Αρκεί να πούμε ότι έχουν μοιραστεί εμφανίσεις στην αμερικανική συναυλιακή σκηνή με θρυλικά συγκροτήματα και καλλιτέχνες του είδους όπως οι Dokken, Firehouse, Danger Danger, Brett Michaels, Vince Neil αλλά και πολλούς άλλους καταξιωμένους καλλιτέχνες. Έχουν παίξει επίσης στο περίφημο φεστιβάλ της Μ. Βρετανίας Firefest το 2012.
Έπειτα από την αποχώρηση του frontman Mark Giovi, το 2011 το συγκρότημα προσέλαβε καινούριο τραγουδιστή και ξεκίνησαν να εργάζονται πάνω σε καινούριο υλικό, καθώς και να εμφανίζονται σε live, μέχρι και την περίοδο 2012-13.
Το 2013, ο κιθαρίστας Pete Fry, αποφάσισε να "διαλύσει’’ τη μπάντα και ξεκίνησε να δουλεύει σε ένα καινούριο project μελωδικού ροκ με τη βοήθεια ενός νέου τραγουδιστή, του Bob Malone. Ήταν λοιπόν η θετική ανταπόκριση για την καινούρια δουλειά, που ώθησε τον Fry να ξανασκεφτεί ότι ίσως θα ήταν καλή ιδέα να επαναφέρει τους Far Cry.
Με τους Jonie Giesler (κιθάρα), Leo Sabatino (μπάσο) και Rich Yaniro (drums), η καινούρια ομάδα ήταν έτοιμη και καρπός αυτής της προσπάθειας ήταν η κυκλοφορία του άλμπουμ "Balance’’, το οποίο ηχογραφήθηκε κατά την περίοδο 2019-20 υπό την εποπτεία του παραγωγού Paul Crook, γνωστού για τις συνεργασίες του με κορυφαία ονόματα, όπως οι Anthrax και ο Meat Loaf.
Τα δέκα τραγούδια του album, έχουν επιμεληθεί όλα από τα ίδια τα μέλη του γκρουπ, εκτός από το "I m Your Man’’, το οποίο γράφτηκε από τον Steven Newman.
Το ομότιτλο "Balance’’ δίνει το έναυσμα, ως ένα έντιμο μελωδικό hard rock track, εύθυμο με καθαρό ήχο και τη σκληρότητα στις σωστές δόσεις. Προσωπικά θα μπορούσε να είναι και τραγούδι των Poison, κατά την προσωπική μου πάντα εκτίμηση.
Ο "σκληρός’’ ήχος ανεβάζει ταχύτητα στο "Stay Away’’ χωρίς να είναι σε βάρος της μελωδίας, ένα τραγούδι με  μια κάποια αύρα Meat Loaf,  που σίγουρα ξεσηκώνει.
Ακόμα πιο μελωδικό είναι το "I ll Find The Way’’ ξεκινάει με intro ακουστική κιθάρα και μετά επενδύει σε πιο δυναμικά riff, έχει ένα περίτεχνο solo στην κιθάρα, και πολύ ωραία φωνητικά.
Γνήσιο glam metal '80s αποτελεί το "I m Your Man’’, το οποίο πραγματικά έχει κανείς την αίσθηση ότι προήλθε από εκείνη την εποχή. Πολύ ωραίο το guitar solo και τα vocals προς το fade out του τραγουδιού.
Το "Reaper’’  έχει μια αγνή new wave british heavy metal εισαγωγή, η οποία θυμίζει αρκετά Iron Maiden και γενικώς χαρακτηρίζεται από σκληρά riffs.
Το πιο μελωδικό και ίσως το καλύτερο τραγούδι του άλμπουμ είναι το "Broken Dreams’’ που αποτελεί κατά τη γνώμη, ενδεχομένως ένα από τα καλύτερα δείγματα melodic hard rock που έχουμε ακούσει τον τελευταίο καιρό γενικά.
Δυνατά riffs και καλή δουλειά στα φωνητικά χαρακτηρίζουν το "Long Distance Love Affair’’ το οποίο είναι αρκετά συμπαθητικό.
Δυναμικό hard rock track και αυτό στην hair παράδοση των '80s είναι το "Mr Destiny’’, το οποίο στέκει αξιοπρεπώς.
Ο τίτλος της power ballad του άλμπουμ πηγαίνει δικαιωματικά στο "Chasing Rainbows’’.
Θαυμάσιο το guitar solo, εξαιρετική η ερμηνεία του τραγουδιστή, πολύ καλή ισορροπία σε πλήκτρα, κιθάρα και drums, από τα τραγούδια που σίγουρα ξεχωρίζουν.
Το τελευταίο τραγούδι του άλμπουμ, το "Redemption’’, είναι ένας πολύ αξιόλογος και δυνατός τρόπος για να κλείσει το άλμπουμ με αυθεντικό μελωδικό "σκληρό’’ ήχο. Στις αρετές του, η πολύ εντυπωσιακή classic rock εισαγωγή του που παραπέμπει σε συγκροτήματα τους είδους από τη δεκαετία του 70.
Στο σύνολό του, το "Balance’’ είναι μια τίμια ροκ  προσπάθεια, στην όχι και τόσο ροκ εποχή μας.

Δημήτρης Πολίτης