The Dead Daisies: "Holy Ground"
05/01/2021
Στο Rock ’n’ Roll είναι το ταξίδι που μετράει, όχι ο προορισμός. Οι The Dead Daisies συνεχίζουν το ταξίδι τους μέσα στο 2021, έχοντας σχεδιάσει νέες περιπέτειες. Από τότε που κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ, η κολλεκτίβα βετεράνων ρόκερ που επιχειρεί ως The Dead Daisies έχει ενδυναμώσει το στίγμα της.
Τέσσερα στουντιακά, ένα ζωντανό άλμπουμ συν ένα άλμπουμ διασκευών έχουν μεσολαβήσει από τότε, με τα διεθνή ηλεκτρονικά media να βλέπουν σ’ αυτούς το τελευταίο εναπομείναν σούπεργκρουπ της ροκ εποχής. Και κάπως έτσι ήταν, αφού μέσα στα τελευταία επτά χρόνια πέρασαν από τις τάξεις τους, μεταξύ άλλων, ο John Corabi (ο άνθρωπος που έπαιξε και τραγούδησε στο άτυχο “Motley Crue” του ’94), o Marco Mendoza (Ted Nugent, Whitesnake, Black Star Riders) στο μπάσο, τρία πρώην μέλη των Guns N’ Roses (ιδίως της περιόδου Axl) Dizzy Reed, Richard Fortus και ο τρομερός μαύρος ντράμμερ Frank Ferrer, ο Darryl Jones μπασίστας των Rolling Stones, o ντράμμερ του Ted Nugent Tommy Clufetos.
Αντιλαμβάνεται, δε, κανείς την αναγνωρισιμότητά τους και τη ζήτηση γι’ αυτούς, αν δει το με ποια ονόματα μοιράστηκαν τη σκηνή αυτά τα επτά χρόνια: Kiss, Guns N‘ Roses, Scorpions, Aerosmith, Bad Company, Whitesnake, ZZ Top και φυσικά με το κορυφαίο υψηλού προφίλ σούπερ γκρουπ του καιρού μας, τους Hollywood Vampires.
Όλα τα μεγάλα φεστιβάλ της Ευρώπης (Download, Wacken, Graspop, Sweden Rock( τους έχουν φιλοξενήσει, έκαναν αισθητή την παρουσία τους σε event όπως το Concert For Peace στην Πολωνία, ενώπιον 300.000 θεατών, δίπλα σε μια 60μελή χορωδία ενώ το 2015 έγιναν η πρώτη αμερικάνικη μπάντα που έπαιξε στην Κούβα μετά την άρση του εμπάργκο.
Τη δύσκολη χρονιά που πέρασε, στο σχήμα του 66χρονου κιθαρίστα και ιθύνοντα νου του σχήματος David Lowy, εντάχθηκε για πρώτη φορά σε μπάσο, κιθάρα και σύνθεση, ο τεράστιος Glenn Hughes, ο οποίος, μετά τους Black Country Communion γνωρίζει μια δεύτερη νιότη, επιστρέφοντας στο δυνατό ροκ μετά από περιπλανήσεις σε διάφορα είδη και αφήνοντας με το σαγώνι στο πάτωμα όποιον ακούει την φωνάρα που κουβαλάει ακόμη και σήμερα, στα 70 του.
Δίπλα στους 56χρονους Doug Aldrich (Lion, Dio, Whitesnake, Revolution Saints) στην κιθάρα και Deen Castronovo (Wild Dogs, Bad English, Hardline, Journey, Revolution Saints), ηχογράφησαν το δίσκο αυτόν με παραγωγό τον Ben Grosse στο La Fabrique Studio στη Νότια Γαλλία και είσαν ήδη προγραμματίσει εκτεταμένη περιοδεία (η οποία θα περνούσε κι απ’ την Ελλάδα το καλοκαίρι), αλλά ο ιός άλλαξε και τα δικά τους σχέδια, όπως όλων μας. Ωστόσο, τον Απρίλιο έδωσαν στην κυκλοφορία το πρώτο δείγμα δουλειάς τους, το “Unspoken”.
Η διαδεδομένη τακτική του lyric video για να πάει μπρος ο μουσικοεταιρικός μηχανισμός από το feedback του ακροατηρίου λειτούργησε άριστα. Τον Ιούλιο, εν μέσω παγκόσμιας καραντίνας ανέβασαν στο youtube το Lockdown Sessions EP με τέσσερα ημιακουστικά κομμάτια, δύο καινούρια και δύο διασκευές, το “Fortunate Son” των Creedence με φωνητικά από τον Castronovo και το “30 Days In The Hole” των Humble Pie. Καίτοι παιγμένα live από απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων ανάμεσα στους μουσικούς, κατάφεραν να πείσουν και τον πιο δύσπιστο ότι πρώτον, υπάρχει χημεία και δεύτερον ότι οι συγκεκριμένοι γεροντέφηβοι δε θα έκαναν κάτι χωρις να το εννοούν.
Η προσθήκη του Glenn Hughes αυτή είναι που διαμορφώνει τον ήχο του “Holy Ground”, καθώς ο hall of famer με την ουρανομήκη φωνή καταλαμβάνει κεντρική θέση σ’ αυτόν, με το μπάσο και το λαρύγγι του. Το να τον ακούς να απογειώνεται στο εναρκτήριο “Holy Ground”, να καταλαμβάνει ολόκληρο το ηχητικό φάσμα στο “Like No Other”, ή να τρυπάει οροφές στο “Come Alive” είναι μια εμπειρία που υποχρεώνει μέσα σε δευτερόλεπτα κάθε ακροατή που έχει γνωρίσει τα συστατικά του κλασσικού ροκ ήχου να μη χρειάζεται δεύτερη κουβέντα για μονολογήσει, μεταξύ θριάμβολογίας, αυτοεπιβεβαίωσης και νοσταλγίας ότι «έχει σπάσει πια το καλούπι, δεν ξαναβγαίνουν τέτοιοι τύποι».
Η μπάντα δε χρειάζεται καλύτερη ένεση από την ενέργεια ενός Glenn Hughes για να κοπανήσει όσο άγρια γουστάρει μ’ έναν άχρονο, έξω από φόρμες τρόπο στα “Righteous Days”, “Chosen And Justified”, ως και Sabbathικά στο “My Fate”, για να κλείσει σε Ζεπελινική μυσταγωγία με το “Far Away” (φωνητικά από Castronovo και Hughes, να απολύουν καμιά διμοιρία χερουβείμ για πλάκα).
Το πολυφορεμένο, ανιστόρητο και κουτοπόνηρο –ωστόσο διαδεδομένο ακόμη- επιχείρημα που προέβαλαν επί χρόνια οι αμφισβητίες για να απομειώσουν κάθε καινούρια κυκλοφορία καθιερωμένων ονομάτων ήταν:
«Ναι, αλλά άμα ήτανε δίσκος ενεός καινούριου συγκροτήματος, θα λέγαμε ότι είναι καλός;».
Ε, αυτό το επιχείρημα, το συγκεκριμένο άλμπουμ αρνείται να το αντικρύσει. Απλώς, το ποδοπατάει.
Το πρώτο δυνατό άλμπουμ του 2021 είναι γεγονός. Κυκλοφορεί μέσα στον Ιανουάριο (22/1) και –καλώς εχόντων των πραγμάτων- όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, oι Τhe Daisies θα ξεχυθούν στην ήδη κλεισμένη περιοδεία “Get Out Of The House Tour” ανά τον κόσμο με Foreigner, Judas Priest και άλλους άσημους παλιόγερους.
Θα είναι η πιο ταιριαστή επιστροφή στην «κανονικότητα». Αμήν.
Παναγιώτης Παπαϊωάννου
// Τελευταία Νέα
-
Winger: Νέα box set κυκλοφορία
H Aμερικάνικη μπάντα των Winger στις 17 Νοεμβρίου κυκλοφορο...
-
-
-
-
-
Το Vinyl Market επιστρέφει τον Οκτώβριο στην Τεχνόπολη
Το VINYL MARKET το μεγάλο event της πόλης επιστρέφει με τη νέα σ...
-
JAZZ SABBATH live in Athens!
Οι Jazz Sabbath, το σχήμα που άλλαξε το χάρτη της μουσικής το ...
