"Μικρέ άσε τους Φαιερχάους και τους Μπονφάιερ και άκου αυτό.’’
Ξαφνικά βλέπω τον Roy Khan των Kamelot στο video wall. Τον ρωτάω ποιοι είναι αυτοί;;;
Ο Μήτσος διψούσε για τέτοιες μπάντες καθώς χαμογέλασε μέχρι και το μουστάκι του μιας και κατάφερε εντυπωσιαστώ με αυτό που είδα και άκουσα.
Αυτή ήταν και η πρώτη ανεπίσημη επαφή μου με τους Conception που στη συνέχεια τους ανακάλυψα ως όφειλα.
Oι Νορβηγοί είναι μια εξαιρετική και συνάμα ιδιάζουσα περίπτωση συγκροτήματος καθώς κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του '90, τέσσερα διαμαντάκια αλλά το έργο τους δεν αναγνωρίστηκε στο μέγεθος που άξιζαν και για αυτό διέλυσαν.
Σταμάτησαν την δράση τους στο υπερσπάνιο (ως προς να το βρεις) και τρομερό "Flow" το 1997 και έκτοτε δε κυκλοφόρησαν τίποτα.
Ο Roy πήρε μεταγραφή στους Kamelot και ακολούθησε μια πετυχημένη καριέρα μέχρι το 2010, όπου "κάηκε" από υπερέκθεση και για αυτό αποσύρθηκε.
Ο κιθαρίστας Tore Osby έφτιαξε τους Ark κυκλοφορώντας δύο άλμπουμ με τον μέγιστο Jorn Lande και αυτά δεν έδωσαν τα αναμενόμενα παρότι αξιόλογα, και οι υπόλοιποι ασχολήθηκαν με τους blacksters Crest Of Darkness.
Πριν από δύο χρόνια επανενώθηκαν κυκλοφορώντας το "re:conception’’ και έπειτα έρχεται το e.p. "Dark Symphony’’, δημιουργώντας πολλές προσδοκίες.
Φτάνουμε στο σήμερα και στο "State of Deception’’.
Aπό τη πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για μία "συνέχεια" του "Flow’’ παρότι σε μπερδεύει το "Of Raven and Pigs" που θυμίζει λίγο Kamelot.
O δίσκος έχει δυο μπαλάντες το "The Mansion" (με τη συμμετοχή της Elize Ryd των Amarnathe) και το "Anybody Out There", τραγούδια που ταιριάζουν με τη φωνάρα του Khan, ενώ τα "Νο Rewind και "By The Blues" σε πιάνουν από το λαιμό και βροντοφωνάζουν ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ!!!
Ξεχωριστή είναι η σύνθεση "She Dragoon", που σαν άκουσμα θυμίζει τους Ark και ο δίσκος κλείνει με το remastered του "Feather Moves" που δίνει μια όμορφη αίσθηση στη σύνθεση.
Συνοψίζοντας ακούμε ένα άλμπουμ 36 λεπτών με σπουδαία μουσική ωραία τραγούδια που θες να ακούς ξανά και ξανά.  Θαρρώ πως ήρθε επιτέλους η στιγμή για τους Conception να λάβουν ό,τι δεν έλαβαν το 1997 και να νιώσουν την αγάπη ακόμη περισσότερου κόσμου.
Ενός κόσμου που τους γνώρισε μεταγενέστερα και τους λάτρεψε.
Ήρθε η ώρα λοιπόν να απολαύσουμε τον Roy Khan στο συγκρότημα που του ταιριάζει γάντι.
Καλή ακρόαση!