Αποφασισμένοι να παίξουν heavy metal σαν power trio, δοκίμασαν αρκετούς μπασίστες, μεταξύ των οποίων και κάποιον Joe De Maio, ώσπου την Άνοιξη του 1980 κυκλοφόρησαν το πρώτο τους lp με δικές τους οικονομίες (”Rock Hard”) και μπήκαν σαππόρτ στην αμερικάνικη περιοδεία των Judas Priest, κάτι που σύντομα οδήγησε σε ένα συμβόλαιο με την Arista Records, την κυκλοφορία ενός ep (“Full Throttle”) και μερικούς μήνες αργότερα, όταν στη θέση του μπασίστα ο Garry Bordonaro αντικατέστησε τον Steve Starmer. Τον Ιούνιο του 1981 επανακυκλοφόρησαν 10 από τα κομμάτια τους ως το επίσημο ντεμπούτο τους, με τίτλο το όνομά τους (“The Rods”). Mαζί με αυτό της επόμενης χρονιάς, το “Wild Dogs” έμελλε να γίνουν δύο cult κυκλοφορίες για το αμερικάνικο metal, που ερχόμενο από το underground χτύπησε την πόρτα των μεγάλων εταιριών, όμως σύντομα απορρίφθηκε ως μη εμπορεύσιμο.

«Είχε έρθει να μας δει να παίζουμε live ο ίδιος ο Clive Davis, o πρόεδρος της Columbia. Το ξέραμε και ήμασταν ενθουσιασμένοι. Κάναμε τα δικά μας, τα καθιερωμένα. Πάνω στην πώρωση ενός εκτεταμένου guitar solo, ο David ανέβηκε στα μπροστινά τραπέζια κι άρχισε να κλωτσάει ποτήρια, μπουκάλια, να πηδάει από το ένα τραπέζι στο άλλο. Μετά μας το είπαν. Ο Davis φορούσε ένα λευκό κοστούμι που έγινε εμπριμέ, την ώρα που σπασμένα γυαλιά τινάζονταν εδώ και κει. Δάγκωσε το πούρο του, σηκώθηκε κι έφυγε βλαστημώντας. Προφανώς, αυτό δε μας έκανε και πολύ καλό, από επαγγελματική άποψη».
Η προσέγγιση των Rods ήταν από την αρχή σαφής και αμετακίνητη: ατόφιο, γρήγορο, ογκώδες heavy metal, φτιαγμένο για να παίζεται σε απόσταση αναπνοής από το κοινό. Gang ρεφραίν, βαρυκόκκαλα ριφ (κάτι ανάμεσα σε Sabbath και Ted Nugent), συχνά ξεσπάσματα σε μανιώδη σόλο από τον Feinstein, και μια ρυθμική βάση που βομβάρδιζε ανελέητα, Ακολούθησαν πέντε άλμπουμ μέσα σε πέντε χρόνια και διαρκείς περιοδείες σαν support σε Ozzy, Motorhead, Metallica, Exciter, Raven.
Από τα μέσα του ’83 η Arista τους αποδέσμευσε, καθώς οι πωλήσεις δεν έκαναν ποτέ το άλμα που χρειαζόταν, αλλά εκείνοι επέμειναν μέχρι το 1986, πριν εγκαταλείψουν την προσπάθεια, χωρίς ποτέ όμως να διαλυθούν. Feinstein και Bordonaro ακολούθησαν «κανονικές» δουλειές, ενώ ο  Canedy είχε ήδη αρχίσει να ασχολείται με την παραγωγή και το μάνατζμεντ ανερχόμενων τότε μέταλ συγκροτημάτων όπως οι Anthrax και οι Overkill.
25 χρόνια αργότερα, το 2011, αντιλαμβανόμενοι από το internet ότι μέσα στα χρόνια υπήρχε πολυπληθές νέο κοινό που τους είχε στο μεταξύ ανακαλύψει, κυκλοφόρησαν το “Vengerance” και ξεκίνησαν, αυτοδιαχειριζόμενοι το όνομά τους να κάνουν μια δεύτερη καρριέρα. Περιοδείες σε μεγάλα ευρωπαϊκά φεστιβάλ ακολούθησαν, καθώς και μικρής κλίμακας εμφανίσεις στην Αμερική, με την ανταπόκριση να είναι από ενθουσιώδης ως συγκινητική, ενώ το 2015 ακολούθησε το εξίσου δυνατό lp “Hollywood”. Σαν να μην έχει περάσει μέρα από το 1982.
Στο πλαίσιο του καινούριου δίσκου ηχογράφησαν 11 καινούρια κομμάτια (και μια επανεκτέλεση του φοβερού “Crank It Up” ως bonus track για την βινυλιακή εκδοχή), τα μισά τουλάχιστον από τα οποία έχουν ήδη τεστάρει στις συναυλίες τους τα τελευταία δύο χρόνια. Η όλη δουλειά έγινε στο Barn Castle και τα Nire Studios, με ηχολήπτες από κοινού τους Lonnie Park, Carl Canedy και Eric Chesek. Είναι το 9ο lp τους, που έχει τίτλο “Brotherhood Of Metal”έχει σαν εξώφυλλο μια φουτουριστική εκδοχή του Κέρβερου από το “Wild Dogs” και απευθύνεται σε χεβυμεταλλάδες που μπορούν να οσμιστούν τον ήχο και το ήθος του old school metal, αυτόν τον αέρα που πνέει ανάμεσα από τα πυκνά ριφ κι είναι σχεδόν αδύνατο να αντιγραφεί από νεώτερα σε ηλικία γκρουπ.
«Αν σου αρέσει το πρώτο κομμάτι, τότε πιθανότατα θα σ’ αρέσει ολόκληρο το άλμπουμ. Είναι heavy metal ορμητικό, ίσια στα μούτρα, το ένα κομμάτι μετά το άλλο. Χωρίς μπαλλάντες που θα μπορεί η μαμά σου να σιγοτραγουδήσει», λέει ο ντράμερ Carl Canedy.
Λόγια σαν αυτά, είναι πιθανό, στα αυτιά της άψητης γενιάς του youtube, να ακούγονται χιλιοειπωμένα, ανέμπνευστα, γραφικά. Κι όμως, στη σύγχρονη εποχή της αφασικής σχετικοποίησης των περί το ροκ αισθητηρίων, τέτοια κλισέ συνοψίζουν μια μουσική στάση ζωής που δεν επιδίωξε ποτέ να γονατίσει στη μόδα.