Uriah Heep: "Outsider"

21/07/2014

Κατηγορία: Κριτικές

3228

Το ”Outsider” είναι η 24η στουντιακή κυκλοφορία της μπάντας και η πρώτη μετά τον άδικο χαμό του Trevor Bolder και με νέα παρουσία του αντικαταστάτη του, Dave Rimmer. Ήταν άλλωστε επιλογή του μακαρίτη κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων και αποτέλεσε το φυσικό αντικαταστάτη του και δια στόματος του εμβληματικού Mick Box.

 

Θα έλεγα μάλιστα ότι αποτελεί μία φυσική συνέχεια και δημιουργία στο γνωστό  Heep ύφος που αγαπήσαμε όλοι εμείς οι οπαδοί του γκρουπ  και φυσικά είναι από τα αγαπημένα του www.rocktime.gr . Από το εναρκτήριο  "Speed of Sound", στο περισσότερο ενδοσκοπικό τραγούδι που κλείνει το δίσκο , το  "Say Goodbye", το  “Outsider” αποδεικνύει ότι οι  κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα δίσκο με όλα τα στοιχεία του παρελθόντος που τους έκαμαν μεγάλους σε συνδυασμό με καινούργιες ιδέες που τους απομακρύνουν από αρτηριοσκληρωτικές και στάσιμες συνθέσεις.
Ένα βασικότατο στοιχείο που φωνάζει ότι πρόκειται για κλασικοροκάδική δημιουργία είναι ο ήχος από ένα  Hammond όργανο και φυσικά οι φίλοι μας και αγαπημένοι του ελληνικού κοινού το χρησιμοποιούν σε αφθονία! Θα σας προέτρεπα να ακούσετε αυτόν το δίσκο με ανοιχτόμυαλη διάθεση  εκτός εάν περιμένετε το μεγαλείο του “Look at Yourself” και του  “Demons and Wizards” με τον αέρα των 70ς τότε μάλλον θα σας κακοφανεί .Όμως θα έχετε αδικήσει τη μπάντα , διότι  η παραγωγή είναι κρυστάλλινη , η μουσικότητα των μελών είναι αδιαμφισβήτητη και το “Outsider”  δεν απευθύνεται μόνο στους φανατικούς των  Heep , αλλά για τον καθένα που αρέσκεται στο βαρβάτο  hard rock ή σε αυτόν που θέλει να κάμει ένα διάλλειμα από τη  ηχητική ρύπανση που έχει κατακλείσει τα μουσικά ακούσματα του σήμερα .  Είναι η δημιουργία από ένα ιστορικό συγκρότημα  που είναι επιτυχημένο στο χώρο , παρά τις αλλαγές , τις απώλειες μελών, για 45 χρόνια!
Όπως και τα προηγηθέντα  “Wake the Sleeper”  και “Into the Wild” που θεωρώ ότι είναι προτάσεις αξιολογότατες μουσικά , έτσι και το “Outsider” επικεντρώνεται περισσότερο στο  Heep  blues-based rock παρά στο  progressive rock παρελθόν τους. Ακούστε το "The Law" μεταξύ άλλων και εάν δεν σας αρέσει , αγοράζω εγώ το δίσκο και πάλι! Ανυπομονούμε να τους δούμε και πάλι σε κάποια μουσική σκηνή της Αθήνας διότι 3 χρόνια έλλειψης μας δημιούργησαν στερητικό σύνδρομο

Νότης Γκιλλανίδης