Wig Wam: "Never Say Die"

13/02/2021

Κατηγορία: Κριτικές

2232

Ακόμη θυμάμαι με περισσή νοσταλγία το σαββατόβραδο του Μάη την 21η του 2006 στο πάλαι ποτέ ροκάδικο στέκι "Underworld" όπου πρωτοείδα παρέα με τον φίλτατο μουσικό συνοδοιπόρο Σπύρο Γ. την απίστευτη σκηνικά μπαντάρα των WIG WAM με το μουσικότατο στυλ του glam rock.

 

Η σχέση λατρείας με τους Σκανδιναβούς ξεκίνησε το βράδυ του διαγωνισμoύ της Eurovision τον Μάη του 2005 στο Κίεβο κατακτώντας την 9η θέση και στις καρδιές μας την πρωτιά!
Όμως, όταν θυμάμαι τα μουσικά μεγαλεία των Wig Wam, ανατρέχω στα μέσα των 2000 με το μοναδικό "Wig Wamania" που συνοδεύτηκε από το κλασικό ζωντανό άλμπουμ, "Live In Tokyo". Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ως οπαδός των Νορβηγών, τα  "Non Stop Rock'n'Roll" (2010) και "Wall Street" (2012) που ακολούθησαν δεν είχαν την ενεργητικότητα και τον ενθουσιασμό των προηγούμενων με αποτέλεσμα η μπάντα να διαλύσει.
Ευτυχώς όμως και βλέποντας το clip "Never Say Die" που πρωτοκυκλοφόρησε στο διαδίκτυο ως προπομπός του της επανεμφάνισης τους με το ομότιτλο δημιούργημα "Never Say Die", η χαρά μου ήταν μεγάλη γιατί οι Wig Wam άφησαν πίσω το υπερβολικό, μερικές φορές, pop glam rock ύφος τους και επικεντρώθηκαν με επιτυχία τονίζοντας περισσότερο το στοιχείο της μελωδικότητας, τις φωνητικές αρμονίες, τα εκπληκτικά κιθαριστικά σολαρίσματα και τα πιασάρικα ρεφραίν που τόσο αγαπήσαμε.
Και είναι όλη η μπάντα παρούσα ωριμότερη, λίγο πιο  heavy μουσικά αλλά χωρίς να λησμονεί πως παίζεται το ατόφιο  rock and roll.
Μετά την "υπνωτική" οργανική ανατολίτικη εισαγωγή  με το "The Second Crusade", "εισβάλλουν" με το απίστευτο σε ένταση ομώνυμο κομμάτι και τα "Hypnotized", "Dirty Little Secrets" και το "Shadows Of Eternity" παρουσιάζουν την heavy  ριφωδία της μπάντας με την ρυθμική γραμμή να "υπογράφει" το λατρεμένο μας glam αίσθημα. Εκπληκτικό το "Shadow Of Eternity", αλλά και τα  "Where Does It Hurt" και  "Call Of The Wild", με τον Nilsen να αποδίδει εκπληκτικά  νέες φωνητικές "αποχρώσεις".
Εξαιρετικοί και οι πειραματισμοί στα "Kilimanjaro" και "Hard Love" με την steel/slide guitar να χρωματίζει με blues πινελιές τις συνθέσεις.
Φυσικά, οι Wig Wam δε θα παρέλειπαν και τις μελωδικές/συναυλιακού ύφους συνθέσεις/ύμνους που μας "κακόμαθαν" με τα  "Silver Lining" και "My Kaleidoscope Ark" που συνδυάζουν καταπληκτικά την αρμονία της φωνής με τη μελωδία της σύνθεσης.
Θα ήθελα να εξάρω την απίστευτη παρουσία του Trond Holter στην κιθάρα, ωριμότατος  και εφευρετικότατος όσο ποτέ για δείγμα ακούστε το οργανικό  "Northbound" που θυμίζει τον υπέρτατο Gary Moore.
Χαίρομαι πραγματικά, που με το "Never Say Die" οι Wig Wam ωριμότεροι ξαναγύρισαν στην "πρώτη κατηγορία" του μελωδικού ιδιώματος και πλέον συνδυάζουν πανέμορφα το μελωδικό  metal rock με το  pop glam rock pomp του παρελθόντος που αγαπήσαμε και αγαπάμε.
Πολλαπλές ακροάσεις και λατρεία!

Νότης "Never Say Die" Γκιλλανίδης