Για να έρθουμε στο σήμερα, οι  BRS δεν είναι πλέον (για την ακρίβεια) η μελωδικότατη rock/AOR μπάντα. Με το "Love Hate Conspiracies", το συγκρότημα αναπροσαρμόζει το μουσικό του ύφος και γίνεται περισσότερο ενδιαφέρον, κατά την ταπεινή μουσική κρίση του γράφοντα.
Επίσης, ο νέος δίσκος παρουσιάζει δύο νέα μέλη που συνεπικουρούν πλέον τα αρχικά μέλη, Pete Godfrey, Rob Naylor (στο μπάσο) και  Lee Revill (στις κιθάρες). Συγκεκριμένα, οι Neil Hibbs (πρώην  Arkhams Razor, Shy) προσδίδει στις κιθάρες ένα πιο έντονο χρώμα ενώ ο  Andy Chemney στα τύμπανα δυναμώνει την ρυθμική γραμμή καθώς ξαναβρίσκει τον Rob Naylor (στο μπάσο) που συνυπήρξαν σε μία άλλη ενδιαφέρουσα μπάντα, τους Angels Or Kings.
Τι να περιμένετε λοιπόν να ακούσετε στο "Love Hate Conspiracies";  Σίγουρα βαρύτερο ηχητικό αποτέλεσμα από ό,τι το Speedway. Υπάρχουν (ευτυχώς και μπράβο) τα μεγάλα μελωδικότατα ρεφραίν εμπλουτισμένα όμως με ευφάνταστα κιθαριστικά ριφ!
Το εναρκτήριο "Another Freak" έχει περισσότερο αμερικανική παρά εγγλέζικη μουσική προσέγγιση προσομοιάζοντας τους Nickelback με βαρύτερο και μεταλικότερο ήχο!!
Το "Live & Die" που ακολουθεί αποπνέει μία βαρύτερη αίσθηση  με εξαιρετικά φωνητικά από τον Pete Godfrey. Το "Wake Up" θα σας θυμίσει μία εξαιρετική σύνθεση του πρώτου δίσκου, το "Dangerous". Πολύ ενδιαφέρον το "Exit Wounds" γεμάτο αρμονικότητα παραπέμπει πίσω στα 80ς, ταξιδιάρικο και νεανικότατο.
Αγαπημένη σύνθεση το "Something In Your Kiss" με μουσικά ψήγματα από '80ς και Def Leppard με σπουδαία αποτελέσματα.
Το ομώνυμο "Love Hate Conspiracies" είναι πραγματικά μία πολύ εύηχη σύνθεση μελωδικότατη,  με μοντέρνα επίστρωση στο μεσαίο τμήμα της σύνθεσης. Το "Arms Wide Open" με πιάνο στην έναρξη, μελένια στιχάκια, φωνητικά που προσομοιάζουν στον υπέρτατο J.B.Jovi …εεε… Τι περιμένετε ; ΜΙΑ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΜΠΑΛΑΝΤΑ!!!
 Στο "It Is Over" η σύμπραξη του Pete Godfrey με τον μοναδικό  Paul Laine απογειώνει το τραγούδι και το κάνει μοναδικό, δραστικότατη η συνύπαρξη κιθάρας και πλήκτρων.  Και εκεί που θεώρησα ότι τα είχα απολαύσει όλα, έρχεται το "Sometimes" που μου υπενθύμισε τους λόγους που αποθέωσα την πρώτη δημιουργία της μπάντας:
μελωδικότατο χαρντροάδικο κομμάτι, πλούσια χορωδιακά φωνητικά, πλήκτρα, φαζαριστές κιθάρες, το "Rise Again" λέγεται μία σκοτεινή σύνθεση πριν καταλήξει στη μελωδικότητα της επωδού!
 Για το κλείσιμο το "Turn On The Night’ σύνθεση του Steve Brown των Trixter και των Tokyo Motor Fist το πιο ξεσηκωτικό κομμάτι του δίσκου, απόλυτα καλοκαιρινό χιτ  που θα θυμίσει την υπέρτατη μπάντα των Bon Jovi όταν με τον Richie Sambora και τα άλλα παιδιά έγραφαν μόνον επιτυχίες.
Πραγματικά, μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες για το 2018!Ακούστε το και θα με καταλάβετε!

Νότης"Blood Red Saint" Γκιλλανίδης