ίσως να δουλεύουν ξανά για μελλοντική δουλειά της μπάντας.
Οι Destiny δεν έχουν αφήσει κάτι εκτός, ίσως κάποιες versions του Falling apart, που θα μπορούσαν να γίνουν κάτι. Το συγκεκριμένο κομμάτι το έγραψα 4 φορές για να καταλήξουμε στην μορφή της μπαλάντας.
Υπήρξαν στιγμές στη διάρκεια της πορεία σου που σκέφτηκες να τα παρατήσεις, που ένοιωσες ότι δεν βγάζει πουθενά, στην Ελληνική πολύπαθη μουσική σκηνή;
Ναι, Νότη έφτασα σε αυτό το σημείο όταν σταμάτησα με τους Danger Angel, με πολύ μεγάλη απογοήτευση έβλεπα όλο αυτό το οποίο αγαπούσα να μην οδηγεί πουθενά , ούτε στα βασικά, δηλαδή την προσωπική ευχαρίστηση. Και σταμάτησα να παίζω μουσική για 10 μήνες περίπου, μετά όμως σιγά σιγά μου ήρθε ξανά η όρεξη βέβαια...
Είναι δύσκολο είναι να βρει ένας μουσικός ή ένα συγκρότημα ένα προσωπικό ήχο, έναν δικό του δρόμο έκφρασης;
Ναι, είναι πολύ δύσκολο, αρχικά όλοι μιμούμαστε τα είδωλα μας αλλά το θέμα να μην γίνεις κλώνος αλλά original με επιρροές, με μελέτη και με το ένστικτό του ο καθένας οδηγείται στον σκοπό της ζωής του.
Τι σου αρέσει να ακούς περισσότερο αυτό τον καιρό;
Ακούω συνέχεια την κυκλοφορία μας, και κάποια αγαπημένα άλμπουμ από τα '90ς όπως Mr.Big το "Leanin to it" και από White Lion το "Main Αttraction"
Πότε δημιουργηθήκατε, ποιος είχε την ιδέα για το όνομα του συγκροτήματος κι αν για εσάς σημαίνει κάτι;
Η μπάντα δημιουργήθηκε τον Ιανουάριο του 2024 και το όνομα είναι δικιά μου έμπνευση. Και τελικά ήταν εύκολη υπόθεση καθώς τριγύριζε στο μυαλό μου χρόνια. Θες αυτός ο πίνακας στο σπίτι μου Destinyis Calling με θέμα εμένα και τα παιδιά μου. Θες η ετικέτα από τα λευκά κρασιά που φτιάχνω; (Destiny’s Calling), οπότε το πεπρωμένο ήταν ξεκάθαρο Destiny Calls.
Από πού αντλείτε τα θέματα των τραγουδιών κι αν μέσα από αυτά θέλετε να περάσετε τα δικά σας μηνύματα;
Τα τραγούδια μας εμπνέονται από την καθημερινότητα της ζωής και την συναισθηματική ένταση και αστάθεια που υπάρχει στις μέρες μας. Τελικά με λίγη καλή θέληση και άλλη οπτική γωνία, όλα μπορούν να διορθωθούν!
Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του rocktime.gr;
Σας ευχαριστούμε πολύ για την υποστήριξη και σας περιμένουμε στο επόμενο live μας να τα πούμε από κοντά και να γνωριστούμε. Rock on!!!
